ရင္ခုန္သံအသစ္ အခ်စ္စစ္လား ( ၂ )

ရဲလင္းသူ ဒီေန႔ေစာေစာႏုိးေနသည္၊ အလုပ္ပိတ္ရက္တြင္ ၉ နာရီေလာက္ထိ အိပ္ေလ့ရွိသည္၊ ဒါေပမဲ့ ဒီေန႔ ေစာေစာထေန၍ ဦးေလးႏွင့္ အေဒၚတုိ႔က ရုံးမသြားခင္ တအံ့တၾသၾကည့္သြားၾကသည္၊ မေန႔ညက ခင္မ်ဳိးျမင့္သူဖုန္းဆက္လာသည္ သူသြားခ်င္ေသာ နယူးေယာက္ကေနရာမ်ားေျပာျပသည္၊ အကုန္လုံးမသြားႏုိင္၍ ဘယ္ကုိသြားရမလဲ အၾကံဉာဏ္ေတာင္းသည္၊ ခက္သည္က ရဲလင္းသူက နယူးေယာက္မွာသာေနသည္ စုံစုံလင္လင္မေရာက္ဖူး၊ မသိ၊ မနက္ၾကမွ ျပန္ေဆြေႏြးၾကတာေပါ့လုိ႔ ေျဖလုိက္မိသည္၊ ဒီမွာ ငယ္ငယ္ကတည္းကေနလာတဲ့သူေတြဆုိရင္ ေက်ာင္းအစီအစဥ္ေတြနဲ႔ ေရာက္ႏုိင္သိႏုိင္သည္၊ ႀကီးမွေရာက္လာသူ သူ႔အဖုိ႔မလြယ္၊ ျပတုိက္ဆုိလုိ႔ သုံးခုထက္ပုိမေရာက္ျဖစ္၊ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူဖုန္းခ်သြားၿပီးမွ အင္တာနက္ဖြင့္ ေလ့လာၾကည့္မိသည္၊ ဒီေကာင္မေလးကမလြယ္ အေမးအျမန္းထူသည္၊ သူမ်ားမေတြးေသာေမးခြန္းမ်ဳိးလဲေမးတတ္သည္။

တရက္တာေတြ႔ရေပမဲ့ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူပုံရိပ္ကုိ သူျပန္ေဖၚႏုိင္သည္၊ မပိန္မဝ၊ မ်က္လုံးဝုိင္းဝုိင္းေလး၊ အထူးသျဖင့္ရယ္လုိက္ရင္ ပါးခ်ဳိင့္ေလးေပၚလာသည္၊ စကားေျပာရင္ လူကုိ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ၾကည့္လုိက္ပုံေလးသည္ သ႔ူကုိရင္ခုန္ေစခဲ့သည္၊ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူႏွင့္ေတြ႔ရသည့္ အခ်ိန္သည္ သူ႔အတြက္အေပ်ာ္ဆုံးအခ်ိန္ဟုဆုိႏုိင္သည္၊ ဒီလိုေပ်ာ္ရႊင္မႈမ်ဳိးမရခဲ့တာ ၾကာခဲ့ၿပီဟုထင္သည္။

ခင္မ်ဳိးျမင့္သူတစ္ေယာက္လည္း ေစာေစာႏုိးေနသည္၊ ဒီေန႔သြားမည့္ အစီအစဥ္မ်ားကုိ ျပန္သုံးသပ္ေနသည္၊ ရဲလင္းသူ လာေစာင့္ေနမည္ဆုိေသာ ၄၂ လမ္းဘူတာကုိ ဘယ္လုိသြားရမလဲေလ့လာျဖစ္သည္၊ ဒီေန႔ အဓိကသြားမွာက ျပတုိက္The American Museum of Natural History ျဖစ္သည္၊ ရဲလင္းသူကုိ မေန႔ကဖုန္းထဲမွာေမးတာ သိပ္ေရေရလည္လည္မေျဖ၊ မသိလုိ႔လား ေမးတာမ်ားေနလုိ႔လားမသိ၊ အသားျဖဴျဖဴ အရပ္ျမင့္ျမင့္နဲ႔ ဒီေကာင္ေလးၾကည့္ရတာ ခင္ဘုိ႔ေကာင္းသည္၊ ဘာလုိ႔ ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္း ခင္မင္ယုံၾကည္မိလည္းမသိ၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူနဲ႔စကားေျပာရတာ တစိမ္းမဆန္ အရင္ထဲကရင္းႏွီးေနသည့္အလား၊ ကုိယ္ကုိကုိယ္ေတာင္ အံ့ၾသမိသည္။

