Friday, October 18, 2013

မၿပီးခဲ့ေသာ သင္ခန္းစာ


Behavioral Science သင္တန္းတစ္ခုကုိ သြားတက္ခဲ့စဥ္၊ ပါေမာကၡ ဆရာတစ္ေယာက္က သင္တန္းအစမွာပင္၊ သင္ၾကားမႈ အေျခခံျဖစ္ေအာင္ Case Study ေလ့လာျခင္း တစ္ပုဒ္ ေပးလုိက္ပါသည္၊   ဆရာေပးလုိက္ေသာ Case Study သည္၊ က်ေနာ္တုိ႔အတြက္ ရုိးရုိးေလ့လာစရာ တစ္ခုျဖစ္ေပမဲ့၊ လူမ်ဳိးစုံ နယ္ပယ္အသီးသီးက သူေတြ တက္ေရာက္ခဲ့ေသာ သင္တန္းတြင္ အသံေတြ က်ယ္ေလာင္ခဲ့ပါသည္။

ဆရာသင္ေသာ Behavioral Science ကုိ၊ က်ေနာ္တုိ႔ႏွင့္အတူ ႏုိင္ငံေရးသိပၸံ (PS) ေက်ာင္းသားမ်ား၊ လူထုဆက္ဆံေရး(PR) ေက်ာင္းသားမ်ား၊ စီးပြားေရး သင္တန္းသားမ်ား၊ စသျဖင့္ စုံစြာ တက္ေရာက္ၾကပါသည္၊ ဆရာ၏ ေနာက္ထပ္ အတန္းတစ္တန္းကုိလည္း က်ေနာ္တုိ႔ တက္ရပါသည္၊ ထုိသူေတြမပါေတာ့ပါ၊ ဒါကေတာ့ Practice of EQ (emotional intelligence) ျဖစ္ပါသည္။

ေနာက္ပုိင္း ဆရာသည္၊ ထုိ Case Study ေလ့လာျခင္း ကုိ၊ အသုံးခ်သင္ခန္းစာ တစ္ခုအေနျဖင့္ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ သင္ၾကားေပးခဲ့ပါသည္၊ ဆရာေပးခဲ့ေသာ Case Studyကုိ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြမ်ားကုိ ေျပာျပခ်ျပ ေသာအခါ၊ အသုံးခ် Behavioral Science ကုိ က်ေနာ္ပုိနားလည္း ခဲ့ရပါသည္၊ Behavioral Science၏ အေျခခံသည္၊ လူေတြရဲ႕ အမႈအရာ လွဳပ္ရွားပုံကုိ ဖတ္ျခင္း ေလ့လာအသုံးခ်ျခင္း၊ မိမိ၏ အမႈအရာ လွဳပ္ရွားပုံကုိ တစ္ျခားသူေတြ ဖတ္ေလ့လာလုိ႔ မရေအာင္ျပဳမႈျခင္းတုိ႔ ျဖစ္ပါသည္။

Case Studyကုိ ေလ့လာၾကည့္ၾကပါ။
 
………………………………………………


Fast Food စားေသာက္ဆုိင္ တစ္ခုတြင္ျဖစ္ပါသည္၊
ကေလးသုံးေယာက္ပါေသာ မိသားစု ႏွစ္စု သီးျခားစီ စားေသာက္ေနၾကပါသည္၊
မိသားစု တစ္ခု၏ ဖခင္မွာ မစၥတာ ေသာမတ္စ္ (Thomas) ျဖစ္ပါသည္၊ ေနာက္မိသားစု၏ ဖခင္မွာ မစၥတာ ဝူ (Wu) ျဖစ္ပါသည္၊
ထုိမိသားစု ႏွစ္စုလုံးတြင္ အသက္ကုိးႏွစ္အရြယ္ သမီးတစ္ေယာက္စီ ပါဝင္ပါသည္၊ ထုိသမီးႏွစ္ေယာက္စလုံးသည္ အႀကီးဆုံးကေလးမ်ားျဖစ္ၾကသည္၊
အေဖျဖစ္သူ ေသာမတ္စ္ႏွင့္ သမီးႀကီးတုိ႔သည္ အစားအေသာက္မ်ားကုိ မွာယူခဲ့ၾကပါသည္၊
ထုိ႔အတူ ဝူႏွင့္ သမီးႀကီးတုိ႔သည္ အစားအေသာက္မ်ားကုိ မွာယူခဲ့ၾကပါသည္၊
အစားအေသာက္မ်ား ေနရာခ်ၿပီးေသာအခါ


ဝူက သူ၏ သမီးႀကီးကုိ အခ်ဥ္ Ketchup ကစ္ခ်ပ္ အမ်ဳိးအစားကုိ အားလုံးအတြက္ သြားယူဖုိ႔ ေျပာလုိက္ပါသည္၊
ထုိ႔အတူ ေသာမတ္စ္ကလည္း သမီးႀကီးကုိ အခ်ဥ္ Ketchup ကစ္ခ်ပ္ အမ်ဳိးအစားကုိ အားလုံးအတြက္ သြားယူဖုိ႔ ေျပာလုိက္ပါသည္၊

ဝူ၏ သမီးႀကီးသည္ ယူလာေသာ အခ်ဥ္ပန္းကန္ျပားေလးမ်ားကုိ အားလုံးေရွ႕ကုိ ခ်ေပးလုိက္ပါသည္၊ ဝူသည္ ယူလာေသာ အခ်ဥ္ ပန္းကန္ကုိၾကည့္္ၿပီး သမီးႀကီးကုိ
‘မင္းတကယ္ အသုံးမက်တာပဲ၊ အခ်ဥ္ေတြမွားယူလာတယ္၊ ငါေသခ်ာေျပာလုိက္တာပဲ ကစ္ခ်ပ္အခ်ဥ္ကုိ ယူခဲ့ပါလုိ႔၊ ခုေတာ့အကုန္ ငရုတ္ဆီခ်ည္းပဲ’၊ ‘မင္းေတာ္ေတာ္ညံ့ဖ်င္းတာပဲ’ စိတ္ဆုိးမာန္ဆုိးနဲ႔ ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းေလသည္၊
ဝူ၏ သမီးႀကီးသည္ ဘာမွ်ျပန္မေျပာပဲ အေဖဆူသမွ်ကုိ ေခါင္းေလးငုံ႔ကာ ေနေလသည္။

ေသာမတ္စ္၏ သမီးႀကီးသည္လည္း ယူလာေသာ အခ်ဥ္ပန္းကန္ျပားေလးမ်ားကုိ အားလုံးေရွ႕ကုိ ခ်ေပးလုိက္ပါသည္၊ ေသာမတ္စ္သည္ ယူလာေသာ အခ်ဥ္ ပန္းကန္ကုိၾကည့္္ၿပီး သမီးႀကီးကုိ
“သမီး အခ်ဥ္ေတြ မွားယူလာၿပီး ထင္တယ္၊ သမီးေသခ်ာ မၾကည့္ခဲ့ဘူးထင္တယ္   ခုေတာ့အကုန္ ငရုတ္ဆီခ်ည္းပဲ” ဆုိၿပီးေျပာေလသည္၊
ေသာမတ္စ္၏ သမီးႀကီးသည္ ‘အုိ ဘုရားသခင္ ငါေသခ်ာယူခဲ့ပါတယ္၊ ဘယ္လုိျဖစ္သြားတာပါလိမ့္၊ ဘာျဖစ္လုိ႔ ငါဒီလုိမွားသြားပါလိမ့္’ ဆုိၿပီး အေဖကုိ ျပန္ေျပာလုိက္သည္။

ဝူသည္ သမီးႀကီးကုိ ဆူၿပီးေသာ အခါ သူကုိယ္တုိင္ အခ်ဥ္ကုိထယူေလသည္၊ ပါးစပ္ကလည္း တတြတ္တြတ္နဲ႔ ‘ေနရာတကာ အေဖမပါရင္ မၿပီးဘူး’ ဆုိၿပီးေျပာလုိ႔ေနသည္၊
ေသာမတ္စ္သည္လည္း သမီးႀကီးကုိ ‘သမီးေနလုိက္ေတာ့ အေဖသြားယူပါမယ္’ဆုိၿပီး သူကုိယ္တုိင္ အခ်ဥ္ကုိထယူေလသည္။

ဝူသည္ ယူလာေသာ အခ်ဥ္ပန္းကန္ျပားေလးမ်ားကုိ အားလုံးေရွ႕ကုိ ခ်ေပးလုိက္ပါသည္၊ ထုိအခ်ိန္တြင္ ကေလးမ်ားက အေဖ အေဖယူလာတဲ့ အခ်ဥ္ေတြကလည္း ငရုတ္ဆီေတြပါပဲ၊ ထုိအခါၾကမွ ဝူသည္ အခ်ဥ္ေတြကုိ ေသခ်ာစြာၾကည့္ၿပီး ခဏ ၿငိမ္သက္လုိ႔ေနသည္၊ သမီးႀကီးသည္ ဘာမွျပန္မေျပာပဲ အေဖကုိ စုိက္ၾကည့္လုိ႔ေနသည္၊

ေသာမတ္စ္သည္ အခ်ဥ္ပန္းကန္ျပားေလး တစ္ခုကုိသာယူလာၿပီး သမီးႀကီးေရွ႕ခ်လုိက္သည္၊ ထုိေနာက္ “ေတာင္းပန္ပါတယ္သမီး၊ အေဖသမီးကုိ ေျပာဆုိခဲ့မိတယ္ဆုိရင္၊ တကယ္ေတာ့ သမီးမမွားပါဘူး၊ အခ်ဥ္ေတြထည့္ထားတာ မွားေနတာပါ၊ သမီးကစစ္ဖုိ႔ပဲလုိသြားတာပါ”၊
‘ေက်းဇူးပါအေဖ၊ ေနာင္ဆုိ သမီးဂရုစုိက္ပါမယ္’လုိ႔ သမီးႀကီးက ျပန္ေျပာလုိက္တယ္၊ “ေနာက္လူေတြ ဆက္မမွားေအာင္ ငါတုိ႔ ဆုိင္ဝန္ထမ္းေတြကုိ ေျပာျပရမယ္” ဆုိၿပီး ေသာမတ္စ္က ေျပာလုိက္ေလသည္။


ဝူသည္ ေဒါသထြက္ေနေသာ မ်က္နွာျဖင့္ ‘ဒါဆုိင္ကမွားတာ၊ ငါေသခ်ာသြားၾကည့္မယ္’၊ ‘ဆုိင္တစ္ဆုိင္လုံး ဖြင့္ထားၿပီး ဒါေလးေတာင္ ေသခ်ာေအာင္ မလုပ္ႏုိင္ဘူး’ဆုိၿပီး တတြတ္တြတ္နဲ႔ေျပာရင္း အခ်ဥ္ထားရာ ေနရာသုိ႔ထြက္ လာေလသည္။

ေသာမတ္စ္သည္ ဆုိင္အလုပ္သမား တစ္ေယာက္ကုိ ေခၚလုိက္ေလသည္၊ ‘ေဟ့ခ်ာတိတ္ မင္းနာမည္ ဘယ္လုိေခၚသလဲ’၊ “က်ေနာ္ နာမည္ စတီဗင္ပါ”၊ ‘အုိေက စတီဗင္ ဒီမွာ အခ်ဥ္ေတြက တတ္ထားတဲ့ ေလဘယ္စာေတြနဲ႔ မကုိက္ဘူး၊ အားလုံးဟာ ငရုတ္ဆီခ်ည္းပဲျဖစ္ေနတယ္၊ ကစ္ခ်ပ္မရွိဘူး’၊ စတီဗင္က “ဝမ္းနည္းပါတယ္ က်ေနာ္ခုပဲ တာဝန္ရွိသူကုိ သြားေျပာလုိက္ပါမယ္”၊ ထုိဝန္ထမ္းေလး ထြက္သြားသည္၊

 
ဝူသည္ တင္းမာေသာ မ်က္နွာေပးျဖင့္ အခ်ဥ္ထားရာ ေနရာေဘးရွိ ဝန္ထမ္းတစ္ဦးကုိ၊ လွမ္းေမးလုိက္သည္၊ ‘ေဟ့ဒီမွာ လာဦး၊ ဘယ္မွာလဲ ကစ္ခ်ပ္အခ်ဥ္’၊ ထုိဝန္ထမ္းက ေလဘယ္စာကုိ လက္ညွိးထုိးျပၿပီး ဒီမွာပါလုိ႔ ျပန္ေျဖလုိက္သည္၊ ဝူသည္ အခ်ဥ္ေတြကုိ ဖိထုတ္လုိက္ၿပီး ‘ဒါလား ကစ္ခ်ပ္၊ မင္းေသခ်ာၾကည့္စမ္း ငရုတ္ဆီေတြ မဟုတ္လား၊ မင္းေသခ်ာၾကည့္စမ္း’ ခပ္မာမာေျပာဆုိလုိက္သည္၊ စကားသံသည္ ႀကိမ္းေမာင္းေနသလုိ ျဖစ္ေနသည္၊ ထုိဝန္ထမ္းသည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ‘ဝမ္းနည္းပါတယ္ ဒါက်ေနာ္တုိ႔ အမွားပါ၊ ခု က်ေနာ္တုိ႔ ျပင္လုိက္ပါမယ္’၊ ဝူသည္ မရပ္ေသးပဲ၊ ‘မင္းတုိ႔ျပင္တာ ေနာက္က်သြားၿပီး ခုငါတုိ႔ ငရုတ္ဆီေတြ စားမိၾကၿပီ၊ ငရုတ္ဆီေတြ မဟုတ္ပဲ တျခားအရာေတြ ျဖစ္ေနရင္ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ၊ ငါမန္ေနဂ်ာကုိ ေတြ႔ခ်င္တယ္’၊ ဆက္၍ မေက်နပ္ေၾကာင္း ေျပာဆုိေနပါသည္၊ ဝူ၏ေျပာဆုိမႈမ်ားေၾကာင့္ ဆုိင္သည္ ဆူညံဆူညံ ျဖစ္လုိ႔သြားခဲ့သည္။

ထုိအခ်ိန္တြင္ ရည္ရည္သန္႔သန္႔ လူငယ္တစ္ဦးထြက္လာၿပီး၊ ‘အားလုံးၿငိမ္ေပးၾကပါ ခင္ဗ်ာ၊ က်ေနာ္နာမည္ ခ်န္းပါ၊ ဆုိင္ရဲ႕ မန္ေနဂ်ာပါ ခင္ဗ်ာ’၊ ‘ဝမ္းနည္းပါတယ္ ခုလုိ႔ျဖစ္ရတာ စိတ္မေကာင္းပါဘူး’၊ ‘အားလုံးကုိ ေတာင္းပန္းပါတယ္’၊ ‘က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ အမွားပါ ခြင့္လြတ္ေပးၾကမယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္၊ ဒီအတြက္ ခုစားေသာက္ ေနသူအားလုံးကုိ က်ေနာ္တုိ႔ဆုိင္က အားလူးေၾကာ္ တစ္ပြဲဆီေပးပါမယ္’၊ ‘ဝမ္းနည္းပါတယ္ ခင္ဗ်ာ၊ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ’၊ ဆုိၿပီး လူအားလုံးကုိ ေခါင္းငုံ႔ေတာင္းပန္ေလသည္။

  
ေသာမတ္စ္တုိ႔ မိသားစုသည္ တၿပိဳင္နက္ ေဟးလုိ႔ေအာ္လုိက္ၿပီး၊ အားလုံးဆီက ေက်းဇူးပါခ်န္း ဆုိတဲ့ စကားသံေတြ ထြက္ေပၚလာသည္၊
ဝူတုိ႔ မိသားစုသည္ မ်က္ႏွာပုံစံ အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖစ္လုိ႔ေနသည္၊ ဝူက ‘ေတြ႔လား ငါၾကမ္းလုိက္တာ၊ အားလူးေၾကာ္ တစ္ပြဲထြက္လာခဲ့တယ္’၊ လုိ႔ေျပာဆုိလုိက္သည္၊
ဝူ၏ သမီးႀကီးသည္ အၿပံဳးတစ္ခု ၿပံဳးလုိ႔ေနပါသည္။

ဆရာေပးတဲ့ Case Study ျဖစ္ပါသည္၊ က်ေနာ္တုိ႔ ကုိယ္ဟာကုိ Case Study ထဲက Behavior ေတြကုိ ေလ့လာၿပီး ေနာက္အခ်ိန္ စာသင္ခန္းထဲတြင္ ေဆြးေႏြးၾကမည္ဆုိသည္။

 
……………………………………………………


 
စာသင္ခန္းထဲတြင္ ေဆြးေႏြးၾကသည့္အခ်ိန္ ေရာက္ေသာအခါ၊
ႏုိင္ငံေရးသိပၸံ (PS)သမား မ်ားက ဒီေလ့လာမႈသည္ Racist လူမ်ဳိးခြဲျခားမႈ ျဖစ္ေန၍၊ ဆက္၍ မေဆြးေႏြးသင့္ေၾကာင္း ေျပာဆုိလာသည္၊ ဆရာ၏ Case Studyသည္ အေရွ႕တုိင္းသားတုိ႔ကုိ ေသးသိမ္ေအာင္ ျပဳလုပ္သျဖင့္ ရႈပ္ခ်ေၾကာင္း အဆုိကုိတင္သြင္းလာသည္၊ ဆရာ၏ Case Studyတြင္ အသုံးအႏူန္းမ်ားကုိ ဥပေဒသမ်ား ျပင္သကဲ့သုိ႔ ျပင္ေစခ်င္ေၾကာင္း ဥပမာ မိသားစု A ၊ မိသားစု B စသျဖင့္ ျပင္သင့္ေၾကာင္း ေထာက္ျပၾကသည္၊ ဆရာသည္ ဒီ Case Studyကုိ ဆက္လက္သင္ၾကား ေဆြးေႏြးျခင္းမျပဳရန္၊ အကယ္၍ ဆက္ေဆြးေႏြးေနရင္ လုိအပ္ပါက ဆရာ၏ရုံးခန္းေရွ႕တြင္ ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပၾကမည္လုိ႔ ႏုိင္ငံေရးသိပၸံ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က ထုတ္ေဖၚေျပာဆုိလာသည္။

လူထုဆက္ဆံေရး(PR)ေက်ာင္းသားမ်ားက ဆရာ၏ Case Study သည္ Racist လူမ်ဳိးခြဲျခားမႈ မဟုတ္ေၾကာင္း ေနစဥ္ေတြ႔ၾကံဳေနရေသာ ပတ္ဝန္းက်င္ကုိ အေျခခံထားေသာ၊ လက္ေတြ႔က်ေသာ ပတ္ဝန္းက်င္ေလ့လာမႈ တစ္ခုျဖစ္၍ ဆက္၍ေဆြးေႏြးသင့္ေၾကာင္း ေျပာဆုိလာသည္၊ ေနာက္ၿပီး ဆရာ၏ Case Studyတြင္ ကုိယ္စားျပဳစံခ်ိန္စံညႊန္းမ်ား မပါ၍ ဘယ္အုပ္စုကုိ ကုိယ္စားျပဳတယ္ ဆုိတာ ေသခ်ာမဆုိလုိ ႏုိင္ေၾကာင္း ေထာက္ျပၾကသည္၊ ထုိေနာက္ အေဖမ်ား၏ နာမည္ကုိ ထည့္ျခင္းသည္ common life experiences ႏွင့္ Case Studyကုိ ပုိမုိေလးနက္ေစေၾကာင္း ေဆြးေႏြးလုိသည္မ်ားကုိ အေထာက္အကူျဖစ္ေစေၾကာင္း တင္ျပလာသည္။

စီးပြားေရးသင္တန္းသားမ်ားက၊ မိမိတုိ႔သည္ ဆရာ၏ Case Studyကုိ B to C လုိ႔ ရႈျမင္ပါေၾကာင္း၊ ဆရာ၏ Case Study ပါ အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ Personal Factors မ်ားျဖစ္ပါသည္၊ ထုိ႔အတြက္ ဆက္၍ေဆြးေႏြးသင့္ေၾကာင္း ေျပာဆုိလာသည္၊ မန္ေနဂ်ာ၏ ဆုံးျဖတ္မႈကုိလည္း မိမိတုိ႔ အျပည့္အဝ မဟုတ္ေတာင္ ေထာက္ခံပါေၾကာင္း၊ စားေသာက္ဆုိင္၏ စစၥတန္ စနစ္ကုိပုိေသခ်ာေအာင္ လုပ္သင့္ေၾကာင္း ေထာက္ျပၾကသည္၊
ေနာက္ၿပီး အခ်ဥ္မ်ား ဆုံးရႈံးမႈ၊ အာလူးေၾကာ္မ်ားအတြက္ အပုိထြက္ေငြမ်ားကုိ Value vs Cost တြက္ခ်က္မႈျဖင့္ ေလ့လာသင့္ပါေၾကာင္း တင္ျပလာသည္။


ဆရာသည္ ထုိေက်ာင္းသားမ်ား၏ ေဆြေႏြးတင္ျပမႈ မ်ားကုိ ေခါင္းတညိတ္ညိတ္နဲ႔ ၿပံဳးကာ စိတ္ဝင္စားစြာ နားေထာင္ေနပါသည္၊ အတန္းခ်ိန္ ႏွစ္နာရီ ျပည့္သြားသျဖင့္ က်ေနာ္တုိ႔ မေဆြးေႏြးလုိက္ရပါ၊ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔တစ္ေတြ Case Study ထဲတြင္ပါေသာ အေဖႏွင့္သမီးမ်ား၏ Behavior အမႈအရာ လွဳပ္ရွားပုံမ်ားကုိ ေလ့လာ ေဆြးေႏြးရမည္ မဟုတ္ပါလား။

ေနာက္မွာေတာ့ ဆရာသည္ ထုိ Case Study ေဆြးေႏြးမႈကုိ အေျခခံ၍ Behavioral Science ကုိ စသင္ပါေတာ့သည္၊ ေနာက္ၿပီး ႏုိင္ငံေရးသိပၸံ ေက်ာင္းသားမ်ား၊ လူထူဆက္ဆံေရး ေက်ာင္းသားမ်ား၊ စီးပြားေရးသင္တန္းသားမ်ားမွတဆင့္ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ား၊ အဖြဲ႔အစည္းမွ ပုဂိၢဳလ္မ်ား၊ စီးပြားေရးသမားမ်ား၏ Behavior မ်ားကုိ ဆရာက ေဆြးေႏြးပါသည္၊
ေနာက္ဆုံး ဆရာႏွင့္ က်ေနာ္တုိ႔ ဆက္ ေဆြးေႏြးျဖစ္ၾကသည္မွာ တကယ္လုိရင္းကုိ မေရာက္ပဲ က်ေနာ္တုိ႔ ဘာလုိ႔ အခ်ိန္ေတြ ကုန္သြားရပါသနည္း၊ ဆုိတာကုိပဲ ျဖစ္ပါသည္။


 
တစ္ခါတစ္ေလ လူအမ်ားသည္ အေျခခံႏွင့္ လုိရင္းကုိ ေမ့ေနတတ္ၾကပါသည္၊
"If you want to make an apple pie from scratch, you must first create the universe."


လုိရင္းႏွင့္အသုံးခ်ႏုိင္ေသာ အေတြးအေခၚမ်ားသည္ လက္ေတြ႔မက်ေစကာမႈ ႀကီးက်ယ္ေသာ ေအာင္ျမင္မႈကုိ ျဖစ္ေစပါသည္။
A Yale University management professor in response to student Fred Smith's paper proposing reliable overnight delivery service;
"The concept is interesting and well-formed, but in order to earn better than a 'C', the idea must be feasible."
Later Smith went on to found Federal Express Corp. FedEx.


 
……………………………………………..


