Thursday, July 25, 2013

သိပ္ မုန္းဖုိ႔ေကာင္းတဲ့ မိန္းမ အပုိင္း၂


ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ကမာၻေအးလမ္းေပၚတြင္ စားေသာက္ဆုိင္ တစ္ခု ရွိပါသည္၊ ထုိဆုိင္သည္ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းပုိင္ေသာ ဆုိင္ျဖစ္ၿပီး၊ ထုိဆုိင္ဖြင့္ျဖစ္ရန္ က်ေနာ္သည္ ေငြေၾကး အေထာက္အကူျပဳ ခဲ့ပါသည္၊ တစ္ေန႔ က်ေနာ္ႏွင့္ အေပါင္းအသင္း တစ္ခ်ဳိ႕ ေထာင့္ၾကၾက စားပြဲတြင္ ထုိင္ကာ အစားအေသာက္မ်ားကုိ ျဖည္းျဖည္းျခင္း စားေနၾကသည္၊ ဒီစားပြဲသည္ ဆုိင္တစ္ခုလုံးကုိ ျခဳံ၍ျမင္ရေသာ ေနရာလည္း ျဖစ္သည္၊ တကယ္ေတာ့ ဒီဆုိင္တြင္ လူငယ္ေတြအမ်ားဆုံး လာေရာက္စားသုံးကာ အခ်ိန္ျဖဳန္းေသာ ဆုိင္တစ္ဆုိင္ျဖစ္ပါသည္၊ ယေန႔ လူငယ္မ်ားသည္ လက္ရဲဇက္ရဲရွိလာသည္၊ ပတ္ဝန္းက်င္ကုိ ဂရုမစုိက္ၾကေတာ့သည္ကိုလည္း ျမန္မာျပည္ ျပန္ေရာက္လာၿပီးမွ က်ေနာ္ ကုိယ္ေတြ႔သိလာခဲ့သည္၊ မိန္းကေလးငယ္ေလးမ်ား အတြက္လည္း ဘီယာေသာက္ျခင္း အရက္ေသာက္ျခင္းမ်ားသည္ ထင္ထင္ေပၚေပၚ ျဖစ္လာခဲ့သည္၊ စားေသာက္ေနသူထဲတြင္ က်ေနာ္တို႔သည္ အသက္ႀကီးဆုံး ျဖစ္ပါလိမ့္မည္၊ ထုိဆုိင္၏ အလယ္စားပြဲရွည္ တစ္ခုတြင္ လူငယ္ ေကာင္မေလး ငါးေယာက္နဲ႔ ေကာင္ကေလး ႏွစ္ေယာက္တုိ႔ ထုိင္ကာ စားေသာက္ေနၾကသည္၊

‘ေဟ့သီရီ ဟုိေထာင့္က လူႀကီးတစ္ေယာက္ နင့္ကုိရႈေနတယ္၊ စပြန္စာေပးခ်င္ၿပီ ထင္တယ္’
“ေဟ ေဝးမွာပဲ၊ စိတ္မဝင္စား၊ နင္သြားေျပာလုိက္ သုံးနွစ္ေလာက္ေစာင့္လုိ႔၊ ေနာက္ဆုံးႏွစ္မွ စပြန္စာရွာမယ္လို႔၊ ခု အခ်ိန္မက်ေသးဘူးလုိ႔ သြားေျပာလုိက္”၊
‘ငါးေယာက္ စလုံးဆုိ ခ်က္ခ်င္းလက္ခံလုိက္မယ္လုိ႔ သြားေျပာခ်ီ၊ ဟားဟားဟား’
‘ငါတုိ႔လည္း စပြန္စာ ဘရုတ္ကာဖီးေလး လုိခ်င္တယ္လုိ႔’၊ “ဟားဟားဟား”

သူတုိ႔ အခ်င္းခ်င္း က်ေနာ္တုိ႔ ဝုိင္းကုိ ၾကည့္ကာ ေျပာေနၾကျခင္းျဖစ္သည္၊ က်ေနာ္တို႔ကလည္း ၾကည့္ေနမိသည္ကုိး၊
သူတုိ႔အဖြဲ႔ ျပန္ကာနီး သီရီဆုိေသာ ေကာင္မေလး က်ေနာ္တုိ႔ဝုိင္းကုိ တည့္တည့္ေလွ်က္လာျပီးေတာ့၊ ဘာျဖစ္ခ်င္လဲ၊ ၾကည့္စရာရွားေနလား ဆုိၿပီး၊ လက္မနွင့္ လက္သန္းေထာင္ျပသြားသည္၊ က်ေနာ္တုိ႔ အဖြဲ႔ကေတာ့ ၿပံဳးၾကည့္ၿပီး က်န္ရစ္ခဲ့သည္၊ က်ေနာ္တုိ႔ထဲက တစ္ေယာက္က က်ေနာ့္ကုိ ဆရာေရ ခ်က္ေတာ့ ထိသြားၿပီဆုိၿပီး ေျပာလုိက္သည္၊ ဟုတ္ပါသည္၊ က်ေနာ္သည္ သီရီဆုိေသာ ေကာင္မေလးကုိ ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ တစ္နာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ေသခ်ာၾကည့္ခဲ့ဘူးျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

သီရီဆုိေသာ ေကာင္မေလးသည္ ရဲရင့္ပါသည္၊ သြက္လက္ပါသည္၊ ထက္ျမက္ပါသည္၊ သုိ႔ေသာ္ ထုိရဲရင့္မႈ၊ သြက္လက္မႈ ထက္ျမက္မႈတုိ႔သည္ တစ္လြဲေတြ ျဖစ္ေနသည္လို႔ က်ေနာ္ထင္သည္၊ ေနာက္ျပီး အႏၱရာယ္လည္း ရွိေပသည္၊ သူမကုိ ေသခ်ာ လမ္းညႊန္ ထိမ္းေပးမဲ့သူ လုိအပ္ေနသည္ဟု က်ေနာ္ထင္မိသည္၊ က်ေနာ္၏ အေတြ႔အႀကံဳ ေလ့က်င့္သင္ၾကားခဲ့မႈေတြအရ သီရီဆုိေသာ ေကာင္မေလးကုိ အေပၚယံသေဘာ ေတာ္ေတာ္နာလည္း ေနပါၿပီ၊ ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ့ သီရီဆုိေသာ ေကာင္မေလး၏ ရယ္ရႊင္ေနမႈ ေပ်ာ္ရႊင္ေနမႈတုိ႔ ေနာက္ကြယ္တြင္ ထိန္းခ်ဳပ္ ထိမ္ခ်န္ထားေသာ အရာမ်ား ရွိပါလိမ့္မည္၊ သူမတုိ႔ သူငယ္ခ်င္း ငါးေယာက္စလုံးတြင္ သီရီသည္ အိမ္မွာ အေနအနည္းဆုံးလည္း ျဖစ္ေနသည္။

တစ္ေန႔ ကုိးမုိင္ရွိ ေကာ္ဖီဆုိင္ တစ္ခုတြင္ က်ေနာ္ တစ္ေယာက္ထဲ မနက္စာ စားေနခ်ိန္မွာေတာ့ သီရီ ထုိဆုိင္သုိ႔ ေရာက္လာပါသည္၊ က်ေနာ္ထုိင္ေနေသာ စားပြဲကုိ တည့္တည့္ ေလွ်က္လာကာ က်ေနာ္ေရွ႕တြင္ ဝင္ထုိင္ေလသည္၊
“ထုိင္မယ္ေနာ္ ျဖစ္တယ္ မဟုတ္လား”၊ က်ေနာ္က ‘ထုိင္ပါ သီရိ’၊
“ဒီမွာ သီရိ မဟုတ္ဘူး သီရီ”၊
“က်မက သီရိလုိ႔ က်မကုိ ေခၚတဲ့ သူေတြကုိ သိပ္မုန္းတယ္”၊
အမုန္းဆုိေသာ စကားကုိ သူမဆီက ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ ၾကားရျခင္း ျဖစ္ပါသည္၊

“ဒီမွာ က်မတုိ႔ကုိ လုိက္ၾကည့္ေနတယ္ မဟုတ္လား၊ က်မတုိ႔ကလည္း ျပန္ၿပီးလုိက္ၾကည့္ ေနတယ္ဆုိတာ သိရေအာင္၊ ဒီမယ္ စားေနၾက ဒီေကာ္ဖီဆုိင္ကုိ လာခဲ့တာ”၊
‘တစ္ေယာက္ထဲ လာခဲ့တာလား’၊ က်ေနာ္ေမးလုိက္သည္၊
“ဟုတ္တယ္ က်န္တဲ့သူေတြက သူတုိ႔အိမ္မွာပဲ အားဦးမွာ မဟုတ္ဘူး၊ က်မက အိမ္မွာကုိ မေနခ်င္တာေလ၊ လာတုန္းကေတာ့ ရတဲ့ သတင္း မွန္မမွန္ၾကည့္ၿပီး ျပန္မလုိ႔၊ ေနာက္ေတာ့ ခင္ဗ်ားကုိ ခ်ဲလင္းခ်င္စိတ္ ေပါက္လာတာနဲ႔ ဝင္လာတာ”၊ မ်က္ခုံးေလး နွစ္ဘက္ကုိ ပင့္ကာပင့္ကာ ေျပာသည္၊ တကယ္ေတာ့ သီရီသည္ ေတာ္ေတာ္ ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ ေကာင္မေလးပါ၊ ေတာ္ေတာ္လည္း ရဲရင့္သည့္ သေဘာရွိသည္။