ဘူတာတြင္ခ်ိန္းထားသည့္အခ်ိန္က ၉နာရီခြဲ၊ အခ်ိန္မခန္႔မွန္းတတ္၍ တည္းခုိရာ ၃၅လမ္းဟုိတယ္က ေစာေစာလမ္းေလွ်ာက္ထြက္လာရာ ဘူတာကုိေရာက္ေတာ့ ဆယ္မိနစ္ေစာေနသည္၊ ခ်ိန္းထားသည့္ စာအုပ္ဆုိင္ကုိေရာက္ေတာ့ ရဲလင္းသူေရာက္ေနၿပီ၊
“မ်ဳိးသူ တစ္ေယာက္ထဲ ေစာေရာက္ေနမွာစုိးလုိ႔၊ က်ေနာ္ေစာေစာထြက္လာလုိက္တာ၊”
‘တုိ႔က တုိ႔ကုိယ္တို႔ ေစာေရာက္ၿပီထင္ေနတာ၊”
“ႏွစ္ေယာက္လုံး ဝိရိယေကာင္းေနေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ေစာေစာသြားရတာေပါ့၊ Museum ဘူတာကုိ က်ေနာ္ေနတဲ့ Brooklyn ကတုိက္ရုိက္သြားလုိ႔ရတယ္၊ မ်ဳိးသူ ရထားေရြးမွားမွာစုိးလုိ႔ က်ေနာ္ဒီဘူတာမွာ ခ်ိန္းလုိက္တာပါ၊”
‘ေက်းဇူးပဲလင္းသူ သြားၾကတာေပါ့၊’
ျပတုိက္ေရာက္ေတာ့မဖြင့္ေသး ၅ မိနစ္ေလာက္လုိေနေသးသည္၊ အခ်ိန္တိက်လုိက္တာ။
ရဲလင္းသူ လမ္းညႊန္စာရြက္မ်ားကုိယူေပးရင္း ခင္မ်ဳိးျမင့္သူကုိလွမ္းေမးလုိက္သည္၊
“မ်ဳိးသူေရဘယ္ေနရာကုိအဓိကထားၾကည့္ခ်င္သလဲ၊ ျပတုိက္ႀကီးကအႀကီးႀကီးေနာ္၊”
‘တုိ႔ေသခ်ာၾကည့္ခ်င္တဲ့ေနရာ ႏွစ္ေနရာပဲရွိတယ္ မေန႔ညကဖတ္ထားတာ၊ Fossil Halls ရယ္ Human Biology and Evolution ရယ္၊ ျပတုိက္ႀကီးကအႀကီးႀကီးရယ္ေနာ္၊’
“ဟုတ္တယ္ ကမာၻအႀကီးဆုံးျပတုိက္တစ္ခုပါ၊ တုိးလွ်ဳိေပါက္ေနတဲ့ အေဆာက္အဦးေပါင္း ၂၅ ခုထဲမွာ၊ ျပခန္းေပါင္း ၄၆ ခုတည္ေဆာက္ထားတယ္၊ စာၾကည့္တုိက္၊ သုေတသနခန္းမေတြႏွင့္ ျပပြဲလုပ္ႏုိင္တဲ့ ျပခန္းေတြလည္းရွိေသးတယ္၊ ခုေတာင္ BRAIN ဆုိၿပီးျပခန္းလုပ္ထားတာ ၿပီးရင္က်ေနာ္တုိ႔ ဝင္ၾကည့္ၾကတာေပါ့၊ ျပတုိက္ႀကီးကုိ ၁၈၆၉ ခုႏွစ္ထဲကေဆာက္ထားတာ၊” “ျပင္ဆင္မႈေတြအႀကိမ္ႀကိမ္လုပ္ခဲ့ၾကတယ္၊ ျပတုိက္ထဲမွာ စုေဆာင္းျပထားတာ specimens ေပါင္း မ်ားစြာရွိတယ္၊ မ်ဳိးသူေျပာတဲ့ Night at the Museum ရွပ္ရွင္ ကုိ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ကရုိက္ခဲ့တာ၊”
‘ဟုတ္တယ္ အဲဒီ့ရုပ္ရွင္ကုိၾကည့္ၿပီး ဒီျပတုိက္ကုိလာခ်င္ေနခဲ့တာ၊’
“ေဟာ လက္မွတ္ေရာင္းၿပီ၊ ဝယ္ၿပီးဝင္ၾကည့္ၾကရေအာင္၊”
“မ်ဳိးသူ ဒီစာအုပ္ထဲမွာၾကည့္ ျပခန္းေတြ ၆ ခုအျပင္ အာကာသျပခန္းလည္းရွိေသးတယ္၊ ၁. Hall of Ocean Life ၊ ၂. Human Biology and Evolution၊ ၃. Halls of Minerals and Gems၊ ၄. Hall of Meteorites၊ ၅. Fossil Halls၊ ၆. The Art of the Diorama: Recreating Nature ေတြ႔လား၊” ရဲလင္းသူကေမးလုိက္သည္၊
‘ေတြ႔တယ္၊ အားလုံးကစိတ္ဝင္စားဘုိ႔ေကာင္းေနတယ္၊’ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူျပန္ေျဖလုိက္သည္၊
ရဲလင္းသူကဆက္၍ “က်ေနာ္တုိ႔ Hall of Ocean Life ကုိသြားမယ္ ၿပီးရင္ကပ္လွ်က္ရွိတဲ့ Fossil Halls ကုိသြားမယ္၊ အဲဒီမွာ မ်ဳိးသူၾကည့္ခ်င္ေနတဲ့ ဒုိင္ႏုိေဆာေတြရွိတယ္၊ ၿပီးရင္ Biology and Evolution ကုိသြားမယ္၊ ေနာက္ဆုံးက်န္တဲ့ျပခန္းေတြၾကည့္ၾကတာေပါ့၊ ေန႔လည္စာကုိေတာ့့ ျပတုိက္မွာတင္စားရလိမ့္မယ္၊”
ခင္မ်ဳိးျမင့္သူက အုိေကလုိ႔ေျပာရင္း ႏွစ္ေယာက္သား ျပတုိက္ကုိစၾကည့္ဘုိ႔ထြက္လာၾကသည္။