 
က်ေနာ္တုိ႔ ဆရာ၏ Case Studyကုိ ဆက္ေဆြးေႏြးၾကပါစုိ႔
က်ေနာ္တုိ႔ ဘာေတြနဲ႔ ဘယ္လုိ အခ်ိန္ေတြ ကုန္သြားရပါသနည္း
အခ်ိန္ေတြ မကုန္ၾကပါေစနဲ႔…………………………………….



 
sosegado

Friday, September 27, 2013

က်မအတြက္ ဘုရားသခင္ မရွိတဲ့ ေနရာ


က်မ နာမည္ သီသီျမင့္ပါ၊ ရန္ကုန္ ေမွာ္ဘီဘက္ကပါ၊
ဟုတ္ကဲ့ က်မက ဗမာကရင္ ကရင္ဗမာ တစ္ခုခုျဖစ္မယ္ထင္တယ္၊ ဒီလုိေလ အေဖက ဗမာ၊ အေမက ကရင္ပါ၊
ခရစ္ယာန္ ဟုတ္ကဲ့၊ အေမက မွတ္ပုံတင္လုပ္ေပးတာ ဒါေၾကာင့္ ခရစ္ယာန္ေလ၊ အေမတုိ႔က ခရစ္ယာန္ေလ၊ အေဖလား သူစိတ္မဝင္စားဘူးထင္တယ္၊ သူ႔အလုပ္က ပင္ပန္းတယ္္ေလ၊
က်မက ဘုန္းႀကီးလည္း ရွိခုိးတယ္၊ ဘုရားေက်ာင္းလည္း တက္ပါတယ္၊ ဘုရားေက်ာင္း တက္ရတာပုိႀကိဳက္တယ္၊ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္ေလ၊ ဟုိအေထာက္အပ့ံေတြလဲရတယ္၊
သိတယ္ မဟုတ္လား က်မတုိ႔က ဆင္းရဲတယ္ေလ၊ ေနာက္ၿပီး ေမာင္ႏွမေတြ ခုႏွစ္ေယာက္ေတာင္ ရွိတယ္၊ က်မက အႀကီးဆုံးပါ၊ေအာက္က ေမာင္ေလးက စစ္တပ္ အဲေလ ေလတပ္ထဲ ဝင္သြားၿပီ၊
ေအာ္ က်မအသက္ ႏွစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္ရွိပါၿပီ၊ ဆယ္တန္းေျဖဘူးပါတယ္၊
ဒီကုိ ဘာလုိ႔ ထြက္လာသလဲလုိ႔ ေမးတာလား
ေၾသာ္ အခု ႏုိင္ငံျခားထြက္ ေနၾကတယ္ေလ၊ ဟုိမွာ က်မ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ လုပ္ရင္ တစ္လ သုံေသာင္း ငါးေသာင္းေလာက္ပဲရတယ္ ေနာက္ၿပီး အေဝးႀကီးမွာ သြားလုပ္ရတယ္၊ က်မတုိ႔နားမွာ က်မလုပ္ႏုိင္တဲ့ အလုပ္ေတြသိပ္ မရွိဘူး၊ ဒီမွာ လာလုပ္ရင္ ႏွစ္သိန္းကေန သုံးသိန္းထိရမယ္ ဆုိတယ္၊ ပုိက္ဆံပုိရေတာ့ က်မတုိ႔ ပုိအဆင္ေျပတာေပါ့၊
အစ္ကုိတုိ႔ေရာ ႀကီးပြားခ်င္လုိ႔ ပုိက္ဆံပုိရခ်င္လုိ႔ အဆင္ေျပခ်င္လုိ႔ ႏုိင္ငံျခား ထြက္လာၾကတာပဲ မဟုတ္လား၊
အစ္ကုိေရ ဘုရားသခင္က က်မကုိ ေမ့ေနတာလား၊ ကံဆုိးတယ္လုိ႔ ဆုိမလား က်မထင္သလုိ ျဖစ္မလာဘူး၊ က်မ သူမ်ားေတြလုိ ျဖစ္မလာခဲ့ဘူး၊
အဲဒီမွာ ေနတုန္းကေပါ့ ေရွ႕ကတုိက္အျမင့္ႀကီးေပၚတက္ၿပီး က်မခုန္ခ်လုိက္ခ်င္တာ၊ ဟုတ္တယ္ က်မေလ သိပ္စိတ္ညစ္တယ္ မခံစားႏုိင္ေတာ့ဘူး၊ ႀကိတ္ငုိခဲ့ရတဲ့ အႀကိမ္ေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ၊ က်မအတင္းထြက္ေျပးဖုိ႔ ႀကိဳးစားတယ္၊ က်မ ဘုရားသခင္ကုိ တမ္းတဆုေတာင္းတာလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ပါ၊ ေနာက္ဆုံး ဒီကုိေရာက္လာခဲ့တာပါပဲ၊ ခု အစ္ကုိတုိ႔ကုိ ေတြ႔ရၿပီ၊ အစ္က႔ုိကုိ ေျပာျပလုိက္ရတာ က်မ ရင္ထဲက ျပည့္က်ပ္ေနတာ တစ္ဝက္သက္သာသြား သလုိပဲ၊ ဘုရားသခင္က အစ္ကုိကုိ က်မအတြက္ လြတ္လုိက္တာလားဟင္၊
ေၾသာ္ အစ္ကုိတုိ႔က က်မကုိ ကူညီၾကမွာလား၊ ဘယ္လုိ ကူညီၾကမလဲ က်မ မသိေတာ့ဘူး၊ က်မ မစဥ္းစားတတ္ေတာ့ဘူး၊တကယ္ေတာ့ က်မအတြက္ ဘုရားသခင္က အေဝးႀကီးမွာ ေနမွာပါ၊
ေသခ်ာပါတယ္ ဒီေနရာဟာ ဘုရားသခင္ မရွိတဲ့ ေနရာ၊
က်မအတြက္ ဘုရားသခင္ မရွိတဲ့ ေနရာ။
------------------------------
ဒီကုိေရာက္ၿပီး ႏွစ္ရက္ေလာက္ ရုံးခန္းတစ္ခုထဲတြင္ ျဖစ္သလုိေနထုိင္ရပါသည္၊ အဲဒီလုိ ေနေနတဲ့ က်မတုိ႔လုိလူေတြ ခုႏွစ္ေယာက္ေလာက္ ရွိပါသည္၊ ဖီလစ္ပင္းရယ္ ျမန္မာရယ္ အင္ဒုိနီရွားရယ္ သုံးႏုိင္ငံကေပါ့၊ သုံးရက္ေျမာက္ေန႔မွာေတာ့ ေဆးစစ္ရသည္၊ အဂၤလိပ္လုိ ေရးထားတဲ့ စာရြက္စာတမ္းေတြ က်မလက္မွတ္ ေရးထုိးရပါသည္၊ ၿပီးေနာက္ က်မအလုပ္လုပ္ရမည့္ အိမ္ရွင္လင္မယားကုိ က်မ ပထမဦးဆုံးျမင္ဘူးလုိက္ပါသည္၊ အျပဳံးကုိယ္စီနဲ႔မုိ႔ သေဘာေကာင္းတဲ့ လူေကာင္းေတြဆီမွာ အလုပ္လုပ္ရေတာ့မွာပဲလုိ႔ စိတ္ထဲကလဲ ထင္လုိက္မိပါသည္၊ ခုႏွစ္ရက္ေျမာက္ ေန႔မွာေတာ့ ထုိလင္မယား ႏွစ္ေယာက္ က်မကုိ အလုပ္လုပ္ရန္ သူတုိ႔အိမ္သုိ႔ ေခၚေဆာင္သြားခဲ့ပါသည္။
က်မ အလုပ္လုပ္ရမည့္ အိမ္သည္ အထပ္ျမင့္ အေဆာက္အဦးျဖစ္ပါသည္၊ အိမ္လုိ႔သာဆုိပါသည္ တကယ္ေတာ့ တုိက္ခန္းတစ္ခုတာျဖစ္သည္၊ အထပ္က ငါးထပ္မွာျဖစ္သည္၊ ေနာက္မွ သိရသည္မွာ ထုိအိမ္မ်ားကုိ အစုိးရ HDB တုိက္ခန္းမ်ားလုိ႔ေခၚပါသည္၊ က်မရုံးခန္းထဲက မသြားခင္ က်န္ေနတဲ့သူေတြက နင္ေတာ့ ဝုဒ္လန္းဘက္မွာ လုပ္ရေတာ့မယ္ဆုိလုိ႔ က်မ အလုပ္လုပ္ရမည့္ ေနရာသည္ ဝုဒ္လန္းအရပ္တြင္ ျဖစ္ေၾကာင္း က်မမွတ္သားလုိက္ပါသည္။
အိမ္ေရာက္သြားေသာအခါ အိမ္ရွင္အမ်ဳိးသမီးသည္ က်မကုိ တစ္အိမ္လုံးကုိ လုိက္ျပပါသည္၊ အထူးသျဖင့္ က်မေနရမည့္အခန္းႏွင့္ က်မသုံးရမည့္ ေရခ်ဳိးခန္း အိမ္သာကုိ ေသခ်ာျပပါသည္၊ လက္ညႈိး အႀကိမ္ႀကိမ္ထုိး၍ ေျပာေနသျဖင့္ က်မအတြက္ဆုိတာ သိလုိက္ပါၿပီ၊ က်မေနရမည့္ အခန္းသည္ တကယ္ေတာ့ ဗုံးခုိက်င္းလုိ႔ေခၚေသာ စတုိခန္းေလးပါပဲ၊ က်မကုိ ပန္ကာအေသးေလး တစ္လုံးလာေပးပါသည္၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေျပာပါေသးသည္၊ က်မနားမလည္ပါ ႏုိက္ႏုိက္ ဆုိတာပါေန၍ ညက်မွ ပန္ကာဖြင့္ရန္ ေျပာတာပဲ ျဖစ္မည္ဆုိၿပီး ေခါင္းကုိသာ ၿငိမ့္ေနမိပါသည္။
အားလုံးလုိက္ျပၿပီးေသာ အခါ က်မကုိ အိမ္ေရွ႕သုိ႔ ေခၚလာပါသည္၊ သူတုိ႔မိသားစုက ဆုိဖါတြင္ထုိင္ကာ က်မကမတ္တတ္ရပ္ေနရပါသည္၊ ရုံးခန္းက က်မကုိ အိမ္ရွင္ေတြကုိ ဆာႏွင့္ မဒမ္လုိ႔ပဲ ေခၚရမည္လုိ႔ ေသခ်ာမွာလုိက္ပါသည္၊ ကေလးေတြကုိ ဘယ္လုိေခၚရမည္ကုိ ေျပာေနတာျဖစ္ႏုိင္ပါသည္၊ သူတုိ႔တြင္ ကေလးႏွစ္ေယာက္ရွိပါသည္ တစ္ေယာက္က ခုႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီး တစ္ေယာက္က ေလးႏွစ္ေလာက္ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္၊ အႀကီးက ဂ်င္မီျဖစ္ၿပီး အငယ္က အန္ေထာ္နီဆုိတာ က်မမွတ္ထားလုိက္ပါသည္။

ေရာက္ေရာက္ျခင္း က်မစိတ္ညစ္ရသည္မွာ သူတုိ႔ေျပာေနတာကုိ က်မ နားမလည္ျခင္းျဖစ္ပါသည္၊ ျမန္မာျပည္က လူေတြေျပာလုိက္သလုိ တစ္လႏွစ္လေလာက္ေန နင္အဆင္ေျပသြားလိမ့္မယ္ ဆုိတာကုိ ေတြးၿပီး ကုိယ္နားလည္သလုိ လုပ္ရန္ဆုံးျဖတ္လုိက္ပါသည္၊ ရြာဘက္ ရြာဘက္လုိ႔ ေျပာေနတာ က်မနားမလည္းပါ၊ ရြာကုိျပန္ခုိင္းတာလား ဘာလား က်မေၾကာင္ေနမိပါသည္၊ ထုိအခ်ိန္တြင္ ကေလးအႀကီးေလးက က်မအိတ္ကုိ ဆြဲထုတ္လာပါသည္ အဲဒီအခါမွ ဘက္ဆုိတာ အိတ္ဆုိတာ က်မသတိလုိက္ရပါသည္၊ အိတ္ကုိ ဖြင့္ခုိင္းၿပီး ပါသမွ်ကုိ အကုန္စစ္ပါသည္၊  can, can not ကုိ ဘယ္လုိသုံးရမယ္ဆုိတာ ရုံးခန္းကေျပာလုိက္သျဖင့္ က်မနားလည္ပါသည္၊ က်မ၏ သစ္လြင္ေနေသာ အက်ေတြကုိ မဝတ္ရန္၊ ထမိန္ႏွင့္စကပ္ကုိ လုံးဝ မဝတ္ရန္ေျပာဆုိလာပါသည္၊ တီရွပ္တစ္ခ်ဳိ႕ကုိ သူတုိ႔ေပးမည္ဟုဆုိပါသည္၊ အိတ္ထဲတြင္ အေဖေပးလာေသာ ဘုန္းႀကီးပုံ တစ္ပုံပါလာသည္၊ ထုိအခါ အိမ္ရွင္အမ်ဳိးသားက ထုိပုံကုိကုိင္ၿပီး ခရစ္ယာန္ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လားလုိ႔ ေမးပါသည္၊ ခရစ္ယာန္လုိ႔ ျပန္ေျဖၿပီး သူငယ္ခ်င္းက ေပးတာလုိ႔ ေျပာလုိက္ေတာ့ ထုိပုံကုိ အိတ္ထဲ ျပန္ထည့္လုိက္ပါသည္၊ သူတုိ႔က စထေရာင္း ခရစ္ယာန္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ခရစ္ယာန္ကုိပဲ လုိခ်င္လုိ႔ က်မကုိေခၚျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာပါသည္၊ သူတုိ႔တြင္ က်မဓါတ္ပုံကပ္ထားေသာ စာရြက္စာတမ္းမ်ားရွိပါသည္၊ က်မ၏ ကုိယ္ေရးရာဇဝင္ ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္၊ က်မအိပ္ခန္းနံရံတြင္ ဘာမွ ခ်ိတ္ခြင့္ ကပ္ခြင့္မရွိေၾကာင္း ေျပာပါေသးသည္၊ ဆက္ၿပီးေျပာေနၾကပါသည္၊ က်မအတြက္ စည္းကမ္းခ်က္မ်ား လုိက္နာရန္မ်ား ျဖစ္ပါလိမ့္မည္၊ က်မေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ နားမလည္ပါ၊ ရုံးခန္းကေျပာလုိက္ေသာ သူစိမ္းေတြနဲ႔ လုံးဝ စကားမေျပာရန္ အဆက္အသြယ္ မလုပ္ရန္ကုိ၊ သူတုိ႔ကလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ေျပာေနသည္ကုိ ေတြ႔ရပါသည္၊ က်မကေတာ့ ရက္စ္မန္ ရက္စ္မန္ လုပ္ေနမိပါေတာ့သည္။
က်မအတြက္ ထိပ္တုိက္ေတြ႔ရေသာ အခက္အခဲကေတာ့ က်မတစ္ခါမွ မျမင္ဘူး၊ မသုံးဘူးေသာ အဝတ္ေလွ်ာ္စက္၊ ဂတ္စ္မီးဖုိႏွင့္ မုိင္ကရုိ႕ေဝ့ အာဗန္တုိ႔ပဲျဖစ္ပါသည္၊ အိမ္မီးေတြ အဖြင့္အပိတ္ကုိ က်မသိေနပါၿပီ၊ မုိင္ကရုိ႕ေဝ့ အာဗန္လည္း သုံးရက္ေလာက္နဲ႔ က်မသုံးတတ္သြားပါၿပီ၊ ဒါေပမဲ့ အဝတ္ေလွ်ာ္စက္ႏွင့္ ဂတ္စ္မီးဖုိကုိေတာ့ အိမ္ရွင္မက ထပ္ထပ္သင္ေပးေသာ္လည္း က်မေၾကာက္ေန၍လား အိမ္ရွင္မ စိတ္မရွည္လုိ႔လား မသိပါ၊ က်မ မွန္ကန္စြာ မသုံးတတ္ေသးပါ၊ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ေမာ့လုိ႔ေခၚတဲ့ အဝတ္ၾကမ္းတုိက္ တံျမက္စီးကုိ က်မ မသုံးတတ္ျခင္းပဲ ျဖစ္ပါသည္၊ ဟုတ္ပါသည္ က်မတစ္သက္မွာ တစ္ခါမွ ေမာ့မတုိက္ခဲ့ဘူးပါ၊ က်မတုိ႔အိမ္ေတြမွာ ဘယ္ေနရာမွာ ေမာ့သြားတုိက္ရမွာလဲ က်မတုိ႔ဆီမွာ မလုိအပ္ဘူး မဟုတ္ပါလား၊ အိမ္ရွင္ အမ်ဳိးသမီးက ကိစၥမရွိပါဘူး၊ ေနာက္အပတ္မွာ ငါ့အေမလာမယ္ နင့္ကုိ သူေကာင္းေကာင္း သင္ေပးမွာပါလုိ႔ က်မကုိျပဳံး၍ ေျပာလုိက္သည္၊ ထုိအျပံဳးသည္ ေနာင္တြင္ အလြန္ဆုိးဝါးေသာ အျပဳံးတစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း က်မ မသိရွိခဲ့ပါ၊ ဒါအျပင္ ေရာက္လာမည့္ အိမ္ရွင္မ၏ အေမသည္ ေဆတန္နတ္ဆုိးက လြတ္လုိက္ေသာ က်မအတြက္ မေကာင္းဆုိးဝါး တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနမွန္း ထုိအခ်ိန္က က်မ မသိရွိခဲ့ပါ။
------------------------------
အိမ္ရွင္ေရာ၊ အိမ္ရွင္မပါ အလုပ္လုပ္ၾကပါသည္၊ စေနနွင့္ တနဂၤေႏြ ေန႔ေတြကလြဲလုိ႔ မခ်က္စားၾကပါ၊ ကေလးေတြအတြက္ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္၊ ဆန္ျပဳတ္မ်ားကုိေတာ့ ေန႔တုိင္း က်မခ်က္ျပဳတ္ရပါသည္၊ က်မ၏ ေန႔စာႏွင့္ ညစာတုိ႔သည္လည္း ေခါက္ဆြဲျပဳတ္၊ ဆန္ျပဳတ္မ်ား ျဖစ္ပါေတာ့သည္၊ ခ်က္ျပဳတ္ရျခင္းကုိ အနည္းငယ္သာ က်မ လုပ္ရပါသည္၊ ဒါေပမဲ့ ဘာၿပီးရင္ ဘာလုပ္ရမယ္ေတြနဲ႔ က်မသည္ နံနက္ ေလးနာရီခြဲ ငါးနာရီမွာ ထၿပီး ညဆယ္နာရီေက်ာ္မွ အိပ္ရပါသည္၊ ေလးနာရီခြဲ ထရတဲ့ ေန႔ေတြကေတာ့ ေမာ္ေတာ္ကားကုိ ရုံးသြားအမွီ ေဆးေပးရေသာ ေန႔ေတြျဖစ္ပါသည္။
မဒမ္တန္သည္ အိမ္ရွင္မ၏ အေမျဖစ္ပါသည္၊ အိမ္ရွင္မ၏ ညီမအိမ္တြင္ အေနမ်ားၿပီး ဒီအိမ္ကုိေတာ့ တစ္ပတ္တစ္ခါ လာေနပါသည္၊ ခုေတာ့ က်မကုိ သင္ေပးစရာေတြ ရွိသည္ဆုိ၍ ဒီအိမ္တြင္ သုံးပတ္ေလာက္ေနမည္ ဆုိပါသည္၊ သူမ၏အၾကည့္ သူမ၏ အမႈအရာကုိ က်မ မႀကိဳက္ပါ၊ သူမ၏အၾကည့္ သူမ၏ အမႈအရာသည္ ဘာဆုိလုိသလဲဆုိတာ က်မသိေနလုိ႔ ျဖစ္ပါသည္၊ သူမေရာက္လာေသာ အခ်ိန္တြင္ က်မသည္ ကရိယာအားလုံးကုိ ကုိင္တြယ္တတ္ေနပါသည္၊ ဒါေပမဲ့ သူမသည္ ဒီလုိလုပ္ရသည္ ဒီလုိကုိင္ရသည္နဲ႔ သူ႔လုိလုိက္လုပ္ပါဆုိၿပီး ေနရာတုိင္းကုိ ဆရာလုပ္ပါသည္၊ ၾကမ္းကုိႏွစ္ခါေလာက္ တုိက္ခုိင္းတတ္ပါသည္၊ က်မအားတယ္လုိ႔ ထင္တာနဲ႔ အိမ္သာေတြကုိ ထပ္ေဆးခုိင္းျခင္း ျပဴတင္းေပါက္ေတြကုိ ထြက္သုတ္ခုိင္းျခင္း လုပ္တတ္ပါသည္၊ သူမသည္ က်မကုိ စကားလုံး သုံးလုံး သင္ေပးခဲ့ပါသည္၊ စတူးပစ္ အီးဒီရပ္စ္နွင့္ ဘုိဒုိး တုိ႔ျဖစ္ပါသည္၊ အမ်ားအားျဖင့္ စတူးပစ္ ‘stupid’ ဆုိေသာ စကားလုံးသည္၊ တစ္ေန႔ကုိ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကားေနရေသာ စကားလုံးျဖစ္ပါသည္၊ ကေလးအႀကီးေလးကပါ လုိက္ေခၚေသာအခါ အေမတုိ႔ အဖြားတုိ႔က လုိက္ရယ္ၾကပါသည္၊ ဒီစကားလုံးေတြသည္ က်မကုိ မီးပူတုိက္သင္ေပးရာမွ အစျပဳခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္၊ တကယ္ေတာ့ က်မဟာ မီးပူတုိက္တတ္သူပါ မီးပူအမ်ဳိးအစားျခင္း မတူလုိ႔ ေလ့လာေနခ်ိန္မွာပင္ ဒါေလးေတာင္ မသိဘူးလား၊ နင္တုိ႔တုိင္းျပည္မွာ မရွိဘူးလား ဆုိသည္တုိ႔နဲ႔အတူ ထုိစကားလုံးမ်ား ဝင္ေရာက္လာျခင္းျဖစ္ပါသည္။

