တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္၏ ပထမႏွစ္သည္ ေပ်ာ္စရာ အေကာင္းဆုံးႏွစ္ျဖစ္သည္ဟု ဆုိၾကပါသည္၊ ထုိ ေပ်ာ္စရာေကာင္းေသာ ပထမႏွစ္ကုိ က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္ႀကီး ေပ်ာ္ျဖစ္ခဲ့သည္၊ တကၠသုိလ္ မေရာက္ခင္ထဲက ရည္းစားရွိလာသူ က်ေနာ္အတြက္ ထုိမွာဘက္တြင္ သြားေပ်ာ္လုိ႔မရပါ၊ ေဘးကသူေတြကုိ ေျမာက္ေပးေျမာက္ေကာ္ လုပ္ခဲ့ပါသည္၊ အထူးသျဖင့္ ျမတ္စုိး ရည္းစားရရွိေရး စီမံကိန္းကုိ က်ေနာ္ဦးေဆာင္ အေကာင္အထည္ ေဖၚခဲ့သည္၊ တကၠသုိလ္ ေက်ာင္းေတြသည္ ၿမိဳ႕ျပင္တြင္ရွိရမည္ ဆုိသည္ကုိ ကမာ႔ၻႏုိင္ငံေရးသမား တစ္ဦးက စခဲ့ရာမွ က်ေနာ္တုိ႔ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသည္လည္း ၿမိဳ႕ျပင္လယ္ေတာထဲတြင္ ရွိသည္၊ က်ေနာ္ၾကားဖူးတာကေတာ့ တကၠသုိလ္ ေက်ာင္းေတြသည္ သီးသန္႔ရွိရမည္ျဖစ္သည္၊ ဒါေပမဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား အလုိက် ၿမိဳ႕ျပင္ျဖစ္ခဲ့ေကာင္း ျဖစ္ႏုိင္သည္၊ ဒါကုိ ျငင္းခုန္ၾကေသာအခါ ငါတုိ႔ေတြလည္း တစ္ခ်ိန္တြင္ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား ျဖစ္လာႏုိင္သည္အဆုိကုိ လက္ရွိအေျခအေနနဲ႔ ယွဥ္၍ လက္ခံခဲ့ၾကသည္။
ဘာေတြပဲေျပာေျပာ က်ေနာ္တုိ႔ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသည္ စည္ကားပါသည္၊ ေနာက္ၿပီး အစုံအလင္လည္း ရပါသည္၊ ထုိစည္ကားသည့္ထဲတြင္ စပြန္ဆာေပးရန္လာသူမ်ားႏွင့္ စပြန္ဆာ ေစာင့္ေနသူမ်ားပါသလုိ၊ ကမာၻေပၚတြင္ မေအာင္ျမင္ေတာ့သည္ စနစ္တစ္ခုကုိ ျပန္လည္ အသက္သြင္းခ်င္သူမ်ားလည္း ပါသည္၊ ထုိသူမ်ားကုိ က်ေနာ္တုိ႔က ရဲေဘာ္မ်ားဟု ေခၚပါသည္၊ ထုိသူမ်ားသည္ အစဥ္အဆက္ ရဲေဘာ္ဘယ္သူ ရဲေဘာ္ဘယ္ဝါျဖင့္ ေခၚသုံးခဲ့ၾကသည္ မဟုတ္ပါလား၊ က်န္ပါေသးသည္ အျပာေရာင္ဆုိင္ကယ္ကုိ အမ်ားဆုံး စီးတတ္ၿပီး အားလုံးကုိ ေစာင့္ၾကည့္ေနသူမ်ားလည္း ပါသည္၊ တစ္ခ်ဳိ႕သည္ ေက်ာင္းနားတြင္ ဘီယာဆုိင္ေတာင္ ဖြင့္လုိက္ေသးသည္၊ ဒီေန႔ေခတ္မွာေတာ့ ဘီယာဆုိင္သည္ သတင္းစုံသည့္ေနရာ မဟုတ္ပါလား၊ တုိးတက္ ေျပာင္းလဲလာသည္ဆုိေသာ က်ေနာ္တုိ႔ႏုိင္ငံတြင္ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားမ်ားပါမက ေက်ာင္းသူမ်ားသည္လည္း ဘီယာေသာက္လာၾကပါသည္။
က်ေနာ္တုိ႔ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းတြင္ အစုံရသည္ဆုိရာ၌ က်ေနာ္တုိ႔အတြက္ ေတာ္ေတာ္စုံသည္ဟု ေျပာႏုိင္ပါသည္၊ အျပာေရာင္ ပန္းေရာင္ အျဖဴေရာင္ ေဆးျပားေလးမ်ား၊ အျဖဴေရာင္ အမႈန္႔မ်ား၊ ရယ္ဒီမိတ္ ေဆးထုိးအပ္မ်ား၊ စိမ္းပုတ္ေရာင္ အရြက္ေျခာက္မ်ား၊ ျဖဴနီဝါ အရည္ေပါင္းစုံ၊ အသုံးျပဳလုိသူေတြအတြက္ ရာဘာေပၚလီမာအစြတ္မ်ား၊ ရက္စြဲနဲ႔ေသာက္ရသည့္ ေဆးကဒ္မ်ား ဒီေလာက္ဆုိ နည္းနည္းစုံသြားၿပီလုိ႔ ထင္ပါသည္၊ ဒီအျပင္ နွစ္လုံး၊ ေလးလုံး ေဘာလုံး ဝါသနာပါရင္ လူပါေပါင္လုိ႔ရသည္၊ အားလုံးကုိ ေစာင့္ၾကည့္ေနသူေတြ ၾကားထဲမွာ ဒီလုိစုံလင္စြာ ရရွိေနျခင္းကုိေတာ့ အထူးအဆန္းအျဖစ္ ဘယ္သူမွ မေျပာၾကပါ။ ထုိကဲ့သုိ႔ အေရာင္အေသြးစုံလွေသာ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းေတာ္တြင္ က်ေနာ္သည္လည္း စုံျဖစ္ပါသည္၊ ဘႀကီးမွန္တဲဟုေခၚေသာ လယ္ေတာတစ္ခုတြင္ ျပဳလုပ္ေသာ ေပါက္ကြဲမႈပါတီ အန္ဒါဂေရာင္းညကုိ က်ေနာ္သြားျဖစ္ခဲ့သည္၊ က်ေနာ္ဘဝတြင္ ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ ကမာၻေပၚတြင္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား စြဲလန္းႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ျပဳလုပ္သည့္ ေဆးျပားကုိ သုံးစြဲခဲ့ပါသည္၊
“ရွိတ္ ရွိတ္ ရွိတ္ၾကစုိ႔ေဟ့
နတ္ပန္းခ်ီးကားလုိမ်ဳိး ဆက္ဆီခါးကုိခ်ဳိး
ရွိတ္ ရွိတ္ ရွိတ္ၾကစုိ႔ေဟ့….”