ရဲလင္းသူတစ္ေယာက္ ဒုိင္ႏုိေဆာေတြ၊ ရုပ္လုံးႂကြေတြ၊ တြင္းထြက္ေက်ာက္ေတြကုိ စိတ္ဝင္တစားၾကည့္ေနေသာ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူကို တစ္ခါတစ္ခါခုိးၾကည့္မိသည္၊ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူကလည္း သူသိသည့္အရာဆုိလွ်င္ စိတ္ဝင္တစားရွင္းျပေနေသာ ရဲလင္းသူကုိၾကည့္ၾကည့္ေနမိသည္၊ တစ္ခါတစ္ေလ အၾကည့္ခ်င္းဆုံသြားလွ်င္ ႏွစ္ဦးသားျပံဳးမိၾကသည္၊ ေက်ာက္မ်က္ေတြကုိ စိတ္ဝင္တစားၾကည့္ေနေသာ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူကို ရဲလင္းသူက “မ်ဳိးသူ ေက်ာက္မ်က္ရတနာေတြကုိႀကိဳက္လား၊”
‘မဟုတ္ပါဘူး တစ္ခ်ဳိ႕ ရတနာေတြကုိ မေတြ႔ဘူးလုိ႔ပါ၊ ဒီေက်ာက္ေလးက ကေနဒါမွာပဲထြက္တာ ေရာင္စုံေလးနဲ႔လွတယ္၊ တကယ္ေတာ့ တုိ႔က ပုလဲကုိႀကိဳက္တာ၊’
“က်ေနာ္ကေတာ့ က်ေနာ္ခ်စ္သူကုိ ရတနာေတြလက္ေဆာင္မေပးခ်င္ဘူး၊ ပန္းေလးေတြပဲေပးခ်င္တယ္ အထူးသျဖင့္ နီေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ Dream Lover ႏွင္းဆီပန္းေတြကုိ လက္ေဆာင္ေပးခ်င္တယ္၊”
မဆီမဆုိ္င္ေျပာေနေသာ ရဲလင္းသူကုိ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူေငးၾကည့္ရင္း၊ လင္းသူက ေပးဘူးလုိ႔လား ဟုေမးလုိက္သည္၊
ရဲလင္းသူက မဟုတ္ဘူး စိတ္ကူးယဥ္တာလုိ႔ ျပန္ေျဖေတာ့၊ ႏွစ္ေယာက္သား ရယ္ျဖစ္ၾကသည္။

ေန႔လည္တစ္နာရီေလာက္မွ ေန႔လည္စာ စားျဖစ္ၾကသည္၊ ေလးနာရီေလာက္မွာ အကုန္ၾကည့္ၿပီး၍ BRAIN ျပခန္းသုိ႔ထြက္လာၾကသည္၊ BRAIN ျပခန္းၾကည့္ၿပီးေနာက္ ၆နာရီထုိးသြားၿပီ၊ ညစာကုိ Rockefeller center ဘက္သြားရင္း စားျဖစ္ၾကသည္၊ ေဟာ္တယ္သုိ႔ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူကုိ ျပန္အပုိ႔ ရဲလင္းသူက
“မ်ဳိးသူကုိ မနက္ျဖန္လုိက္ပုိ႔ဘုိ႔ က်ေနာ္ခြင့္ယူထားတယ္၊ သဘက္ခါ မ်ဳိးသူတုိ႔က ဝါရွင္တန္ကုိ တစ္ညအိပ္သြားမွာ မဟုတ္လား၊”
‘အုိ လင္းသူကလည္း၊ ျပန္လာရင္ေတြ႔ဦးမွာပဲမဟုတ္လား၊’
“အုိလုပ္မေနနဲ႔ ဘယ္သြားခ်င္သလဲေျပာ၊
‘မနက္ျဖန္ ေစ်းဝယ္ထြက္ခ်င္တယ္ လင္းသူ၊ ဘယ္ေနရာေတြဝယ္လုိ႔ေကာင္းလဲ၊’
“က်ေနာ္က ေစ်းဝယ္ထြက္ေလ့မရွိပါဘူး၊ အေဒၚကေတာ့ Macy မွာ အမ်ားဆုံးဝယ္ေလ့ရွိတယ္၊ ေနာက္ၿပီး Madison အဲဒီမွာ branded နာမည္ႀကီးေတြရွိတယ္၊ ဖက္ရွင္ Avenue ဆုိတာလည္းရွိေသးတယ္၊”
‘တုိ႔ကုိ လင္းသူ ရီေကာမန္းလုပ္ေလ၊’
“ေဟာ ခက္ၿပီ၊”
“မ်ဳိးသူ Apple ပစၥည္းေတြဝယ္ခ်င္ရင္ Apple Store ရွိတယ္၊ i pad တုိ႔ i phone တုိ႔ ဝယ္ခ်င္ရင္ေျပာတာ၊
အဝတ္အစားနဲ႔ အျခားဟာေတြေတာ့ က်ေနာ္က C21 မွာပဲဝယ္တယ္၊ ေစ်းသက္သာ ေကာင္းလည္းေကာင္းတယ္၊ C21 ဆုိတာ Century 21ကုိေျပာတာ၊”
“က်ေနာ္ေနတဲ့ Brooklyn မွာလည္းရွိတယ္၊ ဒီ Manhattan Broadway မွာလည္းရွိတယ္၊
ေနာက္ၿပီး Broadway ထဲမွာပဲ Virgin ဆုိတာ ရွိေသးတယ္၊
တကယ္ေတာ့ ေစ်းဝယ္ရင္ SOHO လည္းသြားလုိ႔ရတယ္ Grand Central Station ထဲမွာလည္းဝယ္လုိ႔ရတာပဲ၊”
‘မဟုတ္ဘူးေလ၊ တုိ႔က အမွတ္တရ နည္းနည္းပါးပါးဝယ္မွာပါ၊ တစ္ခ်ဳိ႕ကုိေတာ့ window shopping ေပါ့၊ လင္းသူေရာက္ဘူးတဲ့ေနရာေတြေခၚသြားပါ၊’
“က်ေနာ္ေရာက္ဘူးတဲ့ေနရာ၊ ဒါဆုိဒီလုိလုပ္ Macy ကုိသြားမယ္ လင္းသူတည္းတဲ့ေနရာႏွင့္နီးတယ္၊ ၿပီးရင္ SOHO သြား၊ Madisonမွာ Brand ေတြကုိေငး၊ ေနာက္ဆုံး C21မွာဝယ္ၾကတာေပါ့၊”
‘လုပ္လုိက္ေလ၊ လင္းသူစီစဥ္ရင္ အကုန္ေကာင္းပါလိမ့္မယ္’။
………………………………………………………………………..

