Wednesday, August 29, 2012

မ်က္မွန္နဲ႔ မိန္းမေတြကုိ က်ေနာ္မုန္းတယ္




အေဖက ေမးလာေသာ ေမးခြန္းကုိ က်ေနာ္မေျဖပါ၊ အေဖအသံသည္ နည္းနည္းေဒါသသံ ပါေနသည္၊ အဖြား၊ အေမ၊ မရီးႏွင့္ အစ္မဝမ္းကြဲ တုိ႔က က်ေနာ္ကုိ ဆုိးဝါးလွေသာ လူတစ္ေယာက္ပမာ ဝုိင္းၾကည့္ေနၾကသည္၊
သူတုိ႔ကုိ ၾကည့္ၿပီး က်ေနာ္ျဖည္းျဖည္းျခင္းေျပာလုိက္သည္၊
“မ်က္မွန္နဲ႔ မိန္းမေတြကုိ က်ေနာ္မုန္းတယ္”   
‘ဘာရယ္ ဘယ္လုိ’ ဆုိၿပီး အသံေတြ ၿပိဳင္တူထြက္လာၾကသည္၊
အဖြား၊ အေမ၊ မရီးႏွင့္ အစ္မဝမ္းကြဲ တုိ႔သည္ မ်က္မွန္တတ္ၾကသူမ်ား ျဖစ္ပါသည္၊
“ႏုိးႏုိး ႏုိးႏုိး”  “က်ေနာ္ဆုိလုိတာက အသက္ႀကီးမွ ဇရာ အရ မ်က္မွန္တတ္ရတဲ့ သူေတြကုိ မဆုိလုိဘူး”
မရီးႏွင့္ အစ္မဝမ္းကြဲတုိ႔က ထင္ခ်င္သလုိ ထင္ၾကပါေစ၊
က်ေနာ္ ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ မ်က္မွန္နဲ႔ မိန္းမေတြကုိ က်ေနာ္မုန္းတယ္။

××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××-

မိတ္ဆက္ေပးပါရေစ၊ က်ေနာ္နာမည္က ေက်ာ္စုိးဦးပါ၊ က်ေနာ္ဘြဲ႔တစ္ခုရထားပါၿပီ၊ ဘာအလုပ္ လုပ္သလဲေမးရင္ အိမ္အလုပ္ လုပ္တယ္လုိ႔ပဲ ျပန္ေျဖပါရေစ၊ အိမ္၏စီးပြားေရး ပြဲရုံလုပ္တယ္ေပါ့၊ အေရာင္းအဝယ္ လုပ္သည္ဆုိပါေတာ့၊ ဒီလုိပဲ ေျပာပါရေစ၊ ဒါက က်ေနာ္တုိ႔ မိသားစု အစဥ္အဆက္ လုပ္ကုိင္လာခဲ့တာ ျဖစ္ပါသည္၊ ပြဲရုံေခတ္တုန္းက ပြဲရုံ၊ ကုမၸဏီေခတ္ၾကေတာ့လည္း ကုမၸဏီျဖစ္ခဲ့ပါသည္၊ ေျပာင္းလဲလာတယ္လုိ႔ ေျပာရမွာေပါ့၊ က်ေနာ္တုိ႔က တရုတ္အဆက္ေတြပါ၊ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာဆန္ပါသည္၊ ျမန္မာဆန္သလား မေမးနဲ႔ အဖုိးအဖြားေတြက ႏွစ္စဥ္နတ္ကနားေပးၾကသည္၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အဲဒီ နတ္ကနားပြဲမွာ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ ေဖါက္သည္ လယ္သမား ယာသမားေတြ လာၾကပါသည္၊ အေဖကေတာ့ ရင္းႏွီးမႈ ရယူ ရတယ္လုိ႔ ေျပာပါသည္၊ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ မရွိမျဖစ္ လုပ္ေဖၚကုိင္ဖက္ေတြပဲ မဟုတ္ပါလား၊ ဒီလုိပဲ တရုတ္ႏွစ္ကူးကုိလည္း အႀကီးအက်ယ္ က်င္းပျဖစ္ပါသည္၊ အဲဒီမွာလည္း က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ ဝယ္လက္ေတြ အကုန္လုံးနီးပါးလာၾကတယ္၊ အေဖကေတာ့ ဒါဟာ အေရးႀကီးတဲ့ ပြဲတစ္ပြဲျဖစ္တယ္လုိ႔ ေျပာပါသည္၊ မလာျဖစ္တဲ့သူေတြကုိလည္း ႏွစ္သစ္ကူးလက္ေဆာင္ေတြ တကူးတက ပုိ႔ေပးေလ့ရွိပါသည္၊ တစ္ခါတစ္ေလ နယ္စပ္ကုိေတာင္ ေက်ာ္လုိ႔ေပါ့။

က်ေနာ္တုိ႔ၿမိဳ႕ကေလးသည္ မႏၱေလးနဲ႔ သိပ္မေဝးပါ သုံးနာရီေက်ာ္ေလာက္ ကားေမာင္းသြားလွ်င္ေရာက္ပါသည္၊ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ေျခာက္နာရီေလာက္ ေမာင္းရသည္၊ ဒါကုိလည္း ေျပာင္းလဲလာတယ္လုိ႔ ေျပာရမွာေပါ့၊ ၿမိဳ႕ကေလးလုိ႔သာ ေျပာရသည္ တကယ္ေတာ့ ၿမိဳ႕ႀကီးပါပဲ၊ စုိက္ပ်ဳိးေရး ထြက္ကုန္ကုိ အဓိက  ေရာင္းဝယ္ေဖါက္ကားေသာ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ျဖစ္ပါသည္။

က်ေနာ္မွာ ညီအစ္ကုိ သုံးေယာက္ရွိပါသည္၊ သားသုံးေယာက္ေမြးထားသျဖင့္ က်ေနာ္တုိ႔ တရုတ္မ်ဳိးရုိးအယူအရ ျမတ္ေသာမိသားစု ျဖစ္ပါသည္၊ က်ေနာ္က အငယ္ဆုံးျဖစ္သည္၊ အငယ္ဆုံးျဖစ္ေသာ က်ေနာ္က ဘာလုိ႔ အိမ္၏စီးပြားေရး ေတြကုိ ဆက္လုပ္ေနရသလဲလုိ႔ ေမးႏုိင္ပါသည္၊ က်ေနာ့္ အစ္ကုိအႀကီးဆုံးသည္ တစ္မိမွာတစ္ေယာက္ ထူးခၽြန္သည္လုိ႔ ေျပာရမလား ဆရာဝန္ျဖစ္လာပါသည္၊ ထုိအခ်ိန္က ဆရာဝန္မ်ားကုိ ထူးခၽြန္သူမ်ားလုိ႔ သတ္မွတ္ပါသည္၊ ၿမိဳ႕ငယ္ေလးတစ္ခုတြင္ အိမ္ေထာင္က်ကာ ဆရာဝန္ ဘဝကုိ ေပ်ာ္ေမြ႔ေနသည္၊ အစ္ကုိလတ္ကေတာ့ ၿမိဳ႕ႀကီးကုိ ခုံမင္ႏွစ္သက္သူျဖစ္သည္၊ ဒီအတြက္ မႏၱေလးပြဲရုံတြင္ လုပ္ေနရင္း အိမ္ေထာင္က်သြားခဲ့သည္၊ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ အိမ္ကုိျပန္လာရလွ်င္ တစ္နာရီျပည့္ေအာင္ အိမ္တြင္ မေနတတ္သူျဖစ္သည္၊ ဒီအတြက္ အိမ္ကလုပ္ငန္းအားလုံးတုိ႔သည္ အေဖၿပီးလွ်င္ က်ေနာ္ျဖစ္လာရပါသည္။