ကၾက ခုန္ၾက ဟစ္ၾကနဲ႔ မနက္မုိးလင္းေတာ့ လယ္ကြင္းထဲတြင္ က်ေနာ္တုိ႔ အားလုံး တံုးလုံးပက္လက္ ယူျဖစ္ခဲ့ၾကသည္၊
အိမ္ႏွင့္ ႏွင္းေအး ကုိေတာ့ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္၏ ရြာသုိ႔ အလည္လုိက္သြားသည္လုိ႔ ေျပာလုိက္ပါသည္၊ အားလုံးကုိ ေစာင့္ၾကည့္ေနသူေတြကေတာ့ ဘယ္လုိေနမလဲ မသိပါ၊ က်ေနာ့္ကုိ ေစာင့္ၾကည့္ေနသူ ႏွင္းေအးကေတာ့ သိရွိသြားခဲ့သည္၊ ကတိေတြေပး အသိေတြစာဖတ္ ဘဝစကားလုံးေတြနဲ႔ က်ေနာ့္စုံျခင္း ရပ္တန္႔သြားခဲ့သည္၊ ထုိအခ်ိန္မွစ၍ က်ေနာ္သည္ အျမဲတမ္း ေစာင့္ၾကည့္ခံရတဲ့သူ ျဖစ္လာပါသည္၊ ခ်စ္သူ၏ ေစာင့္ၾကည့္ျခင္းကုိပါ။
ဒီလုိနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔သည္ ပထမႏွစ္ စာေမးပြဲကုိ ေျဖဆုိခဲ့ရပါသည္၊ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္သည္ ပထမႏွစ္ စာေမးပြဲကုိ နွစ္ဘာသာ က်ပါသည္၊ တကၠသုိလ္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားသည္ စားေမးပြဲေအာင္ရမည္ ဟူေသာ မႈဝါဒမ်ားအရ၊ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားနဲ႔အညီ က်ေနာ္ ပထမႏွစ္ ေအာင္ခဲ့ပါသည္၊ ဒီဟာသည္လည္း ခ်စ္သူ၏ စြမ္းေဆာင္ခ်က္ပါ၊ ဆရာ ဆရာမ မ်ား၏ လုိအပ္ခ်က္သည္ ဘာျဖစ္သနည္း ဆုိတာကုိ နွင္းေအး သိရွိခဲ့၍ ျဖစ္ပါသည္။
နွင္းေအးႏွင့္ က်ေနာ္သည္ ေမဂ်ာမတူသျဖင့္ က်ေနာ္စာမ်ား သင္ခန္းစာမ်ားကုိ နွင္းေအး ဝုိင္းမကူႏုိင္ပါ၊ ဒါေပမဲ့ နွင္းေအးသည္ က်ေနာ္ အတန္း မတက္ေသာအခါ လြတ္သြားေသာစာမ်ားႏွင့္ က်ဳတုိရီယယ္မ်ားကုိ ရေအာင္ ေျဖေပး ကူးေပးႏုိင္ခဲ့သည္၊ ဒီလုိနဲ႔ တစ္ေန႔ ႏွင္းေအးသည္ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္နဲ႔ က်ေနာ္ကုိ မိတ္ဆက္ေပးပါသည္၊ သူကေတာ့ ေခ်ာသည္ ေျဖာင့္သည္လုိ႔ ဒီေက်ာင္းမွာ နာမည္ႀကီးသည့္ ပြင့္ျဖဴငယ္ ပင္ျဖစ္ပါေတာ့သည္၊ ‘နင္စာေတြ လုပ္ေပးရေအာင္ ငါ သူနဲ႔ ခင္ေအာင္လုပ္လုိက္တာ’ လုိ႔ ႏွင္းေအးကဆုိပါသည္၊၊ ဒီလုိနဲ႔ ပြင့္ျဖဴငယ္သည္ က်ေနာ္တုိ႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာပါသည္၊ ႏွင္းေအးသည္လည္း ပြင့္ျဖဴငယ္ အေဆာင္သုိ႔ အသြားအလာမ်ားလာသည္၊ ပြင့္ျဖဴငယ္သည္ ႏွင္းေအး၏ ပထမဦးဆုံး ရင္းႏွီးေသာ မိန္ကေလး သူငယ္ခ်င္းျဖစ္လာခဲ့သည္၊ နင္ ငါဆီေတာင္ အလာနည္းေနပါလားလုိ႔ က်ေနာ္ေျပာျဖစ္ခဲ့ေသးသည္၊ ႏွင္းေအးက ေအာင္မယ္ ငါ နင္အတြက္သြားေနရတာပါလုိ႔ ဆင္ေျခေပးခဲ့သည္၊
ျမတ္စုိးက ႏွင္းေအးကုိ ‘ေဟ့ ေအးေအာင္ နင္ ပြင့္ျဖဴငယ္နဲ႔ ဒီေလာက္တြဲေနတာ ပြင့္ျဖဴငယ္က အရမ္းစြဲေဆာင္မႈရွိတာ ေတာ္ၾကာ နင္ေကာင္ႀကီး စိတ္ေျပာင္းသြားဦးမယ္’၊
ႏွင္းေအးက 'ငါက ကုိက႔ုိ ကုိ စိတ္ခ်ၿပီးသား နင္သာစြဲလမ္းလုိ႔ အျမဲတမ္း က်ေနာ္ခ်စ္ေသာ မေကြးတုိင္း ျဖစ္ေနဦးမယ္’ ဆုိကာ ျပန္ စေနာက္သည္၊
အမွန္ကုိ ဝန္ခံရလွ်င္ ေတြ႔ကာစက ပြင့္ျဖဴငယ္ကုိ ေတာ္ေတာ္လွတဲ့ စြဲေဆာင္မႈရွိသည့္ အမ်ဳိးသမီးဆုိၿပီး ခုိးၾကည့္ခဲ့ဘူးပါသည္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္လာေတာ့လည္း ပုံမွန္ျဖစ္သြားခဲ့ၿပီး စိတ္ထဲတြင္ ႏွင္းေအးရွိေနသည္က လႊမ္းၿခံဳထားခဲ့ပါသည္။
………………………………………………………….