 
 
 
 
 
 
 
ရာသီဥတုကလည္းေအးေန၍ တစ္ေနကုန္ ေစ်းဝယ္သြားေနရျခင္းကုိ ရဲလင္းသူပင္ပန္းသည္လုိ မထင္ခဲ့ပါ၊ ေဘးတြင္ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူ ပါေနေသာေၾကာင့္လားမသိပါ၊ ဒီည Time square တြင္ျပန္ထုိင္ခ်င္သည္ဆုိ၍ 3rd Avenue လမ္းမႀကီးအတုိင္း 42 လမ္းဘက္ေလွ်ာက္လာသည္၊ လမ္းတြင္ ဂ်ပန္စာဝင္စားရန္ျဖစ္သည္၊ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူက ဒီေန႔ကုန္က်စားရိတ္အားလုံးကုိ သူခံမည္ဟုဆုိသည္၊ ရဲလင္းသူ အလုပ္တစ္ရက္ ခြင့္ယူလုိက္ရေသာေၾကာင့္လားေတာ့မသိ၊ ဂ်ပန္ဆုိင္ထဲ ဝင္ထုိင္လုိက္ေသာအခါ ေႏြးေထြးမႈ ကုိ ရရွိလုိက္သည္၊ ဆုိင္ထဲေရာက္မွပဲ အျပင္မွာေအးမွန္းသိေတာ့တယ္လုိ႔၊ မ်ဳိးသူကုိေျပာလုိက္မိသည္။
 
ရဲလင္းသူကိုၾကည့္ၿပီး အားနာမိသည္၊ ခြင့္ယူၿပီးလုိက္ပုိ႔ေပးသည္၊ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္လွ်င္ ဒီေလာက္ေပ်ာ္စရာေကာင္းေသာ ေစ်းဝယ္ထြက္တာ ဘဝမွာတစ္ခါမွာမႀကံဳဘူးပါ၊ ရဲလင္းသူနဲ႔သြားလာရျခင္းကုိ သူေပ်ာ္ေနသည္၊ ရဲလင္းသူအေပၚ သူ သာယာမိေနတာလား၊ အေတြးတစ္မ်ဳိးဝင္လာ၍ ဖ်က္ခ်ျဖစ္လုိက္မိသည္၊
ဂ်ပန္စားေသာက္ဆုိင္ထဲေရာက္လာၿပီျဖစ္သည္၊ ရဲလင္းသူေျပာလုိက္ေသာ မွတ္ခ်က္ကုိ သံေယာင္လုိက္ လုိက္မိသည္၊
ဟုတ္တယ္ေနာ္ အျပင္မွာေအးလုိက္တာ။
ႏွစ္ေယာက္စလုံး ၾကက္သားဆက္ကုိပဲမွာလုိက္သည္၊ လာခ်ေပးတာကုိ ေစာင့္ေနတုန္းမွာပဲ ရဲလင္းသူထံဖုန္းဝင္လာသည္၊ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္၏အသံ အေမရိကန္ accent နဲ႔ ေျပာေနသည္၊ ရဲလင္းသူကလည္း အဂၤလိပ္လုိျပန္ေျပာေနသည္၊ ငါ စကၤာပူက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကုိ လုိက္ပုိ႔ေနတာ၊ ငါရဲ႕ရွားရွားပါးပါး သူငယ္ခ်င္းပါ၊ ဒါေတြကုိ မင္းသိစရာမလုိဘူး၊ မင္းငါ့ကုိဘာမွထည့္မတြက္ပါနဲ႔ မင္းကုိယ္ကုိကုိယ္သာ မင္းဂရုစုိက္ပါ၊ မင္းဒီလုိဖုန္းဆက္တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါ၊ စသျဖင့္ တုိးတုိးေျပာေနေသာ္လည္း ၾကားလုိက္မိသည္၊
“အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္သြားသလား မ်ဳိးသူ၊” ရဲလင္းသူေမးလုိက္သည္၊
‘မျဖစ္ပါဘူး ရပါတယ္၊ ရည္းစားလား လင္းသူ၊
ေကာင္မေလးက စိတ္ဆုိးေနဦးမယ္၊ တုိ႔နဲ႔ေလွ်ာက္လည္ေနတာ၊’
“မဟုတ္ပါဘူး၊ မဟုတ္ပါဘူး၊ က်ေနာ္ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ပါ၊
က်ေနာ္မွာ ရည္းစားမရွိပါဘူး၊”
‘ေၾကာ္ညာေနတာလား လင္းသူ’
“It is true, ခုဏ ဖုန္းဆက္တဲ့ ေကာင္မေလးဟာ က်ေနာ္နဲ႔ ရင္းနီးပါတယ္၊ သူကရင္းနီးမႈေတြပုိခ်င္တဲ့အတြက္ က်ေနာ္ရပ္တန္႔ထားတာပါ၊ က်ေနာ္နဲ႔ မတူညီတာေတြကအမ်ားႀကီးပါ၊ သူေၾကာင့္လည္း က်ေနာ္ဘုရားေက်ာင္း မေရာက္ျဖစ္ေတာ့ဘူး၊ သူနာမည္က ကက္သလင္း၊”“သူက က်ေနာ္ကုိ လူထူးလူဆန္းတဲ့၊ အခ်စ္ကုိနားမလည္တဲ့သူတဲ့၊ ထားလုိက္ပါေတာ့ေလ၊
က်ေနာ္ဒီကုိေရာက္စက ဘုရားေက်ာင္းသြားခ်င္ေတာ့၊ က်ေနာ္အေဒၚတုိ႔က ဗုဒၶဘာသာ ကုိးကြယ္တာမုိ႔၊ အေဒၚတုိ႔က သူတုိ႔မိသားစုနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးတယ္၊ အဲဒီမွာ ခင္မင္မိၾကတာပါ”။