မွာေလ မနက္စာမွာေလလုိ႔ က်ေနာ္ေျပာလုိက္သည္၊ သီရီ မနက္စာကုိ မွာလုိက္သည္၊ သူမွာေသာ မနက္စာသည္ က်ေနာ္မွာထားေသာ မနက္စာနဲ႔ တူလုိ႔ေနသည္၊
“က်မက ေဟာ့ေဒါ့ႀကိဳက္တယ္၊ ဒီေကာ္ဖီရဲ႕ အနံ႔ကုိလည္း ႀကိဳက္တယ္ေလ၊ က်မကအနံ႔နဲ႔ ပတ္သက္ရင္ နည္းနည္းဆန္းစတစ္ျဖစ္တယ္”၊ မေမးရပဲ ေျဖေလသည္၊
“ဒီမွာ လူႀကီး၊ မႀကိဳက္ရင္ ဒီမွာလုိ႔ပဲ ေခၚမယ္၊ ဒီမွာ က်မေနာက္ လုိက္ၾကည့္ေနတယ္ဆုိရင္ ရပ္တန္းက ရပ္ပါ၊ ဒါေျပာခ်င္တာ အဓိကပါပဲ”၊
‘အေႏွာင့္အယွက္ မေပးရပါလား’၊
“အေႏွာင့္အယွက္ မေပးဘူး၊ ဒါေပမဲ့ စိတ္ အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္တယ္၊ သိေန ျမင္ေနတယ္ေလ”၊
‘သီရီ ဘာမွ မစုိးရိမ္ပါနဲ႔’၊
“က်မက ဘာမွ စုိးရိမ္တတ္တဲ့သူ မဟုတ္ဘူး၊ စိတ္ အေႏွာင့္အယွက္ေတြကုိ ဖယ္ထားတတ္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ က်န္တဲ့သူေတြက က်မေၾကာင့္လုိ႔ ေျပာလာေတာ့ က်မ ေနရခက္တယ္”၊
‘အင္း နားလည္ပါၿပီ’၊
“ေနာက္ၿပီး က်မက လူတတ္ႀကီး လုပ္တဲ့သူေတြကုိ သိိပ္မုန္းတယ္”၊
“ခု စားၿပီးၿပီ၊ ေျပာၿပီးၿပီ သြားေတာ့မယ္ ဒါပဲ”၊
ထုိသုိ႔ေျပာၿပီး သီရီ ဆုိင္ထဲက ထြက္သြားပါသည္၊ ထြက္သြားေသာ သီရီကို ၾကည့္ရင္း၊
က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာေတာ့ တစ္စုံတစ္ရာ က်န္ခဲ့သလုိေနပါသည္။

……………………………..


တစ္ခ်ိန္တုန္းကေပါ့၊
ေမဇင္ေထြးနဲ႔ တင္မူယာေအး ဆုိတဲ့ ညီမဝမ္းကြဲ ႏွစ္ေယာက္ရွိသည္၊ တကယ္ေတာ့ သူတုိ႔ အေဖေတြက ညီအစ္ကုိ ဝမ္းကြဲေတြပါ၊ ဒါေပမဲ့ ညီအစ္ကုိအရင္းလုိ ခ်စ္ၾကသည္၊ နွစ္ေယာက္လုံးကလည္း တစ္ဦးတည္းေသာ သားမ်ားျဖစ္ေလသည္၊ ေမဇင္ေထြးနဲ႔ တင္မူယာေအး တုိ႔သည္လည္း တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္၊ ေမဇင္ေထြး၏ အေဖက အစုိးရဝန္ထမ္း တစ္ဦးျဖစ္သည္၊ နယ္စုံသုိ႔ ေျပာင္းကာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရသည္၊ တင္မူယာေအး၏ အေဖက မိဘလုပ္ငန္းကုိ ဆက္လုပ္ကုိင္ေနသူျဖစ္ၿပီး စီးပြားေရးတြင္ အဆင္ေျပသည္၊ အလုံဘက္တြင္ ျခံႏွင့္ဝင္းနဲ႔ ေနႏုိင္သည္၊ တစ္ခါတစ္ေလ ေမဇင္ေထြး၏ အေဖ ေဝးေသာနယ္ဘက္ေတြ ေျပာင္းရလွ်င္ ေမဇင္ေထြးတုိ႔ မိသားစုကုိ တင္မူယာေအးတုိ႔ အိမ္မွာ ထားခဲ့ေလ့ရွိသည္၊ ေမဇင္ေထြး တကၠသုိလ္ တက္ေသာအခါလည္း တင္မူယာေအးတုိ႔ အိမ္မွ တက္ခဲ့သည္။

တင္မူယာေအးသည္ ေမဇင္ေထြးထက္ အသက္၆လ ႀကီးသည္၊ ဒါေပမဲ့ ငယ္စဥ္ကပင္ အစ္မႀကီးပုံစံေနခဲ့သည္၊ ေမဇင္ေထြးသည္ ေက်ာင္းစာထက္ျမက္ေသာ္လည္း တင္မူယာေအးသည္ ဆယ္တန္းကုိပင္ ေအာင္မွတ္ကပ္၍ေအာင္ခဲ့သည္၊ ေမဇင္ေထြးတုိ႔ မိသားစုသည္ အရမ္းျမန္မာဆန္သည္၊ ဒါေပမဲ့ တကၠသုိလ္ေရြးခ်ယ္ေသာအခါ သမီးစိတ္ႀကိဳက္ေရြးခ်ယ္ေစသည္၊ ေမဇင္ေထြးသည္ အမွတ္ေကာင္းေသာ္လည္း ကြန္ျပဴတာ တကၠသုိလ္ကုိ ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္၊ ေက်ာင္းျမန္ျမန္ၿပီး အလုပ္ျမန္ျမန္ရ မိဘေတြကုိ ျပန္လုပ္ေကၽြးဖုိ႔ ရည္ရြယ္ခဲ့သည္၊ တင္မူယာေအးကေတာ့ ေရြးစရာသိပ္မရွိပါ သခၤ်ာ ဘာသာတြဲကုိသာ ယူခဲ့သည္၊ တကၠသုိလ္တက္ခါစက တင္မူယာေအးက ေနာက္ေျပာင္သလုိလုိနဲ႔ ေမဇင္ေထြးကုိေျပာသည္ ‘နင္ ကြန္ျပဴတာ တကၠသုိလ္တက္တာ ငါသိပ္စိတ္ခ်မ္းသာသြားတယ္၊ နင္ ဆရာဝန္ႀကီးေတြ အင္ဂ်င္နီယာႀကီး ျဖစ္မလာေတာ့ဘူးေပါ့’၊ တင္မူယာေအးသည္ ငယ္စဥ္ကပင္ အရာရာကုိ လုိက္ၿပိဳင္ အႏုိင္ယူခ်င္သူ ျဖစ္သည္၊ ေမဇင္ေထြးက ဘယ္လုိမွ မေနပါ။

တစ္ခါမွာေတာ့ တင္မူယာေအး၏ အေဖနဲ႔ လုပ္ငန္းဆက္စပ္ေနေသာ လူတစ္ဦး၏ သားသည္ တင္မူယာေအး၏ အိမ္သုိ႔ အဝင္အထြက္ရွိလာသည္၊ ထုိသူ၏ အမည္မွာ ေကာင္းျမတ္ထူးျဖစ္သည္၊ ကုိေကာင္းျမတ္ထူးသည္ တင္မူယာေအးအိမ္သုိ႔ ဝင္ထြက္သြားလာရင္း၊ တင္မူယာေအးကုိေရာ ေမဇင္ေထြးကုိပါ သတိထားမိသည္၊ အိမ္နဲ႔ေက်ာင္းသြားရင္ ရုိးရုိးေလးေနေသာ ေမဇင္ေထြးကုိ စိတ္ဝင္စားသလုိလုိ ရွိေနသည္၊ ထုိသည္ကုိ ရိပ္မိေသာ တင္မူယာေအးသည္၊ ကုိေကာင္းျမတ္ထူးေရွ႕တြင္ ေမဇင္ေထြးကုိ ဆူပူျခင္း မေကာင္းေျပာျခင္းမ်ား လုပ္လာေလ့ရွိသည္၊ ေနာက္ပုိင္း တင္မူယာေအးသည္ ကုိေကာင္းျမတ္ထူးနဲ႔ တြဲသြားတြဲလာ ပုိမ်ားလာသည္၊ တင္မူယာေအးသည္ ေမဇင္ေထြးထက္ ပိုေခ်ာသည္ ဆုိသည္မွာ မွန္ပါသည္၊ ထုိအျပင္ ပုိသြက္၍ ရဲရင့္ေလသည္၊ ငယ္စဥ္ထဲကပင္ တင္မူယာေအးသည္ ေမဇင္ေထြးလုိခ်င္ေသာ အရာမ်ားကုိ လုိခ်င္တတ္သူျဖစ္သည္၊ ထုိအရာမ်ားကုိလည္း သူပဲရၿပီး ေမဇင္ေထြးကုိ မရေစခ်င္ပါ၊ တစ္ခါတစ္ေလ ကစားစရာ အရုပ္ကေလးေတြကုိ ေမဇင္ေထြးဆီက ရေအာင္ယူၿပီး ေမဇင္ေထြးကုိ ျပန္ေပးရမည္စုိး၍ ဖ်က္ဆီးလုိက္ေလ့ ရွိသည္။