က်ေနာ္တုိ႔္ ညီအစ္ကုိ သုံးေယာက္လုံးသည္ မႏၱေလးေဆးတကၠသုိလ္၊ မႏၱေလးတကၠသုိလ္ တုိ႔မွ အသီးသီးဘြဲ႔ရရွိခဲ့ၾကပါသည္၊ က်ေနာ့္ အစ္ကုိႀကီးသည္ သူႏွင့္အတန္းတူ ဆရာဝန္မ တစ္ဦးကုိ လက္ထပ္ခဲ့သည္၊ ‘က်ေနာ္သူနဲ႔ လက္မွတ္ထုိးယူခဲ့ၿပီအေဖ မဂၤလာကိစၥ အေဖတုိ႔ စီစဥ္ေပးပါေတာ’့ ဆုိၿပီး တစ္ခါတည္း ခ်ည္ၿပီးတုတ္ၿပီး မဂၤလာေဆာင္ခဲ့သည္၊ ဟုိဘက္ကလည္း စစ္ဘက္ လူႀကီးသမီး ျဖစ္ေန၍ အေဖတုိ႔ အစ္ကုိႀကီးေျပာသည့္ အတုိင္း လုပ္ေပးလုိက္ရသည္၊ အစ္ကုိလတ္ၾကျပန္ေတာ့ အေဖ၏ လုပ္ေဖၚကုိင္ဖက္ မႏၱေလး ႀကိမ္ႏွင့္သစ္လုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးက သူ႔သမီးနဲ႔ လက္ဆက္ေစခဲ့သည္၊ ဟုိဘက္က သားမရွိေသာ မိသားစုျဖစ္သျဖင့္ သူတုိ႔၏ လုပ္ငန္းမ်ားကုိ အစ္ကုိလတ္ကုိ ဦးေဆာင္ေစသည္၊ အေမကေတာ့ သားတစ္ေယာက္ဆုံးရႈံးသြားသလုိ ခံစားရေပမဲ့၊ အေဖက မင္းတုိ႔ငယ္ငယ္ေလးထဲက သ႔ူမိတ္ေဆြက သူ႔ဆီက သားတစ္ေယာက္ ေတာင္းထားတာဟုဆုိသည္၊ မႏၱေလးတြင္ေနခ်င္ေသာ မႏၱေလးကုိ ခုံမင္ေသာ အစ္ကုိလတ္အတြက္ ဟန္က်ျဖစ္သြားခဲ့သည္။

က်ေနာ္တုိ႔ မိသားစုတြင္ အဖြားႏွင့္အေဖသည္ နည္းနည္း တရုတ္ရုိးရာလုိက္ခ်င္သည္၊ အထူးသျဖင့္ အဖြားသည္ ျမန္မာရုိးရာ တရုတ္ရုိးရာ ႏွစ္ခုစလုံးကုိ လုိက္စားသည္၊ နည္းနည္းေလးျဖစ္တာနဲ႔ ေဗဒင္သြားေမးေတာ့သည္ စာေတြသြားခ်ေတာ့သည္၊ သားအႀကီးႏွစ္ေယာက္ အိမ္ေထာင္ေရးတြင္ သူတုိ႔စိတ္တုိင္းက် မျဖစ္ခဲ့ရေခ်၊ ထုိအတြက္ အဖြားႏွင့္အေဖသည္ က်ေနာ့္ အိမ္ေထာင္ဘက္ ေရြးခ်ယ္ရာတြင္ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္က်ေတာ့သည္၊ က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ကပဲ ခပ္ညံ့ညံ့ ျဖစ္ခဲ့ေလသလား မသိပါ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ျခင္းကုိ ခံခဲ့ရပါသည္၊ ခပ္ညံ့ညံံ့ျဖစ္သူတုိင္းသည္ ေနရာတုိင္းတြင္ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ ခံရေလ့ရွိသည္လုိ႔ ဆရာတစ္ေယာက္က ေျပာဘူးပါသည္။

××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××-

က်ေနာ္ဒုတိယႏွစ္တြင္ အတန္းေဖၚ သူငယ္ခ်င္း မုိးသီတာမွ တဆင့္ ေက်ာင္းသူ တစ္ေယာက္နဲ႔ သိကၽြမ္းျဖစ္ခဲ့သည္၊ သူသည္ မုိးသီတာလုိပင္ မုိးကုတ္ၿမိဳ႕မွ ေက်ာင္းလာတက္သူ တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္၊ သူနာမည္က ျမစန္းၾကည္ ျဖစ္သည္၊ သိခါစက နာမည္ကလည္း အၿငိမ့္ဆန္လုိက္တာလုိ႔ ေနာက္မိေသးသည္၊ မုိးသီတာက ၂၂လမ္း အမ်ဳိးအိမ္မွ ကုိယ္တုိင္ ဆုိင္ကယ္စီး ေက်ာင္းတက္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္၊ က်ေနာ္ေရာ ျမစန္းၾကည္ပါ မ်က္ပါးရပ္တြင္ အေဆာင္ငွါးေနၾကသူမ်ား ျဖစ္ပါသည္၊ က်ေနာ္က ေက်ာင္းတက္ရင္း ဆုိင္ကယ္ဝယ္ေရာင္းလည္းလုပ္ အိမ္ပြဲရုံကိစၥေတြလည္း ဝင္လုပ္ပါေသးသည္၊ ခင္မင္ရင္းႏွီးလာေသာအခါ ျမစန္းၾကည္၏ အေဆာင္အပုိ႔အႀကိဳမ်ားကုိ လုပ္ျဖစ္လာခဲ့သည္။

ျမစန္းၾကည္သည္ ျမန္မာမိန္ကေလးမ်ားတြင္ ရွားပါးေသာ အရပ္ပုိင္ရွင္ျဖစ္သည္၊ အရပ္ငါးေပဆယ္လက္မေက်ာ္ေက်ာ္ ရွိသည္၊ က်ေနာ္ထက္ အရပ္ပုိရွည္သည္၊ ျမစန္းၾကည္တစ္ေယာက္ က်ေနာ္ဆုိင္ကယ္ ေနာက္က လုိက္စီးေသာအခါ သူေခါင္းကုိ က်ေနာ္ေခါင္းထက္ ေက်ာ္၍ ျမင္ရသည္၊ သနပ္ခါးကုိ ေန႔တုိင္းလိမ္းေလ့ရွိၿပီး ဆံပင္က ခါးေလာက္ထိရွည္သည္၊ အရပ္ရွည္ေသာ္လည္း ပိန္ပိန္ရွည္ရွည္ မဟုတ္ပါ၊ သူ႔ေနရာႏွင့္သူ အခ်ုိဳးအစားက်သူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါသည္၊ စကားေျပာလွ်င္ မႏၱေလးသူေတြလုိ က်ေနာ္ က်ေနာ္နဲ႔ ေျပာေလ့ရွိသူ ျဖစ္ပါသည္၊ ေနာက္ၿပီး ထူးထူးျခားျခား လက္ဖက္ရည္ႀကိဳက္သူ တစ္ေယာက္ပါ၊ တစ္ေန႔ ေလးခြက္ေလာက္ အနည္းဆုံး ေသာက္ေလ့ရွိသည္၊ က်ေနာ္ႏွင့္ မႏၱေလးထမင္းေပါင္း ႀကိဳက္တာခ်င္းတူသည္၊ သီခ်င္းအႀကိဳက္ေတြလည္း တူသည္၊ ေနာက္တူတာကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ႏွစ္ေယာက္လုံးသည္ အရာရာတြင္ ေလာဘႀကီးသူမ်ား မဟုတ္ၾကပါ။

တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ထုံးစံအတုိင္း မႏၱေလးပတ္ဝန္းက်င္ေတြ ေလွ်ာက္လည္ၾကေသာအခါလည္း အတူတူပင္ျဖစ္သည္၊ ထူးထူးျခားျခား သူသည္ က်ေနာ္၏ ေမြးေန႔ပြဲကုိ က်င္းပေပးေသာ ပထမဦးဆုံး သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္လည္း ျဖစ္ပါသည္၊ ကန္ေတာ္ႀကီးေဘးက ေကာ္ဖီဆုိင္ တစ္ခုမွာ ဒန္ဘုိကိက္ေတြ ဝယ္လာၿပီး ဖေယာင္းတုိင္ တစ္ေခ်ာင္းထဲႏွင့္ က်ေနာ္ရဲ႕ ၁၉ႏွစ္ေၿမာက္ေမြးေန႔ကုိ က်င္းပျဖစ္ခဲ့သည္၊ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေတာ့ က်ေနာ္ကုိ မေပးခဲ့ပါ၊ ေနာင္ႏွစ္မွာ ေပးမည္ဟုေျပာခဲ့ပါသည္။