ဒီေန႔ က်ေနာ္တုိ႔ သူငယ္ခ်င္း ေက်ာ္မုိးေအာင္၏ ေမြးေန႔ျဖစ္သည္၊ ထုိအတြက္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားစုကာ ကာရာအုိေက သြားဆုိၾကသည္၊ ႏွင္းေအး၊ ပြင့္ျဖဴငယ္ႏွင့္ တျခား မိန္းကေလး သူငယ္ခ်င္း နွစ္ေယာက္လည္းပါသည္၊ စုစုေပါင္း ရွစ္ေယာက္ျဖစ္သည္၊ က်ေနာ္တုိ႔ၿမိဳ႕တြင္ ကာရာအုိေကဆုိင္မ်ားစြာ ရွိေသာ္လည္း ဒီဆုိင္တြင္ မိသားစုမ်ား သူငယ္ခ်င္းမ်ား စုကာ အမ်ားဆုံးလာဆုိေလ့ရွိၾကသည္၊ ကာရာအုိေကအခန္း ရွစ္ခန္းေလာက္ပဲရွိကာ ၿမိဳ႕ငယ္ေလးအဆင့္ ျဖစ္သည္၊ က်ေနာ္က လင္းလင္း၏ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ႏွင့္ ကုိင္ဇာ၏ တစ္ဖက္သတ္ကုိကုိ ကုိဆုိျဖစ္သည္၊ ႏွင္းေအးရွိလွ်က္နဲ႔ နင္ဘယ္သူကုိ တစ္ဖက္သတ္ ျဖစ္ေနတာလဲ ကုိကုိဆုိၿပီး ဝုိင္းေနာက္ခံခဲ့ရသည္၊ ဒီေန႔ပြဲတြင္ ပြင့္ျဖဴငယ္ႏွင့္ တျခား မိန္းကေလးတစ္ဦးတုိ႔ သီခ်င္းမဆုိေသာ္လည္း က်န္သူမ်ားအားလုံး တစ္ေယာက္ကုိ အနည္းဆုံး နွစ္ပုဒ္ေလာက္ ဆုိျဖစ္ၾကသည္၊
‘ၾကည္ျပာရီေဝေသာ အၾကည့္နဲ႔ညႈိ႕တဲ့သူ
က်မရဲ႕ ၾကင္နာသူ သူ႔အၾကည့္ဘဝင္မွာဆူ
ရင္ခြင္လႊာကိုပူ အေသြးအသားေတြဆူလို႔
အသည္းေလးေပါက္ေအာင္ၾကည့္တဲ့ က်မ ခ်စ္သူ
ၾကည္ျပာရီေဝေသာ အၾကည့္နဲ႔ညႈိ႕တဲ့သူ
သူဟာ က်မရဲ႕ ၾကင္နာသူ
သူဟာေလ က်မရဲ႕ ၾကင္နာသူ’
ႏွင္းေအးသည္ သီခ်င္းကုိ တကယ့္ခံစားေနရသည့္အတုိင္း ဆုိသည္၊ ခ်မ္းခ်မ္းဆုိတာထက္ေတာင္ ေကာင္းေနသည္၊ သိပ္ေကာင္းလြန္း၍ အားလုံးက ဝုိင္းလက္ခုပ္တီး အားေပးျဖစ္ၾကသည္၊
ထုိအခ်ိန္တြင္ တစ္ဖက္ခန္းမွ
‘ၾကည္ျပာရီေဝေသာ အၾကည့္နဲ႔ညႈိ႕တဲ့သူ
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ၾကင္နာသူ သူ႔အၾကည့္ဘဝင္မွာဆူ
ရင္ခြင္လႊာကိုပူ အေသြးအသားေတြဆူလို႔
အသည္းေလးေပါက္ေအာင္ၾကည့္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္သူ
ၾကည္ျပာရီေဝေသာ အၾကည့္နဲ႔ညႈိ႕တဲ့သူ
သူဟာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ၾကင္နာသူ
သူဟာေလ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ၾကင္နာသူ’
ဆုိေသာ သီခ်င္းဆုိသံ ထြက္လာသည္၊ က်ေနာ္တုိ႔အခန္းက ၾကားႏုိင္ေလာက္ေအာင္ အသံျမင့္ထားသည္၊ ဒီအခန္းေတြက တစ္ခန္းႏွင့္တစ္ခန္းအသံ မလုံပါ၊
ျမတ္စုိးက ‘ဒါ ဟုိေကာင္ေတြဆုိေနတာ ငါေတြ႔လုိက္တယ္၊ ေနဝင္းထက္ယံတုိ႔ အုပ္စု၊ ဒါ ေနဝင္းထက္ယံရဲ႕ အသံပဲ’၊
က်ေနာ္က “ဂရုစုိက္မေနပါနဲ႔ ကုိယ္ဆုိခ်င္တာ ဆက္ဆုိ” ေျပာလုိက္သည္၊
ဒီတစ္ခါႏွင္းေအးက က်မက ခ်စ္လုိက္ရတာကုိ ဆုိသည္၊
ဟုိဘက္ခန္းက ဒီသီခ်င္းကုိပဲဆုိသည္ ကၽြန္ေတာ္က ခ်စ္လုိက္ရတာ ျဖစ္သြားသည္၊
ျမတ္စုိးက ‘ဒါ တုိက္ဆုိင္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး၊ ဒီေကာင္သက္သက္ ႏွင္းေအးဆုိတာ လုိက္ဆုိေနတာ၊ ဒါ မိန္းကေလးသီခ်င္းကြ’၊ အားလုံးကလည္း ဒီလုိပဲထင္ေနသည္၊
က်ေနာ္က “ႏွင္းေအးေရ နင္ပထမဦးဆုံးဆုိတဲ့ သီခ်င္းျပန္ဆုိ ငါတုိ႔သိရတာေပါ့ လုိက္ဆုိတာ ဟုတ္မဟုတ္”၊ အဆုိျပဳလုိက္သည္၊
ႏွင္းေအးလည္း က်ေနာ္ေျပာသည့္အတုိင္း ျပန္ဆုိသည္၊
‘ၾကည္ျပာရီေဝေသာ အၾကည့္နဲ႔ညႈိ႕တဲ့သူ ….. သူဟာေလ က်မရဲ႕ ၾကင္နာသူ’
ဟုိဘက္ခန္းကလည္း
‘ၾကည္ျပာရီေဝေသာ အၾကည့္နဲ႔ညႈိ႕တဲ့သူ ….. သူဟာေလ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ၾကင္နာသူ’
ဆုိေသာ သီခ်င္းသံ ထြက္လာျပန္သည္၊