ကုိေကာင္းျမတ္ထူးႏွင့္ တင္မူယာေအးတုိ႔ တစ္တြဲတြဲ ရွိေနေသာအခ်ိန္တြင္ ေမဇင္ေထြးသည္ အတန္းထဲက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ရင္းနွီးေနေၾကာင္း တင္မူယာေအးသိလာခဲ့သည္၊ ထုိအခ်ိန္မွာပင္ ေမဇင္ေထြးတုိ႔ မိသားစု ရန္ကုန္တြင္ အေျခခ်ေနထုိင္ရန္ လွဳိင္ဘက္သုိ႔ တင္မူယာေအးတုိ႔အိမ္မွ ေျပာင္းေရြ႕သြားခဲ့သည္၊ ကုိေကာင္းျမတ္ထူးနဲ႔ တင္မူယာေအးတုိ႔ ခ်စ္သူမျဖစ္ၾကေသးေသာ္လည္း ေမဇင္ေထြးသည္ သူ႔တြင္ ခ်စ္သူရွိေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း တင္မူယာေအးကုိ ေျပာျပခဲ့သည္၊ တင္မူယာေအးက ေတြ႔ခ်င္ ျမင္ဖူးခ်င္သည္ဆုိ၍ ခ်စ္သူနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးခဲ့သည္၊ ထုိအခ်ိန္မွ စ၍ တင္မူယာေအးသည္ ကုိေကာင္းျမတ္ထူးနဲ႔ တြဲသြားတြဲလာ ေလွ်ာ့လာၿပီး၊ ေမဇင္ေထြးတုိ႔နဲ႔ တစ္တြဲတြဲ ျဖစ္လာသည္၊ မိမိကုိယ္ကုိ ယုံၾကည္၍ ခ်စ္သူကုိလည္း ယုံၾကည္ေသာ ေမဇင္ေထြးကေတာ့ မည္သုိ႔မွ် မျဖစ္ခဲ့ေပ၊ ေက်ာင္းၿပီး၍ အလုပ္တစ္နွစ္ေလာက္လုပ္ၿပီး စကၤာပူကုိ သြားေရာက္အလုပ္လုပ္ဖုိ႔ ေမဇင္ေထြးတုိ႔ ခ်စ္သူႏွစ္ဦး ျပင္ဆင္ခဲ့ၾကသည္၊ ေမဇင္ေထြးတုိ႔ စကၤာပူကုိထြက္လာေသာအခါ တင္မူယာေအးလဲ လုိက္ပါလာသည္၊ စာရင္းစစ္ (Accountant) လုပ္ရန္ ျပင္ဆင္ခဲ့သည္လုိ႔ဆုိသည္၊ ခ်စ္သူက ၿငိဳျငင္ေျပာဆုိ ယူရေအာင္ပင္ ေမဇင္ေထြးတုိ႔ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးနွင့္ တင္မူယာေအးသည္ တစ္တြဲတြဲ ျဖစ္ခဲ့သည္၊ ဒီအတြက္ အလုိလုိက္ေသာ နားလည္ေပးေသာ ခ်စ္သူကုိ ေမဇင္ေထြး ပုိခ်စ္ ပုိျမတ္ႏုိးလာခဲ့သည္၊ မၾကာမွီ အခ်ိန္တြင္းမွာ ခ်စ္သူနဲ႔ ႏွစ္ကုိယ္တူ ဘဝခရီး အတူေလွ်ာက္လွမ္းရေတာ့မည္ဟု ေမဇင္ေထြး တစ္ေယာက္ယုံၾကည္ ထားခဲ့ပါသည္။

……………………………..

ကန္ေတာ္ႀကီးနားက ဆုိင္တစ္ဆုိင္မွာ သီရီတုိ႔ အုပ္စုနဲ႔ တျခား လူငယ္အုပ္စု စကားမ်ားရန္ျဖစ္ၾကသည္၊ ထုိအုပ္စုသည္ သီရီတုိ႔ အုပ္စုကုိ ရန္စမႈမ်ား ရွိေနသည္လုိ႔ၾကားရသည္၊ ထုိအုပ္စုတြင္ စစ္တပ္မွ ႀကီးႀကီးအရာရွိ တစ္ဦး၏ သားလည္းပါေလသည္၊ မုိက္ရုိင္းဆုိးသြမ္းေသာ အုပ္စုလုိ႔ဆုိသည္၊ တျခားလူငယ္ အုပ္စုမ်ားကုိ အႏုိင္က်င့္ေလ့ရွိသည္၊ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သူတုိ႔ကုိ ေရွာင္ၾကသည္ဟုဆုိသည္၊ ျပႆနာျဖစ္ၿပီးရင္ အရာရွိမ်ား လုိက္လာကာ ပါဝါသုံး ေျဖရွင္းေလ့ ရွိသည္၊ တစ္ေန႔မွာေတာ့ ကမာၻေအးဆုိင္ကုိ က်ေနာ္ေရာက္သြားေသာအခါ သီရီတုိ႔ အုပ္စုနဲ႔ ထုိအုပ္စု ရန္ျဖစ္ေနသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္၊ ရန္ျဖစ္သည္ဟုဆုိရာ၌ ထုိအုပ္စုမွ သီရီတုိ႔ အုပ္စုကုိ အႏုိင္က်င့္ေနျခင္းျဖစ္သည္၊ သီရီတုိ႔ အုပ္စုမွ ေကာင္ေလး ေကာင္မေလးေတြသည္ ၾကမ္းေပၚတြင္ ပုံစံထုိင္ေနရသည္၊ မထုိင္သူကေတာ့ သီရီပါပဲ၊ မထုိင္သူ သီရီကုိ ထုိႀကီးႀကီးအရာရွိ တစ္ဦး၏ သားက ဆံပင္ဆြဲကာ အတင္းထုိင္ေအာင္ လုပ္လုိ႔ေနသည္၊ ဆုိင္ဝန္ထမ္းေတြလည္း ဝင္မပါရဲၾကပါ၊ က်ေနာ္၏ ေတာင္းဆုိခ်က္အရ က်ေနာ္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ ထုိအုပ္စုကုိ သြားၿပီး ရပ္ဖုိ႔ေျပာသည္၊ ထုံးစံအတုိင္း မင္းတုိ႔က ဘာေကာင္ေတြလဲ၊ ဘာဝင္ရႈပ္တာလဲ လုပ္သည္၊ က်ေနာ္ကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးပင္ ဒီမွာ စီစီတီဗီေတြရွိတယ္၊ ဒီလုပ္ရပ္ သတင္းပ်ံ႕သြားရင္ မင္းအေဖေတြ ဘာျဖစ္မလဲ သိသလား၊ အဘကေရာ ဒီလုိေနမယ္တဲ့လား၊ အေဖေတြဆုိတဲ့ ခ်က္ေကာင္းကုိ ထိသြားေသာအခါ ထုိအုပ္စုေတြထြက္သြားသည္၊ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဒီလုိဆုိင္တစ္ဆုိင္ဖြင့္ဘုိ႔အေရး က်ေနာ္တုိ႔လည္း အဘတစ္ေယာက္လုိသည္ မဟုတ္ပါလား၊ ထုိအုပ္စုသည္ စြာက်ယ္စြာက်ယ္လုပ္ေသာ သီရီကုိ အျငိဳးထားေနမည္မွာ ေသခ်ာပါသည္၊ သီရီတုိ႔ အုပ္စုမွ ေကာင္ေလး ေကာင္မေလးေတြ၏ မ်က္ႏွာတြင္ ခံျပင္းျခင္း စုိးရိမ္ျခင္းမ်ား ေရာေထြးေနသည္ကုိ ေတြ႔လုိက္ရသည္၊ သီရီ၏ ‘ေတာက္’ ဆုိေသာ ေခါက္သံႏွင့္အတူ သီရီတုိ႔ အုပ္စု ဆုိင္မွ ထြက္သြားၾကသည္၊ က်ေနာ့္ဘဝတြင္ ပထမဦးဆုံး လူကုိလူခ်င္း အႏုိင္က်င့္ျခင္းကုိ ေတြ႔ရွိခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ေနာက္ ႏွစ္ပတ္ၾကာ တစ္ေန႔မွာ၊ သူငယ္ခ်င္းက ဆုိင္ကုိအျမန္လာရန္ ဖုန္းဆက္ေခၚသျဖင့္၊ က်ေနာ္ေရာက္သြားခဲ့သည္၊ ဆုိင္ကုိေရာက္၍ ေတြ႔ရသည္မွာ၊ ဆုိင္ထဲရွိ လူငယ္တစ္ခ်ဳိ႕ကုိ ရဲႏွင့္ စစ္တပ္ အရာရွိမ်ားက ဝုိင္း၍ဖမ္းဆီးေနျခင္းျဖစ္သည္၊ ဆုိင္ထဲရွိ လူငယ္အုပ္စု သုံးစုေလာက္ကုိ သိမ္းက်ဳံးဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္သြားသည္၊ သီရီႏွင့္ သီရီတုိ႔ အုပ္စုလဲ ပါသြားသည္၊ က်ေနာ္နွင့္ သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ လုိအပ္ေသာ ဆက္သြယ္မႈမ်ားျပဳလုပ္ၿပီး၊ ရဲစခန္းသုိ႔ လုိက္သြားရန္ဆုံးျဖတ္လုိက္သည္၊ ၾကားသိရသည္မွာ လြန္ခဲ့ေသာ နွစ္ရက္က ထုိႀကီးႀကီးအရာရွိ တစ္ဦး၏ သားကုိ လူတစ္ခ်ဳိ႕က အလစ္ဖမ္းဆီး၍ တစ္ေနရာကုိေခၚၿပီး ဝုိင္းရုိက္ၾကရာ ေဆးရုံေရာက္သြားေတာ့သည္ ဆုိသည္၊ ဒီလုိနဲ႔ တရားခံရွာပဲြၾကီး စတင္ေလေတာ့သည္။

