မုိက္ကယ္ဘေအး ႏွင့္ သူ၏ ပါရာေနာ္မယ္ အထူးအဆန္းမ်ား ၂

မုိက္ကယ္ဘေအးႏွင့္ သူ၏ ပါေမာကၡ

မုိက္ကယ္ဘေအးတစ္ေယာက္ Pennsylvania တကၠသုိလ္္သုိ႔ ေရာက္လာခဲ့သည္၊ တကၠသုိလ္္ အႀကိဳသင္တန္းအတြက္ျဖစ္သည္၊ Human Sciences ဘာသာကုိ အပုိအျဖစ္ Anthropology ႏွင့္ Parapsychology ကို သင္ယူမလုိ႔ျဖစ္သည္၊ ဘာသာရပ္ႏွင့္ တကၠသုိလ္္ကုိ မႀကိဳက္ပါက အႀကိဳကာလ အတြင္းေျပာင္းႏုိင္သည္၊ အေဖဆီက ေထာက္ပ့ံေၾကး မယူလုိေတာ့သျဖင့္ သုေတသနေက်ာင္းသား (Undergraduate Research) အျဖစ္ ေလွ်က္ထားမိသည္၊ သုေတသနေက်ာင္းသားဆုိလွ်င္ ေထာက္ပ့ံေၾကးရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္၊ ဒီအတြက္ သူ ပါေမာကၡ တစ္ေယာက္ႏွင့္ အင္တာဗ်ဴးရသည္၊ သူစိတ္ဝင္စားသည့္ အရာမ်ားကုိ ေျပာျပေသာအခါ ထုိပါေမာကၡ က သူကုိ ဗာဂ်ီးနီးယား Virginia သုိ႔ ျပန္လြတ္သည္၊ ထုိ ပါေမာကၡ၏ မိတ္ေဆြ ဗာဂ်ီးနီးယား တကၠသုိလ္္က ပါေမာကၡတစ္ေယာက္က Parapsychology ကုိ သုေသသန လုပ္ေနေၾကာင္း သြားေတြ႔ရန္ အၾကံျပဳသည္၊ ဒီလုိနဲ႔ မုိက္ကယ္ဘေအးတစ္ေယာက္ ဗာဂ်ီးနီးယားသုိ႔ ျပန္ေရာက္ခဲ့သည္။

ဗာဂ်ီးနီးယား တကၠသုိလ္္က ပါေမာကၡနာမည္က ဘလိတ္ ျဖစ္သည္၊ ပါေမာကၡ ဘလိတ္ က၊ သူယူရမည့္ဘာသာ၊ လုပ္ရမည့္ သုေတသန ႏွင့္ ရရွိမည့္ ဘြဲ႔တုိ႔ကုိ ရွင္းျပသည္၊ မဟာ ဘြဲ႕ကုိ မျဖစ္မေနယူရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ပါရဂူ ဆက္တက္ဖုိ႔ မဟာတန္းေရာက္မွာ စဥ္းစားၾကမည္ဟုဆုိၿပီး မုိက္ကယ္ဘေအး လက္ခံလုိက္သည္၊ Anthropology ျဖစ္ေသာ္လည္း Independence ဘာသာရပ္ေတြ အမ်ားႀကီးပါ၍ ျဖစ္သည္၊ Research သုေတသန ကလည္း Independence ဘာသာရပ္ပဲျဖစ္သည္၊ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး ေတြရဲ႕ အစြဲအလန္းမ်ားကုိ ေလ့လာရန္ျဖစ္သည္၊ ဆရာ ဘလိတ္ႏွင့္ တပည့္ ဘေအးတုိ႔ ေတြ႔ၾကၿပီျဖစ္သည္။

ဗာဂ်ီးနီးယား တကၠသုိလ္္သည္ လူဝင္စားမ်ားႏွင့္ အတိတ္ဘဝ ယခုဘဝ ဆက္စပ္မႈမ်ားကုိ ေလ့လာရာ၌ နာမည္ႀကီးသည္၊ Research ပါေမာကၡ ေဒါက္တာအုိင္ရန္ (Dr. Ian Stevenson) သည္ ကမာၻအန႔ွံ လူဝင္စားသည္ဆုိေသာ အတိတ္ဘဝကုိ ျပန္သတိရေနသည္ဆုိေသာ ကေလးမ်ားႏွင့္ လူမ်ားကုိ ေလ့လာမႈျပဳခဲ့သည္၊ ေလ့လာမႈေပါင္း ၂၅၀၀ေက်ာ္ ႏွင့္ စာအုပ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ကုိ ေရးသားထုတ္ေဝခဲ့သည္၊ အထူးသျဖင့္ ကေလးမ်ား ေျပာဆုိမႈမ်ားသည္ သူတုိ႔၏ အရင္ဘဝ အေၾကာင္း အမ်ားအျပား မွန္ကန္ခဲ့သည္၊ ထုိအျပင္ ေမြးရာပါ အမွတ္မ်ား၊ ထူးဆန္းေသာ ခႏၶာကုိယ္ အစိတ္အပုိင္း အခ်ဳိ႕မ်ားသည္ အရင္ဘဝက ပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္မႈ အမွန္ရွိခဲ့ၾကသည္၊ အရင္ဘဝ အမွတ္ရမႈမ်ားသည္ ကေလးႀကီးျပင္းလာသည္ႏွင့္အမွ် ေမ့ေပ်ာက္သြားတတ္ၾကသည္၊ ရွားပါးေသာ လူတစ္ခ်ဳိ႕သည္ ႀကီးလာသည့္အထိ အမွတ္ရေနတတ္ၾကသည္၊ အေနာက္တုိင္း ဘာသာေရးႏွင့္ ပညာရွင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေဒါက္တာအုိင္ရန္ ေလ့လာေတြ႔ရွိမႈမ်ားကုိ အျငင္းပြားမႈ ရွိခဲ့ၾကသည္၊ ေဒါက္တာအုိင္ရန္က "maybe we're supposed to forget, but sometimes that system malfunctions, and we don't forget completely"
က်ေနာ္တုိ႔အားလုံး ေမ့ပစ္ဖုိ႔ပါပဲ ဒါေပမဲ့ တစ္ခါတစ္ေလ အစီအစဥ္ လြဲေခ်ာ္မႈေတြေၾကာင့္ အားလုံးကုိ က်ေနာ္တုိ႔ မေမ့ပစ္ႏုိင္ခဲ့ဘူး ဆုိသည္၊ မုိက္ကယ္ဘေအး၏ ဆရာ ပါေမာကၡ ဘလိတ္သည္ ေဒါက္တာအုိင္ရန္၏ တပည့္တစ္ဦးျဖစ္သည္၊ ေဒါက္တာအုိင္ရန္၏ ေလ့လာမႈမ်ားကုိ ဆက္လက္ ေလ့လာေနသူျဖစ္သည္၊ ဒါေပမဲ့ ပါေမာကၡ ဘလိတ္ ဒီတစ္ခါ ေလ့လာမႈကေတာ့ လူေတြ၏ အတိတ္ဘဝကုိ ျပန္ေျပာႏုိင္သည္ဆုိေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား အေၾကာင္းပင္၊ ထုိေၾကာင့္ သူ၏ေက်ာင္းသားတစ္ဦးျဖစ္ေသာ မုိက္ကယ္ဘေအး တစ္ေယာက္လည္း ထုိေလ့လာမႈမ်ားကုိ ျပဳလုပ္ရမည္ျဖစ္သည္။

အတိတ္ဘဝကုိ ျပန္ေျပာႏုိင္သူမ်ား သုိ႔မဟုတ္ ေရွ႕ျဖစ္ေနာက္ျဖစ္ ေျပာႏုိင္သူမ်ားကုိ ေလ့လာမႈျပဳရာ၌ ဘြဲ႔ယူေက်ာင္းသားအတြက္ လြယ္ကူပါသည္၊ ထုိေျပာႏုိင္သူမ်ားကုိ ေယဘုယ် အမ်ဳိးအစားခြဲ၍ လူအေယာက္ ၅၀ ေလာက္ကုိ စုစည္းၿပီး ထုိပုဂၢိဳလ္မ်ားဆီ ေစလြတ္ကာ ေမးခြန္းမ်ားကုိ ေမး၍ စစ္တမ္း ေကာက္ယူျခင္းျဖစ္သည္၊ ေနာက္ဆုံးေကာက္ခ်က္ကုိ ေရးေပးဖုိ႔လုိၿပီး ဘယ္သူမွားတယ္ မွန္တယ္ ခြဲျခား ဆုံးျဖတ္စရာ မလုိေပ၊ မုိက္ကယ္ဘေအးသည္ သူ၏ ပေရာဂ်က္တြင္ ထုိေျပာႏုိင္သူ အမ်ဳိးအစားငါးမ်ဳိးကုိ အေျခခံခဲ့သည္၊