အဖြားႀကီး မဒမ္တန္ အိမ္မွာရွိေသာေန႔မ်ားတြင္ ေန႔တုိင္းခ်က္ျပဳတ္ရပါသည္၊ မိသားစုလုိက္ ညစာထြက္စားေသာ ေန႔မ်ားတြင္ သူတုိ႔က်မအတြက္ ထုပ္လာေပးပါသည္၊ က်မသီးသန္႔ ခ်က္ျပဳတ္စားခြင့္ မရွိပါ၊ တစ္ခါတစ္ေလ သူတုိ႔ထုပ္လာေသာ အက်န္မ်ား စုထားေသာ အစားအစာ မ်ားသည္ သုိးလုိ႔ေနပါသည္၊ ရသေလာက္ကုိ စားၿပီး ဆုိးဝါးေနသည္မ်ားကုိ က်မလြင့္ပစ္ရပါသည္၊ ထုိေန႔ညမ်ား အတြက္ေတာ့ ဆာေလာင္မႈနဲ႔အတူ က်မအိပ္စက္ရပါသည္၊ မနက္ ကေလးေတြ ေခါက္ဆြဲေတြကုိ အကုန္မစားၾကပါေစနဲ႔လုိ႔ ဆုေတာင္းရင္း ကေလးေတြအက်န္ကုိ ပန္းကန္ေဆးရင္း ဘယ္သူမွ မသိေအာင္ စားရပါသည္၊ အဖြားႀကီးသည္ ေခါက္ဆြဲေျခာက္ အထုပ္မ်ားကုိ အျမဲရည္တြက္ေနေလ့ရွိသည္၊  က်မယူစားသလား သိေအာင္လုိ႔ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္၊ တစ္ေန႔ အရမ္းသုိးေန၍ ညကမစားပဲ က်မလြင့္ပစ္ထားေသာ စားစရာေတြကုိ အဖြားႀကီးျမင္သြားၿပီး သူ႔သမီးကုိလည္း ေခၚျပကာ နွစ္ေယာက္လုံးက က်မကုိ ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းၾကပါေတာ့သည္၊ က်မသည္ ထုိအိမ္က ထြက္ေျပးလုိ႔ သြားခ်င္မိပါသည္၊ ျမန္မာျပည္ရွိ အေဖ အေမနွင့္ ေမာင္ႏွမေတြ မ်က္ႏွာ ျပန္ျမင္ေယာင္ရင္း ဘုရားသခင္ထံ စိတ္ထဲက ဆုေတာင္းေနမိပါသည္၊ ေဒါသထြက္ေနေသာ သူတုိ႔၏ ေဒါသမ်ား ေျပပါေစလုိ႔၊ က်မအား ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းခံရျခင္းမွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ဘုရားသခင္ခ်ီးျမင့္ေတာ္မူပါလုိ႔။
မွန္တင္ခုံကုိ ဖုန္သုတ္ေနရင္း က်မကုိက်မ မွန္ထဲမွာ ျပန္ၾကည့္လုိက္မိေသာအခါ ေလးလေက်ာ္ေက်ာ္မွာ က်မ အဲဒီေလာက္ပိန္ဆင္းသြားၿပီး မ်က္ႏွာက်သြားလိမ့္မည္ဟု က်မ မထင္ခဲ့မိပါ၊ ျမန္မာျပည္က မိသားစုကုိ ျပန္ျမင္ေယာင္ၿပီး စိတ္ေတြကုိတင္းထား လုိက္မိပါသည္၊ က်မသည္ ေျခာက္လတိတိ ဘာလစာမွ ရရွိလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ၊ က်မလုပ္စာေတြကုိ ျမန္မာေအးဂ်င့္ခအျဖစ္ အိမ္ရွင္က ေအးဂ်င့္ကုိ ေပးေနမည္ျဖစ္သည္၊ ေျခာက္လေက်ာ္မွ က်မလုပ္စာကုိ ရရွိမည္ျဖစ္ပါသည္၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်မ၏ ပထမဦးဆုံးရေသာ လစာကုိ အိမ္ပုိ႔ခ်င္ပါသည္ ဒီထြက္လာဖုိ႔အတြက္ ေငြႏွစ္သိန္းကုိ အတုိးနဲ႔ ေခ်းခဲ့ရပါသည္၊ ယူခဲ့ေသာ အေၾကြးကုိ အျမန္ျပန္ဆပ္ ခ်င္ပါသည္၊ ထုိေန႔မွာပင္ က်မေၾကာင့္ ပန္းကန္ျပား ေသးေသးေလးတစ္ခု ကြဲသြားခဲ့ပါသည္၊ စတူးပစ္နဲ႔ အစခ်ီေသာ အေမနဲ႔သမီး၏ ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းမႈမ်ား က်မဆီကုိ ဆက္တုိက္ဝင္ေရာက္လာပါသည္၊ ဒါမ်ဳိးကုိင္ဘူးရဲ႕လား၊ နင္တုိ႔တုိင္းျပည္မွာ ရွိသလားနဲ႔ ေနာက္ဆုံး က်မက လစာထဲက ပုိက္ဆံျဖတ္ဖုိ႔ ေျပာလုိက္မွ ရပ္သြားၾကပါေတာ့သည္။
တစ္ခါတစ္ေလ အဖြားးႀကီးသည္ က်မကုိ သမီးငယ္အိမ္ကုိေခၚသြားပါသည္၊  ထုိအိမ္မွာလည္း အိမ္သန္႔ရွင္းေရးေတြ က်မလုပ္ရပါသည္၊ ဒီအိမ္ျပန္ေရာက္လာလဲ ဒီအိမ္အလုပ္ေတြၿပီးေအာင္ လုပ္ရသမုိ႔ အဲဒီလုိေနမ်ဳိးေတြမွာေတာ့ သန္းေခါင္က်ာ္မွ ပင္ပန္းႀကီးစြာ က်မအိပ္ရပါေတာ့သည္၊ တစ္ေန႔ မွာေတာ့ က်မဗုိက္ေတြနာၿပီး ဖ်ားပါသည္၊ အဖြားႀကီးက က်မအလုပ္မလုပ္ခ်င္လုိ႔ ဟန္ေဆာင္ေနတယ္ဆုိၿပီး တျပစ္ျပစ္ဆူေနသည္၊ အိမ္ရွင္မ လာစမ္းၿပီး ကုိယ္ပူေန၍ ေဆးတစ္လုံး တုိက္သြားပါသည္၊ ကေလးေတြနား မကပ္ရန္မွာသြားပါသည္၊ ထုိေန႔က ကေလးေတြ အလုပ္ကုိ အဖြားႀကီး လုပ္ရပါသည္၊ အဖြားႀကီးမ်က္ႏွာက က်မကုိ ရန္သူႀကီးသဖြယ္ ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္၊ ညက်ေတာ့ အိမ္ရွင္ အမ်ဳိးသားက ေဆးခန္းလုိက္ျပပါသည္ ဆရာဝန္က ပန္း၍အားနည္းေန၍ ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာၿပီး ေဆးအနည္းငယ္ ေပးလုိက္ပါသည္၊ ထုိညက အိမ္ရွင္မက ေဆးတုိက္ၿပီး ေစာေစာအိပ္၍ ေစာေစာျပန္ထရန္ ေျပာပါသည္၊ ေနေကာင္းေအာင္ေန နင္ေသသြားရင္ ငါတုိ႔အမႈပတ္ေနဦးမယ္ဆုိၿပီး ေျပာလုိက္ေသးသည္၊ ထုိညသည္ က်မအတြက္ ဒီေနရာမွာ ကုိးနာရီေလာက္ အရွည္ဆုံး အိပ္ရေသာ ညတစ္ည ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။
တစ္ခ်ဳိ႕တနဂၤေႏြ ေန႔ေတြမွာ က်မကုိ ဘုရားေက်ာင္းကုိေခၚသြားေလ့ရွိပါသည္၊ ထုိဘုရားေက်ာင္းသည္ တျခား ဘုရားေက်ာင္းေတြနဲ႔ မတူပါ၊ က်မတုိ႔ကုိ ခြဲထားပါသည္၊ ထုိေနရာမွာ က်မတုိ႔လုိ႔ ဖီလုိပီႏုိေတြနဲ႔ စသိခဲ့ရပါသည္၊ သူစိမ္းေတြနဲ႔ လုံးဝ စကားမေျပာရန္ သတ္မွတ္ထားေပမဲ့ ဘုရားေက်ာင္းမွာေတာ့ က်မ စကားေျပာခြင့္ရပါသည္၊ သူတုိ႔ဆီကေနၿပီး ေန႔အားအလုပ္ခမ်ား က်မတုိ႔လုပ္ႏုိင္သည္ မလုပ္ႏုိင္သည္မ်ား ကုိ အနည္းအက်ဥ္း သိခဲ့ရပါသည္၊ လူတစ္ခ်ဳိ႕နဲ႔ လြတ္လပ္စြာ စကားေျပာခြင့္၊ ဘုရားသခင္ထံ ခုိလွဳံခြင့္ရေသာ ထုိေန႔ခဏတာေလးသည္ က်မအတြက္သည္္ ေနာက္ေန႔ေတြအတြက္ ခြန္အားျဖစ္ခဲ့ပါသည္၊ တစ္ခါတစ္ေလ အဖြားႀကီးသည္ က်မတုိ႔ဆီ ေရာက္လာၿပီး က်မဘယ္သူနဲ႔ စကားေျပာသည္ ဘာေျပာသည္ကုိ လာၾကည့္စပ္စုေလ့ရွိပါသည္၊ ထုိေန႔ေတြမွာေတာ့ က်မ ဘုရားေက်ာင္းကုိ လုိက္လာခ်င္စိတ္ပင္ မရွိေတာ့ပါ။
က်မ အလုပ္လုပ္လုိ႔ ေျခာက္လျပည့္မွာေတာ့ ရုံးခန္းကေအးဂ်င့္ က်မကုိလာေတြ႔ပါသည္ ဒီလမဟုတ္ပဲ၊ ေနာက္လ လစာေတြကုိ အိမ္ရွင္က က်မထံကုိ တုိက္ရုိက္ေပးမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း အေၾကာင္းလာၾကားျခင္း ျဖစ္သည္၊ အဆင္ေျပသလားလုိ႔ ေမးေသာ အခါ၊ က်မ သိခဲ့ရေသာ ေန႔အားခမ်ားအေၾကာင္းေျပာရာ ေအးဂ်င့္ေရာ အိမ္ရွင္ပါ မ်က္နွာပ်က္သြားပါသည္၊ သူတုိ႔ အခ်င္းခ်င္း စကားေျပာၿပီး ထုိေန႔က ေန႔အားခ တစ္လ ႏွစ္ဆယ္အျဖစ္ ငါးလစာ က်မ ၁၀၀ ရရွိခဲ့ပါသည္၊ ပုိက္ဆံ ၁၀၀ ထြက္သြားသည့္ အတြက္ အိမ္ရွင္မ်ား၏ မ်က္ႏွာ မ်ားသည္ မဲလုိ႔ေနပါသည္၊ အဖြားႀကီး၏ မ်က္ႏွာက အဆုိးဆုံးပဲ ျဖစ္ပါသည္၊ ထုိေန႔က အိမ္ရွင္မသည္ က်မကုိ ဆက္တုိက္ပင္ခုိင္းရာ က်မ ညတစ္နာရီမွ အိပ္ခဲ့ရပါသည္၊ ထုိေန႔မွစ၍ က်မသည္ ဘုရားေက်ာင္းသုိ႔ လုိက္ပါရျခင္း မရွိေတာ့ပါ။
ေန႔အားခမ်ား ေပးလုိက္ရ၍ လားမသိ သူတုိ႔ပုံစံမ်ား ေျပာင္းလဲလာသည္၊ အိမ္တြင္ ထမင္းမခ်က္ေသာ ေန႔မ်ားတြင္ က်မအတြက္ ဘာမွပါမလာပဲ ေပါင္မုန္႔ႏွစ္ခ်ပ္ ယူစားရန္ေျပာပါေတာ့သည္၊ ဒီလုိနဲ႔ က်မအတြက္ မနက္စာသည္ ကေလးမ်ားအက်န္၊ ညစာသည္ ေပါင္မုန္႔ႏွစ္ခ်ပ္တုိ႔ ျဖစ္ခဲ့ပါသည္၊ ျမန္မာျပည္က မိသားစုအတြက္ စိတ္ကုိတင္းထားရင္း အေဖေျပာတဲ့ ဝဋ္ဆုိတာ ဒါကုိေခၚသလား က်မေတြးေနမိပါသည္၊ တစ္ေန႔တြင္္ ေခါက္ဆြဲေျခာက္ တစ္ထုပ္ေပ်ာက္တယ္ဆုိၿပီး အဖြားႀကီးသည္ က်မယူစားပါတယ္ဆုိၿပီး စြတ္စြဲကာ ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းပါသည္၊ ျမန္မာသူခုိးေတြ ငတ္ေနတဲ့ေနရာကလာတာ ဆုိၿပီး ဆဲဆုိမႈေတြပါလာ ပါသည္၊ က်မက မဟုတ္ေၾကာင္း ျငင္းဆုိေသာ္လည္း သမီးကပါ ဝင္ေရာက္ဆူပါေတာ့သည္၊ က်မမ်က္ရည္ေတြ အလုိလုိက်လာပါသည္၊ စိတ္ဓါတ္ အဆုံးစြန္ဆုံးထိ က်မိပါသည္၊ မၾကာမွီ ကေလးအခန္းထဲတြင္ ေခါက္ဆြဲေျခာက္ထုပ္ကုိ ယ၍ူ ကစားထားသည္ကုိ ေတြ႔ပါသည္၊ ဒါကုိ အဖြားႀကီးက က်မပဲခုိးၿပီး ကေလးအခန္းထဲ ထည့္ထားသလုိလုိ ေျပာပါသည္၊ ေနာက္ဆုံး ကေလးငယ္ေလး ကုိယ္တုိင္က သူယူေဆာ့တာပါလုိ႔ ေျပာမွ ၿငိမ္သြားၾကသည္၊ က်မကုိ ေတာင္းပန္ျခင္း မလုပ္ၾကပါ၊ ေၾသာ္ ေတာ္ေတာ္ယဥ္ေက်းတဲ့ သူေတြပါလား။

က်မရဲ႕ အလုပ္ပင္ပန္းမႈေတြက ဒီရက္ပုိင္းအတြင္းမွာ က်မယုိင္လဲက်သြားမတတ္ပါပဲ၊ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ သမီးတစ္ေယာက္ကုိ ေမ့ထားပါသလား၊ အုိအဖ ဘုရားသခင္သည္ သမီးက်မကုိ ေစာင့္ေရွက္ေတာ္မူပါ၊ က်မ ဘုရားသခင္ထံသုိ႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ဆုေတာင္းေနမိပါသည္၊ တစ္ေန႔ မီးပူတုိက္အၿပီးမွာေပါ့ က်မ အဝတ္ေတြကုိ သူေနရာနဲ႔သူ ျပန္ထည့္ေနပါသည္၊ ထုိအခ်ိန္တြင္ အဖြားႀကီးေရာက္လာၿပီး မင္းငါ့အက်ႌ ကုိဖ်က္ဆီးလုိက္တယ္ ဆုိၿပီး၊ အက်ႌ တစ္ထည္ကုိယူလာၿပီး စတူးပစ္နဲ႔ အစခ်ီခါ က်မကုိဆဲဆုိပါေတာ့သည္၊ က်မသိပါသည္ ထုိအက်ီာၤသည္ အရင္ထဲက ထိပ္ပုိင္းတြင္ တြန္႔လိမ္ေနျခင္းျဖစ္ပါသည္၊ အက်ႌသည္ အသစ္လည္း မဟုတ္ပါ၊ ဒါမ်ဳိး နင္တုိ႔ဝတ္ဖူးလုိ႔လား၊ နင္တုိ႔ႏုိင္ငံမွာ ျမင္ဖူးလုိ႔လား ေျပာဆုိပါသည္၊ ဒါတင္မကေသးပါ က်မနားထင္ကုိ လက္ညႈိးနဲ႔တုိ႔က စတူးပစ္ စတူးပစ္လုိ႔႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ အခါခါေျပာပါေတာ့သည္၊ တမင္သက္သက္ လာယိုးစြတ္ေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္၊ ဒီတစ္ခါေတာ့ က်မသည္းခံမႈေတြ ပ်က္သုန္းသြားပါၿပီး၊ ‘Don’t touch me’ ငါ့ကုိ မထိနဲ႔ ငါ့ကုိ မထိနဲ႔လုိ႔ အဖြားႀကီးကုိ က်မ ေအာ္ပစ္လုိက္ပါသည္၊ ေနာက္ၿပီး ျမန္မာလုိ အရူးမႀကီး အရူးမႀကီး လုိ႔ေအာ္ပစ္လုိက္သည္၊ အဖြားႀကီးက နင္ငါ့ကုိ ဘာေျပာတာလဲ ဆုိၿပီး က်မကုိ တစ္ခုခုလုပ္မလုိ ေရွ႕တုိးလာပါသည္၊  ‘Stupid’ ‘you don’t know Burmese,  Stupid’ လုိ႔ က်မေအာ္ေျပာပစ္လုိက္သည္၊ ထုိအခ်ိန္ အိမ္ရွင္လင္မယားေရာက္လာၿပီး အဖြားႀကီးကုိ ေခၚထုတ္သြားသည္၊ က်မက အိမ္ရွင္မကုိ နင္သိတယ္ေနာ္ သူလုပ္တာကုိ လုိ႔လွမ္းေျပာလုိက္သည္၊ အိမ္ရွင္မက က်မကုိ ပါးစပ္ပိတ္ေနစမ္း ဘာေၾကာင့္ျပန္ေအာ္ရတာလဲ နင္ျပန္ေအာ္ရဲတယ္ေပါ့လုိ႔ ဆုိသည္၊ အဖြားႀကီးက ငါ့ကုိ သူက စတူးပစ္လုိ႔႔ ေျပာတယ္လုိ႔ တတြတ္တြတ္ေျပာရင္း သူ႔သမက္ေခၚရာ ပါသြားပါသည္၊ သူ႔ကုိ စတူးပစ္လုိ႔႔ ေျပာေတာ့ နာတတ္လုိက္တာ၊ ခဏေန အိမ္ရွင္အမ်ဳိးသားလာၿပီး ကုိယ္အလုပ္ကုိယ္ဆက္လုပ္ရန္ လာေျပာပါသည္၊ က်မကေတာ့ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေသာ ေဒါသေတြနဲ႔အတူ က်မအလုပ္ေတြ ဆက္လုပ္ေနပါသည္၊ ဒီအခ်ိန္မွာ က်မလူသတ္ရဲေကာင္း ရဲပါလိမ့္မည္၊ ဒါေပမဲ့ ဘုရားသခင္က က်မကုိ ထိန္းခ်ဳပ္လုိက္တာ ျဖစ္မွာပါ။
ေနာက္ေန႔ မနက္အေစာႀကီးမွာေပါ့၊ ဗြမ္းဆုိတဲ့အသံႏွင့္အတူ ေရမ်ားမ်က္နွာကုိ လာထိသျဖင့္ က်မလန္႔ႏုိးသြားခဲ့သည္ ေရပက္၍ အႏူိးခံလုိက္ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္၊ ထရမဲ့အခ်ိန္ မသိဘူးလားဆုိတဲ့ အိမ္ရွင္မရဲ႕ အသံကုိၾကားရသည္၊ အခ်ိန္ကုိ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ နံနက္ ၄း၄၀ ရိွပါၿပီ၊ ေလးနာရီခြဲထၿပီး ကားေဆးေနၾက ျဖစ္ပါသည္၊ ၁၀မိနစ္ေနာက္က်၍ ေရပက္၍ အႏူိးခံလုိက္ရသည္၊ ခုဆင္းသြားဆုိၿပီး ေရပုန္းေတြနဲ႔ ေဆးစရာေတြေပးကာ က်မကုိ ေအာက္ဆင္းၿပီး ကားေဆးခုိင္းပါသည္၊ က်မ မ်က္နွာ မသစ္ခဲ့ရပါ ေရစြဲစြဲစုိေနေသာ ညအိပ္အဝတ္မ်ား မလဲခဲ့ရပါ၊ ကားရပ္သည့္ေနရာ ေရာက္ေသာအခါ၊ က်မကားေရွ႕တြင္ ထုိင္ကာ က်မငုိခ်မိပါေတာ့သည္၊ ဘယ္ေလာက္အထိ ၾကာလဲမသိပါ၊ အိမ္ရွင္မနွင့္ အဖြားႀကီး ဆင္းလာၿပီး၊ က်မကုိ ငုိေနရမလား ကားမေဆးဘူးလား ဆုိကာ ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းကာ အိမ္ေပၚကုိ ျပန္ေခၚပါသည္၊ က်မက အိမ္ေပၚကုိ မလုိက္ဘူးေျပာဆုိကာ ဆက္ငုိေနမိပါသည္၊ အိမ္ရွင္မနွင့္ အဖြားႀကီး က်မကုိအတင္းခ်ဳပ္ကာ အိမ္ေပၚကုိေခၚတင္ဖုိ႔ လုပ္ပါသည္၊ ဝုိင္းၾကည့္ေနေသာ လူတစ္ခ်ဳိ႕ ထုိကဲ့သုိ႔ မလုပ္ရန္ ဝင္တားၾကပါသည္၊ က်မကုိယ္လည္း ဘယ္သူလဲ၊ ဘာလဲ က်မေအးဂ်င့္ ဘယ္သူလဲ ေျပာဆုိေမးျမန္းပါသည္၊ အိမ္ရွင္အမ်ဳိးသားလည္း ေရာက္လာၿပီး သူ႔မိန္းမကုိ အတင္းမလုပ္ရန္ ေျပာဆုိပါသည္၊ က်မက အိမ္ရွင္အမ်ဳိးသားကုိ ငါ့ဒီမွာ ဆက္ၿပီးမေနခ်င္ေတာ့ဘူးလုိ႔ ေျပာလုိက္မိပါေတာ့သည္၊ ထုိအခ်ိန္တြင္ ေအးဂ်င့္ရုံးခန္းက လူတစ္ေယာက္ ေရာက္လာၿပီး က်မကုိရုံးခန္းသုိ႔ ျပန္ေခၚခဲ့ပါသည္၊ က်မ ပစၥည္းေတြကုိလည္း တစ္ပါတည္း ယူေပးခဲ့ပါသည္၊ ေရွ႕ဆက္ဘာေတြျဖစ္မည္ကုိ က်မ မေတြးမိပါ၊ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဘုရားသခင္ မရွိတဲ့ေနရာက ငါထြက္လာခဲ့တာလုိ႔ မွတ္ယူေနမိပါသည္။
……………………………………………….
မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္  ကူညီလုပ္ကုိင္ေနေသာ လူမႈေရး အဖြဲ႔အစည္း တစ္ခုက ျမန္မာ စကားျပန္ လုပ္ေပးပါဆုိလုိ႔ က်ေနာ္ သူတုိ႔၏ ရုံးခန္းေလးကုိ ေရာက္ရွိခဲ့သည္၊ ထုိေရာက္ေသာအခါ ျမန္မာ အိမ္အကူ အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ကုိ သူတုိ႔ကူညီႏုိင္ရန္ ေသခ်ာေအာင္ စကားျပန္ လုပ္ေပးဖုိ႔ ျဖစ္ေၾကာင္း သိခဲ့ရသည္၊ အဲဒီမွာ ျဖဴျဖဴပိန္ပိန္ လူမမာရုပ္ေပါက္ေနေသာ ျမန္မာမေလး တစ္ေယာက္ကုိ ေတြ႔ရွိ သိရွိခဲ့ရသည္၊ သူမ၏ နာမည္သည္ သီသီျမင့္ ျဖစ္ပါသည္။
သူမ၏ အေၾကာင္းေတြကုိ စကားျပန္ေပးဖုိ႔ နားေထာင္းရင္း က်ေနာ္သည္ မ်က္ရည္ဝဲခဲ့ရသည္၊ ပင္ပန္းဆင္းရဲစြာျဖင့္ ခုနွစ္လေလာက္ ေရျခားေျမျခားတြင္ လုပ္ကုိင္ခဲ့ေသာ ထမင္း မဝတဝစား ကၽြန္ခံခဲ့ရေသာ သူမ၏ လုပ္ခမ်ားသည္ ဘယ္သူေတြအတြက္ ျဖစ္သြားၾကသနည္း၊ သူမသည္ ေခါင္းပုံျဖတ္ခံရသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္၊ သူမသည္ မသိမသာ လူကုန္ကူးခံရသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္၊ ပင္ပန္းႀကီးစြာ စိတ္ဆင္းရဲ ကုိယ္ဆင္းရဲ ရရွိခဲ့ေသာ ဝင္ေငြေတြကုိ ေအးဂ်င့္လုိ႔ပဲေခၚေခၚ အလုပ္ရွာေပးတဲ့ သူလုိ႔ပဲေခၚေခၚ ဒီလုိလူေတြမုိ႔ ယူရက္ေပသည္၊ သံသရာကုိ ဝဋ္ေၾကြးသယ္ေဆာင္ သြားၾကသူမ်ား ျဖစ္ေပသည္၊ ေငးေၾကာင္ေၾကာင္ ျဖစ္ေနေသာ သူမနဲ႔ က်ေနာ္ စကားေတြေျပာျဖစ္ခဲ့သည္၊ စကားေတြေျပာေနရင္းနဲ႔ သူမအားတက္လာေၾကာင္း ေတြ႔ရပါသည္၊ သူမသည္လုိ အားတက္လာတာကုိပဲ က်ေနာ္ေက်နပ္မိသည္၊ ေလာေလာဆယ္ စိတ္အားထပ္မငယ္ေစရန္ က်ေနာ္သည္ ထုိအဖြဲ႔အစည္းမွတဆင့္ ေငြ၂၀၀ ေပးျဖစ္ခဲ့သည္၊ က်ေနာ္လုပ္ေပးႏုိင္တာကုိ လုပ္ေပးျခင္းျဖစ္ပါသည္။
တကယ္ေတာ့ FDW Foreign Domestic Workers ေခၚေခၚ Maid လုိ႔ပဲေခၚေခၚ၊ အိမ္အကူ အလုပ္သမားမ်ားသည္၊ အပင္ပန္းဆုံး၊ အလုပ္ခ်ိန္ အမ်ားဆုံး၊ လခအနည္းဆုံးရေသာ အလုပ္သမားမ်ားျဖစ္ပါသည္၊ ထုိထက္ဆုိးသည္မွာ စကၤာပူ အလုပ္သမားဥပေဒကုိ ခံစားပုိင္ခြင့္ မရွိေသာ အလုပ္သမားမ်ားျဖစ္ပါသည္၊ တနည္းအားျဖင့္ အခြင့္အေရးအနည္းဆုံး အလုပ္သမားမ်ားျဖစ္ပါသည္၊ ေနာက္ေန႔မွာေတာ့ အဖြဲ႔အစည္းက ေအးဂ်င့္၊ အိမ္ရွင္ေတြနဲ႔ သီသီျမင့္ ကိစၥေဆြးေႏြးၾကသည္၊ အဖြဲ႔အစည္း၏ ဥပေဒအၾကံေပးလည္းပါသည္၊ ဥပေဒအၾကံေပးသည္ သီသီျမင့္အတြက္ ေအးဂ်င့္ႏွင့္အိမ္ရွင္ေတြကုိ အခ်က္အလက္ တစ္ခ်ဳိ႕ကုိ ေထာက္ျပခဲ့သည္၊
Should ensure that she has sufficient rest, especially during the night. Rest days should also be catered for, as agreed between yourself and the worker.
All foreign domestic workers who have their Work Permits issued on or after 1 January 2013 will be entitled to a weekly rest day. The compensation should be at least one day’s salary or a replacement rest day taken within the same calendar month.
FDW Foreign Domestic Workers can only be employed for the performance of domestic chores for their employers, at the residential addresses stated on the Work Permits.
The FDW may experience homesickness and loneliness. As her employer, you can ease those feelings by letting her communicate with her family and friends in her home country.