ဒီလုိပဲ သူရဲ႕ ၁၈ ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႔ကုိ ေမၿမိဳ႕ ကန္ေတာ္ႀကီး နားက ဖီးလ္ စားေသာက္ဆုိင္မွာ ႏွစ္ေယာက္ထဲ က်င္းပခဲ့ၾကသည္၊ က်ေနာ္က ေမြးေန႔လက္ေဆာင္အျဖစ္ crystal နားဆြဲကေလးေပးခဲ့ပါသည္၊ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေပးရင္းနဲ႔ က်ေနာ္သူ႔ကုိ ခ်စ္ေနမိၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သူငယ္ခ်င္းဘဝမွ ခ်စ္သူဘဝကုိ ေျပာင္းၾကရေအာင္ အဆုိျပဳခဲ့ပါသည္၊ ေမၿမိဳ႕ကုိ ေလွ်ာက္လည္ မဟာအ့ံထူးကံသာဘုရားကုိ ဝင္ဖူးၿပီး ဒီဇင္ဘာ စားေသာက္ဆုိင္မွာ ညစာစားတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ျမစန္းၾကည္သည္ က်ေနာ္၏ ပထမဦးဆုံးခ်စ္သူျဖစ္လာပါသည္၊ သူငယ္ခ်င္းနွစ္ဦး ေမၿမိဳ႕သုိ႔ သြားေရာက္ၿပီး ေမြးေန႔က်င္းပရာမွ မႏၱေလးသုိ႔အျပန္တြင္ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးအျဖစ္ ျပန္လာျဖစ္ၾကပါသည္၊ မႏၱေလးကုိ က်ေနာ္တုိ႔ ညနက္မွာ ျပန္ေရာက္ခဲ့သည္၊ အဲ့ဒီညက ျမစန္းၾကည္ေတာ့ မသိပါ၊ က်ေနာ္ကေတာ့ ဒီၾကည္ႏူးမႈသည္ က်ေနာ္ကုိ မုိးလင္းေစခဲ့ပါသည္။

တကၠသုိလ္ ေနာက္ဆုံးႏွစ္ကုိ ခ်စ္သူႏွင့္ ျဖတ္သန္းခဲ့ရျခင္းသည္ က်ေနာ္ဘဝအတြက္ အေပ်ာ္ရႊင္ဆုံး အခ်ိန္မ်ားျဖစ္ပါသည္၊ က်ေနာ္တုိ႔ ႏွစ္ေယာက္သည္ လုိက္ဖက္ညီေသာ စုံတြဲတစ္တြဲျဖစ္ေၾကာင္း ကုိယ္ဟာကုိယ္ မွတ္ခ်က္ခ်မိပါသည္၊ က်ေနာ္သည္ ျမစန္းၾကည္ကုိ ဘဝလက္တြဲေဖၚအျဖစ္ ရည္ရြယ္ထားသလုိ ျမစန္းၾကည္ကလည္း က်ေနာ္ကုိ ဘဝလက္တြဲေဖၚအျဖစ္ ရည္ရြယ္ထားခဲ့ၾကပါသည္၊ တစ္ခါတစ္ေလ ကေလးငယ္ေလးမ်ားကုိ ျမင္မိ၍၎ မိသားစုလုိက္ သြားလာတာကုိ ျမင္မိ၍၎ ငါတုိ႔အလွည့္က်ရင္ ဆုိၿပီး စိတ္ကူးေတြ ယဥ္ခဲ့ၾကပါသည္၊ ျမစန္းၾကည္က ငါတုိ႔သားကေလး ေမြးရင္သိပ္ေခ်ာမွာ နင့္ဆီက အသားျဖဴတာ၊ ငါ့ဆီက အရပ္ႏွင့္ရုပ္ရည္ ေပါင္းလုိက္ရင္ အရပ္ျမင့္ျမင့္ ျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာမွာ ကုိရီးယား မင္းသားေတြထက္ သာမွာႀကိမ္းေသတယ္လုိ႔ ဆုိသည္၊ ျမစန္းၾကည္ကုိ က်ေနာ္အႀကိဳက္ဆုံးမွာ မနာလုိ မရႈစိမ့္စိတ္ နည္းျခင္းျဖစ္ပါသည္၊ ဒါေပမဲ့ စိတ္ကူးယဥ္တဲ့ ရင္ေသြးေလးကုိေတာ့ သူမ်ားေတြထက္ သာေစခ်င္သည္မွာ မိန္းမေတြရဲ႕ စိတ္ဓါတ္လား က်ေနာ္မသိပါ၊ သူကေတာ့ က်ေနာ္သူ႔အေပၚကုိ စိတ္ရွည္တာကုိ အႀကိဳက္ဆုံးတဲ့၊ တစ္ခါတစ္ေလ ငါ့ကုိပဲ စိတ္ရွည္၊ လူတုိင္းကုိေတာ့ စိတ္မရွည္နဲ႔လုိ႔ ေျပာတတ္ပါသည္။

ေနာက္ဆုံးနွစ္ စာေမးပြဲႏွင့္အတူ ဘဝနယ္ေျမကုိ လွမ္းရေတာ့မဲ့ အခိ်န္မွာလည္း က်ေနာ္ကေတာ့ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ပါပဲ၊ ကုိယ္ကုိကုိယ္ ယုံၾကည္မႈအျပည့္နဲ႔ အမ်ားတန္းတူ လုပ္ႏုိင္ကုိင္ႏုိင္သူ တစ္ေယာက္အျဖစ္ ယုံၾကည္ထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္၊ ျမစန္းၾကည္ႏွင့္ က်ေနာ္တုိ႔နွစ္ေယာက္ၾကားတြင္ မတုိင္ပင္ရေသးေသာ သေဘာတူညီမႈမ်ား မ်ားစြာရွိသည္လုိ႔ ထင္ပါသည္၊ က်ေနာ္သည္ စီးပြားေရး သမားတစ္ေယာက္အျဖစ္ ရပ္တည္သြားမည္ကုိ ျမစန္းၾကည္သိရွိထားၿပီးျဖစ္သည္၊ မႏၱေလး စီးပြားေရးေလာကႏွင့္ မႏၱေလးကုန္စည္ဒုိင္သည္ က်ေနာ္နဲ႔ မစိမ္းပါ၊ ဆယ္တန္းေအာင္ကတည္းက ဝင္ဆန္႔ခဲ့ပါၿပီ၊ က်ေနာ့္အေဖ ဦးၾကင္းမားဆုိရင္ မႏၱေလးကုန္စည္ဒုိင္ႏွင့္ ပြဲရုံလုပ္ငန္းတစ္ခုလုံး သိၾကပါသည္၊ အေဖသည္ ဆုိရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ပါတီေခတ္မွာ ကုန္ေစ်းႏူံးတက္လာတုိင္း အထိမ္းသိမ္းခံရတတ္သူျဖစ္ပါသည္၊ ထုိ႔အတြက္ အေဖသည္ နန္းတြင္းထဲတြင္ အိပ္ခဲ့ရေပါင္း မ်ားသလုိ၊ တုိင္းမႈး ပါတီ ေကာင္စီ အႀကီးအကဲမ်ားသည္ ေသာက္ေဖၚေသာက္ဖက္မ်ား ျဖစ္လာပါသည္၊ ထုိအတူ ဦးၾကင္းမားရဲ႕သား ေက်ာ္စုိးဦးကုိလည္း ဒီေလာကမွာ သိပါသည္၊ အေဖက ေျပာပါသည္ ‘တကယ္ေတာ့ ခ်မ္းသာေအာင္ လုပ္ရတယ္ဆုိတာ လုပ္တတ္မွျဖစ္တာ ဘယ္လုိပဲ အခြင့္အေရးေတြ ရေနပါေစ၊ ေဆြစဥ္မ်ဳိးဆက္ ျဖစ္ေနပါေစ၊ အေပၚကပဲျဖစ္ျဖစ္ အာဏာေတြရွိေနပါဦး ခ်မ္းသာေအာင္ လုပ္တတ္တဲ့သူဟာ ခ်မ္းသာတာပဲ၊ ခ်မ္းသာေအာင္ မလုပ္တတ္တဲ့ သူေတြက မလုပ္တတ္ေတာ့ ဘာမွ ျဖစ္မလာဘူးေလ၊ အဲဒီမွာ ျဖစ္မလာေတာ့ လုပ္တတ္လုိ႔ ခ်မ္းသာတဲ့ သူေတြကုိ အျပစ္ရွာမယ္ မနာလုိေတြျဖစ္ၾကမယ္၊ ကမာၻေပၚမွာ ဘယ္ေနရာမွာမဆုိ ဒါဟာထုံးစံပဲ’ လုိ႔ဆုိသည္။