• ပရေလာက သုိ႔မဟုတ္ နတ္ဘုရားမ်ား အကူအညီျဖင့္ ေျပာႏုိင္သည္ ဆုိသူမ်ား
• ေမြးရာပါ စြမ္းအား သုိ႔မဟုတ္ ေလ့က်င့္၍ ရလာေသာ စြမ္အားမ်ားျဖင့္ ေျပာႏုိင္သည္ ဆုိသူမ်ား
• နကၡတ္ က်မ္းမ်ား တြက္ခ်က္မႈ မ်ားကုိ ကုိးကား၍ ေျပာႏုိင္သည္ ဆုိသူမ်ား
• တစ္စုံတစ္ခု တစ္စုံတစ္ရာ၏ တန္ခုိးေၾကာင့္ ေျပာႏုိင္သည္ ဆုိသူမ်ား
• ဘုရားသခင္ သုိ႔မဟုတ္ နတ္ဘုရားမ်ား၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ ေပးသနားမႈေၾကာင့္ ေျပာႏုိင္သည္ ဆုိသူမ်ား

စသည္တုိ႔ကုိ အေျခခံေလ့လာခဲ့သည္၊ ထုိေလ့လာမႈမ်ားကုိ အေျခခံကာ မဟာႏွင့္ ပါရဂူ အတြက္က်မ္းျပဳရန္ ေရြးခ်ယ္ရမည္ျဖစ္သည္။
ေက်ာင္းအတန္းေတြတက္ရင္းနဲ႔ပင္ မုိက္ကယ္ဘေအးတစ္ေယာက္ ေလ့လာမႈအတြက္ ျပန္ေျပာႏုိင္သည္ဆုိေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား အမ်ားဆုံးရွိရာ လာဗီးဂတ္စ္ႏွင့္ နယူးေရာက္သုိ႔ ကူးခ်ည္သန္းခ်ည္ လုပ္ေနရသည္၊ ဘာသာေရး အရ အမ်ဳိးမ်ဳိး ကြဲျပားေသာ္လည္း အေမရိကန္တြင္ အတိတ္ဘဝကုိ ယုံၾကည္သူ ၂၇% ေလာက္ရိွသည္၊ အဂၤလန္တြင္ ၂၅%ေက်ာ္ရွိသည္၊ ကမာၻေက်ာ္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားထဲမွာ အတိတ္ဘဝကုိ လက္ခံသူမ်ားမွာ Aristotle, Plato, Julius Caesar, Leonardo di Vinci, Shakespeare, Benjamin Franklin, Ralph Waldo Emerson, Leo Tolstoy, Henry David Thoreau, Albert Einstein, Walt Whitman, Thomas Edison, Carl Jung, ႏွင့္ ေနာက္ဆုံး Richard Gere တုိ႔ျဖစ္သည္။

တဘက္ကလည္း မုိက္ကယ္ဘေအးတစ္ေယာက္ သူ၏အတိတ္ဘဝႏွင့္ ဆက္သြယ္သည္ဟု ထင္ရေသာ သူ၏ ထူးဆန္းေသာ စိတ္ခံစားမႈကုိ ေလ့လာစုံစမ္းရန္ျဖစ္သည္၊ လူ၅၀ေက်ာ္မွ ရရွိေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကုိ အေျခခံ၍ သူသည္ အတိတ္ဘဝႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေျပာဆုိႏုိင္သည္ဆုိေသာ ပုဂၢိဳလ္ ၁၀ဦးကုိ ကုိယ္တုိင္သြားေရာက္ ေလ့လာခဲ့သည္၊ ထုိသူတုိ႔၏ ေျပာဆုိ ေဟာေျပာခ်က္မ်ားကုိ စိတ္ေက်နပ္မႈ မရွိေသာ္လည္း ထုိအထဲမွ ထူးျခားေသာသုံးဦးကုိ ဒုတိယအႀကိမ္ သြားေတြ႔ရန္ ဆုံးျဖတ္ခဲ့သည္။

ႏွစ္ေယာက္မွာ လာဗီးဂတ္စ္မွ ျဖစ္ၿပီး က်န္တစ္ေယာက္မွာ ဆန္ဖရန္စစၥကုိ က ျဖစ္သည္၊ ပထမတစ္ေယာက္ကေတာ့ အုိင္ယာလန္က အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး လာဗီးဂတ္စ္တြင္ ရုံးထုိင္ကာ က်န္ဥေရာပႏုိင္ငံမ်ားတြင္လည္း ရုံးခြဲဖြင့္ထားသည္၊ တစ္ဘဝသိခ်င္လွ်င္ ဘယ္ေလာက္၊ ႏွစ္ဘဝသိခ်င္လွ်င္ ဘယ္ေလာက္ ဆုိၿပီး ဒီလုပ္ငန္းကုိ စီးပြားေရးဆန္ဆန္ လုပ္ကုိင္ေနသူျဖစ္သည္၊ တစ္ေယာက္ေယာက္၏ အကူအညီႏွင့္ သိျမင္ ေျပာဆုိႏုိင္သည့္ ပုံစံျဖစ္သည္၊ လူငယ္မ်ားအႀကိဳက္ ေျပာဆုိ ေျဖၾကားသည္၊ မုိက္ကယ္ဘေအးကုိလည္း မုိက္ကယ္ဘေအးသည္ အရင္ဘဝက ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံက မိန္းမတစ္ဦးျဖစ္ေၾကာင္း အရုပ္ဆုိးေၾကာင္း အိမ္ေထာင္မရွိေသာ္လည္း အတူေနဘူး သူေတြရွိေၾကာင္း အသက္ပုိႀကီးေသာ အိမ္ေထာင္ရွိ အမ်ဳိးသားတစ္ေယာက္ကုိ စြဲလန္းႀကိဳက္မိသည္၊ ထုိအမ်ဳိးသားေသဆုံးသြားေသာအခါ အေမရိကားတြင္ လူလာျဖစ္သည္၊ ထုိသူကုိ စြဲလန္းစိတ္ျဖင့္ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ေသဆုံးခဲ့ၿပီး ထုိအမ်ဳိးသား လူျဖစ္ရာ အေမရိကား၌ လူျပန္ျဖစ္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒီဘဝတြင္ မုိက္ကယ္ဘေအးသည္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာၿပီး၊ ထုိသူမွာ မိန္းမတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာေၾကာင္း ေျပာသည္၊ ထုိမိန္းမ ျဖစ္လာေသာ သူကုိ ရွာရန္ သူအကူအညီ ေပးႏုိင္ေၾကာင္း ေငြကုန္ခံႏုိင္လွ်င္ ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္းေျပာသည္၊ မုိက္ကယ္ဘေအး အတြက္ သူ၏ ေျပာစကားမ်ားသည္ စိတ္ဝင္စားစရာျဖစ္သည္၊ ထုိအမ်ဳိးသမီးကလည္း ယုတၱိရွိစြာ စိတ္ဝင္စားေအာင္ ေျပာတတ္သည္၊ မုိက္ကယ္ဘေအးကိုလည္း ဗီယက္နမ္ကျပားလုိ႔ ထင္ေနသည္၊ ‘မုိက္ကယ္ဘေအးက ဟုိတစ္ေန႔က မင္း ငါ့ကုိ စစ္သားတစ္ေယာက္လုိ႔ေျပာတယ္လုိ႔’ ေစာဒက တက္လုိက္ရာ အမ်ဳိးသမီးက “ေအးေအး မင္းကုိ ေျပာဖုိ႔ေမ့သြားတာ မင္းက အရုပ္ဆုိးဆုိး စစ္သမီးတစ္ေယာက္ေပါ့” ဟုဆုိသည္၊ တကယ္ေတာ့ သူမထံ ဒုတိယအႀကိမ္လာရျခင္းသည္ ဟုိတစ္ေန႔က သူ႔ကုိ စစ္သားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ဘူးသည္ဟု ေျပာေသာၾကာင့္ျဖစ္သည္၊ သူစိတ္ထဲတြင္ ျမင္ေနေတြ႔ေနရသည္မွာ သူသည္ အရင္ဘဝကစစ္သား တစ္ေယာက္ မဟုတ္ပါလား၊ ခုေတာ့ ဒီမိန္းမက စစ္သားကေန စစ္သမီးျဖစ္သြားေခ်ၿပီ၊ က်သင့္ေငြမ်ားကုိ ေပးေခ်ၿပီး ေဟာခန္းထဲက ေခါင္းအႀကိမ္ႀကိမ္ခါကာ ထြက္လာခဲ့မိသည္။