“က်ေနာ္ ျမန္မာျပည္ကလာေတာ့ ဒီကပုံစံတစ္ခ်ဳိ႕က က်ေနာ္နဲ႔မကုိက္ဘူး၊ က်ေနာ္ကမႀကိဳက္ဘူး၊ ေနာက္ဆုံး ကက္သလင္းတုိ႔ အေဖနဲ႔ က်ေနာ္အရမ္းရင္းနီးသြားတယ္၊ သူတုိ႔မိသားစု အေမရိကကုိ ဘယ္လုိေရာက္လာသလဲ ဆုိတာ မေျပာေတာ့ပါဘူး၊ သူတုိ႔မိသားစုအေၾကာင္းေျပာရင္ ဝထၳဳအရွည္ႀကီး ဖတ္ရသလုိ ျဖစ္သြားမွာမုိ႔၊ ကက္သလင္းတုိ႔ အေဖကုိ က်ေနာ္က အဖီးလုိ႔ေခၚတယ္၊ အဖီးတုိ႔ေရာက္စက နယူးေယာက္မွာမေနဘူး၊ ေရာက္လာတဲ့သူေတြေနတဲ့ ျပည္နယ္တစ္ခုမွာေနတယ္၊ အဖီးဟာ ျမန္မာလုိ ကရင္လုိပဲတတ္တယ္၊ အဂၤလိပ္လုိလည္းမတတ္ဘူး၊ တစ္လုံးစ ႏွစ္လုံးစ သင္ေပးလုိက္တဲ့တစ္ပုိင္းတစ္စ ပဲရတယ္၊ သူအတြက္အားကုိးရာကေတာ့ ဘုရားေက်ာင္းပဲျဖစ္တယ္၊ ဟုိအလုပ္လုပ္လုိက္ျပဳတ္လုိက္ ဒီအလုပ္လုပ္လုိက္ျပဳတ္လုိက္နဲ႔ ကေလးကလည္း သုံးေယာက္ျဖစ္လာတယ္္ဆုိေတာ့ အစဥ္မေျပဘူး၊ ဒီၾကားထဲ ကရင္ အခ်င္းခ်င္း အလိမ္ခံရေသးတယ္၊ စုထားတာေလးကုန္ေရာ၊”
“အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ဘုရားေက်ာင္းက ေထာက္ပံေၾကးျဖတ္လုိက္တယ္၊ ဘယ္လုိပဲ ေတာင္းပန္ေတာင္းပန္၊ အသနားခံခံ Policy အရဆုိၿပီး မရေတာ့ဘူး၊ အဖီးတုိ႔လည္း ဘုရားေက်ာင္းသူေတာင္းစားျဖစ္ခဲ့တယ္၊”
“အဲဒီအခ်ိန္မွာ အဖီးတစ္ေယာက္ ျမန္မာအမူးသမားတစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ႔ခဲ့တယ္၊ အဖီးေျပာတာေတာ့ ဒီလူကမူးသာမူးတာ အကုန္သိဆုိပဲ၊ အဖီးကလည္းမူး ဒီလူကလည္းမူးနဲ႔ ေနာက္ဆုံးအဖီး အမူးသမားကုိ ဆရာတင္လုိက္တယ္၊ အမူးသမားဟာ America is equal ဆုိၿပီး အဖီးကုိ ရွင္သန္ေရးေတြသင္ေပးခဲ့တယ္၊ အေမရိကန္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ေပါ့၊ Refugee ျဖစ္ျဖစ္ asylum ကပဲျဖစ္ျဖစ္ DV ေပါက္လာေပါက္လာ၊ မုိးေပၚကပဲက်လာက်လာ အေမရိကန္ျဖစ္သြားရင္ အေမရိကန္ပဲ၊ အျဖဴေတြအမဲေတြ ဂရုစုိက္မေနနဲ႔၊ ဒီလုိမ်ဳိးေပါ့၊”
“ေနာက္ဆုံး အဖီးတစ္ေယာက္ ယုံၾကည္မႈတစ္ခ်ဳိ႕နဲ႔ အမူးသမားရဲ႕လမ္းညႊန္မႈေၾကာင့္ နယူးေယာက္ကုိေရာက္လာခဲ့တယ္၊ စက္ရုံတစ္ရုံမွာ အလုပ္ရတယ္၊ ဒီေန႔ထိလည္း အဲဒီ့စက္ရုံမွာလုပ္တုန္းပဲ၊ အဲဒီ့စက္ရုံက ျမန္မာအေယာက္ ၄၀၊ ၅၀ ေလာက္ရွိတယ္၊ ဂ်ဴးတစ္ေယာက္ပုိင္တဲ့ ေရဒီယုိဆက္သြယ္ေရး ပစၥည္းထုတ္တဲ့စက္ရုံပါ၊ အလုပ္ကေတာ့ အဖီးအတြက္ သိပ္အဆင္ေျပခဲ့တယ္၊ အဆင္မေျပတာကေတာ့ သားသမီးအေရးပဲ၊ သမီးသုံးေယာက္ေမြးထားတဲ့ အဖီးသိပ္မလြယ္ဘူး၊ စက္ရုံကလည္း ျမန္မာေတြကုိ ေန႔စားလေပးပဲခန္႔ထားတဲ့အတြက္ ရထုိက္တဲ့ အခြင့္အေရးတစ္ခ်ဳိ႕မရဘူး၊ သမီးေတြႀကီးလာေလေတာ့ ၊ အဖီးကေတာ့ ေပးသမွ် အုိဗာတုိင္ေတြဆင္းေနတုန္းပါပဲ” ။