အေဖ၏ စကားကုိ မွန္သည္ဟု က်ေနာ္ယုံၾကည္သည္၊ ယေန႔ေခတ္တြင္ လူတစ္ခ်ဳိ႕သည္ ခရုိနီဟုဆုိကာ ခ်မ္းသာေနသူမ်ားကုိ သိမ္းက်ံဳးအျပစ္ေျပာေနၾကသည္၊ ခရုိနီတြင္ လုပ္တတ္ကုိင္တတ္၍ ခရုိနီျဖစ္လာသလုိ အခြင့္ေရး မတရားယူ ညစ္ပတ္၍ ခရုိနီျဖစ္လာသူလည္းရွိမည္၊ ေျပာေနသူမ်ားထဲတြင္ ေခတ္မမွီေတာ့သည့္ က်ဆုံးသြားၿပီ္ျဖစ္ေသာ လက္ဝဲအေတြးအေခၚေတြ ဝင္ပါလာသည္၊ မနာလုိမုန္းတီးမႈေတြပါလာသည္၊ ကမာၻစီးပြားေရး သမုိင္းကုိ ျပန္မၾကည့္ၾက၊ ေဂ်ာ့ဝါရွန္တန္ ဘယ္လုိလုပ္ခဲ့သလဲကုိ စဥ္းစားမိသည္၊ ခရုိနီေတြကုိ ႏုိင္ငံထူေထာင္ေရးတြင္ အသုံးခ်ခဲ့သည္၊ အေမရိကားတြင္ ခရုိနီေတြ ဒုႏွင့္ေဒး ဘရားဇီလ္းတြင္ ပိုမ်ားလိမ့္မည္၊ မေလးရွား၊ ထုိင္း၊ ကုိရီးယာ ခရုိနီေတြကုိ ခရုိနီမွန္းမသိ၊ ခရုိနီေတြ ႀကီးက်ယ္လာေသာ္ ဧရာမစီးပြားေရး အင္ပါယာႀကီးျဖစ္လာသည္ ေကာ္ပရိတ္ခရုိနီေတြ ျဖစ္လာၾကသည္၊ ထုိေကာ္ပရိတ္မ်ားသည္  တုိင္းျပည္၏ စီးပြားေရးကုိလႊမ္းေတာ့သည္၊ အဓိကက်လာသည္၊ က်ေနာ္သည္ တီဗီဇာတ္လမ္းတြဲ တစ္ခုျဖစ္ေသာ Too Big to Fail ကုိႀကိဳက္မိပါသည္၊ စီးပြားေရးသမားတစ္ေယာက္သည္ ေခတ္နဲ႔အညီ ေျပာင္းလဲေနရမည္ မဟုတ္ပါလား၊ က်ေနာ္အတြက္ စီးပြားေရးလုပ္ေတာ့မွေတာ့ ေအာင္ျမင္ေသာ စီးပြားေရးသမားပင္ျဖစ္ရမည္လုိ႔ ယုံၾကည္ထားသည္၊ ျမန္မာတုိ႔သည္ ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝလာေသာ တရုတ္ႏွင့္ကုလားတုိ႔ကုိ အျပစ္ေျပာခ်င္ၾကသည္၊ တရုတ္ႏွင့္ကုလားတုိ႔ လုပ္တတ္ကုိင္တတ္တာကုိေတာ့ မျမင္ၾက အတုမယူခ်င္ၾကေပ။

စာေမးပြဲၿပီး တစ္လေလာက္ေနမွ ျမစန္းၾကည္ႏွင့္က်ေနာ္တုိ႔ အိမ္ျပန္ျဖစ္ၾကသည္၊ ဘယ္လုိဆက္သြယ္ၾကမည္ ေရွ႕ဆက္ ဘယ္လုိလုပ္ၾကမည္ကုိ အနည္းငယ္ တုိင္ပင္ျဖစ္ၾကသည္၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာျပည္ႀကီးက အေဖတုိ႔ေခတ္ထက္စာရင္ေတာ့ က်ဥ္းသြားပါၿပီ၊ မုိးကုတ္ႏွင့္ မႏၱေလးသည္၎ မႏၱေလးႏွင့္ က်ေနာ္တုိ႔ၿမိဳ႕သည္၎ လွမ္းေခၚရင္မေဝးေတာ့ ‘ၾကားရလား ၾကားရလား’ ေခတ္ျဖစ္ခဲ့ပါၿပီ၊ က်ေနာ္သည္ ျမစန္းၾကည္ကုိ ယုံၾကည္သလုိ၊ ျမစန္းၾကည္ကလည္း က်ေနာ္ကုိ ယုံၾကည္ပါသည္၊ ယုံၾကည္မႈနဲ႔ ဘဝတစ္ခုကုိ တည္ေဆာက္၍ ရမည္ဆုိေသာ အေတြးအေခၚသည္ ငယ္ရြယ္ေသာ က်ေနာ္တုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ကုိ လႊမ္းမုိးခဲ့ပါသည္၊ မျပန္ခင္တစ္ေန႔ စစ္ကုိင္း ဆြမ္းဦးပုညရွင္ ေစတီကုိသြားၿပီး ႏွစ္ဦးတြတ္ထုိး စကားေျပာမကုန္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ရၿပီး ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္ေသာ အရာမ်ားကုိ ေလာဘေမာဟႏွင့္ယွဥ္ေသာ ဆုေတြကုိ ဘုရားရွင္ဆီမွာ ဆုေတာင္းျဖစ္ခဲ့ၾကပါသည္။

××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××-

လူႏွစ္ေယာက္ေပါင္းစည္း၍ အိမ္ေထာင္ျပဳမည္ၾကံေသာအခါ လက္ေတြ႔တြင္ မလြယ္ကူေသာ ျပႆနာေတြ ရွိလာတတ္ေၾကာင္း ကုိယ္ေတြ႔ၾကံဳခဲ့ရသည္၊ အစ္ကုိႀကီး အစ္ကုိလတ္ေတြ အိမ္ေထာင္ျပဳသြားတာကုိၾကည့္ၿပီး လြယ္လုိက္တာလုိ႔ ထင္ခဲ့မိသည္၊ မိသားစု ေဆြမ်ဳိးအသုိင္းအဝုိင္း ပတ္ဝန္းက်င္တုိ႔သည္ လူႏွစ္ဦးေပါင္းစပ္ေရးတြင္ တစ္ခါတစ္ေလ ဘာလုိ႔ၾကားခံ အခက္အခဲျဖစ္လာရသည္ကုိ စဥ္းစားမရပါ၊ ပထမဦးစြာ ျမစန္းၾကည္တုိ႔မိဘေတြႏွင့္ ေဆြမ်ဳိးေတြက သူတုိ႔သမီးကုိ တရုတ္တစ္ေယာက္နဲ႔ လက္မထပ္ေစခ်င္၊ တရုတ္မိသားစုအေၾကာင္း ဘာသိလုိ႔လည္း ေခၽြးမေတြကုိ ဘယ္လုိႏွိမ္သလဲဆုိတာ ၾကားဖူးတယ္ မဟုတ္လား၊ နင္က ေခၽြးမအငယ္ဆုံးျဖစ္မွာ စသျဖင့္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ တရုတ္မယား မျဖစ္ေရး ဆန္႔က်င္မႈမ်ား ျမစန္းၾကည္ထံ ဒလစပ္ေရာက္လာခဲ့သည္၊ ျမစန္းၾကည္ျပန္ေျပာျပသည္ကုိ ဖုန္းထဲတြင္ၾကားရေသာအခါ ထုိအခါက်မွ ကုိယ္ကုိကုိယ္ တရုတ္တစ္ေယာက္အျဖစ္ ေမ့ေနေသာ က်ေနာ္သည္ ငါတရုတ္လားဟု ျပန္လည္စဥ္းစားမိခဲ့သည္၊ ေဆြစဥ္မ်ဳိးဆက္ ျမန္မာျပည္မွာေမြး ႀကီးျပင္းလာေသာ က်ေနာ္သည္ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနၿပီ မဟုတ္လား၊ ျမစန္းၾကည္ကေတာ့ က်ေနာ္ဘက္ကေနသည္ က်ေနာ္သည္ ေဆြစဥ္မ်ဳိးဆက္အရ တရုတ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနေပမဲ့ သူပတ္ဝန္းက်င္က လူမ်ားထက္သာသည့္ သူ႔အေပၚ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးမႈႏွင့္ နားလည္မႈ အရွိဆုံးေသာသူသည္ က်ေနာ္တစ္ေယာက္သာျဖစ္ေၾကာင္း အားလုံးကုိ ျပန္ေျပာ၍ ျငင္းလုိ႔ေနသည္၊ နင္ရဲ႕ စိတ္ရွည္သည္းခံမႈေတြကုိ ခု ငါယူသုံးထားတယ္လုိ႔ ဆုိသည္။

