ရင္ခုန္သံအသစ္ အခ်စ္စစ္လား

 

‘Hello, Hello, Hi’

‘အဲ ဒီမွာ ဒီမွာ’
“Yes”
‘Sorry, I think you are Burmese’
‘ခုနကျမန္မာလုိမ်ားေျပာတာၾကားမိသလုိလုိျဖစ္သြားလုိ႔ sorry sorry’
ျမန္မာလုိေရာ အဂၤလိပ္လုိပါ ေရာေထြးေျပာလုိက္မိသည္၊
“you are right က်ေနာ္ကျမန္မာတုိင္းရင္းသားတစ္ေယာက္ပါ”
‘ဒါနဲ႔မ်ား လူကုိ ေၾကာင္ေအာင္လုပ္လုိက္တယ္’
“က်ေနာ္ Yes လုိ႔ေျပာပါတယ္၊ ကဲထားလုိက္ပါေတာ့ က်ေနာ္နာမည္ ေစာရဲလင္းသူ ပါ၊
ေရွ႕ကလက္ေဆာင္ပစၥည္းေရာင္းတဲ႔ဆုိင္မွာလုပ္ပါတယ္၊ ဘာမ်ားအကူအညီလုိလုိ႔လဲခင္ဗ်ား၊”
‘တုိ႔နာမည္က ခင္မ်ဳိးျမင့္သူ၊’ ‘အင္း အင္း’
“ေၾသာ္ အစ္မက ျမန္မာျပည္ကုိ စာထည့္မလုိ႔လား၊ ဒီလုိပဲ ဒီ UN ရုံးခ်ဳပ္ႀကီးကုိေရာက္ၾကရင္ ေရာက္ေၾကာင္းအမွတ္တရ ပုိ႔စကဒ္ေလးေတြ အိမ္ကုိျပန္ပုိ႔ေလ့ရွိၾကပါတယ္”။
‘ခက္ေတာ့တာပဲ တုိ႕ကျမန္မာျပည္က မဟုတ္ဘူး စကၤာပူက၊’
“ေၾသာ္”
‘ေနာက္ၿပီး မင္းက အစ္မ လုိ႔ေခၚရေအာင္ တုိ႔ကေတာ္ေတာ္ႀကီးေနလုိ႔လား၊’
ရဲလင္းသူ ခုမွဒီေကာင္မေလးကုိ အေသအခ်ာၾကည့္လုိက္မိသည္၊
“ေၾသာ္ Sorry က်ေနာ္ခန္႔မွန္းၿပီး ေျပာလုိက္တာပါ၊ ဟုတ္ကဲ့ ေတာ္ေတာ္မႀကီးပါဘူး၊”
‘ဘာေျပာတယ္ နင္ငါကုိၾကည့္ၿပီးေတာ့’
“စိတ္မဆုိးပါနဲ႔ အသက္ခန္႔မွန္းခ်င္လုိ႔ပါ၊ က်ေနာ္ကုိ သူသူူ လုိ႔ပဲေခၚပါ၊”
‘ဟြန္းခက္ေတာ့တာပဲ’
“ဘာျဖစ္လုိ႔လဲခင္ဗ်ာ”
‘တုိ႔ကုိလဲ ခင္တဲ့သူေတြအားလုံးက သူသူ လုိ႔ေခၚတယ္၊’
“ဟာ စကၤာပူက သူသူနဲ႔ ဒီ UNက သူသူတုိ႔ ေတြ႔ၾကၿပီ၊ က်ေနာ္အဂၤလိပ္နာမည္ ရွိပါတယ္၊ တုိနီတဲ့၊ ေခၚတဲ့သူနည္းတယ္၊”
‘တုိနီ၊ တုိၿပီးေတာ့နီ’
“ဟာ အစ္မ အဲလုိမေျပာနဲ႔ေလ၊”
‘ဘာလာျပန္ၿပီလဲ အစ္မ၊ နင္တုိ႔ အေမရိကတုိ႔ UN တုိ႔ကလူေတြက ခန္႔မွန္းၿပီး ရမ္းတုတ္ေနၾကပါလား၊’
“မဟုတ္ရပါဘူး၊ Sorry ၊ က်ေနာ္ထက္ေတာ့ နည္းနည္းႀကီးမယ္ထင္တယ္၊ အသက္ေျပာတာပါ၊
ရပ္ေနတာၾကာၿပီ ဟုိေကာ္ဖီဆုိင္သြားရေအာင္ အမွတ္တရျဖစ္ေအာင္ က်ေနာ္ကပဲတုိက္မယ္ေလ၊”
‘ဟာ လာျပန္ၿပီ အမွတ္တရ၊ အုိေကေလ၊’
“Sorry က်ေနာ္က အမွတ္တရ ပစၥည္းေရာင္းတဲ့ဆုိင္မွာလုပ္တာေလ၊”
UN ေကာ္ဖီဆုိင္တြင္ စကၤာပူက သူသူနဲ႔ အေမရိကက သူသူ တုိ႔ထုိင္မိၾကသည္၊
ရဲလင္းသူက ႏွစ္ေယာက္လုံးအတြက္ ရုိးရုိးေကာ္ဖီသြားယူလာခဲ့သည္၊