က်ေနာ္တုိ႔ ရဲစခန္းကုိ ေရာက္ေသာအခါ ရဲစခန္းမွာ ဆူညံလို႔ေနပါသည္၊ လူငယ္ေတြကုိ ဖမ္းခုိင္းေသာ စစ္အရာရွိမ်ားကုိ မေတြ႔ရေတာ့ေပ၊ အဖမ္းခံရေသာ လူငယ္မ်ား၏ မိဘေဆြမ်ဳိးမ်ား လုိက္လာၾကသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္၊ ဘာလုိ႔ဖမ္းတာလဲက စကာ ရဲေတြနဲ႔ အေျခအတင္ စကားေျပာေနေသာ လူအမ်ားကုိ ေတြ႔ရသည္၊ က်ေနာ္တုိ႔ ဖမ္းတာ မဟုတ္ပါဘူးက စကာ ရဲမ်ား၏ျပန္လည္ ေျဖရွင္းသံမ်ားျဖင့္ ဆူညံေနပါသည္၊ မိဘေတြနဲ႔ ပါလာေသာ အထုပ္မ်ားကေတာ့ ရဲအရာရွိႀကီး၏ အခန္းထဲတြင္က်န္ရစ္ခဲ့သည္၊ ဝဝပုပု လူငယ္တစ္ဦးကုိေတာ့ ထုိရဲအရာရွိႀကီးက သူ႔အခန္းထဲတြင္ ေခၚထားသည္၊ အေအးေတြတုိက္ အစားအစာေတြ ေကၽြးေမြးထားသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္၊ ထုိအခ်ိန္တြင္ လူတစ္အုပ္ဝင္ေရာက္လာသည္ ထုိထဲတြင္ ပုပုဝဝ လူတစ္ေယာက္ပါသည္၊ အရမ္းေဒါသထြက္ေနေသာ မ်က္ႏွာနဲ႔ျဖစ္သည္၊ က်ေနာ္သိပါသည္ ထုိသူသည္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ တစ္ဦးပါ သူသားကုိဘာလုိ႔ စခန္းေခၚလာရတာလဲက စကာ ရဲေတြကုိ ဆဲပါေတာ့သည္၊ စစ္ဗုိလ္ေတြကုိလည္း ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ဆဲပါသည္၊ ရဲေတြက ေက်ေက်လည္လည္ ေတာင္းပန္ေနသည္၊ ေနာက္ေတာ့ သူသားကုိယ္တုိင္ အရာရွိႀကီး အခန္းထဲက ထြက္လာမွ ဆဲဆုိရပ္သြားသည္၊ ငါ့သားက ဒီလုိ္ိႀကီးႀကီးအရာရွိသားနဲ႔ မိန္းမၿပိဳင္လုရေအာင္ ငါ့သားကုိ ႀကိဳက္တဲ့ရုပ္ရွင္မင္းသမီးနဲ႔ ေပးစားလုိ႔ရတယ္ကြလုိ႔ အထြက္မွာ ေျပာသြားေသးသည္၊ ဒီလုိနဲ႔ လူငယ္ေတြကုိ မိဘေဆြမ်ဳိးေတြက လာေခၚသြားလုိက္တာ သီရီႏွင့္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ပဲ က်န္ေတာ့သည္၊ က်ေနာ္တုိ႔ကေတာ့ ရုံးခန္းတစ္ေနရာက အေျခအေနကုိ ေစာင့္လုိ႔ေနပါသည္။ က်ေနာ္သည္ ပထမဦးဆံုးအၾကိမ္ ရဲေတြေရွ႕တြင္ စစ္ဗိုလ္ေတြကို ဆဲရဲေသာ စီးပြားေရးသမားတစ္ဦးကို ေတြ႔ဘူးခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ထုိအခ်ိန္တြင္ သန္႔သန္႔ျပန္႔ျပန္႔ လူတစ္ဦးဝင္လာသည္၊ နည္းနည္းလဲမူးလာပုံေပါက္သည္၊ သူ႔ကုိ ဘာလုိ႔ ေခၚတာလဲ တာဝန္မွဴးကုိ ေမးသည္၊ သမီးေၾကာင့္လုိ႔ တာဝန္မွဴးကေျဖၿပီး သီရီကုိ ေခၚထုတ္လာသည္၊ ထုိသူသည္ သီရီ၏အေဖျဖစ္ေၾကာင္း က်ေနာ္သိလုိက္ရသည္၊ က်ေနာ္ ပထမဦးဆုံး သီရီအေဖကုိ ျမင္ဘူးျခင္း ျဖစ္ပါသည္၊ သီရီကုိျမင္ေသာအခါ သီရီအေဖ၏ မ်က္ႏွာ ေျပာင္းလဲသြားသည္၊ ေဒါသရိပ္ေတြေပၚလာသည္၊ သမီးမုိက္၊ သမီးဆုိး ဆုိၿပီး အားလုံးေရွ႕တြင္ ရစရာမရွိေအာင္ အျပစ္ေျပာပါေတာ့သည္၊ ေနာက္ဆုံး သမီးလမ္းသရဲကုိ ဆုံးမရေအာင္ ႏွစ္ရက္ေလာက္ ဆက္ခ်ဳပ္ထားဖုိ႔ ရဲေတြကုိေျပာေတာ့သည္၊ ထုိအခါတြင္ သီရီသည္ ‘ဒက္ဒီကုိ သိပ္မုန္းတယ္’ ‘ဒက္ဒီကုိ သိပ္မုန္းတယ္’ ဆုိၿပီး ငုိပါေတာ့သည္၊ ေနာက္ဆုံး ရဲအရာရွိႀကီးက ခင္ဗ်ားမႈးေနတယ္ျပန္ဦး မနက္က်မွ ခင္ဗ်ားသမီးကုိ လာေခၚလွည့္ဆုိကာ ျပန္လြတ္ေလသည္၊ ထုိသူလည္း ရဲစခန္းထဲက ျပန္ထြက္သြားသည္ ပါးစပ္ကလည္း မေခၚဘူးကြာ ဘယ္ေတာ့မွ လာမေခၚဘူး ဆုိၿပီးေရရြတ္ေနသည္၊ အေဖနဲ႔သမီးတုိ႔၏ ဆက္ဆံေရးကုိ က်ေနာ္သိရွိလုိက္ရေလသည္၊ ခုေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ အလွည့္ေရာက္လာပါသည္၊ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းက ရဲအရာရွိႀကီးကုိ တီးတုိးစကား အနည္းငယ္ေျပာလုိက္သည္၊ ထုိရဲအရာရွိႀကီး ပ်ာပ်ာသလဲျဖစ္ကာ လုပ္ေပးလုိက္ပါမယ္၊ အဆင္ေျပေစရမယ္ ျဖစ္ကုန္သည္၊ က်ေနာ္တုိ႔လည္း သီရီနဲ႔ သီရီ သူငယ္ခ်င္းေကာင္မေလးကုိ ေခၚထုတ္လာခဲ့သည္၊ သီရီဆီမွ ပထမဦးဆုံး ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆုိေသာ စကားကုိ က်ေနာ္ၾကားခဲ့ရသည္၊ ထုိေန႔က သီရီကုိ သူ႔ သူငယ္ခ်င္းအိမ္သုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ လုိက္ပုိ႔ေပးခဲ့သည္၊ က်ေနာ္ သီရီကို အခ်ဳပ္ခန္းထဲသို႔ မဝင္ေစခ်င္ပါ၊ သီရီက က်ေနာ္တုိ႔ ဘာလုိ႔ အကူအညီ ေပးတာလဲဆုိတာ မေမးခဲ့ပါ၊ အဲဒီေန႔မွာပဲ ျမန္မာျပည္တြင္ သူထက္သူ လူစြမ္းေကာင္းမ်ားရွိေၾကာင္း က်ေနာ္သိရွိခဲ့လုိက္ ရေလသည္။