တကယ္တမ္း အိမ္၏စီးပြားေရးကုိ ဝင္လုပ္ကုိင္လာေသာအခါ က်ေနာ္သည္ မႏၱေလးမွာတစ္ဝက္ ၿမိဳ႕မွာတစ္ဝက္ ေနျဖစ္သည္၊ အေဖသည္ မႏၱေလးသုိ႔ တစ္လတစ္ေခါက္ေလာက္သာ ေရာက္ေတာ့သည္၊ မႏၱေလးအေျခခံ စီးပြားေရးလုပ္ေနေသာ အေဖသည္ ဘာျဖစ္လုိ႔ မႏၱေလးမွာ အျမဲေနထုိင္ဖုိ႔ စိတ္မကူးခဲ့သလဲ က်ေနာ္မသိပါ၊ ဒီၿမိဳ႕ေလးကုိ သံေယာဇဥ္တြယ္ေနလုိ႔ ျဖစ္ႏုိင္သည္၊ ဒီၿမိဳ႕ေလးတြင္ အေဖ၏ ဘုိးဘြားဘီဘင္တုိ႔ ေခါင္းခ်သြားခဲ့သည္၊ ေဆြစဥ္မ်ဳိးဆက္ လွဴဒါန္းလာေသာ သိမ္ ေက်ာင္း ဇရပ္ တုိ႔ကား ဒီၿမိဳ႕ေလးမွာ ျပည့္လုိ႔ေနသည္၊ က်ေနာ္သည္ မႏၱေလးပြဲရုံကုိ ကုမၸဏီပုံစံ ျပဳျပင္လုိက္သည္၊ က်ေနာ္၏ မႏၱေလးရုံးခန္းသည္လည္း ေခတ္မွီရုံးခန္းတစ္ခုျဖစ္သြားခဲ့သည္၊ ဒါေပမဲ့ အဖြားအလုိက် ေရႊခ်ထားေသာ ေပသီးတစ္စုံႏွင့္ လက္ရပ္ေခၚေနေသာ ေၾကာင္ႏွစ္ေကာင္ကုိေတာ့ ေနရာမေရြ႕ျဖစ္ခဲ့ပါ၊ အလုပ္လည္ပတ္လာေသာအခါ က်ေနာ္သည္ ပုံမွန္လုပ္ကုိင္ေနေသာ ၾကက္သြန္ ပဲ ႏွမ္း သီးနွံသုိေလွင္ေရာင္းဝယ္လုပ္ရာမွ အိမ္ျခံေျမဘက္သုိ႔ပါ ေျခလွမ္းစလာခဲ့သည္၊ အေဖသည္ ဒီလုပ္ငန္းကုိ အျပင္းအထန္ ကန္႔ကြက္ပါသည္၊ ေနာက္ဆုံး အဖြား၊အေဖ၊ အစ္ကုိလတ္တုိ႔ အျမင္မ်ားႏွင့္ အိမ္ျခံေျမလုပ္ငန္းကုိ ကန္႔သတ္မႈမ်ားျဖင့္ က်ေနာ္လုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။

အလုပ္ေတြလုံးပမ္းေနရင္းနဲ႔ ဒီႏွစ္အတြင္းမွာ မုိးကုတ္ကုိ က်ေနာ္ေလးေခါက္ေလာက္ ေရာက္ျဖစ္ပါသည္၊ နွစ္ကုိယ္တူနီးစပ္ေရး ႀကိဳးပမ္းမႈမ်ားအရ ျမစန္းၾကည္တုိ႔ မိသားစုသည္ က်ေနာ့္အေပၚ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းလာပါသည္၊ တစ္ေန႔ ျမစန္းၾကည္ မႏၱေလးသုိ႔ေရာက္လာသျဖင့္ က်ေနာ္တု႔ိ ၿမိဳ႕ကေလးကုိ ေခၚလာခဲ့ပါသည္၊ အိမ္ကုိေခၚလာၿပီး အေဖ၊အေမ၊ အဖြားတုိ႔နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးဖုိ႔ျဖစ္ပါသည္၊ က်ေနာ့္ကား အိမ္ဆင္ဝင္ေအာက္ေရာက္တာနဲ႔ အငယ္ေကာင္ မိန္းမတစ္ေယာက္ ေခၚလာတယ္ဆုိတဲ့ သတင္းဟာအိမ္ထဲမွာ ပ်ံႏွံ႔ေနပါၿပီ၊ အိမ္ထဲေရာက္ၿပီး ျမစန္းၾကည္ကုိ ဧည့္ခန္းတြင္ ထုိင္ခုိင္းထားၿပီး၊ မိတ္ဆက္ေပးဖုိ႔ အေဖ၊အေမ၊ အဖြားတုိ႔ကုိ ဝင္ေခၚတဲ့အခါမွာေတာ့ က်ေနာ္ဟာ အမွားတစ္ခုကုိ ျပဳလုပ္လုိက္မိၿပီ ဆုိတာ သိလုိက္ရပါသည္၊ အသံၾကားလုိက္ရေသာ အေဖကုိ ရွာမေတြ႔သလုိ အဖြားသည္ အခန္းပိတ္လုိ႔ ေနပါသည္၊ အေမတစ္ေယာက္သာ အိမ္ေရွ႕ကုိ ထြက္လာၿပီး ဟန္ေဆာင္ထားေသာ မ်က္ႏွာျဖင့္ ျမစန္းၾကည္ကုိ ဘယ္ကလဲ၊ ဘာလုပ္သလဲ စသျဖင့္ စကားအနည္းငယ္ကုိသာေျပာျဖစ္ပါသည္၊ ပ်က္ေနေသာ က်ေနာ့္မ်က္ႏွာ ညွဳိးႏြမ္းေနေသာ ခ်စ္သူမ်က္ႏွာၾကား က်ေနာ္ ဘာလုပ္ရမလဲမသိပါ၊ တစ္နာရီေလာက္ၾကာေသာအခါ အေဖသည္ ဧည့္ခန္းထဲသုိ႔ ေရာက္လာပါသည္၊ က်ေနာ္ဘာမွမေျပာပဲ ‘ေအးေအး မင္းႀကိဳက္တဲ့မိန္းမကုိ မင္းျပေတာ့လည္း ၾကည့္ရတာေပါ့’လုိ႔ဆုိကာ ျမစန္းၾကည္ေရွ႕တြင္ စိမ္းစိမ္းႀကီးၾကည့္ကာ ထုိင္ေနေလေတာ့သည္၊ က်ေနာ္လည္း စိတ္ကုိထိန္းကာ ျမစန္းၾကည္ကုိ ငါတုိ႔မႏၱေလးျပန္ၾကရေအာင္ ဆုိကာ ျပန္မည္အျပဳတြင္ အိမ္ခန္းထဲက အဖြားအသံထြက္လာသည္၊ မင္းဟာမင္း ႀကိဳက္သေလာက္ ရီးစားေတြ ခ်စ္သူေတြထား မင္းယူမဲ့မိန္းမဟာ ငါတုိ႔ႀကိဳက္တဲ့သူျဖစ္ရမယ္၊ က်ေနာ္ေရာျမစန္းၾကည္ပါ အဖြားေျပာသံေၾကာင့္ တုန္လွဳပ္သြားခဲ့သည္၊ ေနာက္ဆုံး ဘယ္သ႔ူကုိဘာမွ မေျပာပဲ ျမစန္းၾကည္ရဲ႕လက္ကုိဆြဲကာ ကားေပၚတက္ၿပီး မႏၱေလးကုိ ျပန္ထြက္ခဲ့သည္၊ အေဖႏွင့္အဖြား ျမစန္းၾကည္ကုိ ဆက္ဆံပုံက က်ေနာ္ရဲ႕ေဒါသေတြ ထြက္ခဲ့ရသည္၊ ျမစန္းၾကည္ကုိ က်ေနာ္အႀကိမ္ႀကိမ္ ေတာင္ပန္းမိသည္၊ ‘ခုငါတုိ႔ မႏၱေလးမွာ လက္မွတ္ထုိးၿပီး ယူလုိက္ၾကရေအာင္ ဘယ္သူကုိမွ ဂရုစုိက္ေနစရာ မလုိဘူးလုိ႔’ ေျပာလုိက္မိသည္၊၊