‘တုိ႔ခုနက guide နဲ႔ အေပၚတစ္ပတ္လုိက္ၾကည့္ၿပီးၿပီ၊ ျမန္တာရယ္ၾကည့္ခ်င္တဲ့ေနရာေလးေတြေသခ်ာ မၾကည့္ခဲ့ရဘူး၊ တုိ႔ေမးတဲ႔ေမးခြန္းေတြကုိလည္း guide ကျပန္မေျဖႏုိင္ပါဘူး၊ သူက guide ပဲေလ၊ policy ပုိင္းနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ဘယ္သူမဆုိစာေရးလုိ႔ရပါတယ္ဆုိၿပီး လိပ္စာေပးတယ္၊ email ပုိ႔လုိ႔မရဘူးဆုိတယ္၊ ဘာမွမေသခ်ာပဲႏွင့္ ေအာက္ျပန္ေရာက္လာတာပဲ၊ ေအာက္မွာစာတုိက္ႏွင့္ ဆုိင္ေတြရွိတယ္ဆုိတာနဲ႔ ေအာက္ကုိ ေရာက္လာတယ္၊ ျမန္မာလုိေျပာတဲ့ သူတစ္ေယာက္ေတြေတာ့ တုိ႔ေမးခ်င္တာေတြေမးလုိ႔ရၿပီဆုိၿပီး၊ ဝမ္းသာသြားခဲ့တယ္၊ အဲမွာနင္နဲ႔ေတြ႔တာပဲ၊ အဆင္မေျပလုိက္ပုံမ်ား၊ ကဲထားလုိက္ေတာ့၊ နင္ကုိတုိ႔က တုိတုိ လုိ႔ေခၚမယ္ေလ၊’ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူက ရယ္၍ေျပာလုိက္သည္၊
“ဟာမလုပ္ပါနဲ႔၊ မေကာင္းဘူး၊ ဒီလုိလုပ္ေလ က်ေနာ္က အစ္မကုိ၊ Sorry Sorry၊ ေလးစားတဲ့အေနနဲ႔ မသူလုိ႔ေခၚမယ္၊ မသူက က်ေနာ့္ကုိ သူသူလုိ႔ေခၚေပါ့၊”
‘UN ကလူလည္ႀကီးရယ္ မတရားဘူးထင္တယ္ေနာ္၊’
“အဆင္ေျပေအာင္လုိ႔ပါ၊”
‘ဒီလုိလုပ္ နင္ကတုိ႔ကုိ မ်ဳိးသူလုိ႔ေခၚ တုိ႔လက္ခံတယ္၊ တုိ႔ကလည္းနင့္ကုိ ငသူ၊ နည္းနည္းမေကာင္းဘူး၊ ကဲဒါဆုိ လင္းသူလုိ႔ပဲ ေခၚမယ္၊ ေကာင္းတယ္မဟုတ္လား၊’
“ မ်ဳိးသူ လင္းသူ ေကာင္းပါၿပီ မ်ဳိးသူ၊ ဒါနဲ႔ဘာလုိ႔ တုိ႔က တုိ႔ကလုိ႔ေျပာရတာလဲ၊”
‘အြန္း၊ အဲဒါေတာ့မသိဘူး၊ တုိ႔က အလယ္တန္းေက်ာင္းသူဘဝထဲက ေျပာလာတာ၊ ဘာထူးဆန္းလုိ႔လဲ၊ ဘာျဖစ္လုိ႔ေမးတာလဲ၊’
“ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး၊ တုိ႔က အဲေယာင္လုိ႔ က်ေနာ္ကဒီအတုိင္း ေမးၾကည့္တာပါ၊ ဗဒင္သီခ်င္းထဲကလုိ လုိက္ဆုိရင္ ေျပာတာမွတ္လုိ႔”
‘အဲဒါပဲၾကည့္ UN ကလူေတြက ဘာမဟုတ္တာေတြကုိပဲ ေမးေနၾကတာ၊’
“ဟုိးဟုိး က်ေနာ္က UN မွာလုပ္တာ၊ UN ကမဟုတ္ဘူး၊ အေမရိက ကပါ၊ နယူးေယာက္ ကပါ၊”
‘အတူတူပဲ၊’
‘နယူးေယာက္ႏွင့္ ကယ္လီဖုိးနီးယားနဲ႔ ဘာကြာလုိ႔လဲ၊’
“East coast နွင့္ West coast ကြာတယ္၊ က်ေနာ္ကေတာ့ နယူးေယာက္ကာ ျဖစ္ရတာကုိ ဂုဏ္ယူတယ္၊” ေျပာရင္းနဲ႔ မ်က္ခုံးေမႊးေတြကုိ အေပၚကုိပင့္လုိက္သည္၊
‘အဲဒါေျပာတာမဟုတ္ဘူး၊ လူေတြဘာကြာသလဲေမးတာ၊’
“အေမရိကန္ေတြေတာ့ မသိဘူး၊ ျမန္မာေတြေတာ့ ကြာတယ္၊”
‘ဘယ္လုိကြာတာလဲ၊’
“အဲဒါကုိေျပာရင္ UN Secretariat building ကုိ အေပၚဆုံးထပ္ကေန၊ ေအာက္ထိ လမ္းေလွ်ာက္ဆင္းသလုိျဖစ္ေနပါမယ္၊
အစ္မေနၾကည့္၊ သိလိမ့္မည့္တဲ့၊” ေျပာလည္းေျပာ ရယ္လည္းရယ္ျဖစ္သည္၊
‘လာျပန္ၿပီအစ္မ၊’
“Sorry Sorry မ်ဳိးသူ၊”
‘နင္တုိ႔ UN တုိ႔ အေမရိကတုိ႔ ကလူေတြက Sorry Sorry နဲ႔ေတာ္ေတာ္ေျပာတာပဲ၊ အင္းေလ လြတ္လပ္စြာေျပာခြင့္ရွိၾကတာကုိး၊’
“မ်ဳိးသူ စကၤာပူက အမ်ဳိးသမီးေတြက စြာလားဟင္၊”
‘နင္က တုိ႔ကုိ စြာတယ္လုိ႔ေျပာတာေပါ့ေလ၊ စြာမွေတာ္ရုံၾကမွာ၊ တရုတ္ေတြကုလားေတြၾကားထဲလုပ္ေနရတာ၊’
“ဒီမွာလည္း ကုလားေတြအမ်ားႀကီးပဲ၊ ဒါနဲ႔ မ်ဳိးသူက ဘာေတြသိခ်င္လုိ႔လဲ၊ က်ေနာ္က အေရာင္းစာေရးအဆင့္ပဲရွိတာ၊”
‘တတ္ႏုိင္ဘူးေလ၊ တုိ႔လူေပါင္းမွားတာေပါ့၊ သိသေလာက္ပဲေျပာေပါ့၊ အေပၚတစ္ေခါက္ျပန္တက္ခ်င္တယ္ လင္းသူ၊’
“ဒါဆုိ မ်ဳိးသူ အေပၚတစ္ေခါက္ျပန္တက္ရေအာင္စီစဥ္ၾကည့္မယ္၊ က်ေနာ္လဲလုိက္မယ္ေလ၊ ေနဦး က်ေနာ္ဆူပါဗုိင္ဆာ နွင့္ က်ေနာ့္အေဒၚကုိေျပာရဦးမယ္၊ အေဒၚကပဲလုပ္ေပးလုိ႔ရတာ၊ သူရဲ႕ ဧည့္သည္ေပါ့”။