ေနာက္တစ္ေယာက္ကလည္း မုိက္ကယ္ဘေအးကုိ စစ္သားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ဘူးသည္ဟု ေျပာဆုိလာသူမွာ တိဘက္ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးျဖစ္သည္၊ သူကေတာ့ ဆန္ဖရန္စစၥကုိ က ျဖစ္သည္၊ သူ ေရွ႕ျဖစ္ေနာက္ျဖစ္ ေဟာပုံက ထူးျခားသည္၊ မုိက္ကယ္ဘေအးကုိ ပထမ ဗုဒၶဘုရားကုိ ရွိခုိးပူေဇာ္ခုိင္းသည္ ထုိေနာက္ နတ္ဘီလူးကဲ့သုိ႔ ေရာင္စုံပုံႀကီးေတြ ကာရံထားေသာ ပိတ္စမ်ားနဲ႔ျပဳလုပ္ထားေသာ အခန္းငယ္ေလးတြင္ မုိက္ကယ္ဘေအးေရာ သူေရာ တရားထုိင္သည္၊ တရားထုိင္နည္းေတာ့ သင္ေပးသည္၊ တစ္နာရီၾကာေသာအခါ တိဘက္ဘုန္းႀကီးသည္ သူတရားထုိင္တာကုိ ရပ္ၿပီး မုိက္ကယ္ဘေအးကုိ ဆက္ထုိင္ခုိင္းထားသည္ သူကေတာ့ ရြတ္ဖတ္မႈမ်ားကုိ စတင္ေတာ့သည္၊ တစ္နာရီခန္႔ ၾကာေတာ့ သူလည္း ရြတ္ဖတ္မႈမ်ား ရပ္လုိက္ၿပီး မုိက္ကယ္ဘေအးကုိလည္း တရားထုိင္ ရပ္ေစသည္၊ ထုိေနာက္ ထုိဘုန္းႀကီးသည္ သူ႔ေရွ႕ရွိ ေၾကးေရခြက္ႀကီးထဲ စူးစုိက္ၾကည့္ရင္း မုိက္ကယ္ဘေအးကုိ ေဟာ ေတာ့သည္၊ မုိက္ကယ္ဘေအးသည္ အရင္ဘဝက စစ္သားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ဘူးသည္၊ ထုိေနာက္ ေခြးဘဝကုိ ေရာက္ခဲ့ၿပီး ခုလူျဖစ္လာခဲ့သည္၊ ယခုဘဝတြင္ စာသင္ၾကားသူ ဆရာျဖစ္ႏုိင္ေသာ္လည္း ပါရဂူ ပါေမာကၡ မျဖစ္ႏုိင္ မျဖစ္လာႏုိင္၊ အေမအသစ္တစ္ေယာက္ရၿပီး၊ ေမာင္ႏွမသားခ်င္းဆုံးရႈံးမည္ဟု ဆုိသည္၊ အရင္ဘဝက မၿပီးေသးေသာ အလုပ္မ်ားကုိ ခုဆက္လုပ္ရမည္ဆုိသည္၊ အရင္ဘဝက လုပ္ရန္အေၾကြးမ်ားက်န္ခဲ့သည္ လုပ္ၿပီးေတာင္းပန္ရမည္ ဟုဆုိသည္၊ ပုိမုိသိခ်င္လွ်င္ ခုလုိ တရားလာအားထုတ္၍ ၾကည့္ႏုိင္ေၾကာင္း ေျပာသည္၊ မေရရာေသာအေျဖမ်ားျဖင့္ မုိက္ကယ္ဘေအးျပန္လာခဲ့သည္၊ သူတြင္ ညီအစ္ကုိ ေမာင္ႏွမမ်ား မရွိပါ၊ အေမအသစ္ရႏုိင္သည္ေတာ့ ျဖစ္ႏုိင္သည္၊ အေဖသည္ စုိးစုိးကုိ လက္ထပ္ေပလိမ့္မည္၊ ေနာက္ၿပီး အရင္ဘဝက စစ္သားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ဘူးသည္၊ အရင္ဘဝက လုပ္ရန္အေၾကြးမ်ားက်န္ခဲ့သည္ လုပ္ၿပီးေတာင္းပန္ရမည္ ဆုိေသာ ေဟာေျပာခ်က္မ်ားေၾကာင့္ အေတြးမ်ား သူဆီမွာက်န္ရစ္ခဲ့သည္။

ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ လာဗီးဂတ္စ္အနီး ေကာင္တီတစ္ခုကျဖစ္သည္၊ ေဟာသူသည္ ေျမာက္အိႏိၵယ အေမရိကန္အစပ္ျဖစ္သည္၊ ေဟာခန္းထဲတြင္ ဟိႏၵဴ နတ္ဘုရားမ်ား၊ အေမရိကားက ရက္အင္ဒီယန္း နတ္ဘုရားမ်ား၊ တစ္ျခား အမ်ဳိးအမည္မသိေသာ နတ္ဘုရားမ်ားလည္းရွိသည္၊ ကြမ္ရင္မယ္ေတာ္ႏွင့္ တာအုိစစ္နတ္မ်ားလည္း ပါလုိက္ေသးသည္၊ ထုိ ပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ စကားေျပာၾကည့္ေသာအခါ လူကဲခတ္ေကာင္းေသာ behavior technology ကုိပုိႏုိင္ေသာ၊ စိတ္ကုိ ဖမ္းယူႏုိင္ေသာ စိတ္ပညာရွင္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ဖုိ႔မ်ားသည္၊ မုိက္ကယ္ဘေအးကုိ အရင္ေန႔က ေဟာလုိက္ေသာ အရင္ဘဝက စစ္သားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္၊ တုိက္ပြဲေတြၾကား ေလွ်ာက္သြားေနတယ္၊ အိမ္အႀကီးႀကီးမွာေနတယ္ ဆုိတာေတြသည္ မုိက္ကယ္ဘေအး၏ အတြင္းစိတ္ကုိ စိတ္ပညာအရ ဖတ္ရႈသြားျခင္းျဖစ္မည္၊ ထုိသည္ထက္ ဘာမွ ပုိမေျပာႏုိင္ေတာ့၊ ပုိသိခ်င္လွ်င္ ေနာက္ထပ္ လာခဲ့ဆုိ၍ ေရာက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္၊ ဒီေန႔ေတာ့ ထုိ ပုဂၢိဳလ္သည္ မုိက္ကယ္ဘေအးကုိ ေယာဂထုိင္ခုိင္းသည္၊ သမထနည္းျဖင့္ စိတ္ကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ရန္ျဖစ္သည္၊ သူကေတာ့ အုမ္ အုမ္ ဆုိၿပီး တစ္ခုခုကုိ သီခ်င္းသံကဲ့သုိ႔ ရြတ္ဆုိေနသည္၊ ထုိ ပုဂၢိဳလ္ ထုိင္ခုိင္းသည့္ ေယာဂထုိင္နည္းသည္ လက္ေတြ႔ မၾက၍ စိတ္တည္ၿငိမ္မႈ မရေပ၊ ထုိသူကလည္း ထပ္တလဲလဲ ကြန္စန္ထရိတ္လုပ္ခုိင္းေနသည္၊ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ထုိ ပုဂၢိဳလ္နည္းအတုိင္း မလုပ္ေတာ့၊ တိဘက္ဘုန္းႀကီး သင္ေပးထားသည့္အတုိင္း တရားထုိင္လိုက္သည္၊ စိတ္သည္တည္ၿငိမ္သြားခဲ့သည္၊ ထုိေနာက္ စိတ္တည္ၿငိမ္မႈေနာက္သုိ႔ ေမ်ာပါသြားသည္။
……………………………………………………………………………………..