စေနေန႔တရက္မွာေတာ့ က်ေနာ္အိမ္သို႔ သီရီရဲ႕သူငယ္ခ်င္းမေလး ေရာက္လာသည္၊ က်ေနာ္ကုိ ငုိႀကီးခ်က္မနဲ႔ သီရီကုိ ကယ္ေပးဖုိ႔ ေျပာဆုိပါေတာ့သည္၊ သီရီကုိ သီရီအိမ္ထဲတြင္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ကာ ထုိအုပ္စုကာ ႏွိပ္စက္ေနၾကသည္၊ သီရီအေဖကုိ ေျခာက္တလွည့္ ေျမာက္တလွည့္ လုပ္ခဲ့ၾကသည္၊ ေနာက္ဆုံး သီရီအေဖကလည္း မေသရင္ၿပီးေရာဆုိၿပီး ခြင့္ျပဳခဲ့သည္ ဆုိ၏၊ သီရီဆီက သူတုိ႔သိခ်င္တာရေအာင္ ႏွိပ္စက္ စစ္ေဆးေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္၊ သူတုိ႔ သိခ်င္တာက ရုိက္သြားတာ ဘယ္သူလဲ ဆုိတာကုိပင္၊ သီရီမေျပာမခ်င္း အမ်ဳိးမ်ဳိး ႏွိပ္စက္ေနၾကသည္၊ ရုိက္တဲ့သူက သမီးတုိ႔မွ မဟုတ္တာ ဘယ္သူလုိ႔ေျပာရမွာလည္း ဆုိၿပီး ေကာင္မေလးသည္ ငုိ၍ က်ေနာ္ကုိ ရွင္းျပပါသည္၊ ဒီလုိေကာင္မ်ဳိးေတြကုိ ရုိက္ခ်င္ေနတဲ့ သူေတြ အမ်ားႀကီးရွိသည္၊ က်ေနာ္ ေဒါသေတြ ထြက္လုိ႔လာသည္၊ လူမဆန္ေသာအုပ္စုကို၎ သီရီအေဖကို၎ ေဒါသေတြ ျဖစ္ေနမိသည္၊ ဒီကိစၥသည္ အကြက္ခ်ၿပီး ေသခ်ာလုပ္ရမည္ ျဖစ္သည္၊ မဟုတ္ပါက ႀကီးက်ယ္သြားႏုိင္သည္၊ ထြက္ေပၚေနေသာ ေဒါသကုိ ထိန္းယူလုိက္ရသည္၊ က်ေနာ္လည္း သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ အဆက္အသြယ္ေတြဆီ ဖုန္းဆက္ရေတာ့သည္၊ သူငယ္ခ်င္းက ရွစ္မုိင္လမ္းဆုံႏွင့္ ကုန္းျမင့္သာယာဆီက ပုဂၢဳိလ္ေတြ ေခၚလာမည္ဆုိသည္၊ ျမန္မာျပည္တြင္ သူထက္သူ လူစြမ္းေကာင္းမ်ားရွိေၾကာင္း က်ေနာ္သိရွိထားၿပီ မဟုတ္ပါလား။

ဝင္ဒါမီယာ ၾကားလမ္းေလးတစ္ခုသုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ကားေတြ ေကြ႕ဝင္လုိက္ၿပီး ျခံေလးတစ္ျခံအတြင္းသုိ႔ ဂိတ္ေပါက္ကုိ အတင္းျဖတ္ဝင္ေရာက္လုိက္သည္၊ အိမ္ေရွ႕တြင္ရွိေနေသာ လူတစ္ခ်ဳိ႔ကို က်ေနာ္တို႔နဲ႔ပါလာတဲ့သူေတြက ထိန္းထားလုိက္သည္၊ ႀကိဳတင္သိထားသည့္အတုိင္း အိမ္ေနာက္ဂုိေဒါင္ဆီသုိ႔ က်ေနာ္တို႔ တုိက္ရုိက္သြားလုိက္ၾကသည္၊ တံခါးမပိတ္ ထားေသာ ဂုိေဒါင္ကုိ က်ေနာ္တုိ႔ ဝင္လုိက္ေသာအခါ ဂုိေဒါင္ထဲတြင္ လူတစ္ခ်ဳိ႕ရွိေနၾကသည္၊ လူငယ္တစ္ခ်ဳိ႕လည္းပါသည္၊ ကုတင္ေဟာင္း တစ္လုံးေပၚမွာေတာ့ ႀကိဳးတုပ္ထားေသာ သီရီကုိ ေတြ႔လုိက္ရသည္၊ သီရီအေဖကိုေတာ့ မေတြ႔ရပါ၊ သီရီသည္ နွိပ္စက္ထားေသာ ဒဏ္ရာမ်ားျဖင့္ ေမ့ေမ်ာေနသေယာင္ ရွိသည္၊ ဂုိေဒါင္ထဲတြင္ ရွိေနေသာသူမ်ားသည္ မထင္မွတ္ပဲ က်ေနာ္တို႔ေရာက္လာသည္ကုိ အံ့အားသင့္ေနၾကသည္၊ က်ေနာ္တုိ႔နဲ႔ ပါလာေသာ သူမ်ားကုိ ဘယ္သူေတြဆုိတာ သူတုိ႔သိပါသည္၊ က်ေနာ္သီရီေဘးသုိ႔သြားၿပီး ႀကိဳးေတြကုိ သြားေျဖလုိက္သည္၊ သီရီဆီမွ ညည္းသံတုိးတုိးေလးၾကားလုိက္ရသည္၊ နာက်င္လုိ႔ ေနမွာပါ၊ ေတာ္ေတာ္ရက္စက္တဲ့ သူေတြပဲ၊ ဒီလုိလူမ်ဳိးေတြေၾကာင့္ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုလုံး သိကၡာက် ေနရတာျဖစ္သည္၊ သူငယ္ခ်င္းက ထုိလူေတြကိစၥ ေခၚလာတဲ့သူေတြနဲ႔ သူလုပ္လုိက္မယ္ဆုိသည္၊ က်ေနာ္ကုိ သီရီကုိပဲ ဂရုစုိက္ဖုိ႔မွာကာ ထြက္သြားသည္။

အျပင္က အသံတစ္ခ်ဳိ႕ကုိ က်ေနာ္ၾကားလုိက္ရသည္၊ ဒါငါ့အိမ္၊ ငါ့ျခံ ငါ့ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ လုပ္ေနတာ၊ ဘာျဖစ္ခ်င္လုိ႔လဲ၊ ဒီေကာင္ေတြက ဘာေကာင္ေတြမုိ႔လဲ ဆုိတဲ့ ေဒါသျဖစ္ေနေသာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အသံကုိၾကားလုိက္ရသည္၊ ဝုန္းဆုိေသာ တံခါးကုိ ကန္ဖြင့္သံနဲ႔အတူ ဂုိေဒါင္ထဲသုိ႔ လူတစ္ေယာက္ ဝင္ေရာက္လာသည္၊ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ လူတစ္ခ်ဳိ႕လည္း ဝင္လုိက္လာသည္၊ ဝင္လာသူသည္ သီရီ၏ အေဖပဲ ျဖစ္ပါသည္၊ သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ကုိ က်ေနာ္ကျပန္ထြက္သြားရန္ လက္နဲ႔အခ်က္ေပးလုိက္သည္၊ သီရီအေဖသည္ က်ေနာ္ကုိ ေသခ်ာစုိက္ၾကည့္ေနသည္၊ က်ေနာ္လည္း ထုိသူ၏မ်က္ႏွာကုိ အထူးသျဖင့္ မ်က္လုံးႏွစ္လုံးကုိ ေသခ်ာျပန္ၾကည့္လုိက္မိသည္၊ ေဒါသႏွင့္ အမုန္းေတြကုိ မ်က္လုံးေတြတြင္ ေတြ႔ေနရသည္။

‘မင္းကုိး၊ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား မင္းမဟုတ္လား၊ ေသခ်ာပါတယ္ မင္းပါပဲ’၊