ရဲလင္းသူတစ္ေယာက္ ဘာျဖစ္လုိ႔ ခုမွေတြ႔ဘူးေသာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကုိ အကူအညီေပးခ်င္ေနလည္းမသိ၊ ေနာက္ၿပီး ဒီေကာင္မေလးက စကၤာပူမွာ ေနရတာကုိ ဘဝင္ျမင့္ေနသည္ပုံစံ၊ စကၤာပူက အမ်ဳိးသမီးေတြက ဟုိမေရာက္ဒီမေရာက္ ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ဆုိတာမွန္ေလာက္သည္၊
ရဲလင္းသူကေတာ့ ရြယ္တူ ျမန္မာမိန္းကေလး တစ္ေယာက္ႏွင့္ စကားမေျပာျဖစ္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာသြား၍ျဖစ္မည္ထင္သည္၊ စိတ္ကုိလြတ္လပ္ခြင့္ေပးလုိက္ေတာ့မည္၊ ဒီမွာေရာက္၍ႀကီးျပင္းလာေသာ သုိ႔မဟုတ္ ဒီမွာေမြးေသာ ျမန္မာမိန္းကေလးေတြနဲ႔ သူရင္မခုန္၊ စိတ္မကူးရဲ၊ အေမရိကန္ျမန္မာဟုိက္စကူးေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္က သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ၊ Amazing! ငါ့အေမကသူ႔ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ ငါ့အေဖနဲ႔ပဲခ်စ္ဘူးတာတဲ့ Oh I wonder! ဆုိတာေတြကုိေတာ့ ကုိယ္ကုိကုိယ္အေတြးသိမ္သည္လုိ႔ပဲ၊ သေဘာထားလုိက္ပါသည္၊ ဒီအသုိင္းအဝုိင္းမွာ ဒါမ်ဳိးေတြကပုံမွန္ပင္ျဖစ္ေနေသာ္လည္း၊ ျမန္မာစရုိက္နည္းနည္းက်န္ေနေသာသူ႔အတြက္ အျဖစ္တစ္ခ်ဳိ႕ကုိသူလက္ခံ၍မရ၊ You r crazy, it is not big deal, what up ဆုိေပမဲ့၊ သူ႔ရဲ႕အားနည္းခ်က္ပင္ျဖစ္သည္၊ ေရာမျပည္ေရာက္ၿပီး ေရာမလုိမက်င့္ႏုိင္ခဲ့။
…………………………………………………………………………………………….

အားလုံးစီစဥ္ၿပီးသြား၍ ရဲလင္းသူတစ္ေယာက္ ဆုိင္တြင္ေစာင့္ေနေသာ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူကုိ လာေခၚသည္၊

က်ေနာ္တုိ႔သြားၾကရေအာင္၊
အေပၚသုိ႔တက္လာခဲ့သည္၊ ဧည့္စားပြဲေရွ႕တြင္ လူဆယ္ေယာက္ေလာက္ ရွိေသာ အဖြဲ႔Group ဆီသုိ႔ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူကုိ ေခၚလာခဲ့သည္၊
“မ်ဳိးသူူ ဒီအဖြဲ႔က ဝန္ထမ္းေတြရဲ႕ေဆြမ်ဳိးေတြကုိလုိက္ပုိ႔တဲ့အဖြဲ႔ျဖစ္တယ္၊ ဒီအဖြဲ႔နဲ႔လုိက္ေတာ့ ကုိယ္ဟာကုိယ္ရွင္းျပ အခ်ိန္ယူလုိ႔ရတယ္၊ နည္းနည္းလြတ္လပ္ပါတယ္၊”
‘ေက်းဇူးပဲ လင္းသူေရ’၊
“ေဟး အယ္နီ၊ ေဟး သူသူ”၊ guide လုပ္မဲ့သူက ရဲလင္းသူကုိႏူတ္ဆက္လုိက္သည္၊
“သူကက်ေနာ္တုိ႔ကုိ ဦးေဆာင္ေခၚသြားမွာ၊ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ လုံျခံဳေရးအရ က်ေနာ္တုိ႔စာရင္းေပးရပါလိမ့္မယ္၊” ရဲလင္းသူက ေျပာလုိက္သည္၊
‘တုိ႔စိတ္ဝင္စားတာက ညီလာခံက်င္းပတဲ့ေနရာ၊ လူအခြင့္အေရးစာတမ္းေတြေနရာ၊ ယူနက္စကုိနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ေနရာေတြပါ လင္းသူ၊’ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူက ရဲလင္းသူကုိၾကည့္ၿပီးေျပာလုိက္သည္၊
“ဟုတ္ကဲ့၊ အဲဒီေနရာေတြၾကရင္ က်ေနာ္တုိ႔ အေသးစိပ္ၾကည့္ၾကတာေပါ့”။
ရဲလင္းသူက “စကားမစပ္၊ မ်ဳိးသူူ ဒီကုိေရာက္တာၾကာၿပီလား၊”
‘အစ္ကုိေနာက္လုိက္ၿပီးလာလည္တာ၊ ဒီေန႔ဆုိသုံးရက္ေျမာက္၊ ဆယ္ရက္ေလာက္ေနမယ္စိတ္ကူးတယ္၊ Liberty တုိ႔ Time square ႏွင့္ Empire State တုိ႔ေရာက္ၿပီးၿပီ၊ အစ္ကုိလုိက္ပုိ႔တာပါ၊ ၊ အစ္ကုိကအလုပ္နဲ႔ဆုိေတာ့၊ လုိက္မပုိ႔ေပးႏုိင္ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔တစ္ေယာက္ထဲဒီကုိေရာက္လာတာ၊ လုိက္မယ္ဆုိကတည္းက NY တင္ပဲဆုိတဲ့ ကတိေပးလုိက္ရတယ္၊ Tour နဲ႔ လုိက္မယ္ဆုိေတာ့လည္း တစ္ေယာက္ထဲမလြတ္ဘူးတဲ့၊ ေနာက္တစ္ေခါက္မွာ ကုိယ္ဟာကုိယ္ လာျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားမယ္ တစ္လေလာက္ အေမရိက အႏွွံေလွ်ာက္လည္မယ္၊’ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူ ျပန္ေျဖလုိက္သည္၊

