သြားေလ့ရွိေသာ ေနရာမ်ား

ခဏခဏေရာက္တဲ့ ၿမိဳ႕ေဒသေတြမွာ အဲဒီၿမိဳ႕ကုိေရာက္ရင္ သြားေလ့ရွိေသာ ေနရာမ်ား ရွိပါတယ္၊ ဘယ္ၿမိဳ႕ကုိေရာက္ရင္ ဘယ္ေနရာကုိ သြားလုိက္ရမွ၊ အဲဒီေနရာကုိ မေရာက္ရင္ အဲဒီၿမိဳ႕ေဒသကုိ မေရာက္သလုိပါပဲ။ သြားေလ့ရွိေသာ ေနရာမ်ားဟာ အဲဒီၿမိဳ႕ေဒသရဲ႕ နာမည္ႀကီးေနရာေတြ ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္မွာပါ။ အဲဒီေနရာေတြကုိ ကုိယ့္ႀကိဳက္ႏွစ္သက္လုိ႔၊ ကုိယ့္အတြက္ စိတ္ေရာလူေရာ သာယာၾကည္ႏူး ေအးခ်မ္းေစလုိ႔၊ ကုိယ့္အတြက္ အမွတ္တရျဖစ္ေစလုိ႔ သြားတာျဖစ္ပါတယ္၊ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ အႀကိဳက္ခ်င္းမတူၾကလုိ႔၊ သြားေလ့ရွိေသာ ေနရာမ်ားလဲ တူၾကမွာမဟုတ္ပါဘူး။

ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ တုိက်ိဳၿမိဳ႕ကုိ အလုပ္သေဘာအရ ခဏခဏေရာက္ျဖစ္ပါတယ္၊ အလုပ္သေဘာအရ ဆုိေတာ့သိတဲ့အတုိင္းေပါ့၊ ဂ်ပန္ေတြႏွင့္ လုပ္ရတယ္ဆုိေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလ စိတ္ပင္ပန္းပါတယ္၊ အဲဒီအတြက္ စိတ္အေမာေျဖစရာ တုိက်ိဳမွာ သြားေလ့သြားထရွိတဲ့ ေနရာေလးေတြ ရွိပါတယ္။

ညေနပုိင္းႏွင့္ ညပုိင္းအားရင္ လမ္းေဘးသီခ်င္း၊ လမ္းေဘးအက၊ ဂီတေတြကုိ သြားၿပီး ၾကည္႔ရႈ နားေထာင္တာပါပဲ၊ (Free entertainment)

သြားေလ့သြားထရွိတဲ့ ေနရာေတြက ရွင္ဂ်ဳကု shinjuku ၊ ရွီဘူရ Shibuya တုိ႔ျဖစ္ပါတယ္၊
ဆန္းေဒးႏွင့္ ဆုံရင္ေတာ့ ဟာရာဂ်ဳကု Harajuku ထိေရာက္ပါတယ္။
မနက္ပုိင္း အခ်ိန္ရရင္ ကာမာကူရ Kamakura ကုိသြားၿပီး ဘုရားသြားဖူးပါတယ္၊ ရထားေတာ့ ရွည္ရွည္စီးၿပီးသြားရသည္၊ ပထမဦးဆုံး သြားတဲ့အေခါက္က မွတ္မိစရာေတြျဖစ္ခဲ့ပါတယ္၊ ဂ်ပန္ကုိအရင္ေရာက္ေနတဲ့၊ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္က လုိက္ပုိ႔တာျဖစ္ပါတယ္၊ အပုိဧည္႔သည္တစ္ေယာက္လဲ ပါလာပါတယ္၊ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕သူငယ္ခ်င္း၊ ဂ်ပန္ကုိမၾကာေသးမွီက ေရာက္လာသူျဖစ္ပါတယ္၊ ကုိမုိးလုိ႔ေခၚပါတယ္။

 ျမန္မာေတြက ကာမာကူရ ဆင္းတုေတာ္ႀကီးလုိ႔ ေခၚတဲ့ဘုရားဝင္းထဲေရာက္ေရာ၊ အားလုံးကုိ ကုိမုိးက ဘိနပ္ေတြခၽြတ္ခုိင္းပါတယ္၊ ဆင္းတုေတာ္ႀကီး ဘုရားဝင္းထဲမွာ ဘိနပ္ခၽြတ္စရာမလုိပါဘူး၊ အဲဒီမွာ စကားမ်ား ျငင္းခုံၾကပါတယ္၊ ေနာက္ဆုံး ကုိမုိးတစ္ေယာက္ထဲ ဘိနပ္ခၽြတ္ဝင္ပါတယ္၊ ဘုရားကုိယ္ေတာ္ထဲဝင္တဲ့အထိေပါ့၊ က်ေနာ္တုိ႔အပါအဝင္ ဘုရားဖူးလာသူေတြ ဘယ္လုိေျပာမလဲ၊ ခံစားလုိက္ရတာ တစ္ခုရွိပါတယ္၊ အဲဒါကေတာ့ ကုိမုိးရဲ႕ေျခအိတ္က ထြက္လာတဲ့ ဆုိးဝါးတဲ့ အနံ႔ပါပဲ၊ ေဆာင္းတြင္းႀကီးဆုိေတာ့ သူေျခအိတ္ မခၽြတ္္ပါဘူး၊ ေၾသာ္ ျမန္မာပီသမ႔ူ၊ ျမန္မာ႔ယဥ္ေက်းမူ႔ ထိန္းသိမ္းတာေပါ့။