က်ေနာ္နဲ႔ ထုိသူသည္ သိကၽြမ္းခဲ့ျခင္း မရွိပါ၊ မင္းဆုိေသာ အသုံးအႏႈံးေၾကာင့္ ထုိသူသည္ က်ေနာ့္နာမည္ကုိ မသိတာလား၊ ေမ့ေနတာလားလည္း မသိပါ၊ နာမည္ကုိ မေခၚခ်င္တာလည္း ျဖစ္ပါလိမ့္မည္၊ က်ေနာ္ဘာမွ ျပန္မေျဖပါ၊ ေဒါသေၾကာင့္ အသိတရားကင္းမဲ့ေနေသာ သူတစ္ေယာက္ကုိ ၾကည့္သလုိ ထုိသူကုိ ၾကည့္ေနလုိက္မိသည္၊

‘ဟားဟားဟား’ ‘ေသြးကစကားေျပာတာေပါ့၊ ကယ္တယ္ရွင္ႀကီးေပါ့ ဟုတ္လား ခုမွ ေပၚလာတယ္’
‘မင္းဆုိတဲ့ေကာင္ကုိ ငါကလည္း ေတြ႔ခ်င္ေနတာ၊ ရွင္းခ်င္ေနတာနဲ႔ အေတာ္ပဲ၊ ဒီမွာၾကည့္လုိက္’
ကုတင္ေပၚတြင္ရွိေသာ သီရီကုိ ထုိသူသည္ လက္ညုိးထုိးျပလုိက္သည္၊

‘အဲဒါ မင္းရဲ႕သမီးေလ၊ ေသာက္သုံးမက်တဲ့ေကာင္ရဲ႕ ေသာက္သုံးမက်တဲ့ သမီး၊ ခံရတာေတာင္နည္းေသး
ျပႆနာေတြ လွည့္ပတ္ရႈပ္လာတယ္၊ ငါ့ကုိ မထိခုိက္ေအာင္ ဒီနည္းပဲရွိတယ္’
‘ဒီသမီးအတြက္ မင္းေတာ္ေတာ္ခံစားေနရသလား’
‘ဟဟဟ၊ ေကာင္းလုိက္တာ မင္းတုိ႔အဲဒီလုိ ခံစားေနရတာ’၊
‘ငါခံစားရသလုိ မင္းတုိ႔လည္းခံစားရမယ္’၊ ‘ဟားဟားဟား’
‘မင္းဟာ ေသာက္သုံးမက်တဲ့ေကာင္၊ ဘဝကုိဖ်က္ဆီးတဲ့ေကာင္ ခုေတာ့ မင္းသမီးေၾကာင့္ မင္းနာက်င္ရၿပီ မဟုတ္လား’
ထုိသူသည္ အဆုံးစြန္ထြက္ေနေသာ ေဒါသေတြနဲ႔ က်ေနာ္ကုိ စကားေတြ ဆက္တုိက္ေျပာဆုိ စြပ္စြဲလုိ႔ေနပါသည္၊ သူရဲ႕မ်က္နာတြင္ အမုန္းမီးလွ်ံေတြကုိ က်ေနာ္ေတြ႔ေနရသည္၊

ထုိသူ၏မ်က္ႏွာ အထူးသျဖင့္ မ်က္လုံးကုိ ေသခ်ာၾကည့္ၿပီး က်ေနာ္ေမးလုိက္သည္၊

“သီရီက က်ေနာ့္သမီး ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဘယ္သူကေျပာသလဲ”

‘ဟုိဟုိဟုိ’ ‘သူ႔အေမ ကုိယ္တုိင္ေျပာတာကြ၊ ဆယ့္ငါးနွစ္လုံးလုံး ငါ့မွာ သမီးေလး သမီးေလးဆုိၿပီး ျဖစ္ခဲ့ရတာ၊ အဲဒီမွာ ငါႏြားျဖစ္တယ္ဆုိတာ သိလုိက္ရတယ္’၊ ထုိအခ်ိန္တြင္ ထုိသူသည္ မ်က္ရည္ေတြက်လာသည္၊
က်ေနာ္ကလည္း တစ္လုံးခ်င္း

“ခင္ဗ်ား အဲဒါကုိ ယံုသလား”၊ “အဲဒီ မိန္းမေျပာတာကုိ ယုံသလား”၊

‘ယုံတယ္၊ ငါ့မိန္းမ ငါ့ကုိ ကုိယ္တုိင္ေျပာတာေလ၊ မင္းတုိ႔ မေလးရွားမွာ ျဖစ္ခဲ့ၾကတာေတြ၊ ကျမင္းခဲ့ၾကတာေတြ၊ ေနာက္ေတာ့ ငါဆီထုိးအပ္တယ္’

‘ေျပာ မင္း ေသာက္သုံးက်သလား၊ ေနာက္ ဒီသမီးဟာ ခုႏွစ္လနဲ႔ ေမြးခဲ့တာကြ’၊

“ဒီမယ္ က်ေနာ္တုိ႔ ျဖစ္ခဲ့ၾကတာ၊ ကျမင္းခဲ့ၾကတာ ခင္ဗ်ားျမင္သလား”၊
“လူတစ္ေယာက္က ေျပာလုိက္တာနဲ႔ ယုံတယ္ဆုိတဲ့ သူေတြဟာ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ္ အသုံးမက်တဲ့သူေတြ”၊
“ကမၻာႀကီးမွာ ခုႏွစ္လနဲ႔ ေမြးတဲ့ကေလးေတြ အမ်ားႀကီးပဲ၊ အဲဒါနဲ႔ ခင္ဗ်ား ဆယ့္ငါးနွစ္လုံးလုံး ခ်စ္လာတဲ့ သမီးေလးကုိ ငါ့သမီးမဟုတ္ေတာ့ဘူး တျခားတစ္ေယာက္ရဲ႕ သမီးဆုိၿပီး၊ ခင္ဗ်ား မုန္းပစ္တယ္”၊ “သူ႔အေမကုိ ကလဲ့စားေခ်ခ်င္တာနဲ႔ ကေလးဘာျဖစ္ျဖစ္ ခင္ဗ်ားဂရုမစုိက္ေတာ့ဘူး၊ ငါ့ကေလးမွ မဟုတ္တာဆုိတဲ့စိတ္ ခင္ဗ်ားဝင္ေနတယ္ မဟုတ္လား၊ ဒီကေလးမွာ ဘာအျပစ္ရွိလည္း”၊
“ခုခင္ဗ်ားလုပ္လုိက္တာ လူတစ္ေယာက္နဲ႔ေတာင္ ခင္ဗ်ားမတူဘူး၊ ဆုိသြမ္းေနတဲ့သူေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး အဲဒီအမုန္းအတြက္ ကေလးကုိ ႏွိပ္စက္တယ္လုိ႔”

ထုိသူကလည္း ‘မင္းေသာက္ပုိေတြ ေျပာမေနနဲ႔၊ ခုေတာ့ မင္းနာေနၿပီ မဟုတ္လား၊ မင္း ငါ့မိန္းမအေၾကာင္း ဘယ္ေလာက္သိလုိလဲ’၊

“ဒီလုိလူမဆန္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြအတြက္ နာက်င္တယ္၊ ကုိယ္ခ်င္းစာတတ္တဲ့ သူတုိင္း နာက်င္မွာပဲ”၊
“ခင္ဗ်ားဆုိတဲ့သူက ေတာ္ေတာ္ အသုံးမက်တဲ့သူ၊ သိပ္ေခ်ာတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ ယူထားၿပီး ဘယ္လုိထိန္းသိမ္းရမွန္း မသိတဲ့သူ၊ ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားခ်ဳပ္ခ်ယ္သမွ် ခင္ဗ်ားမိန္းမ စိတ္ဆင္းရဲျဖစ္၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ႏွစ္ေယာက္အၾကား ေန႔တုိင္းျပႆနာေတြ ျဖစ္၊ ခင္ဗ်ားမိန္းမ ခင္ဗ်ားကုိ မုန္းေနတာ ခင္ဗ်ားသိတယ္ေနာ္”၊
“ဒီမွာ ခင္ဗ်ားမိန္းမ ခင္ဗ်ားကုိ တသက္လုံး ခံစားရေအာင္ လုပ္သြားတာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလား၊ အဲဒီ မိန္းမေျပာတာကုိ ခင္ဗ်ားယုံသလား”၊ က်ေနာ္ထပ္ေမးလုိက္သည္၊

‘အေမ က သမီးကုိ ခုတုံးလုပ္ၿပီး ဒီလုိေျပာဆုိ လုပ္ပါမလား၊ မင္းလည္း စဥ္းစားၾကည့္လုိက္ဦး’၊ ထုိသူကျပန္ေျပာပါသည္၊