‘ဒါနဲ႔ လင္းသူက ဖားအံဘက္ကလား’ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူ ေမးလုိက္သည္၊
“မ်ဳိးသူူက်ေနာ္နာမည္ၾကည့္ၿပီး ကရင္ေတြဆုိ ဖားအံကလုိ႔ ေျပာလုိက္တာမဟုတ္လား၊ ဒါေၾကာင့္ေျပာၾကတာ စကၤာပူက လူေတြကုိ နည္းနည္းေလးသိတာနဲ႔ အကုန္လုံးသိသလုိလုိ ဘာလုိလုိ ညာလုိလုိ ဆရာႀကီးေတြလုပ္၊ ဆရာမႀကီးေတြလုပ္ေနၾကတာ၊ က်ေနာ္ေျပာတာမဟုတ္ဘူးေနာ္ လူေတြေျပာၾကတာ၊” လင္းသူက အကြက္မိသြားတဲ့ေလသံနဲ႔ ေျပာလုိက္သည္၊
‘ဒါေလးမွားသြားတာကုိ နင္က တုိ႔ကုိျပန္ေျခတယ္ေပါ့ေလ၊ ငါတုိ႔ စကၤာပူကအဲလုိမဟုတ္ပါဘူး၊ အင္း တစ္ခ်ဳိ႕ေတာ့ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္၊’
“ဟဲဟဲဟဲ၊” ရဲလင္းသူ သေဘာက်စြာရယ္ေနသည္၊
“က်ေနာ္က ရန္ကုန္ကပါ၊ ႀကိဳ႕ကုန္းသား၊ ႀကိဳ႕ကုန္းမွာေမြး ႀကိဳ႕ကုန္းမွာႀကီးတာ၊ ေက်ာင္းတက္ေတာ့ မရမ္းကုန္း ၁ မွာတက္တယ္၊ ဒီကုိ ရွစ္တန္းေအာင္ၿပီးမွ ေရာက္လာတာပါ၊ ေနာက္ၿပီးက်ေနာ္က ကရင္တစ္ဝက္ပဲပါတာ၊ အေဖက ေမာ္လၿမိဳင္ ကမာဝက္က၊ BPI မွာလုပ္တယ္၊ အေမက ခဝဲျခံက၊ အေဖက မြန္တရုတ္၊ အေမက ကရင္၊ က်ေနာ္က ျမန္မာျဖစ္သြားေရာ၊ က်ေနာ္မွာ အစ္ကုိတစ္ေယာက္ရွိတယ္ သေဘၤာလုိက္ေနတယ္၊ သူကေတာ့ သူကုိယ္သူ တရုတ္သိပ္ျဖစ္ခ်င္တာ၊ အိမ္နာမည္ေတာင္ အန္းကူ လုိ႔ေပးထားတယ္၊ ေနာက္ေတာ့ ကရင္ဆရာဝန္မေလးနဲ႔လည္းရေရာ ကရင္ျဖစ္သြားေရာ၊”
ဟာဟာဟား၊ ႏွစ္ေယာက္လုံးၿပိဳင္တူရယ္လုိက္မိၾကသည္၊
“က်ေနာ္ဒီကုိေရာက္လာျဖစ္ပုံကလည္း၊ ဒီမွာ က်ေနာ္အေဒၚရွိတယ္၊ သူ႔ေယာက္်ားေရာ သူေရာ UN မွာလုပ္ၾကတယ္၊ အေဒၚက အရာရွိႀကီးပါ၊ ဟဲဟဲၾကြားတာ၊ သူတုိ႔မွာ ကေလးမရွိဘူး၊ ဒါနဲ႔က်ေနာ္လည္းေမြးစားသားျဖစ္ၿပီး ဒီကုိေရာက္ေရာ၊ ေရာက္ေရာက္ျခင္း ေျပာမေနနဲ႔ ေတြ႔လုိက္ရတဲ့ အခက္အခဲ၊ က်ေနာ္က အဂၤလိပ္လုိေတာ္ေတာ္ညံ့တာ၊ ဒါေပမဲ့ၾကာလာေတာ့ အဆင္ေျပသြားေရာ၊” ရဲလင္းသူ ေျပာရင္းနဲ႔ျပံဳးေနမိသည္၊
‘တုိ႔ကလည္း ရန္ကုန္ကပဲ၊ ဗုိလ္တစ္ေထာင္က၊ ဒါေပမဲ့ တုိ႔ကရန္ကုန္မွာေမြး ရန္ကုန္မွာႀကီးတာဟုတ္ဘူး၊ ရန္ကုန္မွာအေျခခ်ၾကတာ၊ တုိ႔ကုိေတာင္ႀကီးမွာေမြးတာ၊ အေဖကလခစားဆုိေတာ့ အျမဲတမ္းေျပာင္းေနရတယ္၊ အေဖက အင္းေလးက၊ အေမက မႏၱေလးက၊ တုိ႔လည္းျမန္မာျဖစ္သြားေရာ၊ ဟားဟားဟား၊’
သေဘာက်စြာေျပာေနေသာ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူကုိ ရဲလင္းသူတစ္ေယာက္ ေသခ်ာၾကည့္ေနမိသည္၊
‘ဒီလုိနဲ႔ ဆယ္တန္းေအာင္ေရာ၊ စကၤာပူမွာ ေပၚလီတက္ကနစ္ေက်ာင္းတက္ျဖစ္ေရာ၊ နင္ေျပာသလုိ တုိ႔လည္း ေရာေရာေနၿပီ ဟားဟားဟား၊ တုိ႔ေပၚလီၿပီးလုိ႔ အလုပ္လုပ္ေနတာ ေလးႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ၊’
“ဒါဆုိ မ်ဳိးသူ ေငြေတာ္ေတာ္စုမိေနၿပီေပါ့၊” ရဲလင္းသူေမးလုိက္သည္၊
‘တုိ႔လား စုထားတာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာင္ဝယ္လုိ႔ရေနၿပီ၊ ေနာက္တာ အသင့္တင့္ေတာ့ရွိပါၿပီ၊ ဘဲြ႔တစ္ခုရေအာင္ ေက်ာင္းတက္မလုိ႔ေလ၊’ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူ ျပန္ေျဖလုိက္သည္၊
“ဟဟ ဒါဆုိက်ေနာ္နဲ႔ အတူတူပဲ၊ က်ေနာ္လည္း city college ၿပီးထားတာ၊”

ထုိအခ်ိန္တြင္ က်ေနာ္တုိ႔ အလွည့္ေရာက္ၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း အယ္နီ လာေခၚသည္၊ ဒီလုိနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ အယ္နီေနာက္ကုိလုိက္ခဲ့ၾကသည္။

………………………………………………………………………………………………………..