ဥပေဒအၾကံေပး၏ ကၽြမ္းက်င္မႈေၾကာင့္လားမသိပါ၊ အိမ္ရွင္သည္ ေန႔အားခအက်န္မ်ား၁၆ ရက္စာ လစာတုိ႔အျပင္ နစ္နာေၾကး ၄၀၀ ပါေပးခဲ့သည္၊ သီသီျမင့္ တစ္ေယာက္ ေဒၚလာ ၁၀၀၀ ေလာက္ရရွိခဲ့သည္၊ ထုိအျပင္ ေအးဂ်င့္က သီသီျမင့္ လုပ္ခ်င္ရင္ အလုပ္ရွာေပးမည္ေျပာသည္၊ တစ္လေလာက္လုပ္ၿပီး မႀကိဳက္ပါက ေျပာင္းခြင့္ေပးမည္ဟု ဆုိသည္။
ထုိအေၾကာင္းအရာ ရလဒ္မ်ားကုိ သီသီျမင့္ကုိ က်ေနာ္ရွင္းျပခဲ့သည္၊ သူမသည္ က်ေနာ္ကုိ အၿပံဳးေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ေလးပဲ ျပန္ၿပဳံးျပပါသည္၊ သူမ၏ စိတ္ခံစားမႈသည္ အဆုံးစြန္ဆုံး ေရာက္လုိ႔ေနပါသည္၊ က်ေနာ္က ညီမျပန္မွာလား၊ ဆက္အလုပ္လုပ္ခ်င္လား ေမးမိပါသည္၊ သူမသည္ က်ေနာ္ကုိ ၾကည့္ေနၿပီး ဘာမွ ျပန္မေျဖပါ၊ သူမတြင္ က်ေနာ္ေပးထားေသာပုိက္ဆံေတြနဲ႔အတူ ေဒၚလာ ၁၃၀၀ ေလာက္ရွိသည္၊ သူမျမန္မာျပည္ ျပန္သြားပါက ထုိပုိက္ဆံေတြပဲ ပါသြားမည္ျဖစ္သည္၊ သူမသည္ ျဖည္းျဖည္းျခင္း စကားေတြ က်ေနာ္ကုိ ျပန္ေျပာပါသည္၊
က်မေလ ေအးဂ်င့္ေျပာသလုိေပါ့၊ လူေထာင္နဲ႔ခ်ီမွာ ကံဆုိးသူ တစ္ေယာက္ပါ၊ က်မေလ ကံဆုိးစြာျဖင့္ ဘုရားသခင္ မရွိတဲ့ ေနရာကုိ ေရာက္သြားခဲ့တယ္၊
တကယ္ေလ က်မ အေမဆီကုိ ျပန္ခ်င္တယ္၊ က်မတုိ႔က ဆင္းရဲပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ အေမရွိတဲ့ဆီမွာ ဘုရားသခင္ ရွိတယ္၊ ဘုရားသခင္က က်မတုိ႔ကုိ အခ်ိန္ၿပည့္ ေစာင့္ေရွာက္ထားတယ္လုိ႔ က်မယုံၾကည္တယ္၊
က်ေနာ္အလုိက္အထုိက္ပင္ ေျပာလုိက္မိသည္မွာ၊ “ခုျမန္မာျပည္လည္း ေျပာင္းလည္းေနၿပီ ညီမျပန္သြားရင္ တစ္ျခားအလုပ္ေတြပါေတြ ရႏုိင္ပါတယ္”၊
သူမသည္ က်ေနာ္ကုိ မဲ့ၿပဳံးေလးနဲ႔ ျပန္ေျပာပါသည္၊ ‘ဘာေျပာင္းလည္တာလဲ အစ္ကုိ၊ ေစ်းႏူံးေတြ ပုိႀကီးလာတာလား၊ ဒုစရုိက္မႈေတြ ပုိေပါလာတာလား၊ ယုံၾကည္မႈေတြ ရွားပါးလာတာလား၊ လူလိမ္ေတြ ပုိေပါလာတာလား၊ က်မတုိ႔လုိ႔ လူတန္းစားေတြအတြက္ ပုိခက္ခဲရုန္းကန္ရတာကုိ ေျပာင္းလည္လာတယ္လုိ႔ အကုိဆုိတာလား၊ အစ္ကုိက စာေတြဖတ္ၿပီး ေျပာင္းေနတယ္ထင္တယ’္၊
ဒါေပမဲ့ အစ္ကုိရယ္ အဲဒီလုိေတြ ေျပာင္းလည္းေနေပမဲ့ အေမရွိတဲ့ဆီမွာ ဘုရားသခင္ ရွိေနပါေသးတယ္၊
ဒါေပမဲ့ အစ္ကုိရယ္ ဘုရားသခင္ ရွိေနေပမဲ့၊ က်မမိသားစုအတြက္ ဒီမွာ က်မေနႏုိင္သေလာက္ ဆက္ေန ဆက္လုပ္သြားမလားလုိ႔ စိတ္ကူးမိတယ္၊ အဲဒီလုိ စဥ္းစားမိတုိင္း က်မေလ စတူးပစ္ စတူးပစ္လုိ႔႔ အသံေတြ ျပန္ၾကားေယာင္လာမိတယ္၊ က်မ ထပ္မခံစားႏုိင္ေတာ့ဘူးလုိ႔ က်မထင္တယ္၊
ညီမ ခု ေအးေအးေဆးေဆး ေနလုိက္ပါဦး၊ ဒီကိစၥကုိ အခ်ိန္ယူၿပီးွ ဆုံးျဖတ္ေပါ့၊ မနက္ျဖန္ၾကရင္ ဒီကလူေတြ ညီမတုိ႔ကုိ စကၤာပူတစ္ပတ္ အလည္ လုိက္ပုိ႔လိမ့္မယ္၊ အစ္ကုိ သုံးရက္ေလာက္ေန ျပန္လာခဲ့ပါမယ္၊
က်ေနာ္သူမကုိ ေျပာဆုိ ႏုတ္ဆက္ၿပီး ထြက္လာခဲ့သည္၊
သူမ ဘာကုိ ဆုံးျဖတ္မလဲ က်ေနာ္ မသိေသးပါ၊  
က်ေနာ့္အေတြးေတြကေတာ့ ပ်ံႏွံေနပါၿပီ၊
သီသီျမင့္လုိ ဘုရားသခင္ မရွိတဲ့ ေနရာေရာက္ေနေသာ  ျမန္မာ မိန္းကေလးငယ္ေလးေတြ ထုိင္းႏုိင္ငံမွာလည္း ရွိပါလိမ့္မည္၊ မေလးရွားႏုိင္ငံမွာလည္း ရွိပါလိမ့္မည္၊ တရုတ္ႏုိင္ငံမွာလည္း ရွိပါလိမ့္မည္၊ ေနာက္ဆုံး ျမန္မာႏုိင္ငံမွာေတာင္ ရွိေကာင္း ရွိပါလိမ့္မည္။
သူတုိ႔ေလးေတြ ဘုရားသခင္ ရွိတဲ့ ေနရာကုိ ေရာက္ႏုိင္ၾကပါေစလုိ႕ ဆုေတာင္းမိလုိက္ပါေတာ့သည္။

ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္
sosegado


Thursday, July 25, 2013

သိပ္ မုန္းဖုိ႔ေကာင္းတဲ့ မိန္းမ အပုိင္း၂


ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ကမာၻေအးလမ္းေပၚတြင္ စားေသာက္ဆုိင္ တစ္ခု ရွိပါသည္၊ ထုိဆုိင္သည္ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းပုိင္ေသာ ဆုိင္ျဖစ္ၿပီး၊ ထုိဆုိင္ဖြင့္ျဖစ္ရန္ က်ေနာ္သည္ ေငြေၾကး အေထာက္အကူျပဳ ခဲ့ပါသည္၊ တစ္ေန႔ က်ေနာ္ႏွင့္ အေပါင္းအသင္း တစ္ခ်ဳိ႕ ေထာင့္ၾကၾက စားပြဲတြင္ ထုိင္ကာ အစားအေသာက္မ်ားကုိ ျဖည္းျဖည္းျခင္း စားေနၾကသည္၊ ဒီစားပြဲသည္ ဆုိင္တစ္ခုလုံးကုိ ျခဳံ၍ျမင္ရေသာ ေနရာလည္း ျဖစ္သည္၊ တကယ္ေတာ့ ဒီဆုိင္တြင္ လူငယ္ေတြအမ်ားဆုံး လာေရာက္စားသုံးကာ အခ်ိန္ျဖဳန္းေသာ ဆုိင္တစ္ဆုိင္ျဖစ္ပါသည္၊ ယေန႔ လူငယ္မ်ားသည္ လက္ရဲဇက္ရဲရွိလာသည္၊ ပတ္ဝန္းက်င္ကုိ ဂရုမစုိက္ၾကေတာ့သည္ကိုလည္း ျမန္မာျပည္ ျပန္ေရာက္လာၿပီးမွ က်ေနာ္ ကုိယ္ေတြ႔သိလာခဲ့သည္၊ မိန္းကေလးငယ္ေလးမ်ား အတြက္လည္း ဘီယာေသာက္ျခင္း အရက္ေသာက္ျခင္းမ်ားသည္ ထင္ထင္ေပၚေပၚ ျဖစ္လာခဲ့သည္၊ စားေသာက္ေနသူထဲတြင္ က်ေနာ္တို႔သည္ အသက္ႀကီးဆုံး ျဖစ္ပါလိမ့္မည္၊ ထုိဆုိင္၏ အလယ္စားပြဲရွည္ တစ္ခုတြင္ လူငယ္ ေကာင္မေလး ငါးေယာက္နဲ႔ ေကာင္ကေလး ႏွစ္ေယာက္တုိ႔ ထုိင္ကာ စားေသာက္ေနၾကသည္၊

‘ေဟ့သီရီ ဟုိေထာင့္က လူႀကီးတစ္ေယာက္ နင့္ကုိရႈေနတယ္၊ စပြန္စာေပးခ်င္ၿပီ ထင္တယ္’
“ေဟ ေဝးမွာပဲ၊ စိတ္မဝင္စား၊ နင္သြားေျပာလုိက္ သုံးနွစ္ေလာက္ေစာင့္လုိ႔၊ ေနာက္ဆုံးႏွစ္မွ စပြန္စာရွာမယ္လို႔၊ ခု အခ်ိန္မက်ေသးဘူးလုိ႔ သြားေျပာလုိက္”၊
‘ငါးေယာက္ စလုံးဆုိ ခ်က္ခ်င္းလက္ခံလုိက္မယ္လုိ႔ သြားေျပာခ်ီ၊ ဟားဟားဟား’
‘ငါတုိ႔လည္း စပြန္စာ ဘရုတ္ကာဖီးေလး လုိခ်င္တယ္လုိ႔’၊ “ဟားဟားဟား”

သူတုိ႔ အခ်င္းခ်င္း က်ေနာ္တုိ႔ ဝုိင္းကုိ ၾကည့္ကာ ေျပာေနၾကျခင္းျဖစ္သည္၊ က်ေနာ္တို႔ကလည္း ၾကည့္ေနမိသည္ကုိး၊
သူတုိ႔အဖြဲ႔ ျပန္ကာနီး သီရီဆုိေသာ ေကာင္မေလး က်ေနာ္တုိ႔ဝုိင္းကုိ တည့္တည့္ေလွ်က္လာျပီးေတာ့၊ ဘာျဖစ္ခ်င္လဲ၊ ၾကည့္စရာရွားေနလား ဆုိၿပီး၊ လက္မနွင့္ လက္သန္းေထာင္ျပသြားသည္၊ က်ေနာ္တုိ႔ အဖြဲ႔ကေတာ့ ၿပံဳးၾကည့္ၿပီး က်န္ရစ္ခဲ့သည္၊ က်ေနာ္တုိ႔ထဲက တစ္ေယာက္က က်ေနာ့္ကုိ ဆရာေရ ခ်က္ေတာ့ ထိသြားၿပီဆုိၿပီး ေျပာလုိက္သည္၊ ဟုတ္ပါသည္၊ က်ေနာ္သည္ သီရီဆုိေသာ ေကာင္မေလးကုိ ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ တစ္နာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ေသခ်ာၾကည့္ခဲ့ဘူးျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

သီရီဆုိေသာ ေကာင္မေလးသည္ ရဲရင့္ပါသည္၊ သြက္လက္ပါသည္၊ ထက္ျမက္ပါသည္၊ သုိ႔ေသာ္ ထုိရဲရင့္မႈ၊ သြက္လက္မႈ ထက္ျမက္မႈတုိ႔သည္ တစ္လြဲေတြ ျဖစ္ေနသည္လို႔ က်ေနာ္ထင္သည္၊ ေနာက္ျပီး အႏၱရာယ္လည္း ရွိေပသည္၊ သူမကုိ ေသခ်ာ လမ္းညႊန္ ထိမ္းေပးမဲ့သူ လုိအပ္ေနသည္ဟု က်ေနာ္ထင္မိသည္၊ က်ေနာ္၏ အေတြ႔အႀကံဳ ေလ့က်င့္သင္ၾကားခဲ့မႈေတြအရ သီရီဆုိေသာ ေကာင္မေလးကုိ အေပၚယံသေဘာ ေတာ္ေတာ္နာလည္း ေနပါၿပီ၊ ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ့ သီရီဆုိေသာ ေကာင္မေလး၏ ရယ္ရႊင္ေနမႈ ေပ်ာ္ရႊင္ေနမႈတုိ႔ ေနာက္ကြယ္တြင္ ထိန္းခ်ဳပ္ ထိမ္ခ်န္ထားေသာ အရာမ်ား ရွိပါလိမ့္မည္၊ သူမတုိ႔ သူငယ္ခ်င္း ငါးေယာက္စလုံးတြင္ သီရီသည္ အိမ္မွာ အေနအနည္းဆုံးလည္း ျဖစ္ေနသည္။

တစ္ေန႔ ကုိးမုိင္ရွိ ေကာ္ဖီဆုိင္ တစ္ခုတြင္ က်ေနာ္ တစ္ေယာက္ထဲ မနက္စာ စားေနခ်ိန္မွာေတာ့ သီရီ ထုိဆုိင္သုိ႔ ေရာက္လာပါသည္၊ က်ေနာ္ထုိင္ေနေသာ စားပြဲကုိ တည့္တည့္ ေလွ်က္လာကာ က်ေနာ္ေရွ႕တြင္ ဝင္ထုိင္ေလသည္၊
“ထုိင္မယ္ေနာ္ ျဖစ္တယ္ မဟုတ္လား”၊ က်ေနာ္က ‘ထုိင္ပါ သီရိ’၊
“ဒီမွာ သီရိ မဟုတ္ဘူး သီရီ”၊
“က်မက သီရိလုိ႔ က်မကုိ ေခၚတဲ့ သူေတြကုိ သိပ္မုန္းတယ္”၊
အမုန္းဆုိေသာ စကားကုိ သူမဆီက ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ ၾကားရျခင္း ျဖစ္ပါသည္၊

“ဒီမွာ က်မတုိ႔ကုိ လုိက္ၾကည့္ေနတယ္ မဟုတ္လား၊ က်မတုိ႔ကလည္း ျပန္ၿပီးလုိက္ၾကည့္ ေနတယ္ဆုိတာ သိရေအာင္၊ ဒီမယ္ စားေနၾက ဒီေကာ္ဖီဆုိင္ကုိ လာခဲ့တာ”၊
‘တစ္ေယာက္ထဲ လာခဲ့တာလား’၊ က်ေနာ္ေမးလုိက္သည္၊
“ဟုတ္တယ္ က်န္တဲ့သူေတြက သူတုိ႔အိမ္မွာပဲ အားဦးမွာ မဟုတ္ဘူး၊ က်မက အိမ္မွာကုိ မေနခ်င္တာေလ၊ လာတုန္းကေတာ့ ရတဲ့ သတင္း မွန္မမွန္ၾကည့္ၿပီး ျပန္မလုိ႔၊ ေနာက္ေတာ့ ခင္ဗ်ားကုိ ခ်ဲလင္းခ်င္စိတ္ ေပါက္လာတာနဲ႔ ဝင္လာတာ”၊ မ်က္ခုံးေလး နွစ္ဘက္ကုိ ပင့္ကာပင့္ကာ ေျပာသည္၊ တကယ္ေတာ့ သီရီသည္ ေတာ္ေတာ္ ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ ေကာင္မေလးပါ၊ ေတာ္ေတာ္လည္း ရဲရင့္သည့္ သေဘာရွိသည္။

မွာေလ မနက္စာမွာေလလုိ႔ က်ေနာ္ေျပာလုိက္သည္၊ သီရီ မနက္စာကုိ မွာလုိက္သည္၊ သူမွာေသာ မနက္စာသည္ က်ေနာ္မွာထားေသာ မနက္စာနဲ႔ တူလုိ႔ေနသည္၊
“က်မက ေဟာ့ေဒါ့ႀကိဳက္တယ္၊ ဒီေကာ္ဖီရဲ႕ အနံ႔ကုိလည္း ႀကိဳက္တယ္ေလ၊ က်မကအနံ႔နဲ႔ ပတ္သက္ရင္ နည္းနည္းဆန္းစတစ္ျဖစ္တယ္”၊ မေမးရပဲ ေျဖေလသည္၊
“ဒီမွာ လူႀကီး၊ မႀကိဳက္ရင္ ဒီမွာလုိ႔ပဲ ေခၚမယ္၊ ဒီမွာ က်မေနာက္ လုိက္ၾကည့္ေနတယ္ဆုိရင္ ရပ္တန္းက ရပ္ပါ၊ ဒါေျပာခ်င္တာ အဓိကပါပဲ”၊
‘အေႏွာင့္အယွက္ မေပးရပါလား’၊
“အေႏွာင့္အယွက္ မေပးဘူး၊ ဒါေပမဲ့ စိတ္ အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္တယ္၊ သိေန ျမင္ေနတယ္ေလ”၊
‘သီရီ ဘာမွ မစုိးရိမ္ပါနဲ႔’၊
“က်မက ဘာမွ စုိးရိမ္တတ္တဲ့သူ မဟုတ္ဘူး၊ စိတ္ အေႏွာင့္အယွက္ေတြကုိ ဖယ္ထားတတ္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ က်န္တဲ့သူေတြက က်မေၾကာင့္လုိ႔ ေျပာလာေတာ့ က်မ ေနရခက္တယ္”၊
‘အင္း နားလည္ပါၿပီ’၊
“ေနာက္ၿပီး က်မက လူတတ္ႀကီး လုပ္တဲ့သူေတြကုိ သိိပ္မုန္းတယ္”၊
“ခု စားၿပီးၿပီ၊ ေျပာၿပီးၿပီ သြားေတာ့မယ္ ဒါပဲ”၊
ထုိသုိ႔ေျပာၿပီး သီရီ ဆုိင္ထဲက ထြက္သြားပါသည္၊ ထြက္သြားေသာ သီရီကို ၾကည့္ရင္း၊
က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာေတာ့ တစ္စုံတစ္ရာ က်န္ခဲ့သလုိေနပါသည္။

……………………………..


တစ္ခ်ိန္တုန္းကေပါ့၊
ေမဇင္ေထြးနဲ႔ တင္မူယာေအး ဆုိတဲ့ ညီမဝမ္းကြဲ ႏွစ္ေယာက္ရွိသည္၊ တကယ္ေတာ့ သူတုိ႔ အေဖေတြက ညီအစ္ကုိ ဝမ္းကြဲေတြပါ၊ ဒါေပမဲ့ ညီအစ္ကုိအရင္းလုိ ခ်စ္ၾကသည္၊ နွစ္ေယာက္လုံးကလည္း တစ္ဦးတည္းေသာ သားမ်ားျဖစ္ေလသည္၊ ေမဇင္ေထြးနဲ႔ တင္မူယာေအး တုိ႔သည္လည္း တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္၊ ေမဇင္ေထြး၏ အေဖက အစုိးရဝန္ထမ္း တစ္ဦးျဖစ္သည္၊ နယ္စုံသုိ႔ ေျပာင္းကာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရသည္၊ တင္မူယာေအး၏ အေဖက မိဘလုပ္ငန္းကုိ ဆက္လုပ္ကုိင္ေနသူျဖစ္ၿပီး စီးပြားေရးတြင္ အဆင္ေျပသည္၊ အလုံဘက္တြင္ ျခံႏွင့္ဝင္းနဲ႔ ေနႏုိင္သည္၊ တစ္ခါတစ္ေလ ေမဇင္ေထြး၏ အေဖ ေဝးေသာနယ္ဘက္ေတြ ေျပာင္းရလွ်င္ ေမဇင္ေထြးတုိ႔ မိသားစုကုိ တင္မူယာေအးတုိ႔ အိမ္မွာ ထားခဲ့ေလ့ရွိသည္၊ ေမဇင္ေထြး တကၠသုိလ္ တက္ေသာအခါလည္း တင္မူယာေအးတုိ႔ အိမ္မွ တက္ခဲ့သည္။

တင္မူယာေအးသည္ ေမဇင္ေထြးထက္ အသက္၆လ ႀကီးသည္၊ ဒါေပမဲ့ ငယ္စဥ္ကပင္ အစ္မႀကီးပုံစံေနခဲ့သည္၊ ေမဇင္ေထြးသည္ ေက်ာင္းစာထက္ျမက္ေသာ္လည္း တင္မူယာေအးသည္ ဆယ္တန္းကုိပင္ ေအာင္မွတ္ကပ္၍ေအာင္ခဲ့သည္၊ ေမဇင္ေထြးတုိ႔ မိသားစုသည္ အရမ္းျမန္မာဆန္သည္၊ ဒါေပမဲ့ တကၠသုိလ္ေရြးခ်ယ္ေသာအခါ သမီးစိတ္ႀကိဳက္ေရြးခ်ယ္ေစသည္၊ ေမဇင္ေထြးသည္ အမွတ္ေကာင္းေသာ္လည္း ကြန္ျပဴတာ တကၠသုိလ္ကုိ ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္၊ ေက်ာင္းျမန္ျမန္ၿပီး အလုပ္ျမန္ျမန္ရ မိဘေတြကုိ ျပန္လုပ္ေကၽြးဖုိ႔ ရည္ရြယ္ခဲ့သည္၊ တင္မူယာေအးကေတာ့ ေရြးစရာသိပ္မရွိပါ သခၤ်ာ ဘာသာတြဲကုိသာ ယူခဲ့သည္၊ တကၠသုိလ္တက္ခါစက တင္မူယာေအးက ေနာက္ေျပာင္သလုိလုိနဲ႔ ေမဇင္ေထြးကုိေျပာသည္ ‘နင္ ကြန္ျပဴတာ တကၠသုိလ္တက္တာ ငါသိပ္စိတ္ခ်မ္းသာသြားတယ္၊ နင္ ဆရာဝန္ႀကီးေတြ အင္ဂ်င္နီယာႀကီး ျဖစ္မလာေတာ့ဘူးေပါ့’၊ တင္မူယာေအးသည္ ငယ္စဥ္ကပင္ အရာရာကုိ လုိက္ၿပိဳင္ အႏုိင္ယူခ်င္သူ ျဖစ္သည္၊ ေမဇင္ေထြးက ဘယ္လုိမွ မေနပါ။

တစ္ခါမွာေတာ့ တင္မူယာေအး၏ အေဖနဲ႔ လုပ္ငန္းဆက္စပ္ေနေသာ လူတစ္ဦး၏ သားသည္ တင္မူယာေအး၏ အိမ္သုိ႔ အဝင္အထြက္ရွိလာသည္၊ ထုိသူ၏ အမည္မွာ ေကာင္းျမတ္ထူးျဖစ္သည္၊ ကုိေကာင္းျမတ္ထူးသည္ တင္မူယာေအးအိမ္သုိ႔ ဝင္ထြက္သြားလာရင္း၊ တင္မူယာေအးကုိေရာ ေမဇင္ေထြးကုိပါ သတိထားမိသည္၊ အိမ္နဲ႔ေက်ာင္းသြားရင္ ရုိးရုိးေလးေနေသာ ေမဇင္ေထြးကုိ စိတ္ဝင္စားသလုိလုိ ရွိေနသည္၊ ထုိသည္ကုိ ရိပ္မိေသာ တင္မူယာေအးသည္၊ ကုိေကာင္းျမတ္ထူးေရွ႕တြင္ ေမဇင္ေထြးကုိ ဆူပူျခင္း မေကာင္းေျပာျခင္းမ်ား လုပ္လာေလ့ရွိသည္၊ ေနာက္ပုိင္း တင္မူယာေအးသည္ ကုိေကာင္းျမတ္ထူးနဲ႔ တြဲသြားတြဲလာ ပုိမ်ားလာသည္၊ တင္မူယာေအးသည္ ေမဇင္ေထြးထက္ ပိုေခ်ာသည္ ဆုိသည္မွာ မွန္ပါသည္၊ ထုိအျပင္ ပုိသြက္၍ ရဲရင့္ေလသည္၊ ငယ္စဥ္ထဲကပင္ တင္မူယာေအးသည္ ေမဇင္ေထြးလုိခ်င္ေသာ အရာမ်ားကုိ လုိခ်င္တတ္သူျဖစ္သည္၊ ထုိအရာမ်ားကုိလည္း သူပဲရၿပီး ေမဇင္ေထြးကုိ မရေစခ်င္ပါ၊ တစ္ခါတစ္ေလ ကစားစရာ အရုပ္ကေလးေတြကုိ ေမဇင္ေထြးဆီက ရေအာင္ယူၿပီး ေမဇင္ေထြးကုိ ျပန္ေပးရမည္စုိး၍ ဖ်က္ဆီးလုိက္ေလ့ ရွိသည္။

ကုိေကာင္းျမတ္ထူးႏွင့္ တင္မူယာေအးတုိ႔ တစ္တြဲတြဲ ရွိေနေသာအခ်ိန္တြင္ ေမဇင္ေထြးသည္ အတန္းထဲက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ရင္းနွီးေနေၾကာင္း တင္မူယာေအးသိလာခဲ့သည္၊ ထုိအခ်ိန္မွာပင္ ေမဇင္ေထြးတုိ႔ မိသားစု ရန္ကုန္တြင္ အေျခခ်ေနထုိင္ရန္ လွဳိင္ဘက္သုိ႔ တင္မူယာေအးတုိ႔အိမ္မွ ေျပာင္းေရြ႕သြားခဲ့သည္၊ ကုိေကာင္းျမတ္ထူးနဲ႔ တင္မူယာေအးတုိ႔ ခ်စ္သူမျဖစ္ၾကေသးေသာ္လည္း ေမဇင္ေထြးသည္ သူ႔တြင္ ခ်စ္သူရွိေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း တင္မူယာေအးကုိ ေျပာျပခဲ့သည္၊ တင္မူယာေအးက ေတြ႔ခ်င္ ျမင္ဖူးခ်င္သည္ဆုိ၍ ခ်စ္သူနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးခဲ့သည္၊ ထုိအခ်ိန္မွ စ၍ တင္မူယာေအးသည္ ကုိေကာင္းျမတ္ထူးနဲ႔ တြဲသြားတြဲလာ ေလွ်ာ့လာၿပီး၊ ေမဇင္ေထြးတုိ႔နဲ႔ တစ္တြဲတြဲ ျဖစ္လာသည္၊ မိမိကုိယ္ကုိ ယုံၾကည္၍ ခ်စ္သူကုိလည္း ယုံၾကည္ေသာ ေမဇင္ေထြးကေတာ့ မည္သုိ႔မွ် မျဖစ္ခဲ့ေပ၊ ေက်ာင္းၿပီး၍ အလုပ္တစ္နွစ္ေလာက္လုပ္ၿပီး စကၤာပူကုိ သြားေရာက္အလုပ္လုပ္ဖုိ႔ ေမဇင္ေထြးတုိ႔ ခ်စ္သူႏွစ္ဦး ျပင္ဆင္ခဲ့ၾကသည္၊ ေမဇင္ေထြးတုိ႔ စကၤာပူကုိထြက္လာေသာအခါ တင္မူယာေအးလဲ လုိက္ပါလာသည္၊ စာရင္းစစ္ (Accountant) လုပ္ရန္ ျပင္ဆင္ခဲ့သည္လုိ႔ဆုိသည္၊ ခ်စ္သူက ၿငိဳျငင္ေျပာဆုိ ယူရေအာင္ပင္ ေမဇင္ေထြးတုိ႔ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးနွင့္ တင္မူယာေအးသည္ တစ္တြဲတြဲ ျဖစ္ခဲ့သည္၊ ဒီအတြက္ အလုိလုိက္ေသာ နားလည္ေပးေသာ ခ်စ္သူကုိ ေမဇင္ေထြး ပုိခ်စ္ ပုိျမတ္ႏုိးလာခဲ့သည္၊ မၾကာမွီ အခ်ိန္တြင္းမွာ ခ်စ္သူနဲ႔ ႏွစ္ကုိယ္တူ ဘဝခရီး အတူေလွ်ာက္လွမ္းရေတာ့မည္ဟု ေမဇင္ေထြး တစ္ေယာက္ယုံၾကည္ ထားခဲ့ပါသည္။

……………………………..