အားလုံးေဒါသေတြ ျဖစ္ကုန္ေတာ့သည္၊ ျမတ္စုိးက သြားခ်ဲမည္ လုပ္သည္၊ သီခ်င္းေတြက တူတူပဲ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ က်မပဲကြာတယ္၊ က်မကခ်စ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ကခ်စ္လုိက္ ဆုိၿပီးေဒါသေတြထြက္ေနသည္၊
ဒီေန႔ေတာ့ အားလုံးေပ်ာ္စရာေလးေတြ ေပ်ာက္ကုန္သည္၊ က်ေနာ္က “သြားရန္ျဖစ္ မေနပါနဲ႔၊ သူတုိ႔ကလည္း ဆုိခ်င္လုိ႔ ဆုိတယ္ဆုိရင္ မင္းဘာလုပ္မလဲ၊ ဘာမွလုပ္လုိ႔ မရဘူး”၊
“အေျဖမေရရာတဲ့ ျပႆနာတစ္ခုကုိ သြားရွာတဲ့သူက အမွားပါ၊ ဘာမွ မျဖစ္သလုိ ထားလုိက္ရင္ ဘာမွ မျဖစ္ေတာ့ဘူး၊ အဲဒါကုိလ်စ္လ်ဴရႈတယ္လုိ႔ ေခၚတယ္၊ ကုိယ္ဘာမွ မျဖစ္ေတာ့ဘူး၊ တစ္ခါတစ္ေလမွာ လ်စ္လ်ဴရႈလုိက္ရတယ္ လာထိတဲ့အရာတုိင္းကုိ ျပန္ကန္ေနမယ္ဆုိရင္ လုိရာမေရာက္ေတာ့ဘူး၊ ကဲ ငါတုိ႔ျပန္ဆုိၾကမယ္၊ ေက်ာ္မုိးေအာင္ကစဆုိ”၊
ဒီလုိနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ သီခ်င္းေတြ အပုဒ္မ်ားစြာ ဆက္ဆုိျဖစ္ခဲ့ပါသည္၊ ျမတ္စုိးရဲ႕ ကုိင္ဇာသီခ်င္းကုိ မ်ုိဳးႀကီးအသံနဲ႔ ‘မင္းလဲေယာက္်ား ငါလည္းေယာက္်ား စြမ္းမယ္ထင္လုပ္ၾကည့္လုိက္ေလ….’ ဆုိၿပီး အဆုံးသတ္လုိက္ၾကသည္၊ က်ေနာ္ႏွင့္ ႏွင္းေအးကေတာ့ ထပ္မဆုိေတာ့ပါ၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကလည္း ထပ္မဆုိခုိင္းပါ၊ နားလည္မႈ ဆုိတာကုိ က်ေနာ္နားလည္လုိက္ရသည္၊
က်ေနာ္တုိ႔ျပန္ေတာ့ ဟုိဘက္ခန္းက မျပန္ေသးပါ၊ ေနဝင္းထက္ယံရဲ႕ သီခ်င္းသံထြက္လာသည္ က်ေနာ္တုိ႔ျပန္တာကုိ သိလုိ႔ဆုိေနသည္ ျဖစ္နုိင္ပါသည္၊ ‘စိတ္မဆုိးပါနဲ႔၊ ငါမင္းကုိခ်စ္လုိ႔ပါ၊ ရင္ခုန္စြာျဖင့္ ငါမေနႏုိင္ခဲ့ဘူး…….. ငါ ရင္ဆုိင္ဖုိ႔အသင့္ပါပဲ………’ ဘယ္သူသီခ်င္းမွန္းမသိေသာ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကုိ ဆုိေနသည္၊
ထုိေန႔က က်ေနာ္ဆုိင္ကယ္ေမာင္းၿပီး နွင္းေအးက အေနာက္ကလုိက္စီးသည္၊ ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ နွင္းေအးဆုိင္ကယ္ကုိ ေမာင္းျခင္းျဖစ္ပါသည္၊ ေနာက္က လုိက္စီးေနေသာ ႏွင္းေအးမ်ား ျပဳတ္က်က်န္ေနမလား စုိးရိမ္စိတ္မ်ား မျဖစ္စဖူး ျဖစ္မိပါသည္။
……………………………………………
ဒီလုိနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔တစ္ေတြ ေနာက္ဆုံးႏွစ္သုိ႔ ေရာက္လာၾကသည္၊ ေက်ာင္းသက္ရင့္လာသည္ႏွင့္အမွ် အတန္းဘယ္လုိေအာင္ရမည္ကုိ သိလာသျဖင့္ ဝါသနာပါေသာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းကုိ က်ေနာ္ အစပ်ဳိးခဲ့သည္၊ နာရီစင္နားတြင္ ဆုိင္ခန္းတစ္ခန္းငွားကာ ကြန္ျပဴတာ၊ ကြန္ျပဴတာပစၥည္းႏွင့္ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္း အေရာင္းဆုိင္ေလး ေက်ာင္းတစ္ဖက္ႏွင့္ ဖြင့္ျဖစ္ခဲ့သည္၊ ေနာင္ေက်ာင္းၿပီးသြားလွ်င္ အင္တာနက္ကေဖးႏွင့္ ဂိမ္းစင္တာကုိ တြဲဖြင့္ဘုိ႔ အစီစဥ္ဆြဲထားသည္၊ က်ေနာ္ဆုိင္ေလးသည္ ႏွစ္ထပ္တုိက္ခန္းေလးျဖစ္သည္၊ ေက်ာင္းက သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔ စည္ကားလွ်က္ရွိသည္၊ က်ေနာ္သည္ ဆုိင္တြင္အေနမ်ားလာသည္၊ ဆုိင္တြင္အိပ္ျဖစ္သည့္ ရက္ေတြလည္းရွိလာသည္၊ ႏွင္းေအးကေတာ့ က်ေနာ္ေက်ာင္းမတက္ေသာရက္မ်ား မ်ားလာသျဖင့္ ေက်ာင္းတြင္ပြင့္ျဖဴငယ္နဲ႔ အတြဲမ်ားလာသည္၊ ေနာက္ၿပီး ႏွင္းေအးသည္ က်ေနာ္ဆုိင္ေလးကုိ သူ႔ဆုိင္သဖြယ္ သေဘာထားကာ လုိသမွ် အကူအညီေပးသည္၊ က်ေနာ့္ဆုိင္ႏွင့္ ပြင့္ျဖဴအေဆာင္ ေျပးလႊားရင္း အလုပ္ရႈပ္ေနေတာ့သည္၊ ဒီလုိနဲ႔ ဆုိင္အလုပ္ ေက်ာင္းအလုပ္မ်ားကုိ လုပ္ကာ၊ ဆုိင္ကေလးတြင္ က်ေနာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ေနျဖစ္ခဲ့သည့္ အႀကိမ္ေတြမနည္းေတာ့ပါ။