“သမီးေတြ အတန္းရလာတာနဲ႔အမွ် အေဖနဲ႔ သမီးေတြၾကားမွာ အဆင္မေျပမႈေတြရွိလာတယ္၊ အထူးသျဖင့္ သမီးလတ္ ကက္သလင္းနဲ႔ေပါ့၊ You don’t know nothing. Do you know! ဘာမွမသိဘူးမဟုတ္လား၊ ခုမွျမင္ဘူးတယ္မဟုတ္လား စသျဖင့္ေပါ့၊ အေဖေပၚကုိ လက္ညွိးေတြထုိးလာၾကတယ္”။
“က်ေနာ္ေျပာတာ ရွည္သြားၿပီလားမသိဘူး၊ မ်ဳိးသူ၊”
‘ဆက္ေျပာပါ လင္းသူ၊ တုိ႔တကယ္စိတ္ဝင္စားမိတယ္၊ စားရင္းနဲ႔ေျပာၾကတာေပါ့၊’
“အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္သူတုိ႔ မိသားစုနဲ႔ ခင္ခြင့္ရခဲ့တယ္၊ အဖီးႏွင့္အမုိးကလြဲလုိ႔ က်န္တဲ့သူေတြက က်ေနာ္ကုိ ဘာေကာင္လဲေပါ့၊ အဖီးကက်ေနာ္ကုိ ရန္ကုန္သားလုိ႔ေခၚတယ္၊
ကက္သလင္းတုိ႔ ညီမေတြက ဒီမွာေမြးေတာ့ ျမန္မာျပည္ဆုိတာ စစ္တလင္းလုိ႔ထင္ေနၾကတယ္၊ က်ေနာ္ကုိ ဘယ္ဗုံးခုိက်င္းကလာသလဲဆုိတဲ့ ပုံစံေမးခြန္းေတြေတာင္ေမးၾကတယ္၊ က်ေနာ္ဆီကဓါတ္ပုံေတြ႔ၾကည့္ က်ေနာ္ကေျပာျပနဲ႔ ျမန္မာျပည္ဆုိတာ နည္းနည္းသိလာၾကတယ္၊”
“High School ေရာက္လာေတာ့ Boyfriend ေတြကုိယ္ဆီနဲ႔ေပါ့၊ အေဖအလုပ္အားတဲ့ တစ္ေန႔မွာ အိမ္မွာ မျမင္ဖြယ္ရာျဖစ္ေနလုိ႔ သမီးကုိရုိက္မိရာကေန၊ ဘုရားေက်ာင္းကသိ၊ စာသင္ေက်ာင္းကသိနဲ႔ အေဖက သတိေပးခံရတယ္၊ စစ္ေဆးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အိမ္ခြဲေနေပးပါဆုိလုိ႔ က်ေနာ္နဲ႔လာအိပ္ရတယ္၊ က်ေနာ္အရမ္းခံျပင္းသြားတယ္၊ အေဖေၾကာင့္လူျဖစ္လာရတဲ့သူေတြ၊ အေဖမွာ ေန႔မအားညမအား လုပ္ေနလုိက္ရတာ၊”
“ကက္သလင္းတုိ႔က အေဖေပၚနားလည္မႈလုံးဝမရွိ ကုိယ့္အေဖရဲ႕ အားနည္းခ်က္ကုိ အျပစ္ျမင္၊ ကုိယ့္အေဖစာမတတ္တာ ဘာျဖစ္လဲ၊ ကုိယ္အေဖဗဟုသုတမႂကြယ္တာ ဘာျဖစ္လဲ၊ အေဖတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေကၽြးေမြးျပဳစုခဲ့တာေတြ ဘယ္မွာသူတုိ႔သြားထားၾကသလဲ၊ အဖီးဘဝကုိၾကည့္ပါ၊ ေတာထဲေတာင္ထဲကလာတယ္ သူ႔ရဲ႕မိသားစု ေရွ႕ေရးအတြက္ စြန္႔စားလာတာ၊ ဒီအေျခအေနထိေရာက္ခဲ့တာဟာ မိသားစုအတြက္ သူရဲေကာင္းပဲ၊”
“က်ေနာ္ကသာ ခံျပင္းေနတာ၊ အဖီးကေတာ့ ဒါအေမရိက ေလဆုိၿပီး ဝန္ခံခ်က္ေတြထုိးေပးလုိက္တာပဲ သူ႔ဆရာအမူးသမားရဲ႕ ေျပာထားတဲ့အခ်က္ေတြက သူ႔ေခါင္းထဲမွာဝင္ေနၿပီ" ။

"က်ေနာ္အေဒၚက ကေလးေတြပဲဘယ္သိလိမ့္မလဲသားရယ္၊ သားနဲ႔သူတုိ႔ႀကီးျပင္းလာရပုံျခင္းကမတူဘူးတဲ႔၊
အေဒၚေျပာမွ က်ေနာ္လည္းသတိထားမိတယ္၊ သူတုိ႔ဟာ သူတုိ႔အေဖကုိ အားကုိးခဲ့ၾကတယ္၊ သူတုိ႔ရဲ႕မျပည့္စုံမႈ အားငယ္မႈေတြကုိ သူ႔အေဖတာဝန္ရွိတယ္ဆုိတဲ႔ အေတြးအေခၚေတြ အရြယ္ရလာသည္ႏွင့္အမွ်ဝင္လာခဲ့သည္၊ သူတုိ႔ရဲ႕စိတ္အားငယ္မႈ စိတ္ဓါတ္က်မႈေတြဟာ ေဒါသေတြအျဖစ္ အေဖဆီပုံလာခဲ့တယ္၊ နားလည္ေပးလုိက္ပါသားရယ္ဆုိလုိ႔ က်ေနာ္လည္းျပန္စဥ္းစားမိၾကည့္တယ္၊ ဒါေပမဲ့တစ္ခုက အဲဒီဟာျဖစ္ၿပီးသြားကတည္းက အဖီး ဘုရားေက်ာင္းမသြားေတာ့ဘူး၊ က်ေနာ္ပဲ ဘုရားေက်ာင္းသြားၿပီး ညီမသုံးေယာက္ကုိ ျမန္မာျပည္တုန္းက က်ေနာ္ဖတ္ဘူးတဲ့စာေတြကုိ ကုိးကားၿပီး မိဘေက်းဇူးနဲ႔၊ အဖီးကုိနားလည္ေပးဘုိ႔ က်ေနာ္ႀကိဳးစားခဲ့တယ္” ။