“ျပန္ေမးရဦးမယ္ ခင္ဗ်ားမိန္းမအေၾကာင္း ခင္ဗ်ားေသခ်ာ မသိဘူးထင္တယ္”၊ က်ေနာ္ေမးရင္း ဆက္ေျပာလုိက္သည္၊
“ကုိယ့္ကေလး ဟုတ္မဟုတ္ စစ္ၾကည့္လုိ႔ရတဲ့ နည္းေတြ အမ်ားႀကီးပဲ၊ ခင္ဗ်ားဘာလုိ႔ မလုပ္တာလည္း၊ ခင္ဗ်ား တစ္ဖက္သတ္ ယုံၿပီး ခံစားေနလုိက္တယ္၊ အမုန္းေတြပြားေနလုိက္တာ၊ ဟုိမိန္းမသိရင္ သိပ္ေပ်ာ္ေနမွာပဲ”၊ ထုိသုိ႔ က်ေနာ္ေျပာလုိက္ေသာ အခါ ထုိသူ ေတြေဝလုိ႔လာသည္၊
က်ေနာ္ကဆက္၍
“ဟုတ္တယ္၊ က်ေနာ္ ခင္ဗ်ားမိန္းမ ေျပာတဲ့အေၾကာင္းေတြကုိ သိခဲ့ရတယ္ ဒါေၾကာင့္မုိ႔လဲ က်ေနာ္ သီရီကုိ ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့တယ္၊ လုိအပ္ရင္ စမ္းသပ္ စစ္ေဆးမႈေတြလုပ္ဖုိ႔ စီစဥ္ခဲ့တယ္၊ က်ေနာ္က အဲဒီ မိန္းမေျပာတာကုိ မယုံဘူး၊ မေလးရွားမွ ဘာျဖစ္ခဲ့သလဲဆုိတာ မေသခ်ာဘူး၊ ခင္ဗ်ားထင္သလုိ က်ေနာ္တုိ႔က ကျမင္းခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး၊ ခင္ဗ်ား ေသခ်ာစုံစမ္းသင့္တယ္”၊
“ဒါေပမဲ့ ခု က်ေနာ္ သီရီကုိ က်ေနာ့္သမီး ဟုတ္မဟုတ္၊ စစ္ေဆးေနမွာ မဟုတ္ဘူး၊ စမ္းသပ္ေနမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး”၊

“ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ က်ေနာ္ သီရီကုိ သမီးတစ္ေယာက္လုိ ခ်စ္သြားလုိ႔႔ပဲ၊ အေမတစ္ေယာက္ရဲ႕ အသုံးမက်မႈ၊ ဖေအ တစ္ေယာက္ရဲ႕ အသုံးမက်မႈေတြဟာ၊ ကေလးေပၚ သက္ေရာက္မႈ မရွိေစရဘူး”၊ “ကေလးတစ္ေယာက္ကုိ ေမြးကတည္းက ဆယ့္ေျခာက္နွစ္ထိ မေကၽြးေမြး မေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ေပမဲ့၊ လူငယ္တစ္ေယာက္ကုိ ေရွ႕ဆက္ လမ္းမွန္ေပၚ ေရာက္ေအာင္ေတာ့ က်ေနာ္ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္သြား ႏုိင္တယ္လုိ႔ ယုံၾကည္တယ္”၊

“သီရီဟာ က်ေနာ့္သမီး မဟုတ္ခဲ့ရင္ေတာင္မွ က်ေနာ္ေျပာင္းလဲမွာ မဟုတ္ဘူး၊ ကေလးတစ္ေယာက္ကုိ အဲဒီေလာက္ မခံစားေစခ်င္ဘူး”၊ ေျပာရင္း က်ေနာ္အလုိလုိ မ်က္ရည္ေတြက်လာပါသည္၊ ထုိအခ်ိန္တြင္ သီရီလက္ေခ်ာင္းေလးေတြသည္ က်ေနာ့္လက္ကုိ လာေရာက္ ဆုပ္ကုိင္လာသည္၊

“ကဲ ခင္ဗ်ားရဲ႕ စိတ္ဆင္းရဲမႈ တစ္ခုကုိ က်ေနာ္ယူသြားၿပီလို႔ မွတ္လုိက္ပါ”၊
“လာသမီး သြားၾကမယ္” ဆုိၿပီး က်ေနာ္သီရီ ကုိ ေပြ႔ခ်ီၿပီး လွမ္းထြက္ခဲ့သည္၊

ထုိသူသည္ ေနာက္က ေျပးလုိက္လာသည္၊ ငါ့သမီးဟုတ္မဟုတ္ ငါစမ္းသပ္ဦးမယ္ ေဟ့ေကာင္ ေနဦး မေျပးနဲ႔၊ ေျပာဆုိေအာ္ဟစ္ရင္း ေျပးလုိက္လာသည္၊

အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ

‘မလုိက္လာနဲ႔၊ က်မ အေဖ မဟုတ္ဘူး၊ က်မ အေဖ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ဘူး’၊
‘မလုိက္လာနဲ႔၊ က်မ အေဖ မဟုတ္ဘူး’၊

သီရီ၏ အားယူၿပီး ေျပာလုိက္သံေၾကာင့္ တံခါးဝတြင္ လူတစ္ခ်ဳိ႕က ထုိသူကုိဖမ္းခ်ဳပ္ထားလုိက္သည္၊ ထုိသူကေတာ့ ပါးစပ္က တတြတ္တြတ္ေျပာရင္း ရုန္းလုိ႔ေနပါသည္၊

က်ေနာ္သည္ သီရီကုိ ေဆးခန္းတစ္ခုသုိ႔ အျမန္ဆုံး ပုိ႔ႏုိင္ဖုိ႔ ေျခလွမ္းက်ဲႀကီးမ်ားျဖင့္ ေျပးေနသလုိ ျဖစ္ေနပါသည္၊ ဒါမွမဟုတ္ သီရီကုိ ျပန္မေပးခ်င္လုိ႔ ဆုံးရႈံးသြားမွာစိုးလုိ႔လဲ က်ေနာ့္ေျခလွမ္းေတြ ေျပးေနျခင္းလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။


……………………………..


စကၤာပူတြင္ ခ်စ္သူနဲ႔ ေတြ႕ေသာအခါ ခ်စ္သူသည္ က်ေနာ့္ကုိေတာင္းပန္းခဲ့သည္၊ ခ်စ္သူက သူသည္ ညံ့ေသာမိန္းမတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေၾကာင္း ကုိယ္ခ်စ္ရတဲ့သူကုိ လက္လြတ္ဆုံးရႈံးခြင့္ ေပးလုိက္ရေအာင္ ညံ့ဖ်င္း သူတစ္ေယာက္လုိ႔ ဆုိသည္၊ ဒီလုိနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ စကားေတြ ဆက္ေျပာျဖစ္ၾကသည္၊ ခ်စ္သူေျပာတာကုိ နားေထာင္ရင္း အားေပးရင္းနဲ႔၊ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ခ်စ္သူသည္ က်ေနာ့္ ရင္ခြင္ထဲသုိ႔ ျပန္ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။

ခ်စ္သူေျပာျပသည့္ထဲတြင္ ထုိမိန္းမသည္ ျမန္မာျပည္ ျပန္သြားၿပီး ခ်စ္သူကုိ က်ေနာ္နဲ႔ အဆက္အသြယ္ျဖတ္ပစ္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းခဲ့သည္၊ မဟုတ္ပါက အရွက္ရစရာေတြ ျဖစ္လာႏုိင္ေၾကာင္း အက်ပ္ကုိင္ခဲ့ေလသည္၊ ခ်စ္သူက က်ေနာ္ကုိ အဆက္အသြယ္ျဖတ္လုိ္က္ၿပီး သိပ္မၾကာမွီမွာ ထုိမိန္းမသည္ ကုိေကာင္းျမတ္ထူးနဲ႔ လက္ထပ္လုိက္သည္၊ ကုိေကာင္းျမတ္ထူးသည္ သေဘာထား ေသးသိမ္သူျဖစ္ၿပီး ထုိမိန္းမကုိ အရမ္းခ်ဳပ္ခ်ယ္ေလသည္၊ သူတုိ႔တြင္ သီရီဆုိေသာ သမီးေလးတစ္ေယာက္ ရွိလာခဲ့သည္၊ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ခဲ့ရသည္၊ အေၾကာင္းမွာ ထုိမိန္းမသည္ ရုတ္တရက္ဖ်ားၿပီး ကြယ္လြန္သြားခဲ့သည္မွာ တစ္ႏွစ္ရွိၿပီဆုိသည္၊ ထုိမိန္းမသည္ ဆုံးခါနီး က်ေနာ့္ခ်စ္သူကုိ စကားေတြေျပာခဲ့သည္၊ သူ႔သမီးေလး၏အေဖသည္ က်ေနာ္ျဖစ္သည္ဆုိ၏၊ ေနာက္ၿပီး ထုိမိန္းမသည္ က်ေနာ္ကုိ ခုထက္ထိ သူခ်စ္ေနပါေၾကာင္း သူခ်စ္ခဲ့ပါေၾကာင္း ေျပာၿပီး ဆုံးပါးသြားခဲ့သည္၊ ထုိအတူ သ႔ူခင္ပြန္း ကုိေကာင္းျမတ္ထူးကုိလည္း သမီးေလး၏အေဖသည္ က်ေနာ္ျဖစ္သည္ဆုိၿပီး ထုိမိန္းမသည္ မေသခင္ေျပာသြားခဲ့သည္ ဆုိသည္။