တစ္ေန႔ က်ေနာ္ဆုိင္တြင္ အိပ္ျဖစ္သည္၊ မနက္မုိးလင္း၍ ဆုိင္တံခါးဖြင့္လုိက္ေသာအခါ စကၠဴပန္းအုိးေလးႏွင့္ခဲတံတစ္ေခ်ာင္း ကုိေတြ႔လုိက္သည္၊ ခဲတံကုိေတာ့ ပန္းအုိးထဲတြင္ ထုိးစုိက္ထားျခင္းျဖစ္သည္၊ ဘာမွန္းမသိ၍ ပန္းအုိးေသးေသးေလးကုိေတာ့ ဆုိင္ႏွစ္ဆုိင္ၾကားတြင္ ထားလုိက္ၿပီး ခဲတံကုိ ဟုိဘက္ဆုိင္က ကေလးတစ္ေယာက္ကုိ ေပးလုိက္သည္၊ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဘယ္သူလာထား လာေဆာ့သြားတာပါလိမ့္လုိ႔ ေတြးၿပီး စိတ္ထဲက ေဖ်ာက္ပစ္လုိက္သည္၊ ေနာက္နွစ္ရက္ေနေတာ့ စကၠဴပန္းအုိးေလးႏွင့္ခဲတံတစ္ေခ်ာင္းကုိ ဆုိင္ေရွ႕တြင္ ထပ္ေတြ႔ျပန္သည္၊ ဒီတစ္ခါေတာ့ For you ဆုိၿပီးေရးထားေသာ စာရြတ္ကေလးပါသည္၊ ထုိေန႔က ႏွင္းေအးက စာေတြလုပ္မည္ဆုိကာ ဆုိင္ေလးတြင္ အိပ္သည္၊ က်ေနာ္က “ႏွင္းေအး နင္ကုိ တစ္ေယာက္ေယာက္က လာေပးတာေနမွာ”၊ ႏွင္းေအးက ‘မဟုတ္ရပါဘူး ငါမွ ပန္းမႀကိဳက္တာ’၊ ဒီလုိနဲ႔ တစ္ပတ္ နွစ္ခါေလာက္ မနက္မုိးလင္းလွ်င္ စကၠဴပန္းအုိးေလးႏွင့္ခဲတံတစ္ေခ်ာင္း က်ေနာ္ ဆုိင္ေရွ႕သုိ႔ေရာက္ေရာက္လာသည္၊ တစ္စုံတစ္ေယာက္က လာထားေနတာေသခ်ာၿပီကုိ က်ေနာ္ေရာ နွင္းေအးပါ လက္ခံလုိက္ၾကသည္၊ ဘယ္သူလည္း သိေအာင္လုပ္ဘုိ႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္ၾကသည္၊ ဆုိင္ႏွစ္ဆုိင္ၾကားမွာေတာ့ ပန္းအုိးေလးေတြ မ်ားလာခဲ့သည္။
က်ေနာ္တုိ႔ နွစ္ေယာက္ ညမအိပ္ပဲေစာင့္ေသာ္လည္း က်ေနာ္တုိ႔ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ အခ်ိန္၊ လစ္ဟသြားေသာ အခ်ိန္တြင္ စကၠဴပန္းအုိးေလးႏွင့္ခဲတံတစ္ေခ်ာင္း ေရာက္လုိ႔ေနပါၿပီ၊ မသကၤာစရာ တစ္ေယာက္ေတာ့ရွိပါသည္၊ တစ္ခါတစ္ေလ က်ေနာ္တုိ႔ဆုိင္နားက လက္ဖက္ရည္ဆုိင္တြင္ ေနဝင္းထက္ယံကုိ ေတြ႔ရသည္၊ သူ႔ကားကုိ လမ္းေထာင့္တစ္ေနရာတြင္ ရပ္ထားေလ့ရွိတာလည္း ေတြ႔ရသည္၊ ဒါေပမဲ့ သူျဖစ္ေၾကာင္း မေျပာႏုိင္ေသး၊ နွင္းေအးတစ္ေယာက္ ကေတာ့ ခုိးေၾကာင္ခုိးဝွက္လုပ္ေနတာ ဒီေကာင္ပဲျဖစ္မယ္ဆုိၿပီး၊ ေနဝင္းထက္ယံကုိ ေဒါသျဖစ္ေနၿပီ၊ မိေအာင္ဖမ္းျပမယ္ မိရင္ေတာ့လား ဆုိၿပီး ႀကိမ္းဝါးေနသည္၊ ဆုိင္ေရွ႕တြင္လည္း ‘အခြင့္မရွိပဲ မည္သူမွ် ဘာပစၥည္းမွ လာမထားရ’ စာေရးထားလုိက္ေသးသည္၊ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ လူကုိမမိေတာ့လည္း ဘယ္သူလဲဆုိတာ မိေအာင္လုပ္နည္းကုိ ပစၥည္းေလးေတြစုကာ က်ေနာ္လုပ္ျဖစ္ခဲ့သည္။
လွ်ဳိ႕ဝွက္တတ္ဆင္ထားေသာ ကင္မရာေသးေသးေလးမွ ရုိက္ယူထားေသာ ဗီဒီယို ရီေကာ့ကုိ က်ေနာ္တုိ႔ကြန္ျပဴတာနဲ႔ ဖြင့္ၾကည့္လုိက္သည္၊ က်ေနာ္တုိ႔ ထင္ထားသည့္ အတုိင္းပင္ ခုိးေၾကာင္ခုိးဝွက္လုပ္ေသာ သူတစ္ေယာက္ကုိ မိေအာင္ ဖမ္းႏုိင္ခဲ့ပါသည္၊ ႏွင္းေအးက ငါ သူ႔ကုိစိတ္မဝင္စားဘူး ဆုိတာလည္း သိထားတယ္၊ နင္ႏွင့္ငါနဲ႔ ဒီေလာက္တြဲေနတာသိလွ်က္နဲ႔ ဒီေကာင္ ခုကုိယ္ထိလက္ေရာက္ လုပ္လာတယ္ဆုိေတာ့၊ ငါတုိ႔ရွင္းမွျဖစ္ေတာ့မယ္ကုိကုိ၊ က်ေနာ္ကလည္း ေအးေလ ဒီေကာင္နဲ႔ ေတြ႔ၿပီး ရွင္းၾကတာေပါ့၊ က်ေနာ္တုိ႔ ေနဝင္းထက္ယံနဲ႔ ေတြ႔ဆုံရွင္းလင္းဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္ၾကသည္။