“အဲဒီမွာဇာတ္လမ္းကစတာပဲ၊ ကက္သလင္းဟာသူလက္ရွိတြဲေနတဲ့ စလုံး (စပိန္စကားေျပာ) Boyfriend ကုိျဖတ္ၿပီး၊ က်ေနာ့္ကုိခ်ဥ္းကပ္ေတာ့တာပဲ၊ သူအေဖေပၚလည္း အခ်ဳိးေတြေျပာင္းသြားတယ္၊ က်ေနာ္ကေတာ့ ပုိရင္းနီးလာတယ္ထင္တာ၊ ဒါေပမဲ့ သူက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ သူ႔အစ္မညီမေတြကုိ သူက်ေနာ္ကုိႀကိဳက္တဲ့အေၾကာင္း တသက္လုံးအတြက္ေရြးခ်ယ္တာျဖစ္ေၾကာင္းေတြ လုိက္ေျပာေနတာ က်ေနာ္သိခဲ့ရတယ္၊ ေနာက္ဆုံး က်ေနာ္အိပ္ခန္းထဲထိေရာက္လာတယ္၊ က်ေနာ္လည္းအျပတ္ေျပာရတယ္ မျဖစ္ႏုိင္တဲ့အေၾကာင္း ညီမေလးတစ္ေယာက္လုိခင္မိတာဆုိတာ ရွင္းျပလုိက္တယ္၊ ကက္သလင္းက မေခပါဘူး၊ က်ေနာ္ဟာသူ႔အစ္ကုိ မျဖစ္ႏုိင္သလုိ၊ သူဟာလည္းက်ေနာ့္ညီမ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးတဲ့၊ က်ေနာ့္ကုိ အေျခာက္လားဆုိၿပီး ေျပာေသးတယ္”၊
‘အေျခာက္ျဖစ္သြားေရာလား၊’ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူ ဝင္ေျပာလုိက္ရင္း
‘“ဟာဟာဟား၊’” ႏွစ္ေယာက္လုံးၿပိဳင္တူရယ္လုိက္မိၾကသည္၊
‘ကဲကဲ တုိ႔ရွင္းလုိက္မယ္ေလ၊ သြားရင္းနဲ႔ေျပာၾကတာေပါ့၊’ ဆုိၿပီး Time square ဘက္ထြက္လာခဲ့ၾကသည္။

ရဲလင္းသူက “အျပင္မွာ ေတာ္ေတာ္ေအးေနတယ္ မ်ဳိးသူ၊”
‘ဒါဆုိဟုိနားက မက္ေဒၚနယ္ဆုိင္ထဲဝင္ၿပီး စကားေတြဆက္ေျပာရေအာင္၊’
“ဟုတ္တယ္ အဲဒီ့ဆုိင္က က်ေနာ္ Time square ေရာက္တုိင္းစားေနၾကဆုိင္၊”
ဆုိင္ထဲဝင္ အေပၚထပ္က အျပင္ကုိၾကည့္လုိ႔ရတဲ့ေနရာမွာထုိင္ၿပီး ေကာ္ဖီနဲ႔ အားလူးေၾကာ္ကုိမွာစားျဖစ္ၾကသည္၊
ဆက္ေျပာေလ လင္းသူ၊ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူ စကားစေပးလုိက္သည္၊
“ကက္သလင္းက သူလုံးဝေျပာင္းလည္းသြားပါၿပီတဲ့၊ က်ေနာ္ခ်စ္လာတဲ့အထိ သူစိတ္ရွည္ပါမယ္တဲ့၊ အဖီးကလည္း ငါ့သမီးေတြေျပာင္းလည္းလာတာ ေက်းဇူးတင္တယ္၊ ဒါေပမဲ့ ငါ့သမီးေတြ မင္းမယူနဲ႔၊ မင္းနဲ႔မျဖစ္ဘူး ျမန္မာျပည္ျပန္ယူ အားေပးရွာပါတယ္၊”
“ေနာက္ထပ္စတဲ့ဇာတ္လမ္းကေတာ့၊ အဖီးကလည္း ဘုရားေက်ာင္းမသြားတာကုိပဲ၊ က်ေနာ္စည္းရုံးလုိ႔ဆုိၿပီး သူတုိ႔ အသုိင္းအဝုိင္းက ေရေရလည္လည္ေျပာၾကတာေပါ့၊ က်ေနာ္ကလူဆုိးႀကီးျဖစ္လုိ႔ အဖီးသိေတာ့ အရက္ေသာက္ၿပီးရယ္လုိက္ၾကေသးတယ္၊ အဖီးက ရင္ဘတ္ကုိပုတ္ျပတယ္ ဒီထဲမွာရွိတယ္ သြားစရာမလုိဘူး၊”
“သူတုိ႔မသိတာက ဒီထြက္မလာခင္ ကမာဝက္က အဖြားေက်နပ္ေအာင္ ကုိရင္ဝတ္ခဲ့ေသးတယ္ဆုိတာ၊ ဘာသာမတူတဲ့ မိဘႏွစ္ပါးကေပါက္ဖြားလာတဲ့ က်ေနာ္ကုိ သူတုိ႔နားလည္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူး၊ အေမကတနဂၤေႏြေန႔တုိင္း ဘုရားေက်ာင္းေခၚသြားလုိ႔ ဘုရားေက်ာင္းနဲ႔ ယဥ္ပါးေနသလုိ အားရင္အားသလုိ အေဖေျပာျပတဲ့ တရားအေျခခံေတြကုိလည္း နားလည္ေနခဲ့တယ္၊ သူတုိ႔အဲဒီလုိျပဳမႈပုံက က်ေနာ္ကုိ ဘုရားေက်ာင္းနဲ႔ ပုိေဝးေစခဲ့တယ္” ။