သိပ္မုန္းဖုိ႔ေကာင္းေသာ ထုိမိန္းမသည္ က်ေနာ္ကုိ တသက္လက္ေဆာင္ တစ္ခုေပးခဲ့ပါသည္၊ ဒါအျပင္ ျမန္မာျပည္တြင္ က်ေနာ့္ကုိ သိပ္မုန္းတီးေနသူ တစ္ေယာက္ကုိလည္း ရွိေစခဲ့ပါသည္။

ခုေတာ့ ျမန္မာျပည္မွ က်ေနာ္ ျပန္ရပါေတာ့မည္၊ အျပန္ခရီးမွာေတာ့ အသြားနဲ႔မတူေတာ့ပါ၊
က်ေနာ္တြင္ ခပ္ညံ့ညံ့ ဇနီးတစ္ေယာက္ပါလာခဲ့ၿပီး သမီးတစ္ေယာက္လည္း အဆစ္ရလာပါေသးသည္။

ေလယာဥ္ေပၚတြင္ သီရီက က်ေနာ့္ကုိ အေဖလုိ႔ေခၚပါသည္၊ ျပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကုိ တီးတုိးစကားဆုိပါသည္၊ အေမက သူ႔ကုိေျပာခဲ့သည္တဲ့ သမီးရဲ႕အေဖ ဘယ္သူလဲဆုိတာ သူလဲမေသခ်ာဘူးတဲ့၊ သိဖုိ႔လည္းေမေမက မႀကိဳးစားခဲ့ဘူးတဲ့၊ သမီးကေတာ့ အေဖလုိ႔ပဲယုံသည္တဲ့၊ အေဖသမီးကုိ ခ်စ္ရမယ္ေနာ္တဲ့၊
က်ေနာ့္အတြက္ ဒီသမီးရဲ႕ အေမေလာက္ သိပ္မုန္းဖုိ႔ေကာင္းတဲ့ မိန္းမရွိမည္ မထင္ပါ။
က်ေနာ့္ သိပ္မုန္းတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ သမီးကုိ ခ်စ္ရဦးမည္ေပါ့။

ကံ ကံ၏အက်ဳိး ကုိ ယုံၾကည္သူတစ္ေယာက္၊ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ဳိးျဖစ္သည္(ပဋိစၥသမုပၸါဒ္) ကုိ ေလ့လာေနဆဲသူ တစ္ေယာက္မုိ႔၊ သံသရာမွာ သူကမုန္းလုိက္ ကုိယ္ကမုန္းလုိက္ မျဖစ္ခ်င္ေတာ့ပါ၊ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ အမုန္းေတြကုိ ဒီဘဝမွာပဲ ထားခဲ့လုိ႔ ေနခ်င္ပါသည္။



ၿပီးပါၿပီ၊

ေက်းဇူးတင္ပါသည္။

sosegado

13 comments:

Anonymous said...

ကုိယ္ေသြးသား မဟုတ္ပဲ လူေတြ သားသမီး အျဖစ္ ခ်စ္တတ္ၾကပါတယ္

ဂ်စ္တူး ( မံုရြာ ) said...

မဂၤလာပါ တည္ျငိမ္ေအး
မဖတ္ရတာၾကာေတာ့လြမ္းတယ္ဆို - - -ပိုေလမလား
အသိပညာအတတ္ပညာတစ္ခုကိုမ်ွေဝခံစားရလို ့
ဖတ္ခ်င္တာခ်ဥ္ျခင္းျဖစ္တာဆန္းေနသလား-
အမုန္းတင္မဟုတ္ဘူးဒီဘဝမွာအကုန္လံုးထားခဲ ့ပါ။
ကိုယ့္ဘဝကူးေကာင္းေအာင္အတြက္ရတာမွန္သမ်ွအကုန္
ယူသြားပါ။ ကြွန္ေတာ္လည္းက်ိဳးစားေနဆဲပါ။
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း လည္ေနပါတယ္။
ထြက္မည့္အေပါက္ေပ်ာက္ေနတတ္ပါေသးတယ္။
မထြက္နိုင္ေသးဘူး-မရုန္းနိုင္ေသးဘူး-
ေလးစားစြာျဖင့္
ဂ်စ္တူး(မံုရြာ)

Ko Boyz said...

DNA ေတာ့ စစ္ေစခ်င္တယ္ေအ...။
မတင္မက် ျဖစ္တာေတာ့ မခံစားႏိုင္ဘူး...။ :(

khin oo may said...

Khin Oo May ေကာငး္တယ္။။္
2 minutes ago · Like
Khin Oo May အၿမဲေကာငး္တာပါဘဲ။
2 minutes ago · Like
Khin Oo May ကိုဘ ေၿပာတာ နားေထာင္လုိက္ပါ အဟိ.
about a minute ago · Like
Khin Oo May ီDNA မစစ္ေတာင္ ေသြးေတာ႕စစ္ပါ. A လား ဘီလား. အိုလား. အမ်ားႀကိးလဲြသြားရင္ ဒီအန္ေအ ဆီမေရာက္ေတာ႔ဘူးေပါ႔.
A few seconds ago · Like

KJ said...

ဗီလိမ္ လူဆုိးေတြက အျပင္ကအတုိင္းပဲ
ဖတ္၍ ေကာင္း၍ ခံစားရသည္

Anonymous said...

ေက်းဇူး ကိုဆိုစီ

ခပ္ညံညံ ေတြ ဆိုမႀကိဳက္ဘူး .. သူ႕ခမ်ာ သနားစရာ ခပ္ညံညံ မိန္းမေရာ သမီးေရာ .. ရက္စက္ပ

ေရႊစင္ဦး

လသာည said...

တကယ့္ကို သုတရသ စံုေအာင္ အလြမ္းအၾကမ္း စံုေအာင္ ပံုေဖာ္ရးတတ္လိုက္တာလို႔ ခ်ီးက်ဴးမိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြ (သူ႔ထက္သူ လူစြမ္းေကာင္းပံုျပင္ေတြ အေၾကာင္းေတြ)ကို အခုမွပိုသိသြားတယ္။

ေတာ္ေသးတယ္။ ကိုဆိုဆီလည္း လူစြမ္းေကာင္းနဲ႔ အေပါင္းအသင္းျဖစ္ေနေသးလို႔...။

AMK said...

သိပ္ၾကိုက္တယ္ဗ်ာ...

ဟန္ၾကည္ said...

ဒုတိယပိုင္းအစမွာ ဇာတ္က တစ္မ်ဳိးျဖစ္သြားလို႔ နည္းနည္းေတြသြားေသးတယ္...ေနာက္တစ္ဇာတ္ေျပာင္းလုိက္သလားလို႔...ဆက္ဖတ္ေတာ့မွ ဇာတ္ရည္လည္သြားတယ္...ႏွစ္ကန္႔ခြဲပစ္လိုက္ေတာ့ ပိုလွသြားတယ္ ဆိုရမယ္ထင္ပါရဲ႕...

ေအးဗ်ာ...ဇာတ္ေကာင္ေနရာကေန ၀င္စဥ္းစားမိတယ္...ကိုယ္သာဆိုရင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲလို႔ေပါ့...အႏွီလို မိန္းမ်ဳိးကေတာ့ ေၾကာက္သဗ်ာ...သို႔ေပမင့္ တူေသာအက်ဳိးေပးသြားတာပါပဲ...

ဟန္ၾကည္ said...

ဒုတိယပိုင္းအစမွာ ဇာတ္က တစ္မ်ဳိးျဖစ္သြားလို႔ နည္းနည္းေတြသြားေသးတယ္...ေနာက္တစ္ဇာတ္ေျပာင္းလုိက္သလားလို႔...ဆက္ဖတ္ေတာ့မွ ဇာတ္ရည္လည္သြားတယ္...ႏွစ္ကန္႔ခြဲပစ္လိုက္ေတာ့ ပိုလွသြားတယ္ ဆိုရမယ္ထင္ပါရဲ႕...

ေအးဗ်ာ...ဇာတ္ေကာင္ေနရာကေန ၀င္စဥ္းစားမိတယ္...ကိုယ္သာဆိုရင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲလို႔ေပါ့...အႏွီလို မိန္းမ်ဳိးကေတာ့ ေၾကာက္သဗ်ာ...သို႔ေပမင့္ တူေသာအက်ဳိးေပးသြားတာပါပဲ...

Anonymous said...

I always read your post but i am not interested your first part so i dun read it. Now I read your second post and want to know who are they..

Now i have read the whole post and know who they are.....

Anonymous said...

Hello, all is going well here and ofcourse every one is sharing facts,
that's really fine, keep up writing.

Also visit my web-site; auto blogging

Anonymous said...

a