မုိက္ကယ္ဘေအး ႏွင့္ လက္ဖတန္နင္ ဘရုိက္

ေနရာကား စစ္ေျမျပင္ ေနာက္တန္းစခန္းတစ္ခုျဖစ္သည္၊ ဒဏ္ရာရလာေသာ စစ္သားမ်ားကုိ သူတုိ႔သိသမွ် ရန္သူ၏ အေျခအေနမ်ားကုိ ေမးျမန္းၿပီး လူနာကုသရာအေဆာင္မွ စစ္ဆင္ေရးရုံးဘက္ ထြက္လာခဲ့သည္၊ သူ၏ အထက္အရာရွိ ဗုိလ္မွဴး ဗစ္တာကုိ သြားေတြ႔ရန္ျဖစ္သည္၊ ယမ္းေငြ႔မ်ား ေပၾကံေနေသာ စစ္ဝတ္စုံမ်ားႏွင့္ စစ္သားမ်ားၾကားတြင္ သူ၏စစ္ဝတ္စုံက အနည္းငယ္ သစ္လြင္ေနသေယာင္ရွိသည္၊ ငယ္ရြယ္ေသာ တက္ၾကြေသာ စစ္သားဆန္ေသာ အမႈအရာမ်ားသည္ သူ၏မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ေပၚလြင္လွ်က္ရွိသည္၊ စစ္တပ္ထဲ ဝင္ကာစက ခြဲထြက္ခ်င္ေသာ ေျမာက္ပုိင္းကသူပုန္ေတြကုိ ႏိွမ္ႏွင္းရာတြင္ သူတုိ႔တပ္ဖြဲ႔မ်ား ေအာင္ျမင္မႈရခဲ့သည္၊ ထုိအတြက္ သူသည္ မိမိကုိယ္ကုိ ယုံၾကည္မႈေတြ ရရွိလာသည္၊ သူနာမည္သည္ ေအဒင္ဘရုိက္ ျဖစ္သည္၊ အေမရိကန္တပ္မေတာ္ သတင္းေထာက္လွမ္းေရးတပ္ဖြဲ႔မွ လက္ဖတန္နင္ တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။

“ခြဲထြက္မႈေတြကုိ အကုန္ တစ္စက္မက်န္ ႏွိမ္နင္းပစ္ရမယ္ ဒါမွ ေနာင္လာေနာင္သားေတြအတြက္ ေကာင္းက်ဳိးေတြ အမ်ားႀကီးခံစားရမွာ၊ ဒီလုိ ခြဲထြက္မႈေတြ မရွိေတာ့ရင္ အနွစ္ ၂၀၊ အနွစ္ ၅၀ အတြင္း အေမရိကန္ဟာ ကမာၻမွာ နံပါတ္ဝမ္း ျဖစ္လာလိမ့္မယ္၊ သမုိင္းမွာေတာ့ မင္းတုိ႔ စစ္တပ္ဟာ နာမည္ဆုိးႏွင့္ က်န္ရစ္ခဲ့ႏုိင္ေပမဲ့ တစ္ခ်ိန္က်ရင္ မင္းတုိ႔ကုိ ဒီႏုိင္ငံရဲ႕ တုိးတက္ေအာင္ျမင္မႈေတြအတြက္ ဂုဏ္ျပဳၾကလိမ့္မယ္၊” ဆုိတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြရဲ႕ အေျပာေတြေအာက္မွာ အေမရိကန္စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြ ဘဝင္ျမင့္ေစခဲ့သည္၊ သုိ႕ေသာ္ ယခုတုိက္ရသည့္ စစ္ပြဲက ခြဲထြက္ခ်င္သူေတြနဲ႔ တုိက္ရသည့္ တုိက္ပြဲမဟုတ္၊ နီဂရုိးအာဖရိကန္ ကၽြန္ေတြကုိ လြတ္လပ္ခြင့္ေပးရန္ စည္းရုံးရာမွ အင္အားႀကီးမားလာကာ ကုိယ္ပုိင္လြတ္လပ္ခြင့္နယ္ကုိ ထူေထာင္သည္အထိ ျဖစ္လာခဲ့သည္၊ လမ္းေတြ တံတားေတြကုိ ေဖါက္ခြဲဖ်က္ဆီးၾကသည္၊ လက္နက္တုိက္မ်ား ဘဏ္မ်ားကုိ ဝင္စီးသည္၊ ေဒသခံမ်ားျဖစ္သည့္အေလွ်ာက္ နယ္ေျမကၽြမ္းက်င္မႈ အသာစီးရကာ ေျပာက္က်ားနည္းႏွင့္ စစ္တပ္ကုိစစ္ဆင္တုိက္ခုိက္သည္၊ ထုိအတြက္ စစ္တပ္မွ အက်အဆုံးမ်ားစြာ ရင္ဆုိင္ရသည္၊ ဒီလုိ စစ္ပြဲမ်ဳိးတြင္ သူတုိ႔လုိ ေထာက္လွမ္းေရး တပ္ဖြဲ႔မ်ားသည္ အေရးပါသည္၊ သူပုန္သတင္းတိက်မႈ ႏွင့္ သူပုန္အားနည္းခ်က္သည္ ဒီစစ္ပြဲတြင္ အေရးပါသည္၊ အထူးသျဖင့္ သူပုန္ေခါင္းေဆာင္ John Brown ဂၽြန္ဘေရာင္းသည္ ဒီနယ္ေျမလူထု ေထာက္ခံမႈသိပ္မရေသာ္လည္း ေၾကာက္ၾကသည္၊ သူကုိ မေထာက္ခံေသာ ေျမပုိင္ရွင္၊ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားကုိ အေျခခံယူကာ သတင္းေထာက္လွမ္းရမည္ ျဖစ္သည္။

သူတုိ႔တပ္ဖြဲ႔ကုိ စစ္ဆင္ေရး ၄ နယ္ေျမ စစ္ဆင္ေရးမွဴး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ဖရန္႔လန္းဘတ္ႏွင့္ တြဲထားခဲ့သည္၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္လန္းဘတ္သည္ ၿဗိတိသွ် ဘုရင့္တပ္မေတာ္မွ ေျပာင္းလာသူျဖစ္သည္ အာရွတြင္ ပုန္ကန္သူမ်ားကုိ အျမစ္ျပတ္ ႏွိမ္နင္းရာ၌ နာမည္ႀကီးသည္၊ ရြာပုန္းမ်ားကုိ မီးရိႈ႕အျမစ္ျဖတ္သည္၊ မသကၤာသူမ်ား အႏၱာရယ္ရွိသည္ ထင္သူမ်ားကုိ ရွင္းပစ္သည္၊ ေျပာက္က်ားေတြကုိ ျဖတ္ေတာက္ ပိတ္စုိ႔နည္းျဖင့ ္တုိက္ရမည္ကုိ ေကာင္းေကာင္းကၽြမ္းက်င္သည္၊ ‘ယုံၾကည္ခ်က္အရ စစ္ေရးအရ လုပ္သည္ပဲထားဦး မုိင္းေထာင္၊ တံတားဖ်က္၊ ဖ်က္လုိဖ်က္ဆီး လုပ္ေနသမွ်ေတာ့ ဒီေကာင္ေတြဟာ ေသာင္းက်န္းသူ အၾကမ္းဖက္သမားေတြပဲ’ ဆုိၿပီး ဂၽြန္ဘေရာင္းကုိ အစုိးရက အၾကမ္းဖက္သမားအျဖစ္ သတ္မွတ္သည္၊ အေမရိကန္သမုိင္းတြင္ အဆုိးဝါးဆုံး အၾကမ္းဖက္သမား အျဖစ္ေဖၚျပခံရသည္၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္လန္းဘတ္ နဲ႔ တြဲလုပ္ရသျဖင့္ သူႏွင့္ သူ႔အထက္အရာရွိမွာ ေတာ္ေတာ္ဖိအားေပး ခံရသည္၊ ေနာက္ဆုံး ဂၽြန္ဘေရာင္းကုိ အရွင္လုိခ်င္တယ္ ဆုိၿပီး ရန္သူနယ္ေျမထဲထိ ဝင္ကာ သတင္းအတိက်ရဖုိ႔ ေစလြတ္ တာဝန္ေပးလုိက္သည္၊ သူတုိ႔ ေထာက္လွမ္းေရး တပ္ဖြဲ႔မွ သူ(လက္ဖတန္နင္ ဘရုိက္)၊ လက္ဖတန္နင္ ဂယ္ရီ၊ တပ္ၾကပ္ႀကီးဖါဂူဆန္ႏွင့္ ဗုိလ္မွဴးဗစ္တာ တုိ႔ ရဲေလးေဖၚသည္ ဂၽြန္ဘေရာင္း၏ သတင္းအတိအက်ရရွိရန္ ရန္သူနယ္ေျမ အႏၱရယ္ၾကားသုိ႔ ထုိးေဖါက္ဝင္ေရာက္ရသည္၊ တပ္ၾကပ္ႀကီးဖါဂူဆန္ကေတာ့ တပ္ဖြဲ႔ႏွင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္လန္းဘတ္ၾကား ဆတ္သားတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္၊ ဂယ္ရီက ကုိယ္ေပ်ာက္ သတင္းသမားျဖစ္ၿပီး သူႏွင့္ ဗုိလ္မွဴးဗစ္တာ တုိ႔က ကုိယ္တုိင္ ေအာ္ပေရးရွင္းလုပ္ရမည့္ သူမ်ားျဖစ္သည္။