ကန္ေတာ္ႀကီးနားက ဆုိင္တစ္ဆုိင္မွာ သီရီတုိ႔ အုပ္စုနဲ႔ တျခား လူငယ္အုပ္စု စကားမ်ားရန္ျဖစ္ၾကသည္၊ ထုိအုပ္စုသည္ သီရီတုိ႔ အုပ္စုကုိ ရန္စမႈမ်ား ရွိေနသည္လုိ႔ၾကားရသည္၊ ထုိအုပ္စုတြင္ စစ္တပ္မွ ႀကီးႀကီးအရာရွိ တစ္ဦး၏ သားလည္းပါေလသည္၊ မုိက္ရုိင္းဆုိးသြမ္းေသာ အုပ္စုလုိ႔ဆုိသည္၊ တျခားလူငယ္ အုပ္စုမ်ားကုိ အႏုိင္က်င့္ေလ့ရွိသည္၊ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သူတုိ႔ကုိ ေရွာင္ၾကသည္ဟုဆုိသည္၊ ျပႆနာျဖစ္ၿပီးရင္ အရာရွိမ်ား လုိက္လာကာ ပါဝါသုံး ေျဖရွင္းေလ့ ရွိသည္၊ တစ္ေန႔မွာေတာ့ ကမာၻေအးဆုိင္ကုိ က်ေနာ္ေရာက္သြားေသာအခါ သီရီတုိ႔ အုပ္စုနဲ႔ ထုိအုပ္စု ရန္ျဖစ္ေနသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္၊ ရန္ျဖစ္သည္ဟုဆုိရာ၌ ထုိအုပ္စုမွ သီရီတုိ႔ အုပ္စုကုိ အႏုိင္က်င့္ေနျခင္းျဖစ္သည္၊ သီရီတုိ႔ အုပ္စုမွ ေကာင္ေလး ေကာင္မေလးေတြသည္ ၾကမ္းေပၚတြင္ ပုံစံထုိင္ေနရသည္၊ မထုိင္သူကေတာ့ သီရီပါပဲ၊ မထုိင္သူ သီရီကုိ ထုိႀကီးႀကီးအရာရွိ တစ္ဦး၏ သားက ဆံပင္ဆြဲကာ အတင္းထုိင္ေအာင္ လုပ္လုိ႔ေနသည္၊ ဆုိင္ဝန္ထမ္းေတြလည္း ဝင္မပါရဲၾကပါ၊ က်ေနာ္၏ ေတာင္းဆုိခ်က္အရ က်ေနာ္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ ထုိအုပ္စုကုိ သြားၿပီး ရပ္ဖုိ႔ေျပာသည္၊ ထုံးစံအတုိင္း မင္းတုိ႔က ဘာေကာင္ေတြလဲ၊ ဘာဝင္ရႈပ္တာလဲ လုပ္သည္၊ က်ေနာ္ကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးပင္ ဒီမွာ စီစီတီဗီေတြရွိတယ္၊ ဒီလုပ္ရပ္ သတင္းပ်ံ႕သြားရင္ မင္းအေဖေတြ ဘာျဖစ္မလဲ သိသလား၊ အဘကေရာ ဒီလုိေနမယ္တဲ့လား၊ အေဖေတြဆုိတဲ့ ခ်က္ေကာင္းကုိ ထိသြားေသာအခါ ထုိအုပ္စုေတြထြက္သြားသည္၊ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဒီလုိဆုိင္တစ္ဆုိင္ဖြင့္ဘုိ႔အေရး က်ေနာ္တုိ႔လည္း အဘတစ္ေယာက္လုိသည္ မဟုတ္ပါလား၊ ထုိအုပ္စုသည္ စြာက်ယ္စြာက်ယ္လုပ္ေသာ သီရီကုိ အျငိဳးထားေနမည္မွာ ေသခ်ာပါသည္၊ သီရီတုိ႔ အုပ္စုမွ ေကာင္ေလး ေကာင္မေလးေတြ၏ မ်က္ႏွာတြင္ ခံျပင္းျခင္း စုိးရိမ္ျခင္းမ်ား ေရာေထြးေနသည္ကုိ ေတြ႔လုိက္ရသည္၊ သီရီ၏ ‘ေတာက္’ ဆုိေသာ ေခါက္သံႏွင့္အတူ သီရီတုိ႔ အုပ္စု ဆုိင္မွ ထြက္သြားၾကသည္၊ က်ေနာ့္ဘဝတြင္ ပထမဦးဆုံး လူကုိလူခ်င္း အႏုိင္က်င့္ျခင္းကုိ ေတြ႔ရွိခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ေနာက္ ႏွစ္ပတ္ၾကာ တစ္ေန႔မွာ၊ သူငယ္ခ်င္းက ဆုိင္ကုိအျမန္လာရန္ ဖုန္းဆက္ေခၚသျဖင့္၊ က်ေနာ္ေရာက္သြားခဲ့သည္၊ ဆုိင္ကုိေရာက္၍ ေတြ႔ရသည္မွာ၊ ဆုိင္ထဲရွိ လူငယ္တစ္ခ်ဳိ႕ကုိ ရဲႏွင့္ စစ္တပ္ အရာရွိမ်ားက ဝုိင္း၍ဖမ္းဆီးေနျခင္းျဖစ္သည္၊ ဆုိင္ထဲရွိ လူငယ္အုပ္စု သုံးစုေလာက္ကုိ သိမ္းက်ဳံးဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္သြားသည္၊ သီရီႏွင့္ သီရီတုိ႔ အုပ္စုလဲ ပါသြားသည္၊ က်ေနာ္နွင့္ သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ လုိအပ္ေသာ ဆက္သြယ္မႈမ်ားျပဳလုပ္ၿပီး၊ ရဲစခန္းသုိ႔ လုိက္သြားရန္ဆုံးျဖတ္လုိက္သည္၊ ၾကားသိရသည္မွာ လြန္ခဲ့ေသာ နွစ္ရက္က ထုိႀကီးႀကီးအရာရွိ တစ္ဦး၏ သားကုိ လူတစ္ခ်ဳိ႕က အလစ္ဖမ္းဆီး၍ တစ္ေနရာကုိေခၚၿပီး ဝုိင္းရုိက္ၾကရာ ေဆးရုံေရာက္သြားေတာ့သည္ ဆုိသည္၊ ဒီလုိနဲ႔ တရားခံရွာပဲြၾကီး စတင္ေလေတာ့သည္။

က်ေနာ္တုိ႔ ရဲစခန္းကုိ ေရာက္ေသာအခါ ရဲစခန္းမွာ ဆူညံလို႔ေနပါသည္၊ လူငယ္ေတြကုိ ဖမ္းခုိင္းေသာ စစ္အရာရွိမ်ားကုိ မေတြ႔ရေတာ့ေပ၊ အဖမ္းခံရေသာ လူငယ္မ်ား၏ မိဘေဆြမ်ဳိးမ်ား လုိက္လာၾကသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္၊ ဘာလုိ႔ဖမ္းတာလဲက စကာ ရဲေတြနဲ႔ အေျခအတင္ စကားေျပာေနေသာ လူအမ်ားကုိ ေတြ႔ရသည္၊ က်ေနာ္တုိ႔ ဖမ္းတာ မဟုတ္ပါဘူးက စကာ ရဲမ်ား၏ျပန္လည္ ေျဖရွင္းသံမ်ားျဖင့္ ဆူညံေနပါသည္၊ မိဘေတြနဲ႔ ပါလာေသာ အထုပ္မ်ားကေတာ့ ရဲအရာရွိႀကီး၏ အခန္းထဲတြင္က်န္ရစ္ခဲ့သည္၊ ဝဝပုပု လူငယ္တစ္ဦးကုိေတာ့ ထုိရဲအရာရွိႀကီးက သူ႔အခန္းထဲတြင္ ေခၚထားသည္၊ အေအးေတြတုိက္ အစားအစာေတြ ေကၽြးေမြးထားသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္၊ ထုိအခ်ိန္တြင္ လူတစ္အုပ္ဝင္ေရာက္လာသည္ ထုိထဲတြင္ ပုပုဝဝ လူတစ္ေယာက္ပါသည္၊ အရမ္းေဒါသထြက္ေနေသာ မ်က္ႏွာနဲ႔ျဖစ္သည္၊ က်ေနာ္သိပါသည္ ထုိသူသည္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ တစ္ဦးပါ သူသားကုိဘာလုိ႔ စခန္းေခၚလာရတာလဲက စကာ ရဲေတြကုိ ဆဲပါေတာ့သည္၊ စစ္ဗုိလ္ေတြကုိလည္း ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ဆဲပါသည္၊ ရဲေတြက ေက်ေက်လည္လည္ ေတာင္းပန္ေနသည္၊ ေနာက္ေတာ့ သူသားကုိယ္တုိင္ အရာရွိႀကီး အခန္းထဲက ထြက္လာမွ ဆဲဆုိရပ္သြားသည္၊ ငါ့သားက ဒီလုိ္ိႀကီးႀကီးအရာရွိသားနဲ႔ မိန္းမၿပိဳင္လုရေအာင္ ငါ့သားကုိ ႀကိဳက္တဲ့ရုပ္ရွင္မင္းသမီးနဲ႔ ေပးစားလုိ႔ရတယ္ကြလုိ႔ အထြက္မွာ ေျပာသြားေသးသည္၊ ဒီလုိနဲ႔ လူငယ္ေတြကုိ မိဘေဆြမ်ဳိးေတြက လာေခၚသြားလုိက္တာ သီရီႏွင့္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ပဲ က်န္ေတာ့သည္၊ က်ေနာ္တုိ႔ကေတာ့ ရုံးခန္းတစ္ေနရာက အေျခအေနကုိ ေစာင့္လုိ႔ေနပါသည္။ က်ေနာ္သည္ ပထမဦးဆံုးအၾကိမ္ ရဲေတြေရွ႕တြင္ စစ္ဗိုလ္ေတြကို ဆဲရဲေသာ စီးပြားေရးသမားတစ္ဦးကို ေတြ႔ဘူးခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ထုိအခ်ိန္တြင္ သန္႔သန္႔ျပန္႔ျပန္႔ လူတစ္ဦးဝင္လာသည္၊ နည္းနည္းလဲမူးလာပုံေပါက္သည္၊ သူ႔ကုိ ဘာလုိ႔ ေခၚတာလဲ တာဝန္မွဴးကုိ ေမးသည္၊ သမီးေၾကာင့္လုိ႔ တာဝန္မွဴးကေျဖၿပီး သီရီကုိ ေခၚထုတ္လာသည္၊ ထုိသူသည္ သီရီ၏အေဖျဖစ္ေၾကာင္း က်ေနာ္သိလုိက္ရသည္၊ က်ေနာ္ ပထမဦးဆုံး သီရီအေဖကုိ ျမင္ဘူးျခင္း ျဖစ္ပါသည္၊ သီရီကုိျမင္ေသာအခါ သီရီအေဖ၏ မ်က္ႏွာ ေျပာင္းလဲသြားသည္၊ ေဒါသရိပ္ေတြေပၚလာသည္၊ သမီးမုိက္၊ သမီးဆုိး ဆုိၿပီး အားလုံးေရွ႕တြင္ ရစရာမရွိေအာင္ အျပစ္ေျပာပါေတာ့သည္၊ ေနာက္ဆုံး သမီးလမ္းသရဲကုိ ဆုံးမရေအာင္ ႏွစ္ရက္ေလာက္ ဆက္ခ်ဳပ္ထားဖုိ႔ ရဲေတြကုိေျပာေတာ့သည္၊ ထုိအခါတြင္ သီရီသည္ ‘ဒက္ဒီကုိ သိပ္မုန္းတယ္’ ‘ဒက္ဒီကုိ သိပ္မုန္းတယ္’ ဆုိၿပီး ငုိပါေတာ့သည္၊ ေနာက္ဆုံး ရဲအရာရွိႀကီးက ခင္ဗ်ားမႈးေနတယ္ျပန္ဦး မနက္က်မွ ခင္ဗ်ားသမီးကုိ လာေခၚလွည့္ဆုိကာ ျပန္လြတ္ေလသည္၊ ထုိသူလည္း ရဲစခန္းထဲက ျပန္ထြက္သြားသည္ ပါးစပ္ကလည္း မေခၚဘူးကြာ ဘယ္ေတာ့မွ လာမေခၚဘူး ဆုိၿပီးေရရြတ္ေနသည္၊ အေဖနဲ႔သမီးတုိ႔၏ ဆက္ဆံေရးကုိ က်ေနာ္သိရွိလုိက္ရေလသည္၊ ခုေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ အလွည့္ေရာက္လာပါသည္၊ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းက ရဲအရာရွိႀကီးကုိ တီးတုိးစကား အနည္းငယ္ေျပာလုိက္သည္၊ ထုိရဲအရာရွိႀကီး ပ်ာပ်ာသလဲျဖစ္ကာ လုပ္ေပးလုိက္ပါမယ္၊ အဆင္ေျပေစရမယ္ ျဖစ္ကုန္သည္၊ က်ေနာ္တုိ႔လည္း သီရီနဲ႔ သီရီ သူငယ္ခ်င္းေကာင္မေလးကုိ ေခၚထုတ္လာခဲ့သည္၊ သီရီဆီမွ ပထမဦးဆုံး ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆုိေသာ စကားကုိ က်ေနာ္ၾကားခဲ့ရသည္၊ ထုိေန႔က သီရီကုိ သူ႔ သူငယ္ခ်င္းအိမ္သုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ လုိက္ပုိ႔ေပးခဲ့သည္၊ က်ေနာ္ သီရီကို အခ်ဳပ္ခန္းထဲသို႔ မဝင္ေစခ်င္ပါ၊ သီရီက က်ေနာ္တုိ႔ ဘာလုိ႔ အကူအညီ ေပးတာလဲဆုိတာ မေမးခဲ့ပါ၊ အဲဒီေန႔မွာပဲ ျမန္မာျပည္တြင္ သူထက္သူ လူစြမ္းေကာင္းမ်ားရွိေၾကာင္း က်ေနာ္သိရွိခဲ့လုိက္ ရေလသည္။

စေနေန႔တရက္မွာေတာ့ က်ေနာ္အိမ္သို႔ သီရီရဲ႕သူငယ္ခ်င္းမေလး ေရာက္လာသည္၊ က်ေနာ္ကုိ ငုိႀကီးခ်က္မနဲ႔ သီရီကုိ ကယ္ေပးဖုိ႔ ေျပာဆုိပါေတာ့သည္၊ သီရီကုိ သီရီအိမ္ထဲတြင္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ကာ ထုိအုပ္စုကာ ႏွိပ္စက္ေနၾကသည္၊ သီရီအေဖကုိ ေျခာက္တလွည့္ ေျမာက္တလွည့္ လုပ္ခဲ့ၾကသည္၊ ေနာက္ဆုံး သီရီအေဖကလည္း မေသရင္ၿပီးေရာဆုိၿပီး ခြင့္ျပဳခဲ့သည္ ဆုိ၏၊ သီရီဆီက သူတုိ႔သိခ်င္တာရေအာင္ ႏွိပ္စက္ စစ္ေဆးေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္၊ သူတုိ႔ သိခ်င္တာက ရုိက္သြားတာ ဘယ္သူလဲ ဆုိတာကုိပင္၊ သီရီမေျပာမခ်င္း အမ်ဳိးမ်ဳိး ႏွိပ္စက္ေနၾကသည္၊ ရုိက္တဲ့သူက သမီးတုိ႔မွ မဟုတ္တာ ဘယ္သူလုိ႔ေျပာရမွာလည္း ဆုိၿပီး ေကာင္မေလးသည္ ငုိ၍ က်ေနာ္ကုိ ရွင္းျပပါသည္၊ ဒီလုိေကာင္မ်ဳိးေတြကုိ ရုိက္ခ်င္ေနတဲ့ သူေတြ အမ်ားႀကီးရွိသည္၊ က်ေနာ္ ေဒါသေတြ ထြက္လုိ႔လာသည္၊ လူမဆန္ေသာအုပ္စုကို၎ သီရီအေဖကို၎ ေဒါသေတြ ျဖစ္ေနမိသည္၊ ဒီကိစၥသည္ အကြက္ခ်ၿပီး ေသခ်ာလုပ္ရမည္ ျဖစ္သည္၊ မဟုတ္ပါက ႀကီးက်ယ္သြားႏုိင္သည္၊ ထြက္ေပၚေနေသာ ေဒါသကုိ ထိန္းယူလုိက္ရသည္၊ က်ေနာ္လည္း သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ အဆက္အသြယ္ေတြဆီ ဖုန္းဆက္ရေတာ့သည္၊ သူငယ္ခ်င္းက ရွစ္မုိင္လမ္းဆုံႏွင့္ ကုန္းျမင့္သာယာဆီက ပုဂၢဳိလ္ေတြ ေခၚလာမည္ဆုိသည္၊ ျမန္မာျပည္တြင္ သူထက္သူ လူစြမ္းေကာင္းမ်ားရွိေၾကာင္း က်ေနာ္သိရွိထားၿပီ မဟုတ္ပါလား။

ဝင္ဒါမီယာ ၾကားလမ္းေလးတစ္ခုသုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ကားေတြ ေကြ႕ဝင္လုိက္ၿပီး ျခံေလးတစ္ျခံအတြင္းသုိ႔ ဂိတ္ေပါက္ကုိ အတင္းျဖတ္ဝင္ေရာက္လုိက္သည္၊ အိမ္ေရွ႕တြင္ရွိေနေသာ လူတစ္ခ်ဳိ႔ကို က်ေနာ္တို႔နဲ႔ပါလာတဲ့သူေတြက ထိန္းထားလုိက္သည္၊ ႀကိဳတင္သိထားသည့္အတုိင္း အိမ္ေနာက္ဂုိေဒါင္ဆီသုိ႔ က်ေနာ္တို႔ တုိက္ရုိက္သြားလုိက္ၾကသည္၊ တံခါးမပိတ္ ထားေသာ ဂုိေဒါင္ကုိ က်ေနာ္တုိ႔ ဝင္လုိက္ေသာအခါ ဂုိေဒါင္ထဲတြင္ လူတစ္ခ်ဳိ႕ရွိေနၾကသည္၊ လူငယ္တစ္ခ်ဳိ႕လည္းပါသည္၊ ကုတင္ေဟာင္း တစ္လုံးေပၚမွာေတာ့ ႀကိဳးတုပ္ထားေသာ သီရီကုိ ေတြ႔လုိက္ရသည္၊ သီရီအေဖကိုေတာ့ မေတြ႔ရပါ၊ သီရီသည္ နွိပ္စက္ထားေသာ ဒဏ္ရာမ်ားျဖင့္ ေမ့ေမ်ာေနသေယာင္ ရွိသည္၊ ဂုိေဒါင္ထဲတြင္ ရွိေနေသာသူမ်ားသည္ မထင္မွတ္ပဲ က်ေနာ္တို႔ေရာက္လာသည္ကုိ အံ့အားသင့္ေနၾကသည္၊ က်ေနာ္တုိ႔နဲ႔ ပါလာေသာ သူမ်ားကုိ ဘယ္သူေတြဆုိတာ သူတုိ႔သိပါသည္၊ က်ေနာ္သီရီေဘးသုိ႔သြားၿပီး ႀကိဳးေတြကုိ သြားေျဖလုိက္သည္၊ သီရီဆီမွ ညည္းသံတုိးတုိးေလးၾကားလုိက္ရသည္၊ နာက်င္လုိ႔ ေနမွာပါ၊ ေတာ္ေတာ္ရက္စက္တဲ့ သူေတြပဲ၊ ဒီလုိလူမ်ဳိးေတြေၾကာင့္ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုလုံး သိကၡာက် ေနရတာျဖစ္သည္၊ သူငယ္ခ်င္းက ထုိလူေတြကိစၥ ေခၚလာတဲ့သူေတြနဲ႔ သူလုပ္လုိက္မယ္ဆုိသည္၊ က်ေနာ္ကုိ သီရီကုိပဲ ဂရုစုိက္ဖုိ႔မွာကာ ထြက္သြားသည္။

အျပင္က အသံတစ္ခ်ဳိ႕ကုိ က်ေနာ္ၾကားလုိက္ရသည္၊ ဒါငါ့အိမ္၊ ငါ့ျခံ ငါ့ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ လုပ္ေနတာ၊ ဘာျဖစ္ခ်င္လုိ႔လဲ၊ ဒီေကာင္ေတြက ဘာေကာင္ေတြမုိ႔လဲ ဆုိတဲ့ ေဒါသျဖစ္ေနေသာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အသံကုိၾကားလုိက္ရသည္၊ ဝုန္းဆုိေသာ တံခါးကုိ ကန္ဖြင့္သံနဲ႔အတူ ဂုိေဒါင္ထဲသုိ႔ လူတစ္ေယာက္ ဝင္ေရာက္လာသည္၊ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ လူတစ္ခ်ဳိ႕လည္း ဝင္လုိက္လာသည္၊ ဝင္လာသူသည္ သီရီ၏ အေဖပဲ ျဖစ္ပါသည္၊ သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ကုိ က်ေနာ္ကျပန္ထြက္သြားရန္ လက္နဲ႔အခ်က္ေပးလုိက္သည္၊ သီရီအေဖသည္ က်ေနာ္ကုိ ေသခ်ာစုိက္ၾကည့္ေနသည္၊ က်ေနာ္လည္း ထုိသူ၏မ်က္ႏွာကုိ အထူးသျဖင့္ မ်က္လုံးႏွစ္လုံးကုိ ေသခ်ာျပန္ၾကည့္လုိက္မိသည္၊ ေဒါသႏွင့္ အမုန္းေတြကုိ မ်က္လုံးေတြတြင္ ေတြ႔ေနရသည္။

‘မင္းကုိး၊ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား မင္းမဟုတ္လား၊ ေသခ်ာပါတယ္ မင္းပါပဲ’၊

က်ေနာ္နဲ႔ ထုိသူသည္ သိကၽြမ္းခဲ့ျခင္း မရွိပါ၊ မင္းဆုိေသာ အသုံးအႏႈံးေၾကာင့္ ထုိသူသည္ က်ေနာ့္နာမည္ကုိ မသိတာလား၊ ေမ့ေနတာလားလည္း မသိပါ၊ နာမည္ကုိ မေခၚခ်င္တာလည္း ျဖစ္ပါလိမ့္မည္၊ က်ေနာ္ဘာမွ ျပန္မေျဖပါ၊ ေဒါသေၾကာင့္ အသိတရားကင္းမဲ့ေနေသာ သူတစ္ေယာက္ကုိ ၾကည့္သလုိ ထုိသူကုိ ၾကည့္ေနလုိက္မိသည္၊

‘ဟားဟားဟား’ ‘ေသြးကစကားေျပာတာေပါ့၊ ကယ္တယ္ရွင္ႀကီးေပါ့ ဟုတ္လား ခုမွ ေပၚလာတယ္’
‘မင္းဆုိတဲ့ေကာင္ကုိ ငါကလည္း ေတြ႔ခ်င္ေနတာ၊ ရွင္းခ်င္ေနတာနဲ႔ အေတာ္ပဲ၊ ဒီမွာၾကည့္လုိက္’
ကုတင္ေပၚတြင္ရွိေသာ သီရီကုိ ထုိသူသည္ လက္ညုိးထုိးျပလုိက္သည္၊