“ဒါက လက္ရွိ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ဘန္ကီမြန္းရဲ႕ ပုံတူ၊

ဒါက အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးေတြရဲ႕ ဓါတ္ပုံေတြ၊ ဦးသန္႔ပုံလည္းပါတယ္၊ အီရန္က လုပ္ေပးထားတာ၊”
‘ခုလုိ guideက ျမန္မာလုိ ရွင္းျပေပးတဲ့အတြက္၊ က်မကလည္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္လုိ႔ ဟီဟီ၊’
“မ်ဳိးသူကလည္း မေနာက္နဲ႔ေလဗ်ာ၊”
‘အင္းပါအင္းပါ၊ ေတာ္ၾကာစိတ္ဆုိးၿပီး ရွင္းျပမဲ႔သူမရွိလုိ႔ ေနာက္တစ္ေခါက္ တက္ရက်ိဳး မနပ္ပဲေနပါဦးမယ္၊’
ေျပာရင္းၾကည့္ရင္းနဲ႔ပင္ အေထြေထြညီလာခံက်င္းပသည့္ေနရာေရာက္လာသည္၊
‘ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာလူမ်ဳိးတစ္ဦးက အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးျဖစ္ဘူးတာကုိ ဂုဏ္ယူမိတယ္၊’ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူက ေျပာလုိက္သည္၊
“က်ေနာ္လည္း အဲလုိပဲ၊ မ်ဳိးသူ ဟုိမွာေတြ႔လား Myanmar လုိ႔ေရးထားတာ၊ ျမန္မာကုိယ္စားလွယ္ေတြထုိင္တဲ့ေနရာ၊
ဒီေနရာေတြကေတာ့၊ အစုိးရမဟုတ္တဲ့အဖြဲ႔အစည္း၊ အစုိးရလုိ႔အသိအမွတ္အျပဳမခံရတဲ့သူေတြနဲ႔၊ ေလ့လာသူေတြ၊ အျငင္းပြားေနဆဲသူေတြရဲ႕ ကုိယ္စားလွယ္ေတြထုိင္တဲ့ေနရာ၊ ဥပမာ တုိင္ဝမ္၊ ပါလက္စတုိင္း၊ ကုိဆုိဗုိ စသျဖင့္ေပါ့၊ မဲေပးပုိင္ခြင့္မရွိဘူး၊” ရဲလင္းသူဆက္ေျပာေနသည္၊
‘အဲဒီစင္ျမင့္ေပၚမွာ ခုျပႆနာျဖစ္ေနတဲ့ ကဒါဖီ အရွည္ႀကီးတက္ေျပာသြားတာ၊ ေနာက္ၿပီး အီရန္သမၼတ၊ ဒီမွာက ေျပာဘုိ႔အခ်ိန္သတ္မွတ္ေပးထားတာ၊ အဲဒီအတြက္ ထုေခ်လႊာေတြ တင္လုိက္ၾကရတယ္၊ ဒီေနရာေလးက အေမရိကန္ႏွင့္ သူရဲ႕မဟာမိတ္ေတြ ထၿပီးေလွ်က္ထြက္သြားတဲ့လမ္း၊ သတင္းေထာက္ေတြက ဒီေနရာကုိခ်ိန္ထားၿပီးျဖစ္တယ္၊ ဒါမွသူတုိ႔ ဆႏၵျပတာသိမွာေပါ့၊”

‘လင္းသူ တုိ႔ Myanmar ဆုိတာနဲ႔ ဓါတ္ပုံရုိက္ခ်င္လုိ႔၊’ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူ အေရးဆုိလုိက္သည္၊
“ဟုတ္ကဲ့ က်ေနာ္ရုိက္ေပးမယ္၊” ရဲလင္းသူတစ္ေယာက္ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူကုိ ဓါတ္ပုံႏွစ္ပုံေလာက္ရုိက္ေပးလုိက္သည္၊
‘“မင္းတုိ႔ကုိ ငါရုိက္ေပးမယ္၊’” ေျပာလုိက္သူက လုံျခံဳေရး ဂၽြန္ျဖစ္သည္၊
“ေဟးဂၽြန္၊ ေက်းဇူးပဲ၊”
ရဲလင္းသူႏွင့္ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ညီလာခံစင္ျမင့္ကုိ ေနာက္ခံထား၍ ဓါတ္ပုံရုိက္ျဖစ္ၾကသည္။