ဒီလုိနဲ႔ သူႏွင့္ ဗုိလ္မွဴးဗစ္တာတုိ႔ သူပုန္နယ္ေျမအတြင္း လွ်ဳိ႕ဝွက္သြားလာ သတင္းယူရသည္၊ သူတုိ႔ေပးေသာ သတင္းမ်ားျဖင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္လန္းဘတ္တပ္မ်ား ေအာင္ပြဲမ်ား ရရွိၾကသည္၊ ထုိအတြက္ ဂၽြန္ဘေရာင္းတုိ႔ကလည္း သိရွိသြားၿပီး သူတုိ႔ကုိ ေျမလွန္ရွာၾကသည္၊ တစ္ေန႔တြင္ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္သည္ လယ္ပုိင္ရွင္ ေျမပုိင္ရွင္ မိသားစု အိမ္တစ္အိမ္တြင္ သတင္းရယူရန္ မိသားစုကုိ စစ္ေဆးေနခဲ့သည္၊ ေျမပုိင္ရွင္ အဖုိးႀကီးနာမည္က စတီဗင္ျဖစ္သည္၊ စတီဗင္ မိသားစုတြင္ သမီးသုံးေယာက္ သားႏွစ္ေယာက္ စုစုေပါင္း ၇ ေယာက္ရွိသည္၊ ႀကီးၾကပ္သူ ၅ ေယာက္ႏွင့္အတူ ကၽြန္ေပါင္း ၈၀ ေက်ာ္ကုိပုိင္ဆုိင္သည္၊ သူပုန္ေခါင္းေဆာင္ ဂၽြန္ဘေရာင္းကုိ သိရွိသူျဖစ္ၿပီး ေငြေၾကးေထာက္ပ့ံသူလည္းျဖစ္သည္၊ တကယ္တမ္း စစ္ေဆးေမးျမန္းေသာအခါ အဖုိးႀကီး စတီဗင္သည္ စိတ္ဓါတ္က်ေနၿပီျဖစ္သည္၊ စစ္ပြဲေၾကာင့္ လယ္ေျမလည္း မလုပ္ႏုိင္၊ ႀကီးၾကပ္သူေတြကလည္း မလာေတာ့၊ ကၽြန္တစ္ခ်ဳိ႕ကလည္း ထြက္ေျပးၾက၏၊ တဘက္မွာလည္း ဂၽြန္ဘေရာင္းကုိ ကူညီသည္ဆုိရာ၌ မိသားစု လုံၿခံဳေရးႏွင့္ ရွင္သန္ေရးအတြက္ျဖစ္သည္၊ တဘက္မွာလည္း အစုိးရက အဖုိးႀကီးကုိ သူပုန္ေထာက္ပံ့သူအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားသည္၊ မၿငိမ္းခ်မ္းေသာ နယ္ေျမတြင္ ေနရသူမ်ား၏ဘဝကား မလြယ္ပါေပ။

အဖုိးႀကီး စတီဗင္ထံမွ ဂၽြန္ဘေရာင္းတုိ႔၏ အေရးႀကီးေသာ သတင္းမ်ား ရရွိလုိက္သည္၊ ထုိညမွာပင္ အဖုိးႀကီးအိမ္သုိ႔ သူပုန္အဖြဲ႔မ်ား ဝင္ေရာက္ တုိက္ခုိက္သည္၊ သူႏွင့္ ဗုိလ္မွဴးဗစ္တာတုိ႔ စတီဗင္မိသားစုကုိ ေခၚထုတ္လာခဲ့ရသည္၊ ဂယ္ရီ၏ ကူညီမႈေၾကာင့္လည္းပါသည္၊ မီးေလာင္ေနေသာ သူတုိ႔အိမ္ႀကီးႏွင့္အလုပ္ရုံမ်ားကုိၾကည့္ကာ အဖုိးႀကီးတုိ႔ မိသားစု မ်က္ရည္က် ဝမ္းနည္းခဲ့ၾကသည္၊ အသက္ရွင္သန္ေရးက ပုိအေရးႀကီးသည္ကုိေတာ့ သူတုိ႔နားလည္ၾကသည္၊ ထုိအခ်ိန္မွာပင္ ဖါဂူဆမ္က သတင္းပုိ႔လာသည္၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ဖရန္႔လန္းဘတ္က တည္ၾကက္အျဖစ္ အဖုိးႀကီးမိသားစုကုိ ေဝလာေတာင္ကုန္းသုိ႔ေခၚသြားရန္၊ သူပုန္အဖြဲ႔မွ သစၥာေဖါက္အေနျဖင့္ အဖုိးႀကီးတုိ႔ကုိ လာေရာက္တုိက္ခုိက္လွ်င္ အသင့္ေစာင့္ေနေသာ မိမိတပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားက ဝင္တုိက္ခုိက္မည္ျဖစ္သည္၊ သူပုန္အဖြဲ႔မွ လာတုိက္ခုိက္သည့္အဖြဲ႔သည္ အထူးတပ္ဖြဲ႔ျဖစ္မည္ ထုိတပ္ဖြဲ႔ကုိရွင္းႏုိင္လွ်င္ မိမိတုိ႔ တုိက္ခုိက္ေရးတြင္ အသာစီးရၿပီး ေအာင္ႏုိင္မႈအတြက္ အေရးပါသည္ဆုိသည္၊ ၿပီးေနာက္ အဖုိးႀကီးမိသားစု အသက္ရွင္က်န္ေနခဲ့လွ်င္ တစ္ေယာက္မက်န္ အကုန္ရွင္းပစ္ရန္ အမိန္႔ေပးထားသည္။

အမိန္႔အတုိင္း ေဝလာေတာင္ကုန္းသုိ႔ အဖုိးႀကီးတုိ႔ မိသားစုကုိ ေခၚေဆာင္လာခဲ့သည္၊ သူတုိ႔၏ ကံၾကမၼာကုိ ဒီမိသားစုဝင္တုိ႔က မသိေသး၊ သူတုိ႔ကုိ ေဘးကင္းရာသုိ႔ ေခၚေဆာင္လာသည္ ထင္ေနၾကသည္၊ ေဝလာေတာင္ကုန္းသုိ႔ ေရာက္ရန္ ႏွစ္မုိင္ခန္႔အလုိတြင္ တစ္ေခါက္နားၾကရာ ဗုိလ္မွဴးဗစ္တာက ဘရုိက္ကုိ ‘ဒီအဖုိးႀကီးမိသားစု ေသသင့္သလား’လုိ႔ ေမးခြန္းေမးလာခဲ့သည္၊ ဘရုိက္က ‘သူတုိ႔သူပုန္ေတြကုိ အကူအညီ ေပးခဲ့တာ မွန္တယ္၊ ဘာလုိ႔ အကူအညီ ေပးခဲ့ရတာလဲ စဥ္းစားဖုိ႔သင့္တယ္၊ သာမန္လူေတြဘဝမွာ နီးရာဓါးကုိ ေၾကာက္ၾကရတာ အဲဒါကုိ အျပစ္လုိ႔ထင္ရင္ တစ္ရြာလုံး တစ္ၿမိဳ႕လုံး သတ္ပစ္ရလိမ့္မယ္၊’ ‘သူပုန္နယ္ေျမထဲမွာ ေနတဲ့သူတုိင္း သူပုန္မဟုတ္ဘူး၊ သူပုန္နယ္ေျမထဲမွာ ေနတဲ့သူတုိင္း သူပုန္ေတြကုိ ေထာက္ခံအားေပးသူလည္း မဟုတ္ဘူး’
ဗုိလ္မွဴးဗစ္တာက ‘ငါတုိ႔ သူတုိ႔အတြက္ တစ္ခုခုလုပ္သင့္တယ္လုိ႔ထင္သလား’ ထပ္ေမးလုိက္သည္၊ ဘရုိက္ ေတြေဝသြားသည္ ျပန္မေျဖႏုိင္ စစ္သားတစ္ေယာက္အတြက္ အမိန္႔ကုိ နာခံရမည္၊ ‘မင္းမေျဖႏုိင္ဘူး မဟုတ္လား၊ ဒီလုိေလ ငါတုိ႔စစ္ဆင္ေရးလည္းမပ်က္ ေအာင္ပြဲလည္းမပ်က္ သူတုိ႔မိသားစုလည္း ဘာမွမျဖစ္ေအာင္ ၾကံရလိမ့္မယ္၊ ဒါဆုိ ငါတုိ႔ စစ္ဥပေဒနဲ႔လြတ္မယ္’ ဗုိလ္မွဴးဗစ္တာက ထပ္ေျပာသည္၊ ဘရုိက္က ‘ေလာေလာဆယ္ ဗုိလ္မွဴးက က်ေနာ့္ကုိ အမိန္႔ေပးသူပဲ စစ္ေျမျပင္မွာ လုပ္ပုိင္ခြင့္လည္း ရွိတယ္ မဟုတ္လား’ ျပန္ေျဖလုိက္သည္၊ ေကာင္းၿပီ ငါတုိ႔ တစ္ခုခု စီစဥ္ရတာေပါ့ ဗုိလ္မွဴးကဆုိသည္။