‘အဲဒါ မင္းရဲ႕သမီးေလ၊ ေသာက္သုံးမက်တဲ့ေကာင္ရဲ႕ ေသာက္သုံးမက်တဲ့ သမီး၊ ခံရတာေတာင္နည္းေသး
ျပႆနာေတြ လွည့္ပတ္ရႈပ္လာတယ္၊ ငါ့ကုိ မထိခုိက္ေအာင္ ဒီနည္းပဲရွိတယ္’
‘ဒီသမီးအတြက္ မင္းေတာ္ေတာ္ခံစားေနရသလား’
‘ဟဟဟ၊ ေကာင္းလုိက္တာ မင္းတုိ႔အဲဒီလုိ ခံစားေနရတာ’၊
‘ငါခံစားရသလုိ မင္းတုိ႔လည္းခံစားရမယ္’၊ ‘ဟားဟားဟား’
‘မင္းဟာ ေသာက္သုံးမက်တဲ့ေကာင္၊ ဘဝကုိဖ်က္ဆီးတဲ့ေကာင္ ခုေတာ့ မင္းသမီးေၾကာင့္ မင္းနာက်င္ရၿပီ မဟုတ္လား’
ထုိသူသည္ အဆုံးစြန္ထြက္ေနေသာ ေဒါသေတြနဲ႔ က်ေနာ္ကုိ စကားေတြ ဆက္တုိက္ေျပာဆုိ စြပ္စြဲလုိ႔ေနပါသည္၊ သူရဲ႕မ်က္နာတြင္ အမုန္းမီးလွ်ံေတြကုိ က်ေနာ္ေတြ႔ေနရသည္၊

ထုိသူ၏မ်က္ႏွာ အထူးသျဖင့္ မ်က္လုံးကုိ ေသခ်ာၾကည့္ၿပီး က်ေနာ္ေမးလုိက္သည္၊

“သီရီက က်ေနာ့္သမီး ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဘယ္သူကေျပာသလဲ”

‘ဟုိဟုိဟုိ’ ‘သူ႔အေမ ကုိယ္တုိင္ေျပာတာကြ၊ ဆယ့္ငါးနွစ္လုံးလုံး ငါ့မွာ သမီးေလး သမီးေလးဆုိၿပီး ျဖစ္ခဲ့ရတာ၊ အဲဒီမွာ ငါႏြားျဖစ္တယ္ဆုိတာ သိလုိက္ရတယ္’၊ ထုိအခ်ိန္တြင္ ထုိသူသည္ မ်က္ရည္ေတြက်လာသည္၊
က်ေနာ္ကလည္း တစ္လုံးခ်င္း

“ခင္ဗ်ား အဲဒါကုိ ယံုသလား”၊ “အဲဒီ မိန္းမေျပာတာကုိ ယုံသလား”၊

‘ယုံတယ္၊ ငါ့မိန္းမ ငါ့ကုိ ကုိယ္တုိင္ေျပာတာေလ၊ မင္းတုိ႔ မေလးရွားမွာ ျဖစ္ခဲ့ၾကတာေတြ၊ ကျမင္းခဲ့ၾကတာေတြ၊ ေနာက္ေတာ့ ငါဆီထုိးအပ္တယ္’

‘ေျပာ မင္း ေသာက္သုံးက်သလား၊ ေနာက္ ဒီသမီးဟာ ခုႏွစ္လနဲ႔ ေမြးခဲ့တာကြ’၊

“ဒီမယ္ က်ေနာ္တုိ႔ ျဖစ္ခဲ့ၾကတာ၊ ကျမင္းခဲ့ၾကတာ ခင္ဗ်ားျမင္သလား”၊
“လူတစ္ေယာက္က ေျပာလုိက္တာနဲ႔ ယုံတယ္ဆုိတဲ့ သူေတြဟာ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ္ အသုံးမက်တဲ့သူေတြ”၊
“ကမၻာႀကီးမွာ ခုႏွစ္လနဲ႔ ေမြးတဲ့ကေလးေတြ အမ်ားႀကီးပဲ၊ အဲဒါနဲ႔ ခင္ဗ်ား ဆယ့္ငါးနွစ္လုံးလုံး ခ်စ္လာတဲ့ သမီးေလးကုိ ငါ့သမီးမဟုတ္ေတာ့ဘူး တျခားတစ္ေယာက္ရဲ႕ သမီးဆုိၿပီး၊ ခင္ဗ်ား မုန္းပစ္တယ္”၊ “သူ႔အေမကုိ ကလဲ့စားေခ်ခ်င္တာနဲ႔ ကေလးဘာျဖစ္ျဖစ္ ခင္ဗ်ားဂရုမစုိက္ေတာ့ဘူး၊ ငါ့ကေလးမွ မဟုတ္တာဆုိတဲ့စိတ္ ခင္ဗ်ားဝင္ေနတယ္ မဟုတ္လား၊ ဒီကေလးမွာ ဘာအျပစ္ရွိလည္း”၊
“ခုခင္ဗ်ားလုပ္လုိက္တာ လူတစ္ေယာက္နဲ႔ေတာင္ ခင္ဗ်ားမတူဘူး၊ ဆုိသြမ္းေနတဲ့သူေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး အဲဒီအမုန္းအတြက္ ကေလးကုိ ႏွိပ္စက္တယ္လုိ႔”

ထုိသူကလည္း ‘မင္းေသာက္ပုိေတြ ေျပာမေနနဲ႔၊ ခုေတာ့ မင္းနာေနၿပီ မဟုတ္လား၊ မင္း ငါ့မိန္းမအေၾကာင္း ဘယ္ေလာက္သိလုိလဲ’၊

“ဒီလုိလူမဆန္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြအတြက္ နာက်င္တယ္၊ ကုိယ္ခ်င္းစာတတ္တဲ့ သူတုိင္း နာက်င္မွာပဲ”၊
“ခင္ဗ်ားဆုိတဲ့သူက ေတာ္ေတာ္ အသုံးမက်တဲ့သူ၊ သိပ္ေခ်ာတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ ယူထားၿပီး ဘယ္လုိထိန္းသိမ္းရမွန္း မသိတဲ့သူ၊ ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားခ်ဳပ္ခ်ယ္သမွ် ခင္ဗ်ားမိန္းမ စိတ္ဆင္းရဲျဖစ္၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ႏွစ္ေယာက္အၾကား ေန႔တုိင္းျပႆနာေတြ ျဖစ္၊ ခင္ဗ်ားမိန္းမ ခင္ဗ်ားကုိ မုန္းေနတာ ခင္ဗ်ားသိတယ္ေနာ္”၊
“ဒီမွာ ခင္ဗ်ားမိန္းမ ခင္ဗ်ားကုိ တသက္လုံး ခံစားရေအာင္ လုပ္သြားတာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလား၊ အဲဒီ မိန္းမေျပာတာကုိ ခင္ဗ်ားယုံသလား”၊ က်ေနာ္ထပ္ေမးလုိက္သည္၊

‘အေမ က သမီးကုိ ခုတုံးလုပ္ၿပီး ဒီလုိေျပာဆုိ လုပ္ပါမလား၊ မင္းလည္း စဥ္းစားၾကည့္လုိက္ဦး’၊ ထုိသူကျပန္ေျပာပါသည္၊

“ျပန္ေမးရဦးမယ္ ခင္ဗ်ားမိန္းမအေၾကာင္း ခင္ဗ်ားေသခ်ာ မသိဘူးထင္တယ္”၊ က်ေနာ္ေမးရင္း ဆက္ေျပာလုိက္သည္၊
“ကုိယ့္ကေလး ဟုတ္မဟုတ္ စစ္ၾကည့္လုိ႔ရတဲ့ နည္းေတြ အမ်ားႀကီးပဲ၊ ခင္ဗ်ားဘာလုိ႔ မလုပ္တာလည္း၊ ခင္ဗ်ား တစ္ဖက္သတ္ ယုံၿပီး ခံစားေနလုိက္တယ္၊ အမုန္းေတြပြားေနလုိက္တာ၊ ဟုိမိန္းမသိရင္ သိပ္ေပ်ာ္ေနမွာပဲ”၊ ထုိသုိ႔ က်ေနာ္ေျပာလုိက္ေသာ အခါ ထုိသူ ေတြေဝလုိ႔လာသည္၊
က်ေနာ္ကဆက္၍
“ဟုတ္တယ္၊ က်ေနာ္ ခင္ဗ်ားမိန္းမ ေျပာတဲ့အေၾကာင္းေတြကုိ သိခဲ့ရတယ္ ဒါေၾကာင့္မုိ႔လဲ က်ေနာ္ သီရီကုိ ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့တယ္၊ လုိအပ္ရင္ စမ္းသပ္ စစ္ေဆးမႈေတြလုပ္ဖုိ႔ စီစဥ္ခဲ့တယ္၊ က်ေနာ္က အဲဒီ မိန္းမေျပာတာကုိ မယုံဘူး၊ မေလးရွားမွ ဘာျဖစ္ခဲ့သလဲဆုိတာ မေသခ်ာဘူး၊ ခင္ဗ်ားထင္သလုိ က်ေနာ္တုိ႔က ကျမင္းခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး၊ ခင္ဗ်ား ေသခ်ာစုံစမ္းသင့္တယ္”၊
“ဒါေပမဲ့ ခု က်ေနာ္ သီရီကုိ က်ေနာ့္သမီး ဟုတ္မဟုတ္၊ စစ္ေဆးေနမွာ မဟုတ္ဘူး၊ စမ္းသပ္ေနမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး”၊

“ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ က်ေနာ္ သီရီကုိ သမီးတစ္ေယာက္လုိ ခ်စ္သြားလုိ႔႔ပဲ၊ အေမတစ္ေယာက္ရဲ႕ အသုံးမက်မႈ၊ ဖေအ တစ္ေယာက္ရဲ႕ အသုံးမက်မႈေတြဟာ၊ ကေလးေပၚ သက္ေရာက္မႈ မရွိေစရဘူး”၊ “ကေလးတစ္ေယာက္ကုိ ေမြးကတည္းက ဆယ့္ေျခာက္နွစ္ထိ မေကၽြးေမြး မေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ေပမဲ့၊ လူငယ္တစ္ေယာက္ကုိ ေရွ႕ဆက္ လမ္းမွန္ေပၚ ေရာက္ေအာင္ေတာ့ က်ေနာ္ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္သြား ႏုိင္တယ္လုိ႔ ယုံၾကည္တယ္”၊

“သီရီဟာ က်ေနာ့္သမီး မဟုတ္ခဲ့ရင္ေတာင္မွ က်ေနာ္ေျပာင္းလဲမွာ မဟုတ္ဘူး၊ ကေလးတစ္ေယာက္ကုိ အဲဒီေလာက္ မခံစားေစခ်င္ဘူး”၊ ေျပာရင္း က်ေနာ္အလုိလုိ မ်က္ရည္ေတြက်လာပါသည္၊ ထုိအခ်ိန္တြင္ သီရီလက္ေခ်ာင္းေလးေတြသည္ က်ေနာ့္လက္ကုိ လာေရာက္ ဆုပ္ကုိင္လာသည္၊

“ကဲ ခင္ဗ်ားရဲ႕ စိတ္ဆင္းရဲမႈ တစ္ခုကုိ က်ေနာ္ယူသြားၿပီလို႔ မွတ္လုိက္ပါ”၊
“လာသမီး သြားၾကမယ္” ဆုိၿပီး က်ေနာ္သီရီ ကုိ ေပြ႔ခ်ီၿပီး လွမ္းထြက္ခဲ့သည္၊

ထုိသူသည္ ေနာက္က ေျပးလုိက္လာသည္၊ ငါ့သမီးဟုတ္မဟုတ္ ငါစမ္းသပ္ဦးမယ္ ေဟ့ေကာင္ ေနဦး မေျပးနဲ႔၊ ေျပာဆုိေအာ္ဟစ္ရင္း ေျပးလုိက္လာသည္၊

အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ

‘မလုိက္လာနဲ႔၊ က်မ အေဖ မဟုတ္ဘူး၊ က်မ အေဖ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ဘူး’၊
‘မလုိက္လာနဲ႔၊ က်မ အေဖ မဟုတ္ဘူး’၊

သီရီ၏ အားယူၿပီး ေျပာလုိက္သံေၾကာင့္ တံခါးဝတြင္ လူတစ္ခ်ဳိ႕က ထုိသူကုိဖမ္းခ်ဳပ္ထားလုိက္သည္၊ ထုိသူကေတာ့ ပါးစပ္က တတြတ္တြတ္ေျပာရင္း ရုန္းလုိ႔ေနပါသည္၊

က်ေနာ္သည္ သီရီကုိ ေဆးခန္းတစ္ခုသုိ႔ အျမန္ဆုံး ပုိ႔ႏုိင္ဖုိ႔ ေျခလွမ္းက်ဲႀကီးမ်ားျဖင့္ ေျပးေနသလုိ ျဖစ္ေနပါသည္၊ ဒါမွမဟုတ္ သီရီကုိ ျပန္မေပးခ်င္လုိ႔ ဆုံးရႈံးသြားမွာစိုးလုိ႔လဲ က်ေနာ့္ေျခလွမ္းေတြ ေျပးေနျခင္းလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။


……………………………..


စကၤာပူတြင္ ခ်စ္သူနဲ႔ ေတြ႕ေသာအခါ ခ်စ္သူသည္ က်ေနာ့္ကုိေတာင္းပန္းခဲ့သည္၊ ခ်စ္သူက သူသည္ ညံ့ေသာမိန္းမတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေၾကာင္း ကုိယ္ခ်စ္ရတဲ့သူကုိ လက္လြတ္ဆုံးရႈံးခြင့္ ေပးလုိက္ရေအာင္ ညံ့ဖ်င္း သူတစ္ေယာက္လုိ႔ ဆုိသည္၊ ဒီလုိနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ စကားေတြ ဆက္ေျပာျဖစ္ၾကသည္၊ ခ်စ္သူေျပာတာကုိ နားေထာင္ရင္း အားေပးရင္းနဲ႔၊ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ခ်စ္သူသည္ က်ေနာ့္ ရင္ခြင္ထဲသုိ႔ ျပန္ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။

ခ်စ္သူေျပာျပသည့္ထဲတြင္ ထုိမိန္းမသည္ ျမန္မာျပည္ ျပန္သြားၿပီး ခ်စ္သူကုိ က်ေနာ္နဲ႔ အဆက္အသြယ္ျဖတ္ပစ္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းခဲ့သည္၊ မဟုတ္ပါက အရွက္ရစရာေတြ ျဖစ္လာႏုိင္ေၾကာင္း အက်ပ္ကုိင္ခဲ့ေလသည္၊ ခ်စ္သူက က်ေနာ္ကုိ အဆက္အသြယ္ျဖတ္လုိ္က္ၿပီး သိပ္မၾကာမွီမွာ ထုိမိန္းမသည္ ကုိေကာင္းျမတ္ထူးနဲ႔ လက္ထပ္လုိက္သည္၊ ကုိေကာင္းျမတ္ထူးသည္ သေဘာထား ေသးသိမ္သူျဖစ္ၿပီး ထုိမိန္းမကုိ အရမ္းခ်ဳပ္ခ်ယ္ေလသည္၊ သူတုိ႔တြင္ သီရီဆုိေသာ သမီးေလးတစ္ေယာက္ ရွိလာခဲ့သည္၊ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ခဲ့ရသည္၊ အေၾကာင္းမွာ ထုိမိန္းမသည္ ရုတ္တရက္ဖ်ားၿပီး ကြယ္လြန္သြားခဲ့သည္မွာ တစ္ႏွစ္ရွိၿပီဆုိသည္၊ ထုိမိန္းမသည္ ဆုံးခါနီး က်ေနာ့္ခ်စ္သူကုိ စကားေတြေျပာခဲ့သည္၊ သူ႔သမီးေလး၏အေဖသည္ က်ေနာ္ျဖစ္သည္ဆုိ၏၊ ေနာက္ၿပီး ထုိမိန္းမသည္ က်ေနာ္ကုိ ခုထက္ထိ သူခ်စ္ေနပါေၾကာင္း သူခ်စ္ခဲ့ပါေၾကာင္း ေျပာၿပီး ဆုံးပါးသြားခဲ့သည္၊ ထုိအတူ သ႔ူခင္ပြန္း ကုိေကာင္းျမတ္ထူးကုိလည္း သမီးေလး၏အေဖသည္ က်ေနာ္ျဖစ္သည္ဆုိၿပီး ထုိမိန္းမသည္ မေသခင္ေျပာသြားခဲ့သည္ ဆုိသည္။

သိပ္မုန္းဖုိ႔ေကာင္းေသာ ထုိမိန္းမသည္ က်ေနာ္ကုိ တသက္လက္ေဆာင္ တစ္ခုေပးခဲ့ပါသည္၊ ဒါအျပင္ ျမန္မာျပည္တြင္ က်ေနာ့္ကုိ သိပ္မုန္းတီးေနသူ တစ္ေယာက္ကုိလည္း ရွိေစခဲ့ပါသည္။

ခုေတာ့ ျမန္မာျပည္မွ က်ေနာ္ ျပန္ရပါေတာ့မည္၊ အျပန္ခရီးမွာေတာ့ အသြားနဲ႔မတူေတာ့ပါ၊
က်ေနာ္တြင္ ခပ္ညံ့ညံ့ ဇနီးတစ္ေယာက္ပါလာခဲ့ၿပီး သမီးတစ္ေယာက္လည္း အဆစ္ရလာပါေသးသည္။

ေလယာဥ္ေပၚတြင္ သီရီက က်ေနာ့္ကုိ အေဖလုိ႔ေခၚပါသည္၊ ျပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကုိ တီးတုိးစကားဆုိပါသည္၊ အေမက သူ႔ကုိေျပာခဲ့သည္တဲ့ သမီးရဲ႕အေဖ ဘယ္သူလဲဆုိတာ သူလဲမေသခ်ာဘူးတဲ့၊ သိဖုိ႔လည္းေမေမက မႀကိဳးစားခဲ့ဘူးတဲ့၊ သမီးကေတာ့ အေဖလုိ႔ပဲယုံသည္တဲ့၊ အေဖသမီးကုိ ခ်စ္ရမယ္ေနာ္တဲ့၊
က်ေနာ့္အတြက္ ဒီသမီးရဲ႕ အေမေလာက္ သိပ္မုန္းဖုိ႔ေကာင္းတဲ့ မိန္းမရွိမည္ မထင္ပါ။
က်ေနာ့္ သိပ္မုန္းတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ သမီးကုိ ခ်စ္ရဦးမည္ေပါ့။

ကံ ကံ၏အက်ဳိး ကုိ ယုံၾကည္သူတစ္ေယာက္၊ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ဳိးျဖစ္သည္(ပဋိစၥသမုပၸါဒ္) ကုိ ေလ့လာေနဆဲသူ တစ္ေယာက္မုိ႔၊ သံသရာမွာ သူကမုန္းလုိက္ ကုိယ္ကမုန္းလုိက္ မျဖစ္ခ်င္ေတာ့ပါ၊ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ အမုန္းေတြကုိ ဒီဘဝမွာပဲ ထားခဲ့လုိ႔ ေနခ်င္ပါသည္။



ၿပီးပါၿပီ၊

ေက်းဇူးတင္ပါသည္။

sosegado

Tuesday, July 16, 2013

သိပ္ မုန္းဖုိ႔ေကာင္းတဲ့ မိန္းမ


မုန္းဘူးသလားလုိ႔ ေမးလာလွ်င္ မုန္းသည္ဆုိေသာ အရသာ၊ မုန္းသည္ဆုိေသာ ခံစားမႈ၊ မုန္းသည္ဆုိေသာ အေတြ႔အထိကုိ ေသခ်ာစြာ မသိခဲ့ရုိး အမွန္ပါ၊ သာမန္လူေတြလုိပင္ မခ်စ္လွ်င္ မုန္းလုိ႔ေပါ့ ဆုိၿပီး၊ ဒီလုိပဲ ဘာသိဘာသာ ေနထုိင္ခဲ့ဘူးသည္၊ အမုန္းကုိ စတင္ေတြ႔ၾကံဳ ခံစား ေတြ႔ထိလုိက္ ရေသာအခါမွ ဒါအမုန္းလားဆုိၿပီး ေလ့လာဆန္းစစ္ မိပါေတာ့သည္၊ “ငါတကယ္ပဲ သူကုိမုန္းေနတာလား”၊ “သူကလည္း ငါကုိ တကယ္ မုန္းေနတာလား”ဟူေသာ ေမးခြန္းမ်ားနဲ႔   စမိခဲ့ပါသည္၊ အားလုံးသည္လည္း တစ္ခ်ိန္မဟုတ္ တစ္ခ်ိန္မွာေတာ့ အမုန္းကုိ စဥ္းစားဆန္းစစ္ ခဲ့ဘူးမွာပဲလုိ႔ ထင္ျမင္မိသည္။

အခ်စ္၏ ဆန္႔က်င္ဘက္သည္ အမုန္းမဟုတ္ပါ၊ အခ်စ္နဲ႔ အမုန္းသည္ သီးျခားျဖစ္တည္ေနျခင္းသာ ျဖစ္သည္ဟု ကဗ်ာဆရာမ်ားနဲ႔ ပညာရွင္တစ္ခ်ဳိ႕က ဆုိၾကပါသည္၊ ထုိ႔အတူ မႀကိဳက္ျခင္း မႏွစ္သက္ျခင္း လက္မခံျခင္းမ်ားသည္လည္း အမုန္းမဟုတ္ေၾကာင္း ဆုိၾကျပန္သည္၊ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ မခ်စ္ျခင္း မႀကိဳက္ျခင္း မႏွစ္သက္ျခင္း လက္မခံျခင္းမ်ားကုိ အမုန္းအျဖစ္ မွားယြင္းခဲ့ၾကသည္ဟု ဆုိၾကသည္၊ ဆယ္ေက်ာ္သက္ရြယ္ ေကာင္ေလးနဲ႔ ေကာင္မေလးတုိ႔ ခ်စ္ေၾကာင္းႀကဳိက္ေၾကာင္း ေျပာေသာအခါ ေကာင္ေလးက ‘နင္ငါ့ကုိ မခ်စ္ရင္ မုန္းတယ္ေပါ့ မဟုတ္လား’လုိ႔ ေမးရင္ အမ်ားအားျဖင့္ ေကာင္မေလးေတြက ‘ဟုတ္တယ္မုန္းတယ္လုိ႔’ ျပန္ေျဖၾကပါသည္၊ ေကာင္ေလးကလည္း သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ ‘သူကငါ့ကုိ မခ်စ္ဘူး မုန္းတယ္လုိ႔္’ ျပန္ေျပာ ၾကေလ့ရွိပါသည္၊ ဒီလုိပဲ ရည္းစားကြဲသြားေသာအခါ ငါကုိမုန္းသြားၿပီကြာလုိ႔ ေျပာၾကေလ့ရွိပါသည္၊ လူအမ်ားလည္း ေျပာခဲ့ဖူးၾကမည္လုိ႔ က်ေနာ္ထင္ပါသည္၊ ဒီဘက္ႏုိင္ငံေတြ ေရာက္လာေသာအခါ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ‘I hate it’, ‘I hate it’ ဆုိေသာစကားကုိ လြယ္လြယ္ကူကူ သုံးေလ့ရွိသည္၊ အိမ္စာမလုပ္ခ်င္ေသာ ကေလးေလးကလည္း ‘I hate it’ ၊ ကာတြန္းခ်ယ္နယ္ကုိပဲ ႀကိဳက္ေသာကေလးက သတင္းခ်ယ္နယ္ေတြကုိ ‘I hate it’ ေလ့ရွိပါသည္။

“The opposite of love is not hate, it's indifference. The opposite of art is not ugliness, it's indifference. The opposite of faith is not heresy, it's indifference.”ဟု အီလီ ကဆုိပါသည္၊

အခ်စ္နဲ႔အမုန္းတုိ႔တြင္ တူညီခ်က္ေတြ ရွိၾကပါသည္၊ အခ်စ္နဲ႔အမုန္းသည္ ႏွလုံးသားထဲက စတင္ ေပါက္ဖြားလာျခင္း ျဖစ္ပါသည္၊ ျမင္ျမင္ခ်င္းပဲ ခ်စ္မိတတ္သလုိ  ျမင္ျမင္ခ်င္းပဲ မုန္းတတ္ပါသည္၊ ရန္သူျဖစ္ေနပါေစ အခ်စ္ႀကီး ခ်စ္တတ္ၾကသလုိ၊ ညီအစ္ကုိ ျဖစ္ေနပါေစ အမုန္းႀကီး မုန္းတတ္ၾကပါသည္၊ ေလာကနိယာမအရ  အခ်စ္ႀကီးခ်စ္ေနသူသည္ အမုန္းဆုံးလူအျဖစ္ အလြယ္တကူ ေျပာင္းလဲသြားႏုိင္ပါသည္၊ အမုန္းႀကီး မုန္းေနသူသည္ အခ်စ္ဆုံးသူအျဖစ္ သာမန္ လူသားေတြအတြက္ အလြယ္တကူ မေျပာင္းလဲသြားႏုိင္ပါလုိ႔ စိတ္ပညာရွင္ မ်ားက ဆုိျပန္သည္၊ ေသခ်ာသည္က အမုန္းသည္ မႀကိဳက္ျခင္း မႏွစ္သက္ျခင္း လက္မခံျခင္းမ်ားထက္ ပုိေပသည္၊ အမုန္းသည္ အခ်စ္လုိပဲ အာရုံထဲ စိတ္ထဲစြဲက်န္ရစ္ေနသည္၊ တစ္ခါတစ္ေလ တစိမ့္စိမ့္ ခံစားရသည္၊ ထုိခံစားမႈသည္ ေဒါသထြက္ျခင္းမွစကာ တစ္ခုခုျပဳလုပ္လုိျခင္း အျဖစ္ ကာယကံေျမာက္ က်ဴးလြန္ျခင္းအထိ ေရာက္သြားတတ္ေလ့ ရွိသည္။