ျမစန္းၾကည္က အရင္စလုိမလုပ္ဖုိ႔ အခ်ိန္ယူၿပီး လူႀကီးေတြကုိ နားလည္သေဘာေပါက္ေအာင္ သေဘာတူလာေအာင္ လုပ္ယူၾကဖုိ႔ျပန္ေျပာသည္၊ 'နင့္ရဲ႕ စိတ္ရွည္မႈေတြ ဘယ္ေရာက္ကုန္လည္းေမးသည္၊ ျမစန္းၾကည္က ‘ငါရဲ႕ ေယာကၡမေတြဟာ ငါ့မိဘလုိျဖစ္ရမယ္ ငါရဲ႕ ေယာကၡမေတြဟာ ငါ့ရန္သူေတြ ငါနဲ႔မတည့္သူေတြ မျဖစ္ခ်င္ဘူး’ဆုိလာသည္၊ ေနာက္ၿပီး ဒီည စိတ္တည္ျငိမ္ေအာင္ လုပ္လုိက္ၿပီး ေနာက္တေန႔မွ ငါတုိ႔ ဘယ္လုိ ဆက္လုပ္ၾကမလဲ ဆုိတာ တုိင္ပင္ၾကတာေပါ့လုိ႔ ေျပာသည္၊ က်ေနာ္လည္း သူတည္းခုိတဲ့အိမ္ကုိ လုိက္ပုိ႔ေပးၿပီး ရုံးခန္းသုိ႔ျပန္လာခဲ့သည္၊ ေနာက္ေန႔ မနက္တြင္ ျမစန္းၾကည္က သူအေစာဆုံးကားနဲ႔ မုိးကုတ္ကုိျပန္သြားၿပီလုိ႔ ဖုံးဆက္လာသည္၊ အခ်ိန္ယူေအးေအးေဆးေဆး ထားၿပီး လုပ္စရာရွိတာေတြ လုပ္ၾကတာေပါ့လုိ႔ ေျပာသြားေသးသည္၊ သူသည္ က်ေနာ္တုိ႔ မိသားစုကုိ စိတ္ထင့္သြားႏူိင္ပါသည္၊ က်ေနာ္လည္း ထုိေန႔မွ စ၍ ၿမိဳ႕ကေလးကုိ မျပန္ျဖစ္ေတာ့ပါ၊
တစ္ခါတစ္ေလ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးလုိ႔ ထင္ထားေသာ အရာမ်ားသည္ ႀကီးမားေသာ ျပသာနာမ်ား ျဖစ္လာတတ္သည္ကုိ က်ေနာ္ တကယ္ လက္ေတြ႔သိလာခဲ့ပါသည္။

××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××-

တစ္လေက်ာ္ေသာအခါ အေမ မႏၱေလးကုိ လုိက္လာခဲ့သည္၊ ‘သားကလည္း မတုိင္မပင္နဲ႔ ကေလးမေလးကုိ ေခၚလာတာကုိး၊ မင္းအေဖႏွင့္ အဖြားက မင္းအစ္ကုိႀကီးတုန္းကလုိ သူတုိ႔နားက မင္းထြက္သြားမွာ တအားစုိးရိမ္သြားလုိ႔ ျဖစ္သြားတာပါ၊ တစ္ခါတစ္ေလ အခ်ိန္ကုိ ေစာင့္ရတယ္သား’ ဆုိၿပီးေျပာလာပါသည္၊ က်ေနာ္ကလည္း အေမကုိ ျမစန္းၾကည္သည္ က်ေနာ္ခ်စ္ရေသာ၊ က်ေနာ္ကုိ နားလည္ေသာ က်ေနာ္နဲ႔ လုိက္ဘက္ညီေသာ မိန္းကေလးျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပလုိက္သည္၊ အေမက သူနားလည္ပါေၾကာင္း ဒါေပမဲ့ အဖြားႏွင့္ အေဖတုိ႔က နည္းနည္း တင္းမာမွာျဖစ္ေၾကာင္း၊ အထူးသျဖင့္ သားရဲ႕ အဖြားက သားကုိ တရုတ္အမ်ဳိးအႏြယ္နဲ႔ပဲ လက္ဆက္ေစခ်င္သည္လုိ႔ ေျပာသြားပါသည္၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အိမ္ကုိအရင္လုိျပန္လာၿပီး အားလုံးၾကားတြင္ လိမ္မာပါးနပ္စြာေနဖုိ႔ လာေျပာသြားသည္၊ ထုိလက က်ေနာ္စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ ေျမကြက္ဆယ္ကြက္ေလာက္ ဝယ္ျဖစ္သြားသည္၊ တကယ္ေတာ့ အေဖကုိအရြဲ႕တုိက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္၊ ထုိအရြဲ႕တုိက္ျခင္းသည္ ေနာင္မွာ က်ေနာ္ကုိ ၾကြယ္ဝခ်မ္းသာသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေစခဲ့ပါသည္။

က်ေနာ္သည္ တန္ဖုိးႀကီးေသာ ကားအသစ္တစ္စီးေျပာင္းစီး ျဖစ္ခဲ့သည္၊ မုိးကုတ္ကုိတက္ၿပီး ျမစန္းၾကည္ကုိ အက်ဳိးအေၾကာင္းေတြ ရွင္းျပျဖစ္ခဲ့သည္၊ တစ္ဘက္တြင္လည္း က်ေနာ့္ စီးပြားေရးေအာင္ျမင္ေနေၾကာင္း ေျပာျပခဲ့သည္၊ ျမစန္းၾကည္သည္ က်ေနာ္၏ စီးပြားေရးေအာင္ျမင္မႈကုိ ၾကည့္ၿပီး တစ္မ်ဳိးျဖစ္လုိ႔ေနသည္၊ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ နင္အဲဒီေလာက္ခ်မ္းသာတာ ငါ့အတြက္ တစ္မ်ဳိးျဖစ္လုိ႔ေနတယ္လုိ႔ က်ေနာ္ကုိ ပြင့္လင္းစြာ ေျပာျပခဲ့သည္၊ က်ေနာ္ကလည္း အဲဒါေၾကာင့္ ငါကုိ ထိန္းေပးမဲ့ နင္လုိတယ္ေလလုိ႔ ျပန္ေျပာခဲ့သည္၊ အေျခအေနႏွင့္ အခ်ိန္အခါကုိ ေစာင့္ၾကတာေပါ့လုိ႔ ေျပာရင္း က်ေနာ္ကုိ ေျဖသိမ့္ခဲ့သည္။

မုိးကုတ္ကျပန္လာၿပီး လူေတြအေၾကာင္းကုိ ေတြးမိေနသည္၊ စာအုပ္ေတြ ဖက္ေလ့ရွိလာပါသည္၊ ကြန္ျဖဴးရွက္၊ ဆန္ဝူႏွင့္ အေမရိကန္လုိက္ဖ္ စာအုပ္မ်ားက က်ေနာ္ကုိ အေတြးေတြ ေပးလာခဲ့သည္၊ ျမန္မာတရုတ္တစ္ေယာက္ႏွင့္ ျမန္မာတစ္ေယာက္ လက္ထပ္ယူျခင္းသည္ ဒီေန႔ဒီအခ်ိန္ခါမွာ ေျပာစရာ မဟုတ္ေတာ့လုိ႔ က်ေနာ္ထင္သည္၊ ကုိးကြယ္ေသာ ဘာသာ မတူေသာေၾကာင့္ ဆုိရင္ေတာ့ က်ေနာ္လက္ခံႏုိင္ပါသည္၊  ကုိးကြယ္ေသာ ဘာသာတူပါလွ်က္နဲ႔ တုိင္းျပည္အတြင္း အတူေနထုိင္သူ အခ်င္းခ်င္း ယူရင္ေတာင္ တစ္မ်ဳိးျမင္ေနၾကသည္ က်ေနာ္တုိ႔ ပတ္ဝန္းက်င္၏ ဓေလ့ အေလ့အထမ်ားသည္ တစ္ခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ အမ်ားႀကီး ျပင္းထန္ေနပါသည္၊ လူမႈဆက္ဆံေရးႏွင့္ မ်ဳိးရုိးအစြဲ သုိ႔မဟုတ္ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္တုိ႔၏ ပဋိပကၡကုိ ျမင္ေနရပါသည္၊ ဒီေန႔ဒီအခ်ိန္ခါမွာ လူျဖဴေတြနဲ႔ လက္ထပ္ ေပါင္းသင္းေနတဲ့ ျမန္မာ အမ်ဳိးသား အမ်ဳိးသမီးေတြ အမ်ားႀကီးပါ၊ အေရးႀကီးတာက ခ်စ္ခင္ၾကင္နာစြာ တစ္ဦးကုိတစ္ဦး နားလည္ေလးစားၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေအးမွ်တဲ့ အိမ္ေထာင္တစ္ခုကုိ တည္ေဆာက္ဖုိ႔ပဲလုိ႔ က်ေနာ္ထင္မိပါသည္၊ ပြင့္လင္းတဲ့ လူအဖြဲ႔အစည္းမွာ အျမင္မတူမႈ သေဘာထား ကြဲလြဲမႈကုိ က်ေနာ္တုိ႔ လက္ခံရပါလိမ့္မည္၊ က်ေနာ္က လက္ခံေသာ္လည္း တျခားသူေတြက လက္မခံ ႏုိင္ေသးရင္ေတာ့ ေျဖရွင္းႏုိင္တဲ့နည္လမ္းကုိ က်ေနာ္တုိ႔ ေတာ္ေတာ္ အေျဖရွာယူ ရပါလိမ့္မည္။ 