ေဝလာေတာင္ကုန္းႏွင့္ ေလးမုိင္ေလာက္အေဝးတြင္ ေတာထူထပ္ေသာ ေရတံခြန္စခန္းေနရာ၌ အဖုိးႀကီး စတီဗင္ပုိင္ေသာ သစ္ထုတ္လုပ္ေရး စခန္းတစ္ခု ရွိသည္ဆုိသည္၊ ထုိစခန္းအနီး ယာေတာထဲတြင္ အဖုိးႀကီး ပုိင္ေသာ ေျမေအာက္ အိမ္တစ္လုံးရွိသည္ဆုိသည္၊ ထုိေနရာသုိ႔ ဘရုိက္တုိ႔တစ္ေတြ ခရီးထြက္ခဲ့သည္၊ သစ္ထုတ္လုပ္ေရးစခန္းတြင္ ဗုိလ္မွဴးဗစ္တာက အဖုိးႀကီးကုိ အေျခအေန ရွင္းျပလုိက္သည္၊ မိသားစုတစ္စုလုံး ေၾကာက္ရြံ႔တုန္လွဳပ္သြားၾကသည္၊ ဗုိလ္မွဴးဗစ္တာက အစုိးရက ေဒသတုိးတက္ေရးအတြက္ သူပုန္ေတြကုိ အျမန္ဆုံးရွင္းခ်င္ေနၿပီ၊ စစ္ပြဲက သုံးလမဟုတ္ရင္ အမ်ားဆုံး ၆လပဲၾကာမယ္၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔မိသားစု ဒီေျမေအာက္အိမ္ေလးထဲမွာ ပုန္းေနၾက အစာေရစာ ၆လစာေလာက္ ထည့္ထားမယ္၊ အိမ္ကုိ အေပၚက ရုပ္ဖ်က္ထားမယ္၊ စစ္ပြဲၿပီးရင္ ငါတုိ႔လာဖြင့္ေပးမယ္၊ အဖုိးႀကီး စတီဗင္တုိ႔က သေဘာတူသည္၊ ဒီအတြက္ သူတုိ႔လက္က်န္ကၽြန္ေတြနဲ႔ အိမ္ကုိလုံျခံဳေအာင္ ပုံဖ်က္လုိက္သည္၊ ဒီေနာက္ ဗုိလ္မွဴးဗစ္တာက ဘရုိက္ကုိ ‘မင္းကၽြန္ေတြကုိ အဖုိးႀကီးမိသားစု ပုံစံဝတ္ခုိင္းၿပီး ေဝလာေတာင္ကုန္းကုိ ေခၚသြားႏွင့္ ဒါမွ ငါတုိ႔စီစဥ္ထားတဲ့ အတုိင္းျဖစ္မွာ အိမ္ကုိလုံျခံဳေအာင္ အျပင္ကေနရာေတြကုိ လက္စသတ္ၿပီးရင္ ငါအျမန္ လုိက္လာခဲ့မယ္၊’ ဘရုိက္လည္း အမိန္႔အတုိင္း အေယာင္ေဆာင္ထားေသာ ကၽြန္ေတြနဲ႔ ေဝလာေတာင္ကုန္းသုိ႔ အျမန္ထြက္လာခဲ့သည္၊ အခ်ိန္မွီေရာက္ဖုိ႔က အေရးႀကီးသည္ လြဲေခ်ာ္သြားလွ်င္ အားလုံးဒုကၡေရာက္ကုန္မည္ျဖစ္သည္၊ မထြက္ခြာမွီ အိမ္ေအာက္ထဲဆင္းၿပီး အဖုိးႀကီး စတီဗင္ မိသားစုကုိ သြားႏူတ္ဆက္ခဲ့သည္၊ အဖုိးႀကီး စတီဗင္က “မင္း ဆက္ဆက္ ငါတုိ႔ကုိ လာေခၚေနာ္ ငါတုိ႔ဒီမွာ ၾကာၾကာေနႏုိင္မယ္မထင္ဘူး၊” ဘရုိက္ကလည္း ‘စိတ္ခ်ပါ က်ေနာ္တုိ႔ လာေခၚပါမယ္၊’ အားကုိးတႀကီးျဖင့္ ခံစားခ်က္တစ္မ်ဳိးရွိေသာ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ မိသားစုတစ္စုလုံး ဘရုိက္ကိုၾကည့္ေနၾကသည္၊ ထုိမ်က္လုံးအၾကည့္အစုံမ်ားစြာကုိ ဘရုိက္ ေမ့ေဖ်ာက္ရႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။

ေဝလာေတာင္ကုန္းသုိ႔ အျမန္ခရီးဆက္ရင္း၊ ဗုိလ္မွဴးဗစ္တာ ေနာက္ဆုံးေျပာလုိက္သည္တုိ႔ကုိ ေတြးေနမိသည္၊ ဗုိလ္မွဴးဗစ္တာက ‘ဒီေနရာကုိ ငါဆီက အခ်က္ေပး သေကၤတ မရမခ်င္း မင္းမလာခဲ့နဲ႔ သေကၤတ ႏွင့္အတူ တံခါးဖြင့္နည္းေတြပါ ငါညႊန္ၾကားလာမယ္၊ ဒီ၆လအတြင္းမွာ ငါလုပ္ရမွာက ဒီမိသားစုကုိျပန္ေခၚေရးပဲ၊ ဒါေပမဲ့ ဒီလွ်ဳိ႕ဝွက္ခ်က္ကုိ ေပါက္ၾကားလုိ႔မျဖစ္ဘူး၊ ဒီကၽြန္ေတြလည္း ယုံရတာမဟုတ္ဘူး၊ မင္းရယ္ ငါရယ္ ဒီအဖုိးႀကီးမိသားစုရယ္ လုံျခံဳအဆင္ေျပေရးက အေရးႀကီးဆုံးပဲ၊ အထူးသျဖင့္ စစ္ၿပီးသြားရင္ေတာင္ ဂၽြန္ဘေရာင္းရဲ႕ လူေတြက သစၥာေဖါက္အျဖစ္ ဒီအဖုိးႀကီး မိသားစုကုိရွင္းမွာပဲ၊ ဒီမွာ သေကၤတ၊ ဒီဟာမရမခ်င္း မင္းဘာမွ မလွဳပ္ရွားနဲ႔၊’ ‘မင္းေဝလာေတာင္ကုန္းတုိက္ပြဲမွာ ကံေကာင္းပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းလုိက္ပါတယ္’၊ ဘရုိက္ကလည္း ‘ငါ စြန္႔စားခ်င္လုိ႔ စစ္ထဲဝင္လာတာ ငါ စစ္ကုိ ေတာ္ေတာ္စိတ္ကုန္သြားၿပီ၊ ဒီစစ္ပြဲၿပီးရင္ ကယ္လီဖုိးနီးယားျပန္မယ္၊ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းေစေရးအတြက္ သူတုိ႔မိသားစုကုိ ကယ္လီဖုိးနီးယားကုိ ငါေခၚသြားမယ္’၊ ဗုိလ္မွဴးဗစ္တာက ‘ေလာေလာဆယ္ မင္းဟာ စစ္သားတစ္ေယာက္ စစ္သားတစ္ေယာက္လုိေတြးပါ အထူးသျဖင့္ ဒီညမွာေပါ့ သိပ္အေရးႀကီးတယ္’၊