‘လင္းသူေရ ဒီႏွစ္ကုိ UN က 2011 International Year of Forests လုိ႔သတ္မွတ္ထားတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ခုၾကည့္လာရတဲ့ ဆင္စြယ္ေတြနဲ႔ လုပ္ထားတဲ့ တရုတ္ျပည္က ပန္းပုလက္ရ ကေတာ့ ျပသလုိ႔မေကာင္းဘူးလုိ႔ထင္တယ္၊ သစ္ေတာေတြထဲမွာ ေနထုိင္တဲ့ ဆင္အေကာင္ေပါင္းမ်ားစြာကုိ သတ္ၿပီးမွ ဒီဆင္စြယ္ရုပ္ထုႀကီးျဖစ္လာရတာ၊ ဟုိတိရိစာၦန္အခြင့္အေရးသမားတုိ႔ ဘာတုိ႔က ဆႏၵေတြမျပၾကဘူးလား၊’
“ၾကားေတာ့ၾကားပါတယ္၊” ရဲလင္းသူျပန္ေျဖလုိက္သည္၊
‘ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ၊ တရုတ္ျပည္က ေလာေလာဆယ္ အင္အားႀကီး၊ လုံျခံဳေရးေကာင္စီအျမဲတမ္းအဖြဲ႔ဝင္ ဗီတုိအာဏာ သုံးလု႔ိရတယ္ဆုိေတာ့၊ နားလည္လုိက္ပါတယ္၊’
‘ေနာက္ၿပီး ကာေရဗီယံ ပစၥည္းေတြကထားေတာ့၊ ယုိးဒယားက သူ႔ Royal replica ကုိျပလုိ႔ရေအာင္္ နည္းမ်ဳိးစုံ သုံးလုိက္တယ္ဆုိပဲ၊ UN နဲ႔ လုပ္စားေနၾကႏုိင္ငံဆုိေတာ့ ဒီေလာက္ေတာ့ သူတုိ႔အတြက္ လြယ္လြယ္ေလးပဲ၊’ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူ ဆုိလုိက္သည္၊
“အဲဒါလဲၾကားလုိက္သလုိပဲ၊ မ်ဳိးသူက ေတာ္ေတာ္သိတာပဲ၊” ရဲလင္းသူျပန္ေျပာလုိက္သည္၊
‘အစ္ကုိ႔ သူငယ္ခ်င္းေျပာတာေလ၊ သူက ဒီ သတင္းနဲ႔ျပန္ၾကားေရးမွာလုပ္တယ္၊’
“ဒါဆုိ မ်ဳိးသူ၊ UNHCR, UNESCO, UN Human Right တုိ႔ကုိ ဘယ္လုိထင္သလဲ၊” ရဲလင္းသူေမးလုိက္သည္၊
‘မွ်ေဝယူေနၾကတယ္လုိ႔ထင္တယ္၊ လင္းသူ ေသခ်ာၾကည့္လုိက္ပါ၊ ၂၆ ႏွစ္ရွိတဲ့ တုိ႔သက္တမ္းမွာ UN ကက်မတုိ႕ကုိ ထိထိေရာက္ေရာက္ ဘာလုပ္ေပးခဲ့သလဲ၊ Nothing ၊ အကူအညီေပးတဲ့ စာရင္းထဲမွာ ေသခ်ာၾကည့္လုိက္ ျမန္မာႏုိင္ငံေလာက္ မလုိအပ္တဲ့ ႏုိင္ငံေတြ ရလုိက္ၾကတာ၊ အစုိးရေၾကာင့္လုိ႔ေျပာလုိ႔မရဘူး၊ direct အကူအညီေပးလုိ႔ရတာေတြ အမ်ားႀကီး၊ ဒါကေတာ့ တုိ႔ကရတဲ့ဘက္ကပဲၾကည့္တာကုိး UN policyကုိ တုိ႔ကမသိဘူး၊’ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူ ဆုိလုိက္သည္၊
“UN အဲဒီအေၾကာင္းေျပာရရင္ ကုိယ္ေပါင္ ကုိယ္လွန္ေထာင္းသလုိျဖစ္ေတာ့မယ္၊ က်ေနာ္က UN မွာလုပ္ခဲ့ပါတယ္၊ ခုေက်ာင္းတက္ဘုိ႔ ဆုိင္မွာဝင္လုပ္ေနတာ၊ ေက်ာင္းၿပီးရင္ျပန္လုပ္ဘုိ႔ စိတ္ကူးရွိတယ္၊ UN ကလည္းတျခား office ေတြလုိ office politic ေတာ့ရွိတာေပါ့၊ တစ္ခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ ေတာ္ေတာ္ျပင္းထန္တယ္၊ သ႔ူအုပ္စု ငါ့အုပ္စု ျဖစ္ေနၾကတာ၊ တကယ္ေတာ့ လူအမ်ဳိးမ်ဳိး စရုိက္အမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ စီမံခန္႔ခြဲဘုိ႔က သိပ္ေတာ့မလြယ္ဘူး၊ ေနာက္ၿပီး UNက စစ္ႏုိင္တဲ့ႏုိင္ငံေတြက စဖြဲ႔ခဲ့ၾကတာ၊ “The United Nations: From War to Development” ဆုိၿပီး၊ ဒီလုိ အေျခအေနမ်ဳိးရလာတာကုိပဲ အေကာင္းဆုံးလုိ႔ က်ေနာ္ထင္တယ္၊ အလုပ္ရဘုိ႔လည္း သူအဆက္နဲ႔သူ၊ လြဲေခ်ာ္ေနတာေတာ့ အမ်ားႀကီးပဲ၊ တေလာက ေနရာရဘုိ႔ အေပးအယူ ေတြေတာင္ျဖစ္သြားေသးတယ္၊ အေရးယူခံရတဲ့သူေတြလည္း မနည္းပါဘူး၊” ရဲလင္းသူဆက္ေျပာေနသည္။
“တစ္ခါတစ္ေလလည္း အလွဴရွင္ အႀကိဳက္လုပ္ရတာေတြရွိပါတယ္၊ တရားမွ်တျခင္း Fair လုိ႔ ေျပာမယ္ဆုိရင္ ကမာၻေပၚမွာ Fair မျဖစ္တဲ့ေနရာေတြ အမ်ားႀကီးပါ၊ အဆုိးဆုံးထဲက အေကာင္းဆုံးေတြ လုပ္ေနၾကတာလုိ႔ပဲ အေကာင္းျမင္လုိက္ပါ၊ ဒီမွာ နံရံမွာကပ္ထားတာေတြကေတာ့ The Universal Declaration of Human Rights ပဲ၊ ဘရာဇီးက Octavio Roth ကဒီဇုိင္းလုပ္ထားတာ၊ အခု ၃၀ ရွိတယ္၊”