တြင္ အေနာက္ႏုိင္ငံသားေတြရဲ႕ အမုန္း ဖြင့္ဆုိပုံနဲ႔ အေရွ႕ႏုိင္ငံသားေတြရဲ႕ အမုန္းဖြင့္ဆုိပုံတြင္ အေရွ႕ႏုိင္ငံသားေတြက ပုိ၍ေလးနက္ေပသည္၊ အေရွ႕ႏုိင္ငံသားေတြ အတြက္ အမုန္းသည္ သာမန္ မႀကိဳက္ျခင္း မႏွစ္သက္ျခင္း လက္မခံျခင္းမ်ားထက္ ပုိပါသည္၊ ႏွလုံးသားထဲက အတြင္းစိတ္ထဲက ျဖစ္ေပၚလာျခင္းျဖစ္သည္။                                       

မုန္းတီးမႈျဖင့္ အတန္းေဖၚမ်ားကုိ ေသနတ္ႏွင့္ ပစ္ခတ္ခဲ့ေသာ အေရွ႕တုိင္း ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္၏ ဦးေႏွာက္ကုိ Neurologicalနည္းျဖင့္ fMRI scan ဖတ္ၾကည့္ေသာအခါ၊ မုန္းတီးမႈ ျဖစ္ေပၚေနခ်ိန္တြင္ ဦးေႏွာက္အတြင္း middle frontal gyrus, right putamen, frontal pole ႏွင့္ cortex အပုိင္းတုိ႔၏ လွဳပ္ရွားမႈကုိ ထင္ရွားစြာေတြ႔ရသည္၊ အမုန္းစိတ္ေၾကာင့္ ဦးေႏွာက္အတြင္း ထိန္းခ်ဳပ္ ခုိင္းေစမႈမ်ား ပရမ္းပတာ ျဖစ္ေနသည္ကုိ ေတြ႔ရွိရသည္၊ အမုန္းစိတ္သည္ လူ၏ ခႏၶာကုိယ္ တစ္ခုလုံးကုိ ေျပာင္းလဲေစႏုိင္ေၾကာင္း သိပၸံနည္းက် သက္ေသျပခ်က္ တစ္ခုပင္ ျဖစ္ပါသည္။

ခ်စ္ျခင္းကို အဘိဇၩာ မုန္းျခင္းကို ေဒါမနႆ ဟူ၍ BC ငါးရာေက်ာ္တုန္းက အရွင္ဗုဒၶသည္ ခ်စ္ျခင္းႏွင့္ မုန္းျခင္း ႏွစ္မ်ဳိးစလံုးသည္ အကုသိုလ္ ျဖစ္၏ ဆုိ၍ စိတၱနိယာမတရားကုိ ေဟာၾကားခဲ့ၿပီးျဖစ္ေလသည္၊ အာရုံမွ တဆင့္ျဖစ္ေပၚလာေသာ စိတ္ကုိ က်ေနာ္တုိ႔ မထိန္းခ်ဳပ္ နားမလည္ႏုိင္သေရြ႕ က်ေနာ္တုိ႔သည္ ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္းျဖင့္ အကုသိုလ္ သံသရာလည္ ေနရပါေတာ့သည္။

လူဟူ၍ ျဖစ္လာၿပီးေနာက္ က်င္လည္ရာေလာကတြင္ က်ေနာ္တုိ႔သည္ ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္းကုိ ၾကံဳေတြ႔ရမည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ေလသည္၊ အခ်စ္ႏွင့္ အမုန္းသည္ က်ေနာ္တုိ႔ ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ အျမဲရွိေနတတ္ပါသည္၊ ခ်စ္ျခင္းကုိပဲ သီးသန္႔ လုိခ်င္လုိ႔မရ၊ မုန္းျခင္းကုိပဲ သီးသန္႔ လုိခ်င္လုိ႔မရ၊ coexist အတူရွိေနမႈကုိ နားလည္လက္ခံႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားသင့္ေပသည္၊ ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္းကုိ မခ်စ္ရ မမုန္းရ ဆုိ၍ ဥပေဒျပဳေလေသာ္ ထုိဥပေဒသည္ သုံးရခက္ေသာ ဥပေဒတစ္ရပ္ပဲ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

ကုိယ္က ခ်စ္ရတဲ့သူရွိသလုိ ကုိယ္က မုန္းရတဲ့သူလည္း ရွိမည္၊ ကုိယ့္ကုိ ခ်စ္တဲ့သူရွိသလုိ ကုိယ့္ကုိ မုန္းသူလည္း ရွိမည္၊ သံသရာအဆက္ဆက္ တုိ႔၏အေၾကာင္းအက်ဳိးတုိ႔ပင္ ျဖစ္ေလသည္၊ ခ်စ္သူခင္သူ ေပါမ်ားသူ၊ အမုန္းနည္းသူတုိ႔သည္ သံသရာအဆက္ဆက္က ေကာင္းမႈကုသုိလ္၏ အက်ဳိးအဆက္ေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္ဟု ဆုိၾကေလသည္၊ ထုိ သံသရာ အဆက္ဆက္ေၾကာင့္ပင္ ရုပ္ေလးျမင္လုိက္တာနဲ႔၊ အသံေလးၾကားလုိက္တာနဲ႔၊ အေၾကာင္းေလးကုိ သိလုိက္ရတာနဲ႔၊ ေရးထားေသာ စာမ်ားကုိ ဖတ္လုိက္ရုံနဲ႔၊ နာမည္ေလးၾကားရုံနဲ႔ပင္ က်ေနာ္တုိ႔ ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး အမုန္းေတြ ျဖစ္ေပၚလုိ႔ေနသည္၊ ထုိအမုန္းေတြျဖစ္ေပၚ ေနသူမ်ားထဲတြင္ က်ေနာ္သည္ မိန္းမတစ္ေယာက္ကုိ အလြန္မုန္းတီးခဲ့ေလသည္၊
ထုိမိန္းမကုိ က်ေနာ္သည္ သာမန္ မႀကိဳက္တာလား မႏွစ္သက္တာလား လက္မခံတာလား ဆန္းစစ္ၿပီးမွ ေသခ်ာ မုန္းတီးေနတာျဖစ္ေၾကာင္း က်ေနာ္မွတ္ယူ ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္၊ ထုိမိန္းမသည္ က်ေနာ့္အတြက္ ပထမဦးဆုံးေသာ အလြန္မုန္းစရာေကာင္းေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါသည္။
……………………………..
အလြန္ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရွိပါသည္၊ က်ေနာ့္အတြက္ သူ႔စကားသံသည္ ထာဝစဥ္ခ်ဳိျမေနသည္၊ သူ၏အျပံဳးမ်ားသည္ ယေန႔ထိတုိင္ က်ေနာ္မ်က္စိထဲက မထြက္ပါ၊ သူသည္ က်ေနာ့္ အေတြးမ်ားအားလုံး၏ ရာႏႈန္းျပည့္ကုိ သိမ္းပုိက္ႏုိင္ခဲ့ေလသည္၊ ထုိမွတဆင့္ ရင္းႏွီးကၽြမ္းဝင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း၊ က်ေနာ္သည္ ထုိ ခ်စ္စရာ ေကာင္မေလးနဲ႔ ခ်စ္သူမ်ားျဖစ္ခဲ့ပါသည္။
ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ က်ေနာ့္ခ်စ္သူနဲ႔ ငါးႀကိမ္ေျမာက္ ခ်ိန္းေတြ႔သည့္အခါမွာေတာ့၊ ထုိမိန္းမကုိ က်ေနာ္္ စတင္ ျမင္ဘူး သိရွိခဲ့ရသည္၊ သူ႔အစ္မ ဝမ္းကြဲလုိ႔ မိတ္ဆက္ေပးေသာ္လည္း တစ္ကယ္ေတာ့ ႏွစ္ဝမ္းေလာက္ကြဲပါသည္၊ အထက္ေအာက္ သူငယ္ခ်င္းလုိေနသည္ဟု ဆုိေပမဲ့ ထုိမိန္းမက က်ေနာ့္ခ်စ္သူေပၚတြင္ အရာရာကုိ အေပၚစီးက ေနေနသည္ဟု က်ေနာ္ထင္သည္၊ ညီမအတြက္ က်ေနာ့္ကုိ ေလ့လာလုိ၍ ေခၚလာသည္ဆုိေပမဲ့ ဒီေကာင္ ဘာေကာင္လဲ ဆုိတာ လာၾကည့္ျခင္း ျဖစ္ပါလိမ့္မည္၊ ထုိမိန္းမအတြက္ က်ေနာ္ပထမဦးဆုံး သတိျပဳမိတာကေတာ့ ထုိမိန္းမ၏ က်ေနာ့္ကုိ ၾကည့္ေသာ အၾကည့္ပဲျဖစ္ပါသည္၊ ဘယ္လုိပင္ျပဳံးျပေနပါေစ ဘယ္လုိပင္ရယ္ျပေနပါေစ ထုိမိန္းမ၏ အၾကည့္ကုိ က်ေနာ္ မႏွစ္ျမဳိ႕ပါ၊ အမုန္းသည္ မႏွစ္ျမိဳ႕ေသာ အၾကည့္က စတင္ခဲ့ျခင္းလုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါသည္။
တကယ္ဆုိလွ်င္ မိန္းမမ်ားသည္ ကုိယ္လုံးေပၚ မွန္ထဲတြင္ ကုိယ္ကုိကုိယ္ ျပန္ၾကည့္ရင္း ကုိယ္သည္ မုန္းစရာေကာင္းေနသူ တစ္ေယာက္ ဟုတ္မဟုတ္ ျပန္ၾကည့္သင့္ေပသည္၊ မိန္းမတစ္ေယာက္သည္ အလြန္မုန္းစရာေကာင္းေနသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနေၾကာင္း သူတုိ႔ကုိယ္သူတုိ႔ စဥ္စားမိလိမ့္မည္ မထင္ပါ၊ ထုိသုိ႔ထဲတြင္ ထုိမိန္းမလည္း ပါဝင္ပါသည္။
ထုိမိန္းမသည္ က်ေနာ္ခ်စ္သူထက္ သူသည္ ပုိလွေၾကာင္း ေခ်ာေၾကာင္း သြယ္ဝုိက္၍၎ ေနာက္ေျပာင္သလုိ၎ ေျပာေလ့ရွိသည္၊ ကုိယ္ခ်စ္သူထက္ သူကပုိေခ်ာေၾကာင္း ရည္းစားေရွ႕တြင္ လာေျပာေနေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္သည္ ဘယ္ေလာက္မုန္းစရာ ေကာင္းပါသလဲ စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါ၊ တကယ္ေတာ့ ဘယ္လုိပင္လွလွ ဘယ္လုိပင္ေခ်ာေခ်ာ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္မႈသည္ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္စီနဲ႔ သက္ဆုိင္သည္ဟု ထင္မိသည္။
ေနာက္ၿပီး ထုိမိန္းမတြင္ အနံ႔ တစ္မ်ဳိးရွိသည္ဟု က်ေနာ္ယုံၾကည္သည္၊ ထုိအနံ႔မ်ဳိး က်ေနာ္ရလုိက္လွ်င္ ထုိမိန္းမသည္ က်ေနာ္အနားတြင္ ရွိေနၿပီကုိ  က်ေနာ္သိလုိက္ပါၿပီ၊ မွန္လည္းမွန္ေနပါသည္၊ ဒီအနံ႔သည္ ေရေမြးနံ႔ေအာက္က ထြက္လာေသာ ပင္ကုိယ္အနံ႔သာျဖစ္သည္၊ သူ၏ အနံ႔သည္ အိႏိၵယအႏြယ္ အမ်ဳိးသမီးမ်ား၌ ရွိေသာ မဆလာအနံ႔မ်ဳိး မဟုတ္၊ ဂ်ပန္မေတြလုိ ငါးႀကီးဆီ အနံ႔မ်ဳိးလည္း မဟုတ္၊ ျမန္မာမိန္းမ အမ်ားစုလုိ ေသြးေဆးနံ႔လည္း မဟုတ္ေပ၊ ဥေရာပသူေတြလုိ သံလြင္ဆီ အနံ႔မ်ဳိးလည္း မဟုတ္ေပ၊ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္အတြက္ သိသာထင္ရွားေသာ အနံ႔တစ္မ်ဳိးျဖစ္ပါသည္၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္ခ်စ္သူ ေကာင္မေလး၏ ကုိယ္သင္းနံ႔သည္ က်ေနာ္အတြက္ အႀကိဳက္ႏွစ္သက္ဆုံး အနံ႔ပဲျဖစ္ပါသည္။

She thinks she is a beautiful, ….
Her smell like pig
Talking like bitch
Her brain is witch
Totally she is a shit
ဘရုပ္ကလင္း လမ္းေဘးက ရက္စာသား မ်ားသည္ ထုိမိန္းမကုိ ဖြဲ႔ဆုိထားျခင္း ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္၊ ထုိမိန္းမသည္ စကားမေျပာခင္ ျပံဳးသလုိလုိနဲ႔ တျခားလူေတြကုိ ပမာမခန္႔သလုိ မ်က္နွာေပးၿပီးမွ စကားေျပာေလ့ ရွိပါသည္၊ ကမာၻေပၚတြင္ သူသာ အကုန္သိ သူသာအကုန္တတ္ မ်က္ႏွာေပးမ်ဳိးနဲ႔ လူေတြကုိ ဆက္ဆံတတ္ေသာ မိန္းမမ်ားသည္ ရြံစရာအေကာင္းဆုံး မိန္းမမ်ားျဖစ္သည္ကုိ ထုိမိန္းမ မသိရွိခဲ့ေလသလား၊ အမုန္းသည္ ရြံစရာေကာင္းေသာ စကားေျပာပုံစံက စတင္ခဲ့ျခင္းလုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါသည္။
က်ေနာ္ေရာ က်ေနာ္ခ်စ္သူ ေကာင္မေလးပါ ေရခဲမုန္႔ႀကိဳက္ပါသည္၊ ေရခဲမုန္႔တစ္ခြက္ သုိ႔မဟုတ္ ေရခဲမုန္႔ကပ္တစ္ခုကုိ ႏွစ္ေယာက္တူ စားရတာေလာက္ ရင္ခုန္ရတာ မရွိေပ၊ ေရခဲမုန္႔ ေပေနေသာ ခ်စ္သူႏႈတ္ခမ္းေလးသည္ အလြန္လွပပါသည္၊ ေရခဲမုန္႔စားၿပီး နမ္းရေသာ အနမ္းေလာက္ ခ်ဳိၿမိန္မႈရွိတာ မရွိပါလုိ႔ က်ေနာ္ထင္ပါသည္၊ က်ေနာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ အျပင္ထြက္လွ်င္ အနည္းဆုံး မက္ေဒါနယ္က ငါးမူးတန္ ေရခဲမုန္႔ေတာ့ ဝယ္စားျဖစ္ပါသည္၊ ထုိမိန္းမပါလာလွ်င္ ခ်စ္သူသည္ ေရခဲမုန္႔မစားေတာ့ပါ၊ ထုိမိန္းမသည္ ေရခဲမုန္႔ မႀကိဳက္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္ ဆုိသည္၊ က်ေနာ့္အတြက္ အခ်ဳိၿမိန္ဆုံး အနမ္းေတြ မရရွိေတာ့ပါ၊ ေရခဲမုန္႔ မႀကိဳက္ေသာ မိန္းမ တစ္ေယာက္သည္ ကန္႔လန္႔ျဖစ္ေနကာ၊ ဘယ္လုိ မုန္းစရာေကာင္းသလဲ စဥ္းစာသာ ၾကည့္လုိက္ၾကပါေတာ့။
ထုိမိန္းမသည္ ပခုံးထိရွည္ေသာ ဆံပင္အရွည္ကုိ ထားပါသည္၊ အေၾကေကာက္ေတြ ေခတ္စားတုန္းက အေၾကေကာက္၊ ဒစ္ဂ်စ္တယ္ အေကာက္ေတြ ေခတ္စားလာေတာ့ ဒစ္ဂ်စ္တယ္ အေကာက္၊ တစ္ခါတစ္ေလ အေရာင္ေတာင္ ထည့္လုိက္ေသးသည္၊ ကုိယ္နဲ႔လုိက္သည္ မလုိက္သည္မသိ လုိက္ေကာက္တတ္ေသာ၊ အေရာင္ေတြဆုိးတတ္ေသာ မိန္းမျဖစ္သည္၊ က်ေနာ္သည္ ဆံပင္ရွည္ကုိ ခါးလည္အထိခ်ထား တတ္ေသာ မိန္းမမ်ားကုိ ႏွစ္သက္သူျဖစ္ပါသည္၊ က်ေနာ့္ခ်စ္သူ၏ ဆံပင္သည္လည္း ခါးလည္အထိ ရွည္ပါသည္၊ ထုိမိန္းမသည္ စကားေျပာေနရင္းနဲ႔ ဆံပင္ကုိ ပြတ္သတ္ေလ့ရွိပါသည္၊ တစ္ခါတစ္ေလ ဆံပင္ကုိေဝွ႔ရမ္းတတ္ပါသည္၊ ဒါေပမဲ့ ထုိသုိ႔လုပ္၍ ဆြဲေဆာင္ေစျခင္းသည္ ေယာက္်ား တစ္ခ်ဳိ႕အတြက္ အလြန္ရယ္စရာျဖစ္ေနသည္ကုိ ထုိမိန္းမသည္ မသိရွိခဲ့ေလသလား၊ က်ေနာ့္ခ်စ္သူ ေကာင္မေလးသည္ အလြန္တည္ၿငိမ္ေသာ မိန္းမတစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။
ထုိမိန္းမသည္ အရပ္မနိမ့္ပါပဲနဲ႔ အလြန္ျမင့္ေသာေဒါက္ျမင့္ဘိနပ္ကုိ အျမဲလုိလုိ စီးတတ္သည္၊ သာမန္မိန္းကေလးတုိ႔သည္ ေဒါက္ျမင့္ဘိနပ္ကုိ ရံဖန္ရံခါ သုိ႔မဟုတ္ လုိအပ္မွ စီးတတ္ၾကပါသည္၊ ထုိမိန္းမသည္ တစ္ခါတစ္ေလ ေဒါက္ျမင့္ဘိနပ္ျဖင့္ လမ္းေလွ်က္ေနရင္း ေဘးကုိ တစ္ခ်က္ခ်က္ ေစာင္းၾကည့္တတ္ေသးသည္၊ သူ႔ကုိယ္သူ အဟုတ္ႀကီး ထင္ေနသလား မသိပါ၊ ထုိသုိ႔ ေစာင္း၍ၾကည့္လုိက္ျခင္းကုိ လူအမ်ားက ဂရုျပဳမိလိမ့္မည္၊ သူ႔ကုိ ႏွစ္သက္္ၾကလိမ့္မည္ဟု ထင္ေနျခင္း ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္၊ ျမင့္ေသာေဒါက္ျမင့္ဘိနပ္ကုိ အျမဲလုိလုိ စီးတတ္ေသာ မိန္းမမ်ားသည္ ကုိယ္ကုိကုိယ္ ယုံၾကည္မႈ မရွိေသာ မိန္းမမ်ား ျဖစ္သည္လုိ႔၊ စိတ္ပညာရွင္မ်ား ဆုိထားသည္ကုိ ထုိမိန္းမသည္ မသိရွိ ေနေရာ့သလား၊ က်ေနာ့္ခ်စ္သူ ေကာင္မေလးသည္ ေဒါက္ျမင့္ဘိနပ္ကုိ တစ္ခ်ဳိ႕ ပြဲတက္ေသာ အခါမွာပဲ စီးေလ့ရွိပါသည္။
ျမင့္ေသာေဒါက္ျမင့္ဘိနပ္ကုိ စီးေသာ မိန္းခေလးမ်ား ရွိပါလိမ့္မည္၊ ဆံပင္ကုိ ဒစ္ဂ်စ္တယ္ေကာက္ၿပီး အေရာင္ဆုိးထားေသာ မိန္းခေလးမ်ား ရွိပါလိမ့္မည္၊ ခႏၶာကုိယ္မွ အနံ႔တစ္မ်ဳိးရွိေသာ မိန္းခေလးမ်ား ရွိပါလိမ့္မည္၊ ေရခဲမုန္႔ မႀကိဳက္ေသာ မိန္းခေလးမ်ား ရွိပါလိမ့္မည္၊ လူေတြကုိ ပမာမခန္႔ မ်က္နွာေပးၿပီး စကားေျပာတတ္ေသာ မိန္းခေလးမ်ား ရွိပါလိမ့္မည္၊ ကုိယ္ကုိကုိယ္ အရမ္းတတ္ အကုန္သိသည္ဟု အဟုတ္ႀကီး ထင္ေနေသာ မိန္းခေလးမ်ား ရွိပါလိမ့္မည္၊ ထုိထုိေသာ မိန္းခေလးမ်ားထဲမွာ က်ေနာ္သည္ ထုိမိန္းမကုိ သိပ္မုန္းပါသည္၊ ထုိမိန္းမသည္  က်ေနာ္ကုိ မုန္းရသည္ ဆုိသည္ကုိ သင္ၾကားေပးခဲ့သူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ပါသည္၊ အမုန္းႏွင့္အတူ နာၾကည္းမႈ မ်ားကုိပါ ေပးလာေသာ သူတစ္ေယာက္လည္း ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။
……………………………..
လူငယ္ေတြရဲ႕ ေရစီးေၾကာင္း ေျပာင္းလဲမႈႏွင့္အတူ က်ေနာ္တုိ႔ တစ္ေတြ အဆင္ေျပရာေနရာကုိ ရွာရင္း စကၤာပူကုိ ေရာက္လာခဲ့ၾကသည္၊ က်ေနာ္ႏွင့္ က်ေနာ့္ခ်စ္သူတုိ႔သည္ စကၤာပူတြင္ ေလးငါးႏွစ္ေလာက္အလုပ္လုပ္ၿပီး နွစ္ဦးထဲ ဘဝတစ္ခုကုိ တည္ေထာင္ရန္ ရည္ရြယ္ခဲ့ပါသည္၊ က်ေနာ္တုိ႔သည္ စကၤာပူတြင္ အလုပ္အကုိင္ အဆင္ေျပခဲ့ပါသည္၊ တစ္ခုပဲ ရွိပါသည္ ထုိမိန္းမသည္ က်ေနာ့္ခ်စ္သူနဲ႔အတူ စကၤာပူတြင္ လာေရာက္ အလုပ္လုပ္ပါေတာ့သည္၊ ‘ဒီ စကၤာပူကုိ ထြက္လာလုိ႔ ရေအာင္ သူတုိ႔က ေထာက္ပံ့ခဲ့တာပါ ေမာင္ရယ္၊ က်မရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ေတြပါ’ဆုိတဲ့ ခ်စ္သူရဲ႕ စကားေၾကာင့္ က်ေနာ့္အမုန္းတုိ႔သည္ မ်ဳိသိပ္ခဲ့ရေလသည္။
ထုိမိန္းမ မပါပဲ ခ်စ္သူႏွစ္ဦး စကၤာပူတခြင္ ေလွ်ာက္လည္ရေသာ ေန႔ရက္အခ်ိန္မ်ားသည္ က်ေနာ္ဘဝအတြက္ အေပ်ာ္ဆုံး အခ်ိန္မ်ား ျဖစ္ခဲ့ပါသည္၊   ‘က်မကုိ ခ်စ္ရင္ က်မပတ္ဝန္းက်င္က လူေတြကုိ မမုန္းရဘူး’ ဆုိတဲ့ ခ်စ္သူရဲ႕ စကားေၾကာင့္ ထုိမိန္းမကုိ အထုိက္အေလွ်ာက္ လ်စ္လ်ဴရႈေနခဲ့ရသည္၊ ကုိယ္မႀကိဳက္ႏွစ္သက္သူ မုန္းေနေသာသူ တစ္ေယာက္နဲ႔ သြားလာေနရျခင္း၏ ဒုကၡကုိ ၾကံဳဘူးမွ သိႏုိင္ၾကပါလိမ့္မည္၊   စကၤာပူတြင္ အလုပ္၊ အိမ္၊ ခ်စ္သူနဲ႔ လုံးလည္ပတ္ရင္း အခ်ိန္တုိ႔သည္ ကုန္မွန္းမသိ ကုန္ခဲ့ပါသည္။
ရုံးပိတ္ရက္ရွည္တစ္ခု မေရာက္ခင္ ခ်စ္သူက မေလးရွားကုိ အလည္သြားဘုိ႔ ဆုိလာသည္၊ ႏွစ္ေယာက္ထဲ သြားဖုိ႔ က်ေနာ္ တုိက္တြန္းခဲ့သည္၊ ဒီလုိနဲ႔ ခ်စ္သူႏွစ္ဦး Genting Highlands လုိ႔ေခၚတဲ့ ကာစီႏုိကစားရုံရွိရာ အပန္းေျဖ ေတာင္ေပၚၿမိဳ႕သုိ႔ သြားဖုိ႔ ေရြးခ်ယ္လုိက္ၾကသည္၊ ခက္တာက ႏွစ္ေယာက္ထဲ သြားခ်င္သည္ ဆုိပါမွ၊ ခ်စ္သူက ထုိမိန္းမကုိပါ ေခၚရလိမ့္မယ္လုိ႔ ဆုိလာသည္၊ အႀကိမ္ႀကိမ္ ျငင္းခုံၾကရင္း၊ ၾကားေနက် ေျဖရွင္းသံမ်ားကုိ နားေထာင္အၿပီး၊ ခ်စ္သူအလုိကုိ လုိက္တတ္ေသာ က်ေနာ္သည္၊ ေနာက္ဆုံးေတာ့၊ စိတ္ထဲက မပါေသာ္လည္း ထုိမိန္းမကုိ ေခၚဖုိ႔ သေဘာတူလုိက္ရသည္။
ကုိယ္ထင္သည့္အတုိင္း ျဖစ္မလာသည့္ ဒီခရီးစဥ္အတြက္ ခ်စ္သူအလုိက် က်ေနာ္ ေနေပးခဲ့သည္၊ သုံးညအိပ္ ခရီးတြင္ ပထမေန႔သည္္ ေနဘက္တြင္ ကစားကြင္း၊ ညဘက္တြင္ ကာဆီႏုိနဲ႔ ထုိေန႔သည္ ကုန္ဆုံးခဲ့သည္၊ ဒုတိယေန႔ရက္မွာေတာ့ အင္ဒုိး ကစားကြင္း ပတ္ဝန္းက်င္ျခံမ်ားသုိ႔ သြားလည္ျခင္းျဖင့္ ေန႔ဘက္ အခ်ိန္ေတြကုန္ခဲ့သည္၊ က်ေနာ္တုိ႔ တည္းခုိေသာ ေဟာ္တယ္မွာ First World ေဟာ္တယ္ျဖစ္ၿပီး၊ World Club Room mountain view ကုိရသည္၊ ၂၂ ထပ္မွ ၾကည့္ရေသာ ရႈခင္းသည္ လူကုိ တကယ္ၾကည္းနူးေစပါသည္၊ ဒုတိယေန႔ ညမွာေတာ့ ခ်စ္သူက ညစာကုိ အခန္းထဲမွာပဲ ေတာင္ေပၚ ရႈခင္းေတြကုိ ၾကည့္ၿပီး၊ စားၾကဖုိ႔ ေျပာလာသည္၊ ႏွစ္ရက္လည္ပတ္ခဲ့၍ အနည္းငယ္ ပန္းလုိ႔ေနပါၿပီ ဒါနဲ႔ အားလုံးသေဘာတူလုိက္ၾကသည္၊ ခ်စ္သူက ရုံးက မဲေပါက္လာေသာ မာဂါရီတာ Margarita ေကာ့ေတး တစ္ပုလင္းပါလာသည္ ဆုိသည္၊ အရက္မေသာက္ေသာ္လည္း ထူးထူးျခားျခား ရလာသျဖင့္၊ မိန္းကေလးအႀကိဳက္ အေဖ်ာ္ယာမကာလည္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စမ္းေသာက္ၾကည့္မည္ ဆုိသည္၊ ညစာစားမည့္ အခန္းကုိေတာ့ က်ေနာ့္အခန္းကုိပဲ ေရြးလုိက္သည္၊ သူတုိ႔အခန္းမွာ ႏွစ္ေယာက္ ပစၥည္းေတြ ရႈပ္ပြေနေသာေၾကာင့္လုိ႔ ဆုိပါသည္။
ေဟာ္တယ္ စားေသာက္ဆုိင္မွ အစားအစာမ်ားကုိ မွာယူကာ က်ေနာ္တုိ႔၏ ညစာစားပြဲ ကေလးကုိ ညကုိးနာရီေလာက္မွ စျဖစ္ခဲ့သည္၊ ခ်စ္သူသည္ မာဂါရီတာစပ္နည္းကုိပါ ေမးျမန္းလာၿပီး သူကုိယ္တုိင္စပ္ပါေတာ့သည္၊ တစ္ခြက္ ႏွစ္ခြက္ပဲ စမ္းေသာက္ၾကည့္မည္ ဆုိေသာ သူတုိ႔သည္ တစ္ခြက္ ႏွစ္ခြက္ မကေတာ့ပါ၊ ခ်စ္သူမႈးမွာစုိး၍ က်ေနာ္ကလည္း ယူယူေသာက္ျဖစ္သည္၊ မႈးရီေနေသာ ခ်စ္သူသည္ က်ေနာ္ ရင္ခြင္ထဲက မထြက္ေတာ့ပါ၊ ဘယ္အခ်ိန္ မာဂါရီတာ ပုလင္းကုန္သြားသလဲ၊ ဘယ္အခ်ိန္စားလုိ႔ ၿပီးသြားသလဲ၊ က်ေနာ္ မသိေတာ့ပါ၊ ခ်စ္သူကုိ ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ၿပီးက်ေနာ္ အိပ္ေပ်ာ္ခဲ့သည္ ထင္ပါသည္။
အျပင္မွ အသံတစ္ခ်ဳိ႕နဲ႔ အလင္းေရာင္ေၾကာင့္ မုိးလင္းေနၿပီ ဆုိတာကုိ က်ေနာ္ သိလုိက္ပါၿပီ၊ ထၿပီး မ်က္ႏွာသစ္မလုိ႔ လုပ္ရာတြင္ တစ္စုံတစ္ခုေတာ့ မွားယြင္းေနၿပီ ဆုိတာကုိ က်ေနာ္သိလုိက္ပါသည္၊ ဟာဆုိေသာ အသံနဲ႔အတူ က်ေနာ္တုန္လႈပ္သြားရသည္၊ ရုတ္ျခည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ေၾကာင္အန္းအန္း ျဖစ္လုိ႔ေနပါသည္၊ ညက ဟုတ္သည္ ညက က်ေနာ္ဘာဆုိဘာမွ မမွတ္မိေတာ့ပါ၊ ခုေတာ့ က်ေနာ္သည္ ခုတင္ေပၚတြင္ အဝတ္အစားမ်ား မရွိပါ၊ က်ေနာ္ေဘးတြင္ေတာ့ ခုထက္ထိ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ အဝတ္အစားမ်ား မရွိသည့္ ထုိမိန္းမပါပဲ။