ေဝလာေတာင္ကုန္းသုိ႔ အေရာက္တြင္ အေယာင္ေဆာင္လာသူေတြကုိ ပိရိေအာင္ျပန္လုပ္လုိက္သည္ သူပုန္ေရာ မိမိတပ္ဖြဲ႔ေတြပါ မွန္ေျပာင္းေတြနဲ႔ ၾကည့္ေနမွာေသခ်ာသည္၊ အေယာင္ေဆာင္ကၽြန္ေတြကေတာ့ ဘာမွမသိ တစ္ေနရာသြားရန္ ေခတၱ စခန္းခ်သည္ထင္ေနသည္၊ စခန္းခ်သည့္ေနရာကုိ ေသခ်ာေလ့လာၿပီး မိမိအတြက္ဂယ္ေပါက္ ထြက္ေပါက္ကုိ ဘရုိက္ ေသခ်ာ စီစဥ္ေနမိသည္၊ သူက တုိက္ခုိက္ေရး စစ္သားတစ္ဦးမဟုတ္သည့္အတြက္ သူသည္ ရန္သူအမိမခံဖုိ႔ အေရးႀကီးဆုံးပင္၊ သတ္မွတ္ထားသည့္ေနရာကုိ အသက္မေသပဲ ေရာက္ရွိေရးပင္ ျဖစ္သည္။

ညသည္ လမသာေသာညတစ္ညျဖစ္သည္ ေတာေခြးအူသံတုိ႔ ၾကားေနရသည္၊ သန္းေခါင္ေရာက္ေတာ့မည္ျဖစ္သည္ ကင္းေစာင့္ေနေသာ ကၽြန္နွစ္ေယာက္ကုိ လူလဲေစသည္၊ ေသနပ္ရွည္ ၆လက္ကုိ ႀကိဳးျဖင့္ဆြဲ၍ ပစ္ႏုိင္ရန္ လုပ္ထားလုိက္သည္၊ တုိက္ခုိက္လာပါကာ ခုခံမႈရွိသည့္ပုံစံ ျဖစ္ေစလုိသည့္ သေဘာပင္၊ ထူးျခားမႈကား မျဖစ္လာေသး၊ ဒီလုိဆုိ ဗုိလ္မွဴးဗစ္တာ အခ်ိန္ရကာ ေရာက္လာႏုိင္သည္၊ တေမွးျဖစ္သြားစဥ္ သူဆင္ထားေသာ ေထာင္ေခ်ာက္မ်ား ျမည္သံၾကားလုိက္ရသည္၊ ‘ေဖ်ာက္ ေဖ်ာက္ ေဖ်ာက္ ေဖ်ာက္’ သူပုန္ေတြ ခ်ည္းကပ္လာၿပီ ျဖစ္သည္၊ ကၽြန္ တုိ႔ကား အိပ္ေမာက်ေနဆဲျဖစ္သည္၊ ဘရုိက္တစ္ေယာက္ ေသနပ္ပစ္သည့္ႀကိဳးစကုိ ကုိင္ထားလုိက္မိသည္၊ မဲမဲတုိ႔က တက္လာေပၿပီ၊ သတ္ကြင္းေနရာ အေရာက္တြင္ ဘရုိက္ ႀကိဳးကုိဆြဲလုိက္သည္၊ ‘ဒုိင္း ဒုိင္း’ ေသနပ္သံမ်ား တိတ္ဆိတ္ေသာညကုိ ဆူညံသံေပးလုိက္သည္၊ ဒုိင္းနမုိက္ထားရာ ေနရာကုိသြားၿပီး စနက္တံေတြကုိ မီးရႈိ႕လုိက္သည္၊ ကၽြန္ေတြကား ေၾကာက္လန္႔တၾကား ေျပးလႊားေနၾကသည္၊ ‘အုံး အုံး’ ဒုိင္းနမုိက္မ်ား စေပါက္ကြဲေသာအခါ ဘရုိက္တစ္ေယာက္ ဂယ္ေပါက္ကေန သတ္မွတ္ ထားသည့္ေနရာသုိ႔ ေျပးေတာ့သည္၊ ဒုိင္းနမုိက္မ်ား ဆက္လက္ေပါက္ကြဲေနဆဲျဖစ္သည္၊ သူပုန္မ်ားကား ေဝလာေတာင္ကုန္းေပၚသုိ႔ လူရွိေနသည္အထင္နဲ႔ ဆက္လက္တုိက္ခုိက္ေနသည္၊ စစ္တပ္ကေတာ့ ေဝလာေတာင္ကုန္းကုိ လူအင္အား လက္နက္အင္အား မ်ားစြာျဖင့္ ဝုိင္းထားၿပီးျဖစ္သည္၊ သတ္မွတ္ထားသည့္ေနရာသုိ႔ ေရာက္ေသာအခါ ဗုိလ္မွဴးဗစ္တာကိုေတြ႔ရသည္၊ ဘရုိက္ကို ေတြ႔ေသာ အခါ ဝမ္းသာအားရျဖစ္သြားသည္၊ ဖက္လွဲတကင္း ႏူတ္ဆက္လုိက္ေသာအခါ၊ ‘အုိ’ ဆုိေသာ အသံႏွင့္အတူ မင္းထိလာတယ္ဆုိၿပီး ဗုိလ္မွဴးဗစ္တာ အလန္႔တၾကားေျပာလုိက္သည္၊ ဘရုိက္ၾကည့္လုိက္ေသာ အခါ ဘရုိက္ေပါင္တြင္ ေသြးမ်ားစုိရြဲလုိ႔ေနသည္၊ ဗုိလ္မွဴးဗစ္တာသည္ ဘရုိက္ဒဏ္ရာကုိ ျပဳစုေပးရင္း 'ခဏေနၾကာ ဂယ္ရီႏွင့္ ဖါဂူဆန္ေရာက္လာလိမ့္မယ္၊ တုိက္ပြဲၿပီးသြားရင္ အဖုိးႀကီး စတီဗင္မိသားစု အသက္ရွင္က်န္မက်န္ သူတုိ႔သြားၾကည့္ၾကလိမ့္မယ္၊ ဘာမွစိတ္မပူႏွင့္ မင္းေဖါက္ခဲ့တဲ့ ဒုိင္းနမုိက္ေတြနဲ႔ အစရွာရမွာ မဟုတ္ဘူး၊' ေျပာေနရင္းပင္ ဂယ္ရီႏွင့္ ဖါဂူဆန္တုိ႔ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ေရာက္လာသည္၊ ဗုိလ္မွဴးဗစ္တာက ဒီကုိအလာမွာ မင္းကုိငါေျပာခဲ့တာေတြ မေမ့နဲ႔ဆုိၿပီး စကားျဖတ္လုိက္သည္။