‘ဟုိ စိတ္ဝင္စားမိတယ္၊ ဒီဟာေလးနဲ႔ တုိ႔ကုိ ဓါတ္ပုံရုိက္ေပး၊’
“အုိေက၊ ရၿပီ၊” ရဲလင္းသူတစ္ေယာက္ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူကုိ ဓါတ္ပုံရုိက္ေပးလုိက္သည္၊
“မ်ဳိးသူေရ Declaration of Human Rights ဆုိတာ စလုပ္ကတည္းက အသံေတြထြက္ေပါ့၊ က်ေနာ္ အထင္ေတာ့ ဒီအခ်က္ ၃၀ လုံးကုိ လုိက္နာတယ္ႏုိင္ငံဆုိလုိ႔ ဘယ္ႏုိင္ငံမွ မရွိပါဘူး၊ ပုိဆုိးတာက ဒီႏုိင္ငံက ခ်ဳိးေဖါက္တယ္လုိ႔ေျပာရင္၊ ဟုိႏုိင္ငံကခ်ဳိးေဖါက္တာေတာ့ ဘာလုိ႔မေျပာသလဲ၊ အဲမွာ Fair ဆုိတာဝင္လာတာပဲ၊ ငါနဲ႔တည့္သူက ခ်ဳိးေဖါက္ရင္ ၿငိမ္ေနမယ္၊ ကုိယ္နဲ႔မတည့္တဲ့သူဆုိရင္ စြာက်ယ္စြာက်ယ္လုပ္ၿပီ၊ အဲ့ဒီမွာ ဗီတုိအာဏာဆုိတာဝင္လာတာပဲ၊”
‘လင္းသူက ဒီအေၾကာင္းေတာ္ေတာ္သိတာပဲ၊’ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူ မွတ္ခ်က္ခ်လုိက္သည္၊
“ဝင္လုပ္မလားဆုိၿပီး ေလ့လာထားတာပါ၊ UN မွာလုပ္ဘုိ႔ဆုိၿပီးေတာ့ ျမန္မာဆန္ဆန္ ေလ့လာထားတာရွိတယ္၊ ဥပမာ 24 October ကုိသိရမယ္၊ First Secretary-General Trygve Lie ရယ္၊ Mrs. Roosevelt သူက Declaration of Human Rights ကုိေက်ညာတာ၊ တုိ႔ကုိသိရမယ္၊ ေနာက္ၿပီး အတြင္းေရးမႈးေတြထဲမွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရင္းေသသြားတဲ့ Dag Hammarskjold ကုိသိရမယ္၊ ေနာက္ဆုံး ဒီေနရာႏွင့္ အေဆာက္အဦးႀကီးကုိ လွဴသြားတဲ့သူ Rockefeller family ကုိသိရမယ္၊ သူတုိ႔ေၾကာင့္ New York City မွာ UN က ေနရာတစ္ေနရာနဲ႔ International territory ျဖစ္လာတာ၊”
‘ဟာမ်ားလုိက္တာ ေတာ္ၿပီ UN မွာမလုပ္ေတာ့ဘူး၊ ေနဦး လုပ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ျပန္လာခဲ့မယ္၊ ကူညီမယ္မဟုတ္လား၊’ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူ ေမးလုိက္သည္၊
“လာခဲ့ပါ၊ ဆုိင္ေတြမွာ ေနရာလြတ္ေတြရွိတယ္၊” ရဲလင္းသူျပန္ေျဖလုိက္သည္၊
‘တုိ႔ကုိ မေနာက္နဲ႔ေနာ္ လင္းသူ၊’
ဟာဟာဟား၊ ႏွစ္ေယာက္လုံးၿပိဳင္တူရယ္လုိက္မိၾကသည္၊
သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ Security Council ဘက္ကုိေက်ာ္လာခဲ့သည္။

‘တကယ္ တုိ႔က UNကိုသိပ္ေက်နပ္တာမဟုတ္ဘူး၊ ေဝဖန္လုိ႔ရတယ္မဟုတ္လား၊ လြတ္လပ္စြာေျပာခြင့္ရတယ္ မဟုတ္လား၊’ တုိ႔ကျမန္မာျပည္နဲ႔ စလုံးကလာေတာ့ ေရွ႕ေျပာေနာက္ၾကည့္ရတယ္၊ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူ ဆုိသည္၊
“ဟုတ္ကဲ့၊ ရပါတယ္ ရပါတယ္၊” ဆုိၿပီး ရဲလင္းသူ ျပန္ေျဖလုိက္သည္၊
‘တုိ႔ကေတာ့ ျမန္မာျပည္ကို ေထာက္ပ့ံတယ္ဆုိတာ တလြဲေတြျဖစ္ေနတယ္ထင္တာပဲ၊ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံေတြလက္ထဲေရာက္ကုန္ေရာ၊ လႊတ္လုိက္တဲ့လူေတြကုိၾကည့္ဦး၊ ကုိယ္ျပည္မွာ ဇာတ္ခြဲျခားမႈေတာင္မႏုိင္ ျပႆနာေသာင္းႏွင့္ခ်ီ ဒီလုိလူမ်ဳိးေတြ၊ လူ႔အခြင့္အေရး ျပား၃၀ ေတာင္မျပည့္၊ အေရာင္ခြဲျခားမႈေတြ၊ လူမုိက္ဂုိဏ္းႀကီးစုိး၊ ႀကီးႏိုင္ငယ္ညွင္းအမ်ားဆုံး ႏုိင္ငံကလူက ျမန္မာျပည္ ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္ လာေျပာေနေတာ့၊ ဘယ္လုိလုပ္ၿပီးေလးစားရမလဲ၊ ဘာမ်ားလုပ္ေပးႏုိင္မွာလည္း၊ အခ်ိန္က်လစာရ လခစားေတြပဲမဟုတ္လား၊’ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူ ဆက္ေျပာေနသည္၊
‘ဝတၱရားအရေျပာေနရတာကုိ အဟုတ္ႀကီးထင္ေနၾကတဲ့ သူေတြလည္းရွိတယ္၊’
‘ၾကည့္လုိက္ပါဦး၊ ခုထိ ကမာၻေပၚမွာ၊ ႀကိမ္ရုိက္ၿပီးအျပစ္ေပးေနတဲ့ ႏုိင္ငံေတြ၊ မိန္ကေလး စာမသင္ရဆုိတဲ့ ႏုိင္ငံေတြ၊ ဘာသာေျပာင္းခြင့္မရွိတဲ့ ႏုိင္ငံေတြ အဲဒါမ်ဳိးေတြ အမ်ားႀကီးပဲ၊ အဲဒါေၾကာင့္ေျပာတာ Fair ဆုိတဲ့စကား ဖီဖာမွာေတာင္မရွိဘူး၊’ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူ ေျပာရင္းရပ္လုိက္သည္၊