ထုိမိန္းမ၏ အဝတ္အစားမ်ားမရွိ အိပ္ေနေသာ ခႏၶာကုိယ္ကုိၾကည့္ၿပီး ဘာျဖစ္ခဲ့တာလည္း၊ ဘယ္လုိျဖစ္တာလည္း၊ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ စဥ္းစားလုိ႔ေနမိသည္၊ အံ့ၾသျခင္းနဲ႔ ပူပင္မႈေတြက အေျဖထြက္မလာခဲ့ပါ၊ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္ တုန္လႈပ္ေနပါၿပီ၊ ထုိအခ်ိန္တြင္ ထုိမိန္းမ ႏုိးလာပါေတာ့သည္၊ ဘယ္လုိလဲ ဘာျဖစ္တာလဲ ဆုိတာနဲ႔အတူ သူ႔အဝတ္အစားေတြကုိ ဝတ္ဖုိ႔လုိက္ရွာေနပါသည္၊ ထုိအခ်ိန္တြင္ ခ်စ္သူသည္ က်ေနာ့္ အခန္းထဲသုိ႔ ေရာက္လာပါသည္၊ က်ေနာ္တုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ကုိျမင္ေသာအခါ ဘယ္လုိျဖစ္တာလဲေမာင္၊ ဘာေတြျဖစ္တာလဲေမာင္၊ တေမာင္ေမာင္နဲ႔ ေမးခြန္းေတြ ဆက္တုိက္ေမးပါေတာ့သည္၊ ေမးရင္းနဲ႔လည္း မ်က္ရည္ေတြက်လုိ႔ေနသည္၊ က်ေနာ္လည္း ဘာျဖစ္ခဲ့မွန္းမသိဘူး၊ ညကဘာကုိဘာမွ မမွတ္ဘူးလုိ႔ ထပ္ေျပာေနမိပါသည္၊ ထုိမိန္းမကေတာ့ ဘာကုိမွ မေျပာဘဲ အဝတ္အစားေတြ ျပန္ဝတ္ကာ က်ေနာ့္အခန္းထဲက ထြက္သြားပါသည္။


ခ်စ္သူက ဘာေတြျဖစ္ခဲ့လည္း ဘယ္လုိျဖစ္တာလည္းပဲ ထပ္တလဲလဲေမးေနသျဖင့္၊ က်ေနာ္က တကယ္ကုိ ဘာျဖစ္ခဲ့သလဲ မသိပါ၊ ခ်စ္သူကုိဖက္ၿပီး အိပ္သြားခဲ့ေၾကာင္းကုိသာ သတိရေၾကာင္း ျပန္ေျဖရပါသည္၊ တကယ္လည္း က်ေနာ္ဘာမွ မမွတ္မိပါ၊ ဘာဆက္လုပ္ၾကမလဲလုိ႔ ခ်စ္သူကေမးလာပါသည္၊ ဘာျဖစ္ခဲ့မွန္း မသိ၍ ဘာဆက္လုပ္ရမည္ကုိမသိဘူးလုိ႔ ရုိးရုိးေလးေျဖခဲ့ပါသည္၊ ခ်စ္သူက အစ္မဟာ မိန္ကေလးေနာ္ေမာင္လုိ႔ ဆုိလာပါသည္၊ ဒါဆုိ ဘာျဖစ္ခဲ့သလဲ သိရေအာင္ မင္းအစ္မ သြားေမးၾကမယ္ ဆုိၿပီး သူတုိ႔အခန္းကုိ က်ေနာ္တုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ထြက္ခဲ့ပါသည္၊ ထုိမိန္းမသည္ အခန္းထဲတြင္ မရွိေတာ့ပါ၊ သူ႔ပစၥည္းေတြလည္း မရွိေတာ့ပါ၊ ထုိမိန္းမသည္ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ဘာမွ မေျပာပဲ တစ္ေယာက္တည္း စကၤာပူကုိ ျပန္သြားၿပီ ဆုိတာ က်ေနာ္တုိ႔ သိလုိက္ရပါသည္၊ က်ေနာ္တုိ႔ ႏွစ္ေယာက္လည္း အခန္းအပ္ၿပီး ရရာကားနဲ႔ စကၤာပူသုိ႔ ျပန္လာခဲ့ပါသည္၊ လမ္းတြင္ ေငးမုိင္ေနေသာ က်ေနာ္တုိ႔  ႏွစ္ေယာက္သည္ ဘာမွာ စကားမေျပာျဖစ္ပါ၊ က်ေနာ္က ေျပာဆုိရွင္းျပဖုိ႔လုပ္ေသာ္လည္း ေလာေလာဆယ္ ဘာမွ မသိခ်င္ေသးဆုိ၍ ခ်စ္သူကုိ မလြန္ဆန္ဝ့ံေသာ က်ေနာ္သည္ ဆက္၍ မတုိးေတာ့ပါ၊ စိတ္ထဲမွာေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ နွစ္ေယာက္အတြက္ ေလးလံလုိ႔ ေနပါသည္။

ခ်စ္သူကုိ အိမ္ျပန္ပုိ႔ၿပီး၊ ထုိမိန္းမနဲ႔ေတြ႔လွ်င္ သုံးေယာက္အတူ ရွင္းရေအာင္ က်ေနာ္ဆီကုိ အေၾကာင္းၾကားဖုိ႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ မွာၿပီး က်ေနာ္အိမ္သုိ႔ ျပန္လာခဲ့ပါသည္၊ ခ်စ္သူယူလာေသာ 8:4:2 Margarita၏ အစြမ္းသည္၊ ညက ဘာျဖစ္ခဲ့သလဲ၊ က်ေနာ္ဘာကုိ ဘာမွ မမွတ္္မိခဲ့ပါ၊ ခ်စ္သူထံမွ ႏွစ္ရက္တိတိ ဘာအဆက္အသြယ္မွ မရရွိခဲ့ပါ၊ က်ေနာ္ သြားေတြ႔ေသာ္လည္း ခ်စ္သူက အေတြ႔မခံပါ၊ ထုိမိန္းမသည္ ျမန္မာျပည္ကုိ ျပန္သြားၿပီ ဆုိတာကေတာ့ သိခဲ့ရပါသည္၊ ေလးရက္ေျမာက္ေသာေန႔မွာေတာ့ ခ်စ္သူက ဖုန္းဆက္လာသည္၊ ျဖစ္ခဲ့ေသာ အေၾကာင္းေတြက က်ေနာ္တုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ ဘယ္လုိမွ ေရွ႕ဆက္ခရီး မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ေၾကာင္း ခ်စ္ေသာ္လည္း ကုသုိလ္ကံေၾကာင့္ လမ္းခြဲရသည္လုိ႔ မွတ္ယူရန္နဲ႔ သူကုိခြင့္လြတ္ဖုိ႔ ေျပာသည္၊ သူလည္း ျမန္မာျပည္ ျပန္ေတာ့မည္ ဆုိသည္၊ က်ေနာ္လည္း ျမန္မာျပည္သုိ႔ လုိက္သြားခဲ့သည္၊ ခ်စ္သူကုိေတြ႔ရန္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ႀကိဳးစားသည္၊ ခ်စ္သူကုိ၎ ထုိမိန္းမကုိ၎ က်ေနာ္ဆက္သြယ္လုိ႔ မရခဲ့ပါ၊ ျမန္မာျပည္တြင္ မရွိဘူးလုိ႔ေျပာၾကသည္၊ ခ်စ္သူသည္၎ မုန္းသူသည္၎ က်ေနာ္ကုိ ေရွာင္ေျပးသြားၾကပါၿပီ၊ ဒီလုိနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔ ခ်စ္သူတုိ႔သည္ ေဝးကြာ သြားခဲ့ရပါသည္။


ထုိခရီးကုိ သြားခ်င္သူကလည္း ခ်စ္သူပါပဲ၊ ထုိမိန္းမကုိ ေခၚလာခ်င္သူကလည္း ခ်စ္သူပါပဲ၊ မာဂါရီတာ ပုလင္းကုိ ယူလာၿပီး ညစာစားဖုိ႔ လုပ္တာလဲ ခ်စ္သူပါပဲ၊ ခ်စ္သူကုိ ခြင့္လြတ္တတ္ေသာ က်ေနာ္သည္ ဒါေတြကုိ အျပစ္မေျပာရက္ပါ၊ ကုိယ္ကုိတုိင္ကလည္း အသိလြတ္သြားခဲ့သည္ကုိး၊ ထုိညက က်ေနာ္သည္ သမင္ျဖစ္ခဲ့တာလား မုဆုိးျဖစ္ခဲ့တာလား က်ေနာ္မသိပါ၊ ဦးတဲ့သူက ေတာမုဆုိးပဲ မဟုတ္ပါလား၊ က်ေနာ္သည္ ထုိေန႔ကစ၍ အရက္ေသစာ ေသာက္စားျခင္းကုိ လုံးဝေရွာင္က်ဥ္ခဲ့ပါသည္၊ Genting Highlandsသုိ႔ တသက္တြင္ ဘယ္ေတာ့မွ မသြားေတာ့ဘူးလုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ပါသည္၊ ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္သည္ ထုိမိန္းမကုိ နာၾကည္းစြာ မုန္းမိပါသည္၊ က်ေနာ္၏ အခ်စ္ကုိဆုံးရႈံးသြားေအာင္၊ ခ်စ္သူနဲ႔ေကြကြင္းေအာင္ လုပ္ခဲ့ေသာ သိပ္ မုန္းစရာေကာင္းတဲ့ မိန္းမ တစ္ေယာက္ မဟုတ္ပါလား။
……………………………..


ၾကာခဲ့ပါၿပီ၊ အခ်စ္ဆုံးရႈံးမႈေၾကာင့္ ဘဝကုိမထိခုိက္ေစရန္ က်ေနာ္သည္ ျမန္မာျပည္နဲ႔၎ စကၤာပူနဲ႔၎ ေဝးရာကုိ ထြက္ခဲ့ပါသည္၊ ခ်စ္သူႏွင့္ မုန္းသူတုိ႔၏ ေဝးရာကုိပါ၊ လုံးဝ အဆက္အသြယ္ ျဖတ္ေတာက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္၊ တကယ္ေတာ့ သူတုိ႔ဘက္က စ၍ အဆက္အသြယ္ျဖတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္၊ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ ခ်စ္သူ ဘာလုပ္ေနမသလဲ ဘယ္လုိေနမလဲ ဆုိတာကုိေတာ့ သတိရမိပါသည္၊ ေနာက္ပုိင္း ခ်စ္သူသည္ ခ်စ္သူထပ္ရေနသလား မရဘူးလား က်ေနာ္လည္း မသိပါ၊ ေသခ်ာသည္က က်ေနာ္သည္ ဘယ္မိန္းမကုိမွ ခ်စ္လုိ႔ မရေတာ့တာပဲ ျဖစ္ပါသည္။

တစ္ေန႔မွာေတာ့ က်ေနာ့္မိဘက ခဏ ျပန္လာဖုိ႔ ေျပာလာသည္၊ က်ေနာ္ကေတာ့ မျပန္ခ်င္ပါ၊ အသိမိတ္ေဆြ ဘေလာ့ဂါ ကုိႀကီးေက်ာက္က ေျပာလာပါသည္၊ “လူဆုိတာ ဘဝဆုိတာ တကယ္ေတာ့ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ျဖစ္ေနတာ၊ မျဖစ္ခ်င္တာေတြ ျဖစ္ေနရတာ မဟုတ္ဘူး၊ ျဖစ္ေနတာရဲ႕ ေနာက္ကုိ လုိက္ေနၾကရတယ္ ဆုိတာ ဘယ္သူမွ မသိၾကဘူး၊ ငါ ျဖစ္ခ်င္တာ ျဖစ္သြားခဲ့တယ္၊ ငါျဖစ္ခ်င္သလုိ မျဖစ္လာခဲ့ဘူး ဒီလုိပဲ ထင္ေနၾကတာ၊ ဘယ္သူနဲ႔ ေပါင္းသင္း အိမ္ေထာင္ျပဳရမယ္၊ ဘယ္မွာေနရမယ္၊ ဘယ္မွာ အေျခခ်ၾကမယ္၊ ဘယ္မွာေသဆုံးရမယ္ ဆုိတာ ဘယ္သူမွ သိၾကတာ မဟုတ္ဘူး၊ မင္းခ်စ္သူနဲ႔မင္း အိမ္ေထာင္ျပဳသြားၿပီး ျမဲၾကမယ္လုိ႔ မဆုိႏုိင္ဘူး၊ ေပါင္းၿပီးမွ ကြဲၾကသူေတြ အမ်ားႀကီးပါ၊ အဲလုိပဲ ျမန္မာျပည္က ထြက္လာၿပီး၊ ယုိးဒယားမွာပဲ ေသာင္တင္ မလိုလုိ၊ မေလးရွားမွာပဲ ေသာင္တင္ မလိုလုိ၊ စကၤာပူ မွာပဲ ေသာင္တင္ မလိုလုိ၊ ဥေရာပ အေမရိကား ေရာက္လာသူေတြ ရွိသလုိ ျမန္မာျပည္ ျပန္ေရာက္သြားၾကတဲ့ သူေတြလဲ အမ်ားႀကီးပါ၊ ကုိယ့္သခၤ်ဳိင္း ရွိရာကုိ သြားရစျမဲပဲ၊ တစ္ခါတစ္ေလ ေတြးမိတယ္၊ ဝဋ္ေၾကြးေတြကုိ လွည့္ပတ္ၿပီး ဆပ္ေနရသလုိပါပဲ၊ ငါဆုိလည္း ယုိးဒယားလိုလုိ၊ စကၤာပူလိုလုိနဲ႔ ဒီကုိေရာက္လာခဲ့တာပဲ၊ ဒီေရာက္ေတာ့လည္း စိတ္သြားတုိင္ ကုိယ္မပါေတာ့ဘူး၊ ေအးေပါ့ ငါ့သခၤ်ဳိင္းက ဒီမွာကုိး၊ ဒါ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ဳိးျဖစ္တယ္ဆုိတာ ငါယုံၾကည္ခဲ့ၿပီ၊ သံသရာ အဆက္ဆက္ေတြေၾကာင့္ ငါတုိ႔ဘဝေတြ လည္ပတ္ေနရဦးမွာပါ”၊
ေနာက္ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ ကလည္း “မင္း ခု မိဘေတြကုိ ေတြ႔လုိ႔ရတုန္း အလည္ျပန္လုိက္ပါ၊ အနီးကပ္ ေက်းဇူးဆပ္ခြင့္ ရတုန္း ေက်းဇူးဆပ္ပါ”၊ ဒီစကားေတြေၾကာင့္ က်ေနာ္ အိမ္ကုိ အလည္ ျပန္ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။

စကၤာပူက ေရာက္လာေသာ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ကေတာ့ ‘ဟုိတစ္ေလာက မင္းဘယ္မွာ ရွိသလဲဆုိတာ ေမဇင္ေထြးက ေမးေနတယ္၊ ငါတုိ႔လဲ မင္းသေဘာအတုိင္း မသိဘူးေျပာလုိက္ရတယ္၊ သူက မင္းကုိေတြ႔ၿပီး စကားေတြ ေျပာစရာရွိတယ္ဆုိပဲ’၊ ေမဇင္ေထြး ဆုိတာ က်ေနာ္ ခ်စ္ခဲ့ရသူပါ၊ လြန္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြက ဒီစကားေတြကုိ နားေထာင္ခ်င္ပါသည္၊ ခုေတာ့ လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြး ဘာမွ ေျပာစရာမရွိပါ၊ က်ေနာ္သည္ ခ်စ္သူကုိ အလုိလုိက္ေသာ ေယာက္်ား တစ္ေယာက္ မဟုတ္ေတာ့ပါ၊ ၾကာခဲ့ၿပီကုိး၊
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာျပည္ကုိ တစ္ေခါက္ ျပန္ဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္ပါသည္။

ျမန္မာျပည္သုိ႔ အျပန္ စကၤာပူတြင္ တစ္ရက္ဝင္နားလုိက္သည္၊ ဘယ္လုိ သတင္းရသြားသလဲ မသိပါ၊ ခ်စ္သူသည္ က်ေနာ္နဲ႔ ေတြ႔ဆုံ စကားေျပာလုိသည္ ဆုိသည္၊ မၾကာပါဘူး က်ေနာ္ဆီ ဖုန္းဝင္လာပါသည္၊ မထင္မွတ္ေသာ္လည္း မွတ္မိေနေသးေသာ အသံပါ၊ က်မကုိ မွတ္မိေသးရဲ႕လား၊ က်ေနာ့္အေၾကာင္းကုိ အၿမဲစုံးစမ္းလွ်က္ ရွိသည္တဲ့၊ ကြဲသြားတာ ၾကာၿပီဆုိေပမဲ့ မေန႔တစ္ေန႔ကလုိပဲ သူထင္ေၾကာင္း ဆုိလာသည္၊ ဟုတ္ကဲ့ပါ ဒီအသံကုိ ဟုိတစ္ခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ေစာင့္ခဲ့ပါသည္၊ လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြး မရွိေတာ့ဘူးဆုိေပမဲ့၊ ျပန္လည္အမွတ္တရ ရွိလာပါသည္၊ ထုိမိန္းမသည္ အိမ္ေထာင္ျပဳသြားခဲ့ၿပီ ဆုိသည္၊ က်ေနာ့္ခ်စ္သူကေတာ့ ယေန႔ထိတုိင္ အိမ္ေထာင္မျပဳေသးပါ၊ သူ႔တြင္လည္း အျပစ္ရွိေၾကာင္း ခံယူေကာင္း ခံယူထားႏုိင္ပါသည္။

ခ်စ္သူက ဘာေတြကုိ ေျပာခ်င္သလဲ က်ေနာ္မသိပါ၊ ထုိမိန္းမအတြက္ဆုိရင္ေတာ့ က်ေနာ္သည္ ဆက္နားေထာင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ၊ နားေထာင္စရာလဲ အေၾကာင္းမရွိပါ။ တဒဂၤ ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ စိတ္လုိ႔ဆုိဆုိ၊ တစ္စုံတစ္ရာ၏ တုိက္တြန္းမႈေၾကာင့္လုိ႔ ဆုိဆုိ၊ က်ေနာ္သည္ ခ်စ္သူနဲ႔ ေတြ႔ရန္ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ပါသည္၊ ခ်စ္သူကုိ အလုိလုိက္ျခင္း မဟုတ္ေပမဲ့၊ ရင့္က်က္လာမႈႏွင့္အတူ ေတြ႔ဆုံ စကားေျပာရန္ တစ္ေနရာကုိ ခ်ိန္းလုိက္ပါသည္၊ ၁၇ႏွစ္ေက်ာ္ အတြင္း ခ်စ္သူကုိ ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ ျပန္ျမင္ရဦးမည္ျဖစ္သည္၊ ရင္ခုန္ဦးမည္လုိ႔ေတာ့ မထင္ပါ။



ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။
sosegado