ျမစန္းၾကည္ဘက္ကလည္း တရုတ္အႏြယ္ျဖစ္ေနေသာ က်ေနာ္ကုိ သိပ္သေဘာ မတူခ်င္၊   မေဝဖန္ခ်င္ပါ သူတုိ႔ အသုိင္းအဝုိင္း၏ အေလ့အထ ယုံၾကည္ခ်က္ကုိ က်ေနာ္ ေလးစားရပါမည္၊ မုိးကုတ္ၿမိဳ႕တြင္ တရုတ္ႏွင့္ လက္ထပ္လုိက္ေသာသူေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါလိမ့္မည္၊ က်ေနာ္ ဘက္ကုိလည္းၾကည့္ဦး အစ္ကုိႀကီးသည္ ဗမာ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးႏွင့္ သူသေဘာအတုိင္း လက္ထပ္ယူခဲ့သည္၊ အစ္ကုိလတ္ၾကေတာ့ နယ္စပ္ကတရုတ္အႏြယ္နဲ႔ လက္ထပ္လုိက္၍ ဒါေတာင္ တရုတ္မ်ဳိးရုိးလုိက္ေသာ အဖြားက မေက်နပ္ေခ်၊ က်ေနာ္ကလဲ့မွ တရုတ္မကုိပဲ လက္ထပ္ရမည္ဆုိေသာ္ က်ေနာ္အတြက္ မတရားဘူးလုိ႔ထင္ပါသည္၊ ထုံးစံအရ ႀကီးစဥ္ငယ္လုိက္ သားႀကီးကသာ မ်ဳိးရုိးထိန္းသိမ္းရမွာ မဟုတ္ပါလား၊ ခုေတာ့ အငယ္ဆုံး က်ေနာ့္ကုိ အက်ပ္ကုိင္ေနသည္ဟု ထင္ပါသည္။

အစ္ကုိႀကီးလုပ္သြားပုံ အစ္ကုိလတ္၏ အျဖစ္အပ်က္ေတြက က်ေနာ္အေပၚ ပုံၾကလာသည္လား မသိပါ၊ ေလာေလာဆယ္ က်ေနာ္က နားလည္ေပးထားေသာ္လည္း က်ေနာ္တြင္ မ်ဳိသိပ္ထားရေတာ့ အရာေတြ ရင္ထဲမွာရွိလုိ႔ေနပါၿပီ၊ တစ္ဘက္တြင္လည္း ျမစန္းၾကည္က “မိဘေတြ သေဘာတူမွ လက္ထပ္မယ္”ဆုိတဲ့ သူ႔ရဲ႕ခံယူခ်က္ကုိ က်ေနာ္မေျပာင္းလဲ ႏုိင္ခဲ့ပါ၊ သူဘက္တြင္ အဆင္ေျပသလုိျဖစ္ေနၿပီးမွ ခုက်ေနာ္ဘက္ကုိ က်ေနာ္ႀကိဳးစားရပါဦးမည္၊ တစ္ဘက္စြန္းေရာက္ေနသူမ်ားကုိ စည္းရုံးရမည္ ဆုိသည္က လြယ္သည့္အလုပ္ေတာ့ ဟုတ္မည္မထင္ပါ။

အဖြားႏွင့္အေဖသည္ က်ေနာ္နဲ႔ လက္ဆက္ေပးခ်င္ေသာ အမ်ဳိးသမီးကုိ သူတုိ႔ဖါသာသူတုိ႔ လုိက္ရွာေနသည္ဟု သိရသည္၊ အဖြားက အကူအညီေတာင္းသျဖင့္ အစ္ကုိလတ္၏မိန္းမ က်ေနာ့္မရီးႏွင့္ အစ္မဝမ္းကြဲတုိ႔ အိမ္ကုိ အဝင္အထြက္ ရွိလာေတာ့သည္၊ က်ေနာ့္မရီးသည္ အေဖ့မိတ္ေဆြ၏သမီး ဆုိေပမဲ့ မဂၤလာကိစၥမ်ားကုိ တရုတ္ရုိးရာေစ့စပ္ေပးသူကေန တဆင့္ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္၊ အစ္ကုိလတ္၏မိန္းမ က်ေနာ့္မရီးက က်ေနာ္ကုိ ‘အိမ္ေထာင္ျပဳတယ္ဆုိတာ ကုိယ္နဲ႔စပ္အပ္တဲ့သူ ကုိယ္မိဘေဆြမ်ဳိး အသုိင္းအဝုိင္းက လက္ခံမဲ့သူကုိ အိမ္ေထာင္ျပဳတာအေကာင္းဆုံးပဲ၊ မိသားစုျဖစ္လာလွ်င္ သံေယာဇဥ္ျဖစ္သြားၾကမွာပဲလုိ႔ ဆုိလာသည္၊ သူဆုိရင္ မိဘက ေပစားမယ္လုိ႔ ေျပာထားလုိ႔ ရီးစားေတာင္ မထားဟုဆုိသည္၊ ညီကုိ ယူရမလား၊ အစ္ကုိကုိ ယူရမလား စဥ္းစားမိေသးသည္ဆုိသည္၊ ေနာက္ဆုံး အစ္ကုိလတ္ကုိလည္း တရုတ္ရုိးရာနည္းမ်ားအရ တြက္ခ်က္ၿပီး ႏွစ္ဦးေပါင္းစပ္ႏုိင္သည္ဆုိ၍ လက္ထပ္ခဲ့သည္’ဆုိသည္၊ က်ေနာ္က ‘က်ေနာ္သည္ ျမန္မာျဖစ္ေနၿပီ တရုတ္ရုိးရာေတြလည္း မသိေတာ့ဘူး၊ တရုတ္စာ စကားလည္း မတတ္ဘူး၊ တရုတ္မပဲျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာမပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ္ႀကိဳက္တာပဲ ကုိယ္ယူမယ္လုိ႔’ ေျပာလုိက္သည္၊ ဒီေတာ့ အစ္ကုိလတ္၏မိန္းမ က်ေနာ့္မရီးက ‘ဒီမွာ မင္းငယ္ငယ္ရြယ္နဲ႔ ေအာင္ျမင္ခ်မ္းသာေနတာ ငါတုိ႔တရုတ္အသုိင္းအဝုိင္းမွာ ေတာ္ေတာ္နာမည္ႀကီးေနပါတယ္၊ မင္းကုိယူခ်င္္တဲ့မိန္းမေတြ မင္းကုိ သမက္ေတာ္ခ်င္တဲ့ မိဘေတြ အမ်ားႀကီးပါ’ဆုိၿပီး သူတတ္ထားတဲ့ မ်က္မွန္ကုိ အေပၚတင္လုိက္ ခ်လုိက္လုပ္ၿပီး ဘယ္လုိအဓိပၸါယ္ေဖၚရမလဲ မသိတဲ့ အျပဳံးတစ္ခုနဲ႔ ေျပာပါသည္၊ သူသည္ အဖြားတုိ႔အလုိက် ေပးစားသူနဲ႔ပဲ ယူရန္ က်ေနာ္ကုိ နားခ်သည့္ စကားေတြေျပာပါသည္၊ ေရွ႕ေနာက္ေတြလည္း မမွန္ပါ၊ ၾကာေတာ့ က်ေနာ္သည္ သူမ်က္ႏွာကုိၾကည့္ၿပီး ဘာမွ ျပန္မေျဖ ျပန္မေျပာပဲ ထြက္လာခဲ့ပါသည္၊ ေလးလံေသာ သက္ျပင္းတစ္ခုေတာ့ ခ်လုိက္မိပါသည္၊   
က်ေနာ္ဘဝတြင္ ပထမဦးဆုံး မ်က္မွန္တတ္ထားေသာ မိန္းမတစ္ဦးကုိ မုန္းမိပါေတာ့သည္။
က်ေနာ္ ႀကိဳးစားေနစဥ္မွာပဲ၊ ေအးေဆးေနသည္ ဆုိေသာ ျမစန္းၾကည္ထံမွ သတင္းၾကားခဲ့ရပါသည္၊ ဒီသတင္းသည္ က်ေနာ္၏ ႀကိဳးစာမႈႀကီး တစ္ခုလုံးကုိ ကၽြမ္းထုိးေမွာက္ခုံ ျဖစ္ရပါေတာ့သည္။



ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္၊

ဝထၳဳဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ပါ။




29 comments:

TZA said...