“မ်ဳိးသူေျပာလုိက္တာနဲ႔ က်ေနာ္ေတာင္ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိျဖစ္သြားၿပီ၊ UN ဝန္ထမ္းေတြကုိ ဘယ္ႏုိင္ငံကလည္းလုိ႔မၾကည့္ပဲ၊ UN ကဆုိၿပီးၾကည့္ရင္ အျမင္ရွင္းပါတယ၊္ UN ဝန္ထမ္းကလည္း၊ ကုိယ္ႏုိင္ငံကုိေမ့ထားၿပီး ငါ့ UNကလုိ႔ျပဳမူရင္ ပုိေကာင္းပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ လက္ေတြ႔မွာမလြယ္ပါဘူး၊ ဒီ UNရုံးႀကီးထဲမွာကုိက ႏုိင္ငံစြဲ၊ ေဒသစြဲေတြေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္၊ ဒီလုိပဲေလး ဒီတစ္ခ်ိဳ႕ အခြင့္အေရးအေျခခံအခ်က္ေတြက ေခတ္နဲ႔အညီ ျပန္ဆန္းသစ္သင့္ၿပီေပါ့၊ ၾကာခဲ့ၿပီကုိ၊ ခုမွေပၚလာတဲ့ အင္တာနက္အခြင့္အေရးတုိ႔ ဘာတုိ႔ပါထည့္သင့္တာေပါ့၊ right to Internet access လဲ ဝီကီလိဒ္ေပၚလာတာနဲ႔ အဲဒီစလုပ္တဲ့ ႏုိင္ငံေတြကုိက ပိတ္ပင္မႈေတြလုပ္လာတယ္၊ တရုတ္တုိ႔ ့ျမန္မာတုိ႔ဆုိ ဘယ္ေျပာေကာင္းမလဲ၊ အဆုိးရြားဆုံးေပါ့၊” ရဲလင္းသူ ေျပာျပလုိက္သည္၊
“တရားတာကုိၾကည့္မယ္ဆုိရင္၊ ဒီဓါတ္ပုံေတြကုိၾကည့္လုိက္ လူေတြသိန္းနဲ႔ခ်ီ အစုလုိက္အျပံဳလုိက္ေသသြားၾကတယ္၊ Nagasaki ႏွင့္ Hiroshima ပါ၊ စစ္ႀကီးၿပီးသြားေအာင္ ဒီလူေတြကုိသတ္လုိက္တာတဲ့၊ သတ္လုိက္တဲ့လူသတ္သမားလည္း အေရးယူမခံရဘူး၊ ဒီလူေတြဘက္ကၾကည့္ တရားသလား၊
ခုန က်ေနာ္ေျပာသလုိပဲ အဆုိးဆုံးထဲက အေကာင္းဆုံးေတြ လုပ္ေနၾကတာလုိ႔ပဲ အေကာင္းျမင္လုိက္ပါ၊ အဓိကကေတာ့ UNရဲ့ Millennium Development Goals ေတြျပည့္ဘုိ႔ရယ္ စစ္ပြဲေတြရပ္ဘုိ႔ပဲ၊ ေနာက္ဆုံး အေရးႀကီးဆုံးကေတာ့ အလွဴရွင္ေတြ ထည့္ဝင္ေငြ မွန္မွန္ထည့္ဘုိ႔ပဲ၊ အဲဒါမရွိပဲ ဘာမွလုပ္လုိ႔မရဘူး၊” ရဲလင္းသူ ေျပာရင္းရပ္လုိက္သည္၊
‘လင္းသူကုိေက်းဇူးတင္လုိက္တာ၊ အကုန္ေျပာျပတာကုိ၊ စစ္ႏွင့္အမုန္းဟာလုံးဝမေကာင္းဘူး၊’ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူ မွတ္ခ်က္ခ်လုိက္သည္၊
‘စစ္လည္းမေကာင္းဘူး၊ အမုန္းလည္းမေကာင္းဘူး၊ တစ္ခ်ဳိ႕ အစုိးရကုိမႀကိဳက္ဘူး၊ ဆန္႔က်င့္တယ္၊ အဲဒီကေနတေျဖးေျဖး တုိင္းျပည္ကုိ ဆန္႔က်င့္တယ္၊ ေနာက္ေတာ့ လူမ်ဳိး၊ အေကာင္းဘာမွမေျပာေတာ့ဘူး၊ ကမာၻေပၚမွာ ျမန္မာလူမ်ဳိးနွင့္ျမန္မာကုိ မေကာင္းေျပာတာ အမ်ားဆုံးက ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြပဲ၊ ရွက္ဖုိ႔ေကာင္းပါတယ္၊ အဟုတ္ႀကီးလုပ္ေနၾကတာ၊’
ခင္မ်ဳိးျမင့္သူေျပာတာကုိ နားေထာင္ရင္း ရဲလင္းသူ ေလပူတစ္ခ်က္မႈတ္ထုတ္လုိက္သည္၊
“လြတ္လပ္စြာေျပာခြင့္ရလုိ႔ ေဝဖန္တဲ့သူေတြဟာ၊ အေဝဖန္ခံရဲရမယ္၊ ကုိယ္ကုိကုိယ္လည္း လြတ္လပ္စြာျပန္ေဝဖန္ရဲရမယ္၊ ကုိယ္မေကာင္းတာကုိလည္းေျပာရဲရမယ္၊ ဒါသမၼတ အုိဘားမားေျပာခဲ့တာပါ၊ အတုိက္အခံ ရီပတ္ပလင္ကင္ေတြကုိေျပာတာ၊” ရဲလင္းသူ မွတ္ခ်က္ေပးလုိက္သည္၊
ဒီလုိနဲ႔ ရဲလင္းသူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ေအာက္သုိ႔ျပန္ေရာက္ရွိလာသည္။

………………………………………….

“ခု မ်ဳိးသူ တည္းတဲ့ေနရာျပန္ေတာ့မွာေပါ့၊”
‘ဟုတ္တယ္ တုိ႔ အစ္ကုိနဲ႔ ခ်ိန္းထားတယ္၊ ညစာစားဘုိ႔’
“မနက္ျဖန္ ဘာအစီအစဥ္ေတြရွိလည္း၊”
‘ျပတုိက္ေတြလုိက္သြားမလားလုိ႔ လင္းသူပါလာရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ၊ မနက္ျဖန္အားလား၊’
“က်ေနာ္မနက္ျဖန္ ရက္အားပါ၊ လုိက္ေပးမယ္ေလ၊ ဒါနဲ႔ဘယ္ကုိသြားမွာလဲ၊”
‘တုိ႔ေတာ့ေပ်ာ္စရာေကာင္းသြားၿပီ၊ ဟုိေလ ရုပ္ရွင္ထဲကျပတုိက္ကုိသြားမယ္၊’




ခဏနားပါမည္၊
ဝထၳဳဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္ပါ၊


အမည္တူမ်ား၊ အေၾကာင္းအရာတူမ်ားရွိခဲ့လွ်င္တုိက္ဆုိင္မႈသာျဖစ္ပါသည္၊


Sosegado 

တရုတ္ျပည္က ဆင္စြယ္ပန္းပုလက္ရ



 

The Universal Declaration of Human Rights

Nobel ဆု

ဆုိင္ေတြ