ေက်ာင္းအေဆာင္တစ္ခုေရွ႕ ေနဝင္းထက္ယံ တစ္ေယာက္ လာႀကိဳေသာ သ႔ူကားေပၚတက္ဖုိ႔ အလုပ္မွာ က်ေနာ္တုိ႔ဆုိင္ကယ္ေလး သူေရွ႕ကုိ ထုိးရပ္လုိက္သည္၊ ႏွင္ေအးက ‘ေနဝင္းထက္ယံ ငါတုိ႔နင္နဲ႔ စကားေျပာစရာရွိတယ္’၊ ေနဝင္းထက္ယံက ဂရုမစုိက္ပဲ ကားေပၚတက္ဖုိ႔ လုပ္သည္၊ ႏွင္းေအးက ကားတံခါးကုိ လက္နဲ႔ပိတ္ ကာထားလုိက္သည္၊ ‘နင္နဲ႔ေျပာစရာ ရွင္းစရာရွိလုိ႔ နင္အခ်ိန္ေပးရလိမ့္မယ္’၊ ထုိအခါၾကမွ ေနဝင္းထက္ယံက ‘ဘာျပႆနာရွိလုိ႔လဲ၊ ဘာျဖစ္ခ်င္လုိ႔လဲ’ ေမးလာသည္၊ က်ေနာ္က ဝင္၍ “မင္း ပန္းအုိးေလးေတြ လာလာခ်သြားတဲ့ ကိစၥေလ”၊ ေနဝင္းထက္ယံက ႏွင္းေအးဘက္လွည့္ကာ ‘မဆုိင္ဘူး ထင္တယ္ေနာ္’ ခပ္တည္တည္ ျပန္ေျပာသည္၊ ‘နင္လုပ္ေနတာ ငါနဲ႔ဘာလုိ႔ မဆုိင္ရမလဲ၊ ငါကုိ ေႏွာက္ယွက္ေနတာပဲ၊ ဒီမွာဓါတ္ပုံၾကည့္’၊ က်ေနာ္တုိ႔ ပရင့္လုပ္လာေသာ ပုံကုိၾကည့္ၿပီး ေနဝင္းထက္ယံတစ္ေယာက္ လူမိတာကုိ နားလည္လုိက္ၿပီျဖစ္သည္၊ ေနဝင္းထက္ယံသည္ က်ေနာ္ကုိ လုံးဝမၾကည့္ မ်က္ႏွာခ်င္းမဆုိင္ေခ်၊ ႏွင္းေအးဘက္လွည့္ကာ ‘ဒါ ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကုိ ေႏွာင့္ယွက္တာ မဟုတ္ဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္ အခ်စ္ကုိ ကၽြန္ေတာ္ျပတာ’၊ ႏွင္းေအးကတဖန္ ‘နင့္အခ်စ္ကုိ ျပခ်င္သေလာက္ျပေလ ဒါေပမဲ့ လူတစ္ဖက္သားကုိ မေႏွာင့္ယွက္မိေစနဲ႔၊ ခုိးေၾကာင္ခုိးဝွက္လုပ္တဲ႔ ကိစၥဟာ ေကာင္းတဲ့ ကိစၥမဟုတ္ဘူး’၊ ေနဝင္းထက္ယံက ‘ခုိးေၾကာင္ခုိးဝွက္လုပ္တဲ႔ ကိစၥဟာ မေကာင္းဘူးဟုတ္လား၊ ခင္ဗ်ားလဲ ခုိးေၾကာင္ခုိးဝွက္ လုပ္ေနၿပီးေတာ့’၊ ဒီတစ္ခါေတာ့ ႏွင္းေအးက တဖန္ ‘ဘာ’ ဆုိၿပီး ေဒါသနဲ႔ ေအာ္လုိက္သည္၊ က်ေနာ္ကလည္း “မင္း အဲဒီလုိ ေအာက္တန္းမက်နဲ႔ကြ”၊ ေနဝင္းထက္ယံက က်ေနာ္ဘက္မလွည့္ပဲ၊ ‘ကၽြန္ေတာ္က ေအာက္တန္းက်တာ မဟုတ္ဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္ အခ်စ္ကုိ ကၽြန္ေတာ္ျပတာ’၊ သူလည္းေဒါသထြက္ေနသည့္ပုံစံ တုန္တုန္ယင္ယင္ ျဖစ္ေနပါၿပီ၊ ႏွင္းေအးက ‘မုိက္ရုိင္းလုိက္တာ၊ ေစာက္သုံးမက်တာ ကုိယ္ကုိကုိယ္မသိတာ၊ လူလုိနားမလည္တဲ့ေကာင္’၊ ဆုိၿပီး ေဒါသတႀကီးနဲ႔ ေျပာေနသည္၊ ထုိအခ်ိန္မွာပင္ ေရွ႕ကားတံခါးပြင့္ကာ ေနဝင္းထက္ယံအစ္မ ကားေပၚက ဆင္းလာသည္၊ ‘ဘယ္သူလဲ ငါ့ေမာင္ကုိ မုိက္ရုိင္းတယ္၊ လူလုိနားမလည္ဘူးေျပာရေအာင္၊ ညည္းက ဘာေကာင္မလဲ၊ လူကုိက ေယာက္်ားလုိလုိ မိန္းမလုိလုိနဲ႔ ေယာက္်ားေတြနဲ႔ တရုန္းရုန္း၊ ဆပ္ဆလူး၊ လင္မယား မျဖစ္ေသးဘူး အတူေန အတူအိပ္ေနၿပီး၊ အလကားဟာမ’၊ ေျပာကာ ရန္စျဖစ္သည္၊ ႏွင္းေအးသည္ ေဒါသႀကီး၍ တုန္ေနၿပီ၊ ေနဝင္းထက္ယံအစ္မဘက္လွည့္ကာ ‘ရွင္ကေရာ ဘာထူးလဲ၊ အပ်ဳိႀကီး အပ်ဳိႀကီးနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ခုိးစားထားသလဲ၊ အခ်ိန္တန္ၿပီး မပြင့္ရေတာ့ သူမ်ားကုိ မနာလုိလုိက္ျဖစ္ေနတာ၊ ဒီမွာ ေလာကႀကီးမွာ အပ်ဳိႀကီး လူပ်ဳိႀကီးဆုိတာ ေစာက္သုံးမက်တဲ့သူေတြျဖစ္တာ၊ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ မိန္းမတစ္ေယာက္က ကုိယ္ကုိခ်စ္လာေအာင္၊ ကုိယ္နဲ႔အတူေနႏုိင္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္မႈ မရွိဘုူး၊ ဘယ္ေလာက္ပဲ ခ်မ္းသာေနပါဦး၊ ပညာေတြတတ္ေနပါဦး အပ်ဳိႀကီးဆုိတာ ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ရွိ အသုံးမက်တဲ့သူေတြ’၊