လႊတ္ေကာင္းဗ်ာ။ အေၾကာင္းအရာေရာ အေရးအသားေရာ၊ က်ေနာ့္ပတ္​ဝန္းက်င္မွာလည္း အဲလိုပံုျပင္မ်ိဳးေတြရွိတယ္လို႔ ၾကားဖူးတယ္။

ျမေသြးနီ said...

ေကာင္းခန္းမွာ မီးပ်က္သြားတယ္...။
မ်က္မွန္နဲ႔မိန္းမေတြက ဘယ္သူမ်ားျဖစ္မလဲ...??
ေနာက္တစ္ပိုင္းကို သိပ္မၾကာေစလိုပါေၾကာင္း...။

လရိပ္အိမ္ said...

ေနာက္အပိုင္းကိုဆက္လက္ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါ့မယ္။

kay said...

ဖတ္လို႕ေကာင္းတယ္။ ေစာင့္ဖတ္ေနတယ္။

rose of sharon said...

ဆက္ရန္ကိုဖတ္ခ်င္စိတ္ၿပင္းၿပစြား ေစာင္႔ေနပါမည္... မ်က္မွန္ၿဖဳတ္ထားတာၾကာေပါ႔ :D

သက္ေဝ said...

ေခါင္းစဥ္ဖတ္ျပီး နည္းနည္း လန္႔သြားတယ္... ဒါမယ့္ ဆက္ရန္ ေစာင့္ေနပါတယ္... တခုရွိတာက တခ်ိဳ႕မိန္းမေတြက မ်က္မွန္ ပါပါ မပါပါ တခါတခါ ေတာ္ေတာ္ ေၾကာက္စရာေကာင္းပါတယ္... း)

ပံု / မ်က္မွန္နဲ႔ အန္တီ

Min Min said...

ေခတ္နဲ႔ လုိက္ေအာင္ ေရးႏုိင္ပါတယ္၊ မ်က္မွန္တတ္ထားတဲ့မိန္းမေတြဆုိတာ ဘယ္လုိလဲ စားေရးသူပုံေဖၚတာကုိ ဆက္ေစာင့္ေနပါမယ္၊ ခုမွ တစ္ေယာက္ထဲရွိေသးတယ္၊

ဂ်စ္တူး ( မံုရြာ ) said...

I'm wating for next .

ဂ်စ္တူး ( မံုရြာ ) said...

I'm wating for next .

seesein said...

reading with wearing glasses.

waiting for new post.

pls write quickly.


ဂ်စ္တူး ( မံုရြာ ) said...

I'm waiting to next .

eicho said...

ei choဆက္ရန္ ေစာင့္ေနပါတယ္

Anonymous said...

Quickly

Anonymous said...

မ်က္ကပ္မွန္ တပ္ထားတယ္ :P

စိတ္၀င္စားျပီး ဖတ္လုိ႕ေကာင္းတယ္။

ဆက္ရန္ျမန္ျမန္ေလး း)


ေမဇင္

goldfish said...

This is really nice and showing the culture conflict at Myanmar. Sometime you face those issues even when you fall in love Chinese with different background(Cantonese VS Fugainese and so on).

I can't wait for the next section..

Thanks.

SHWE ZIN U said...


"မ်က္မွန္နဲ႔ မိန္းမေတြကုိ က်ေနာ္မုန္းတယ္" ဆိုလို႕ လန္႕သြားတာဘဲ... အဆက္ေလး အထံုးေလး ကိုေတာ႔ ေစာင္႔ေမွ်ာ္ေနပါတယ္

ဒါေပမဲ႕
(ခရုိနီဟုဆုိကာ ခ်မ္းသာေနသူမ်ားကုိ သိမ္းက်ံဳးအျပစ္ေျပာေနၾကသည္၊ ခရုိနီတြင္ လုပ္တတ္ကုိင္တတ္၍ ခရုိနီျဖစ္လာသလုိ အခြင့္ေရး မတရားယူ ညစ္ပတ္၍ ခရုိနီျဖစ္လာသူလည္းရွိမည္။)

ျမန္မာျပည္ က ခရိုနီ ေတြ ကေတာ႔ ဘယ္စာရင္း ထဲ ပါမလဲမသိဘူး ...

က်ေနာ္ ျမင္တဲ႕ ခရိုနီေတြ ကေတာ႔ တိုင္းျပည္ ရွိသမွ် ေတာေတြေျပာင္.. ေတာင္ေတြျပဳိ... ေျမလြတ္ ေျမရိုင္း ဆိုတာေတြ တလက္မ မက်န္ေအာင္.... သယံဇာတ ေတြ ကုန္သြားေအာင္ ျပည္သူ ပိုင္ ႏိုင္ငံပိုင္ ပစၥည္းေတြ ကို သူခိုးေစ်း ေပးၿပီး လူသတ္အစိုးရ သူပုန္အစိုးရ နဲ႕ ပူးေပါင္း ၿပီး မတရား ခိုးယူသြားတဲ႕ အခြင္႔ထူးခံ သူခိုးႀကီး ေတြ ဘဲ

(နဲနဲၾကမ္းသြားရင္ ခြင္႔လႊတ္ပါ ကိုဆိုဆီ ဝတၳဳထဲက ဇာတ္ေကာင္ နဲ႕ ေတာင္ ရန္ျဖစ္ခ်င္ေန တဲ႕ ေရႊစင္ဦး ျဖစ္ေနပါတယ္)

ခင္မင္တဲ႕
ေရႊစင္ဦး
.

NSA said...

ဖတ္ေကာင္းေနတံုး ဆက္ရန္ဆိုလို႕ တိုလို႕ တစ္လစ္

ျမတ္မြန္ said...

တရုတ္မ်ဳိးနြယ္ မ်က္မွန္တပ္ အကဲခပ္တဲ့ နည္းက
အစဥ္အဆက္ ရိုးရာမပ်က္ ခုခ်ိန္ထိ အရိုးဆြဲေနတုန္းေပါ့
ခ်စ္သူနစ္ဦးသိပ္ခ်စ္ျကျပီး နားလည္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဇာတ္သိမ္းလွမယ္လို့ထင္မိတယ္။

Anonymous said...

I just changed my glasses to contact lens for the sake of this story.

Anonymous said...

Anyway I like this story.

Anonymous said...

But I just changed my glasses to contact lens because of this story.

Anonymous said...

အဲဒီထဲမွာတို႕မပါဘူးေနာ္။သူမ်ားကမက္စိမွဳန္လို႕တပ္ထားတာပါ။တကယ္ကိုမျမင္ရလို႕တပ္ရတာပါ။ mia

An Asian Tour Operator said...

ထုံးစံ အတိုင္း ေကာင္းခန္းေရာက္ရင္ မီးျပတ္ေတာ့တာပဲ

mstint said...

ကိုရီးယားဇာတ္လမ္းတြဲၾကည့္ရသလိုပါလား ဆိုစီေရ း)
စိတ္ထဲကမွန္းၿပီး ဇာတ္အိမ္ေဖၚၾကည့္ေနတယ္။
အဆက္ေလးသိတ္မၾကာေလာက္ပါဘူးေနာ္ း)
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

သိဂၤါေက်ာ္ said...

ေရာက္တယ္ေနာ္.. ဆက္ရန္ ေမွ်ာ္ေနပါတယ္..

TYZ said...

ျမစန္းၾကည္ရဲ႕သတင္းေလးကုိ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါသည္။

Angelhlaing(May everybody be happy and healthy! said...

ဆက္ရန္ေလး ေစာင့္ေမွ်ာ္လွ်က္ပါအကို..
ဟုတ္ပေနာ္ မ်က္နွန္တက္ထားတဲ႕ မိန္းမက မုန္းစရာ....:(

khin oo may said...

ႀကိဳ႕က္ပါတယ္ နဲနဲေလး သုိုင္းဝိုင္းတာမ်ားတာတစ္ခုဘဲ တုိ႕က သိတ္စိတ္မရွည္တတ္တာါလညး္ပါတာပါ။ ကိုးရီးယားကားႀကည္႕၇င္ တုိ႕က စိတ္မရွည္ဘူး ပြစိပြစိလုပ္တယ္ တုိ႕အစ္မက ေၿပာတယ္။ ဟဲ႕ .............အဲဒါက . အရသာတဲ႕.....................။

San San Htun said...

အီး..မ်က္မွန္တပ္ၿပီး ဖတ္ေနတာဗ်..ေမွ်ာ့ေနတယ္ ခင္ဗ်..