လက္ဖတန္နင္ ဘရုိက္ႏွင့္ သတင္းစာေဂဟာ

ဒီအိမ္ၾကီး၊ ရဲတုိက္ႀကီးကုိ သတင္းစာေဂဟာဟု ဒီပတ္ဝန္းက်င္ကေခၚသည္၊ တကယ္ေတာ့ ဒီေဂဟာကုိ သူ႔ဦးေလးကပုိင္ဆုိင္သည္၊ သူ႔ဦးေလးသည္ သတင္းစာလုပ္ငန္း ေရႊတူးေဖၚျခင္းလုပ္ငန္း တစ္ျခားအေရာင္းအဝယ္မ်ားျဖင့္ ကိ်ကိ်တက္ခ်မ္းသာသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္၊ ခ်မ္းသာေသာသူေတြရဲ႕ ထုံးစံအတုိင္း သူ႔ဦးေလးကိုလည္း ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ပဲလုိ႔ ဘရုိက္ သတ္မွတ္ထားသည္၊ လက္ဖတန္နင္ ေအဒင္ဘရုိက္အျဖစ္ စစ္မႈထမ္းစဥ္ သူရဲေကာင္းမွတ္တမ္းဝင္ႏွင့္ ေငြၾကယ္တံဆိပ္တုိ႔ ရရွိခဲ့သည္၊ ထုိသုိ႔ရရွိသည္ကုိ ၾကားေသာအခါ ဦးေလးတစ္ေယာက္ အေမႏွင့္ေရာက္လာၿပီး စစ္တပ္ထဲက ထုတ္လာခဲ့သည္၊ ၿပီးေနာက္ သူရဲေကာင္းတံဆိပ္ကုိ အသုံးခ်ကာ သူ႔အား စစ္တပ္ကုိ ကုန္ပစၥည္း တင္သြင္းသည့္အလုပ္ကုိ ႀကီးၾကပ္ေစသည္၊ ဒါေပမဲ့ ဦးေလး၏သား သူ႔အစ္ကုိဝမ္းကြဲကုိ အစီရင္ခံရသည္၊ မိန္းမဆန္ေသာ သူ႔အစ္ကုိဝမ္းကြဲကုိ သည္းညည္းခံရင္း မလုပ္ခ်င္ေသာ အလုပ္ေတြ လုပ္ေနရသည္၊ စစ္တပ္ထဲက လုပ္ေဖၚကုိင္ဖက္ေတြဆီကလည္း ဘာမွမၾကားေပ ဗုိလ္မွဳးဗစ္တာ တစ္ေယာက္ကေတာ့ ကေနဒါဘက္သုိ႔ တာဝန္က်ေနသည္ဆုိသည္၊ ထုိေဒသသည္ ဆုိးဝါးလွတဲ့ ရာသီဥတုရွိေသာေၾကာင့္ ဘယ္စစ္သားမွ မသြားခ်င္၊ သူတပ္ထဲမွအထြက္တြင္ ဗုိလ္မွဴးဗစ္တာႏွင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္လန္းဘတ္တုိ႔ မေျပမလည္ျဖစ္ၾကသည္ဆုိသည္၊ သည့္အတြက္ ဗုိလ္မွဴးဗစ္တာ လြင့္သြားတာျဖစ္ႏုိင္သည္၊ ဗုိလ္မွဴးဗစ္တာထံမွ ဘာမွ မၾကားရ၍ အားလုံးအဆင္ေျပေနသည္ဟု ဘရုိက္ သတ္မွတ္လုိက္သည္။

သူ႔အစ္ကုိဝမ္းကြဲက သူႏွင့္လုိက္ခဲ့ရန္ေခၚသျဖင့္ ဘရုိက္ တစ္ေယာက္လုိက္သြားမိသည္၊ ေရကူးကန္ဘက္သုိ႔ ေခၚသြားျခင္းျဖစ္သည္၊ ေရႊအတိျဖင့္ အနားကြပ္ထားေသာ ေရကူးကန္ထဲတြင္ ေကာင္မငယ္ငယ္ လွလွေလးမ်ား ဘာအဝတ္အစားမွ မဝတ္ပဲ လုံးတီးေရကူးေနၾကသည္၊ ဘာလုပ္မလုိ႔လဲဟု သူ႔အစ္ကုိဝမ္းကြဲကုိ လွမ္းေမးလုိက္သည္၊ 'မင္းနဲ႔သူတုိ႔ ေရကူးကန္ထဲေပ်ာ္ပါးတာကုိ ငါၾကည့္ခ်င္တယ္၊' "မင္းဟာအရူးတစ္ေယာက္ပဲ"လုိ႔ ဘရုိက္လွမ္းေျပာလုိက္သည္၊ သူ႔အစ္ကုိဝမ္းကြဲက မထိတစ္ထိရယ္ကာ ေရကူးကန္ထဲသုိ႔ နင္တုိ႔ဒီစစ္သားႀကီးကုိႀကိဳက္သလုိလုပ္ႏုိင္တယ္ ေျပာကာ ဘရုိက္ကို ေရကူးကန္ထဲတြန္းခ်လုိက္သည္၊

ဝုန္း ေအးစက္ေသာ ေရတုိ႔၏ ထိေတြ႔မႈကုိ ခံစားလုိက္ရသည္။

……………………………………………………………….

မုိက္ကယ္ဘေအး ႏွင့္ အစေဖၚေပးသူ

ေအးစက္ေသာ ေရတုိ႔၏ ထိေတြ႔မႈကုိ ခံစားလုိက္ရသည္၊ မ်က္ႏွာမွ ေရေတြကုိ လက္ျဖင့္ ပြတ္ခ်လုိက္မိသည္၊ မ်က္စိေရွ႕တြင္ ေဟာေျပာသူ ဝင္စတန္ရပ္ဂ္ ကုိေတြ႔လုိက္ရသည္၊

'ေဟး မင္းအိပ္ေနတာလား၊ တရားထုိင္ေနတာလား၊ အိမ္မက္ေတြ မက္ေနတယ္ထင္တယ္၊ ဘယ္လုိမွ ႏုိးလုိ႔မရလုိ႔ မ်က္ႏွာကုိ ေရနဲ႔ပက္လုိက္တာ၊ ကဲ မ်က္ႏွာသုတ္လုိက္ ငါတုိ႔ စေဆြးေႏြးမယ္'၊

ဝင္စတန္ရပ္ဂ္ တစ္ေယာက္ သူ၏ေရွ႕ျဖစ္ေနာက္ျဖစ္မ်ားကုိ ေဟာေနသည္၊ သူစိတ္မဝင္စားေပ၊ ေနာက္ဆုံး 'မင္းက စစ္သားတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး ေကာင္မငယ္ငယ္ေလးေတြနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္တာပဲ၊ ေရကူးကန္ေတာင္ဘာေတာင္ မေရွာင္ဘူး'၊ ဝင္စတန္ရပ္ဂ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ားသည္ မွန္သည္မွားသည္ သူမသိေသာ္လည္း၊ သူသိလုိက္သည္မွာ ဝင္စတန္ရပ္ဂ္သည္ တစ္ဖက္လူ၏ စိတ္ကုိဖမ္းယူသိရွိႏုိင္ေသာ အစြမ္းရွိ စိတ္ပညာရွင္တစ္ဦးျဖစ္မည္၊ နာမည္မေမးရပဲ သူဆီလာတဲ့သူေတြကုိ နာမည္ေျပာဆုိႏုိင္သည္၊ ခုလည္း ဝင္စတန္ရပ္ဂ္သည္ သူ၏ေနာက္ဆုံး စိတ္ထဲကျဖစ္ေပၚမႈကုိ ေျပာဆုိႏုိင္ခဲ့သည္။

ဝင္စတန္ရပ္ဂ္အစြမ္းေၾကာင့္လား၊ တရားထုိင္မႈေၾကာင့္လား၊ သူအခုအိမ္မက္သဖြယ္ ျမင္ေတြ႔လုိက္ရျခင္းကုိ သူ၏ အတိတ္ဘဝ တစ္ခုဟု သူယုံၾကည္လုိက္သည္၊ သူေပါင္တြင္ပါရွိေသာ ေမြးရာပါအမွတ္သည္ ထုိစဥ္က သူရရွိခဲ့ေသာ ဒဏ္ရာအမွတ္ပင္ျဖစ္ႏုိင္သည္။

ဗုိလ္မွဴးဗစ္တာ၏ မ်က္ႏွာသည္ တစ္ခါတစ္ေလ တစ္စုံတစ္ေယာက္၏ မ်က္ႏွာ အျဖစ္ေျပာင္းလဲသြားတတ္သည္၊ ဓါတ္ပုံထဲကသူအဖုိး၏ မ်က္ႏွာပင္ျဖစ္သည္၊ ျဖစ္ႏုိင္သည္ ဗုိလ္မွဴးဗစ္တာသည္ ယခုဘဝတြင္ သူအဖုိး ျဖစ္မည္၊ ေနာက္ၿပီး သူ႔အစ္ကုိဝမ္းကြဲ၏ အမႈအရာမ်ားသည္ စုိးစုိး၏ အမႈအရာမ်ားႏွင့္ ေတာ္ေတာ္တူေနသည္မွာ တုိက္ဆုိင္မႈေတြမ်ားလား စဥ္းစားမိသည္၊

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မုိက္ကယ္ဘေအး တစ္ေယာက္ သူ၏ အတိတ္ဘဝကုိ အစ ရွာရၿပီျဖစ္သည္။

ခဏ ရပ္ပါဦးမည္၊
ဝါရွင္တန္ႏွင့္ ဗာဂ်ီးနီးယား ျပတုိက္တုိ႔မွ ရုိက္ယူခဲ့ေသာ ဓါတ္ပုံမ်ားျဖစ္ပါသည္