ေနဝင္းထက္ယံအစ္မကလည္း ‘ငါက မရွိတာ၊ မရတာမဟုတ္ဘူး မလုိခ်င္လုိ႔ေဟ့၊ မယူခ်င္လုိ႔ေဟ့’
ႏွင္းေအးကလည္း ‘အဲလုိ မလုိခ်င္ မယူခ်င္ ျဖစ္ေနတာကလည္း ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ပဲ’၊
ဒီထက္မက ဆုိးဝါးေသာ စကားေတြဝင္လာမည္၊ လာခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းရင္းကေနလြဲေခ်ာ္သြား၍ က်ေနာ္သည္ ၾကားဝင္၍၊ “ေတာ္ၿပီ အားလုံးေတာ္ၿပီ၊ ငါတုိ႔လုိခ်င္တာက ေနဝင္းထက္ယံ မင္းဆက္မလုပ္ဖုိ႔ပဲ၊ ငါတုိ႔ဖက္က ေတာင္းပန္းစရာရွိလည္း ေတာင္းပန္တယ္” ဝင္ေျပာလုိက္သည္၊ ေနဝင္းထက္ယံကလည္း ‘ေကာင္းၿပီ ကၽြန္ေတာ္ဘက္က လြန္တယ္လုိ႔ဆုိရင္လဲ ေတာင္းပန္တယ္’ ေျပာၿပီး ကားေပၚတက္သြားသည္၊ သူ႔အစ္မလည္း ကားေပၚလုိက္တက္ကာ ေမာင္းထြက္သြားသည္၊ ႏွင္းေအးက ‘ဘာျဖစ္လုိ႔ နင္ေတာင္းပန္လုိက္တာလည္း၊ ေတာင္းပန္စရာမလုိဘူး၊ ဒီအမ်ဳိးသမီး ငါကုိ ေစာ္ကားသြားတာ’၊ က်ေနာ္သည္ ေဒါသျဖစ္ေနေသာ ႏွင္းေအးေခါင္းကေလးကုိ ဖက္ထားလုိက္ၿပီး ဆံပင္ေလးေတြကုိ ပြတ္သတ္ကာ “ႏွင္းေအး ငါတုိ႔လုိခ်င္တာက ဒီေကာင္ ငါတုိ႔ကုိ ဆက္ မေႏွာင့္ယွက္ဖုိ႔ပဲ၊ သူ႔အစ္မကလည္း နင့္ကုိေျပာ၊ နင္ကလည္း သူ႔အစ္မကုိျပန္ေျပာ၊ ဘယ္သူမွ နင္႔ကုိ ရင့္ရင့္သီးသီးေျပာတာ ငါမခံႏုိင္ဘူး၊ ေနာက္ဆက္တြဲေတြ မျဖစ္ရေအာင္ ငါ ၿပီးလုိက္တာ၊ ေနာက္ၿပီး ရည္းစားတစ္ေယာက္နဲ႔ လက္မထပ္ခင္ အတူေန၊ အတူအိပ္တယ္ဆုိတာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေရြးခ်ယ္ပုိင္ခြင့္ပဲ၊ အဲဒီလုိပဲတစ္ခ်ုိဳ႕က အပ်ဳိႀကီးအျဖစ္ လူပ်ဳိႀကီးအျဖစ္ သူတုိ႔ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကတယ္၊ ဒါလဲ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေရြးခ်ယ္ပုိင္ခြင့္ပဲ၊ ပြင့္လင္းတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ အဲဒီ ေရြးခ်ယ္ပုိင္ခြင့္ေတြကုိ အသိအမွတ္ျပဳ ေလးစားရမယ္၊ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေရြးခ်ယ္ပုိင္ခြင့္ကုိ ျပစ္တင္ရႈပ္ခ်စရာ မလုိဘူး၊ မၿပီးနုိင္တဲ့ အျငင္းပြားမႈေတြကုိ ေတာင္းပန္တာနဲ႔ အဆုံးသပ္လုိက္ေတာ့ ျပီးသြားတာေပါ့၊ နင္ေရာ ဘယ္ေလာက္ထိ ေျပာႏုိင္မွာလည္း ခုေတာင္ ေတာ္ေတာ္ ေမာေနၿပီ မဟုတ္လား”၊ က်ေနာ္ေျပာကာ ေခ်ာ့လုိက္မိသည္၊ ‘နင္ ငါအတြက္နဲ႔ ဘာမွ မျဖစ္ေစရပါဘူး’ ဆုိၿပီး နွင္းေအးကို က်ေနာ္ တင္းၾကပ္စြာဖက္ထားလုိက္သည္။
ထုိေန႔က ျဖစ္သြားေသာ အျဖစ္အပ်က္သည္ က်ေနာ္ ခ်စ္သူကုိ တန္ဘုိးထားရမည္ ဆုိေသာ အသိတရားတစ္ခုကုိ ရရွိခဲ့သည္၊ က်ေနာ္ေၾကာင့္ က်ေနာ့္ခ်စ္သူကုိ မထိခုိက္ေစခ်င္ပါ၊ က်ေနာ္သည္ အေဖကုိ အရိပ္အျမြက္ေလာက္ ေျပာျပေသာအခါ၊ အေဖသည္ အေမနဲ႔တုိင္ပင္ကာ နွင္းေအးတုိ႔ မိဘေတြဆီသြားၿပီး နားေဖါက္လုိက္ၾကသည္၊ ေက်ာင္းၿပီးတာနဲ႔ အိမ္ေတာင္ခ်ေပးမည့္ အစီအစဥ္ကုိ ႏွစ္ဖက္မိဘမ်ားက လက္ခံသေဘာတူလုိက္ၾကသည္၊ ဒါေပမဲ့ နွင္းေအးက ေက်ာင္းၿပီး တစ္ႏွစ္ေလာက္ေနမွ လက္ထပ္ရန္ေျပာလာသျဖင့္ ဘာေၾကာင့္မွန္း မသိေသာ္လည္း က်ေနာ္လုပ္ငန္းကုိ ခုိင္မာေအာင္လုပ္ရတာေပါ့ ဆုိၿပီး ႏွင္းေအး အလုိကုိ လုိက္ခဲ့သည္။
…………………………………………………………….