တစ္ေန႔တာ အစည္းအေဝးေတြ၊ ရွင္းလင္းပြဲေတြ အၿပီး လမ္းေဘးသီခ်င္း ဂီတေတြ နားေထာင္ၿပီး refresh ျပန္လုပ္တာပါ၊ လမ္းေဘး entertainment ေတြကုိ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေတြ႔ဘူးေပမဲ့ ဂ်ပန္ကုိ အႀကိဳက္ဆုံးပါပဲ၊ တကယ့္ အႏုပညာပါၿပီး feel အျပည္႔ဆုိေတာ့၊ ဂ်ပန္လုိနားမလည္ေပမဲ့ နားေထာင္လုိ႔ေကာင္း၊ ခံစားလုိ႔ရပါသည္။

အႀကိဳက္ဆုံး ေနရာကေတာ့ ရွင္ဂ်ဳကု ဘူတာကေန တာကာရွီးမားရ ကုိ သြားတဲ့လမ္းေဘးနဲ႔ စက္ေလွခါးအဆင္း တုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။

ရွင္ဂ်ဳကုမွာေနတဲ့ ဂ်ပန္က သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က အစျပဳေပးလုိက္တာပါ။


Harajuku ဟာရာဂ်ဳကု ကုိသြားရတာက လူငယ္လူရြယ္ေလး ေတြရဲ႕အသစ္အဆန္း ပုံစံေတြ၊ ဖက္ရွင္လုိ႔ ေခၚမလား ေတြကုိုိ ႀကိဳက္လုိ႔ပါ၊ တစ္ခါတစ္ေလ entertainment ေတြေတာင္ပါေသး၊ ဟာရာဂ်ဳကု စတုိင္က ကမာၻေက်ာ္ ျဖစ္ပါတယ္။

Mix and mismatch different fashions၊ ဒီအသစ္အဆန္း ပုံစံေတြကုိၾကည္႔ရင္္း၊ အသြင္မတူစြာ ခံစားျခင္း၊ ဆန္႔က်င္႔ဘက္ ခံစားၾကည္႔ျခင္း၊ ထုိးေဖါက္ ခံစားၾကည္႔ျခင္း ကုိ သေဘာေပါက္လာပါတယ္၊
ဒါမ်ဳိးႀကီးပဲ လုပ္ေနတာ၊ ဒီလုိမ်ဳိးလုပ္ရင္မရဘူးလား ခြဲထြက္ၾကည္႔ပါတယ္။ Box ထဲကထြက္လာတဲ့ အေတြးေတြပါပဲ။


လူအမ်ားက ဒါပဲဒါပဲ လုပ္ေနတဲ့ အခါ၊ တစ္ျခားဘက္က ဘာလဲဘာလဲ ဆုိၿပီး မွ်ၾကည္႔တတ္လာတယ္။


ေနာက္ၿပီး ဂ်ပန္လူငယ္ေတြဟာ လြတ္လပ္စြာေတြးေခၚျခင္း၊ ခြဲထြက္စြာေတြးေခၚျခင္း ႏွင့္ အျမင္သစ္၊ အသြင္သစ္ေတြနဲ႔ တီထြင္ၾကံဆမ႔ူေတြဟာ ေက်ာင္းထဲ၊ စာသင္ခန္းထဲမွာတင္ မဟုတ္ပဲ၊ လမ္းေဘးကလည္း စႏုိင္တယ္ဆုိတာ လမ္းေဘးဂီတ၊ ဟာရာဂ်ဳကု စတုိင္ ေတြက ေလ့လာလုိက္ရပါတယ္၊ အက်ိဳးႏွင့္ အဆုိးကေတာ့ ဒြန္တြဲေနမွာပါ။

Harajuku, mixing different styles and mismatching colors and patterns is encouraged--you can do anything you want, as long as your outfit is a thoughtful expression of your individuality.

Harajuku style originated among teens on the streets near Harajuku Station in Shibuya, Japan. It may have been brought to many people's attention by American singer Gwen Stefani, but the evolution of the style certainly didn't begin with her and it certainly won't end with her. Like many "street fashions" it is difficult to characterize, both because it is constantly changing and because it has many manifestations. There is no cookie-cutter approach to the style, but if you want to dress in Harajuku style, there have some guidelines to get you started.

ဂ်ပန္ေရာက္ရင္ ဒုကၡ သြားေပးတာကုိ သည္းခံေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား TAK,MKT & KKA တုိ႔ကုိ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါသည္။

တစ္ခ်ဳိ႕ကုိ ဒီကယူသည္ 

က ခ ဂ