“ဒီၾကားထဲ က်ေနာ္ မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေရာက္ျဖစ္ေသးတယ္ နာမည္ႀကီး ဆရာေတာ္ေတြၾကြလာလုိ႔၊
က်ေနာ္က ဒီမွာ မေမြးခဲ့ေပမဲ့၊ ဒီမွာႀကီးျပင္းခဲ့တယ္လုိ႔ဆုိႏုိင္ပါတယ္၊ တျခားသူေတြနဲ႔ က်ေနာ္ခံယူခ်က္နဲ႔မတူဘူး၊ က်ေနာ္က စာအုပ္ေတြအမ်ားႀကီးဖတ္တယ္ေလ၊ ရြာဆန္တယ္လုိ႔ေျပာရင္လဲေျပာေပါ့၊”
‘ဟင္ဒါဆုိ လင္းသူကႏွစ္ဘာသာကုိးကြယ္တယ္ေပါ့၊’ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူေမးလုိက္သည္၊
“အေကာင္းဆုံးအေျဖေပးရမဲ့ဆုိရင္ Free Thinker ေပါ့၊ စကၤာပူမွာ အမ်ားႀကီးမဟုတ္လား၊” ရဲလင္းသူျပန္ေျဖလုိက္သည္၊

‘ကက္သရင္းက ေျပာင္းလည္းသြားတယ္မဟုတ္လား၊’ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူေျပာလုိက္သည္၊
“ဟုတ္တယ္ ကက္သရင္းက ေျပာင္းလည္းလာတယ္၊ ကက္သရင္းတုိ႔ညီမေတြက ကံေကာင္းပါတယ္ ဟုိမွာရွိတဲ့အမ်ဳိးေတြနဲ႔စာရင္၊ ဒီႏုိင္ငံရဲ႕ ပညာေရးစနစ္၊ ေထာက္ပံေရးစနစ္ေတြက ေကာင္းတယ္ေလ၊”
ရဲလင္းသူျပန္ေျပာလုိက္သည္၊
‘လင္းသူကုိ ခ်စ္လုိ႔ေျပာင္းလည္းသြားတယ္လုိ႔ မယူဆဘူးလား၊’ ခင္မ်ဳိးျမင့္သူက စကားေထာက္လုိက္သည္၊
သက္ျပင္းရွည္ရွည္ေလးတစ္ခ်က္ကုိခ်ရင္း၊ ရဲလင္းသူျပန္ေျပာလုိက္သည္၊
“အခ်စ္ဆုိတာ ဖန္တီးလုိ႔မရဘူးလုိ႔က်ေနာ္ထင္တယ္၊ အခ်စ္ဆုိတာ အလုိလုိေပါက္ဖြားလာတယ္၊ တကယ့္ခ်စ္သူႏွစ္ဦးဆုိရင္ အခ်စ္ ေပါက္ဖြားမႈႏွင့္အတူ ရင္ခုန္မိၾကမွာပဲ၊
ကက္သရင္းက က်ေနာ္ကုိ ရင္မခုန္ေစဘူး” ။

“အနည္းဆုံး ခ်စ္သူ Boyfriend ေလးငါးေယာက္ေလာက္ထားဘူးတဲ့ သူတစ္ေယာက္၊ အခ်စ္ကုိ သူတုိ႔ဘယ္လုိနားလည္သလဲ၊ ဘယ္လုိခံယူသလဲ၊ သူတုိ႔ခ်စ္သူဘဝဆုိတာ ဘယ္လုိမ်ဳိးလဲ၊ မ်ဳိးသူမသိပါဘူး၊”
‘ကက္သရင္းကုိ ခ်စ္သူ တစ္ေယာက္ မဟုတ္တာေတာင္မွ လက္တြဲေဖၚအျဖစ္ လက္မခံႏုိင္ဘူးလား၊’
ခင္မ်ဳိးျမင့္သူေမးလုိက္သည္၊
“က်ေနာ္က ခ်စ္သူနဲ႔လက္တြဲေဖၚ တစ္ေယာက္ထဲျဖစ္ရမယ္လုိ႔ ခံယူထားတယ္၊” ရဲလင္းသူျပန္ေျဖလုိက္သည္၊
‘တကယ္လုိ႔ လင္းသူခ်စ္ရတဲ့ ခ်စ္သူဟာ အမွားအယြင္းေတြ ရွိခဲ့ရင္ လင္းသူခြင့္လြတ္ႏုိင္လား၊ လက္တြဲေဖၚအျဖစ္ လက္ခံႏုိင္သလား၊’
“ခြင့္လြတ္ႏုိင္တဲ့ အမွားအယြင္းေတြဆုိ ခြင့္လြတ္ရမွာေပါ့၊ က်ေနာ္ရဲ႕ လက္တြဲေဖၚဟာ က်ေနာ္ခ်စ္သူပဲ ျဖစ္ရမယ္၊”
‘ဒါဆုိရင္ လင္းသူက ရင္ခုန္မဲ့ ခ်စ္သူ လက္တြဲေဖၚကုိေစာင့္ေနတာေပါ့၊”
ရဲလင္းသူျပန္မေျဖ၊ မ်က္ႏွာတြင္ ရွက္ေသြးမ်ားလႊမ္းေနသည္၊
ဘာရယ္မဟုတ္ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ရယ္လုိက္မိသည္။



ခဏနားပါမည္၊






အမည္တူမ်ား၊ အေၾကာင္းအရာတူမ်ားရွိခဲ့လွ်င္တုိက္ဆုိင္မႈသာျဖစ္ပါသည္၊
လြဲေခ်ာ္မႈမ်ားရွိခဲ့ေသာ္ ေရးသူ၏အမွားျဖစ္ပါသည္။
 

 
သဘာဝက်ေသာ ရုပ္လုံးသြင္းျပခန္း
 
 

 
ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့္ဆုိင္ေသာျပခန္းမ်ား