ဒီလုိနဲ႔ တကၠသုိလ္ေနာက္ဆုံးႏွစ္ စာေမးပြဲကုိ က်ေနာ္တုိ႔ အားလုံးေအာင္ျမင္ခဲ့သည္၊ နွင္းေအးႏွင့္ ပြင့္ျဖဴငယ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ဂုဏ္ထူးတန္း ဆက္တက္ၾကမည္ျဖစ္သည္၊ ၿပီးလွ်င္မဟာတန္းကုိ မႏၱေလးတြင္ သြားတက္ရမည္ျဖစ္သည္၊ နွင္းေအးကေတာ့ ဂုဏ္ထူးတန္းထိပဲ တက္မည္ဟု က်ေနာ္ကုိ ေျပာလာပါသည္၊ က်ေနာ္သည္ ဆုိင္၏လုပ္ငန္းကုိ ပုိဂရုစုိက္လုပ္လာသျဖင့္ က်ေနာ္ဆုိင္ခန္းေလးႏွင့္ က်ေနာ္အိပ္ေသာေနရာကုိ ရွင္းလင္း သပ္သပ္ရပ္ရပ္ လုပ္ေပးေသာသူသည္ ႏွင္းေအးျဖစ္လာခဲ့သည္၊ ဒီဆုိင္ခန္းေလးသည္ က်ေနာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ အိမ္ကေလးဆုိလွ်င္လဲ မဆန္းပါ။
ခုတေလာ ႏွင္းေအးကုိၾကည့္ရသည္မွာ တစ္မ်ဳိးျဖစ္လုိ႔ေနသည္၊ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ေမးေသာအခါ၊ ငါ နင့္ကုိထားၿပီး မဟာဘြဲ႔ မႏၱေလးသြား တက္ရမလား မတက္ရဘူးလား ဒြိဟျဖစ္ေနလုိ႔ပါ၊ က်ေနာ္ကေတာ့ စိတ္ပါရင္ သြားတက္ဖုိ႔ အားေပးသည္၊ အဲဒီအခါၾကေတာ့ ႏွင္းေအးက ငါနင္နွင့္မခြဲႏုိင္ဘူး၊ မဟာဘြဲ႔ရေတာ့ ဘာလုပ္မလဲ၊ စိတ္ညစ္ပါတယ္ဟာ လုိ႔ဆုိသည္၊ က်ေနာ္က ဒီလုိဆုိလဲ ေလာေလာဆယ္ စိတ္ညစ္မခံေနနဲ႔ ဂုဏ္ထူးတန္းၿပီးမွ ဆုံးျဖတ္ၾကတာေပါ့လုိ႔ ႏွစ္သိမ့္ခဲ့ရသည္။
ထုိေန႔ညက မႏ ၱေလးက အုိင္တီသမားေတြနဲ႔ က်ေနာ္ ညစာ လုိက္စားျဖစ္သည္၊ အရက္အျပင္းစား နည္းနည္းေသာက္လာသျဖင့္ က်ေနာ္ေထြလုိ႔ေနသည္၊ ဆုိင္ကုိျပန္ေရာက္ေတာ့ နွင္းေအးရွိေနသည္၊ က်ေနာ္ခ်စ္ေသာ ႏွင္းေအးကုိ နွစ္သက္စြာနမ္းမိသည္၊ ေတာ္ေတာ္ၾကာပါၿပီ ႏွင္းေအးကုိ နမ္းရသည္မွာ အသက္မပါသလုိျဖစ္ေနသည္၊ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း စိတ္ပါလက္ပါနဲ႔ နွင္းေအးအနမ္းခံသည္၊ သူစိတ္ညစ္ေနလုိ႔ ေနမေကာင္းေနလုိ႔ ေနမွာပါ ထင္လုိက္မိသည္၊ ဒီေန႔ေတာ့ က်ေနာ္ အနမ္းထက္ပုိေအာင္ ႀကိဳးစားလုိက္သည္၊ ႏွင္းေအးက စိတ္မပါသလုိျဖစ္ေနသည္၊ က်ေနာ္သက္ျပင္းခ်လုိက္ေတာ့ ခဏေနဦးဆုိၿပီး အဝတ္အစားလဲကာ အိပ္ယာထဲ ေရာက္လာသည္၊ ထုိေန႔ညက နွင္းေအးသည္ က်ေနာ္ကုိ လုိခ်င္ေသာ သာယာမႈကုိ အျပည့္အဝေပးခဲ့ပါသည္၊ မနက္ၾကေတာ့ က်ေနာ္သည္ ေစာေစာႏုိးလုိ႔ေနသည္၊ မ်က္နွာသစ္ၿပီး ဆုိင္မဖြင့္ေသးပဲ ထုိင္ခုံေပၚတြင္ က်ေနာ္တုိ႔ မဂၤလာေဆာင္မည့္ အစီအစဥ္ကုိ ေတြးလုိ႔ေနမိသည္၊ နွင္းေအးတစ္ေယာက္ကေတာ့ သန္႔စင္ခန္းထဲမွာျဖစ္သည္၊ ထုိအခ်ိန္တြင္ တံခါးကုိ ဒုံးဒုံးနဲ႔ အဆက္မျပတ္ လာထုသျဖင့္၊ ဆုိင္တံခါးကုိ ဖြင့္ေပးလုိက္ေတာ့ ေဒါသတႀကီး မ်က္ႏွာနဲ႔ ပြင့္ျဖဴငယ္ကုိ ေတြ႔လုိက္ရသည္။
‘ကုိကုိ နွင္းေအးရွိလား’၊
“ရွိပါတယ္ အိမ္သာထဲမွာ”၊
‘သူ႔ပစၥည္းေတြ ဘယ္နားမွာထားလဲ’၊ ေျပာရင္း က်ေနာ္တုိ႔ အိပ္သည့္ အေပၚထပ္ကုိတက္သြားသည္၊ ပြင့္ျဖဴငယ္အတြက္ က်ေနာ္ဆုိင္သည္ ရင္းနွီးေနပါသည္၊
က်ေနာ္ ပြင့္ျဖဴငယ္ေနာက္ကလုိက္ရင္း “ဘာျဖစ္တာလဲ ဘာပစၥည္းေတြလဲ” ေမးလုိက္သည္၊
ပြင့္ျဖဴငယ္က မေျဖ ဘီဒုိေတြ ပုံးေတြကုိ ဖြင့္ရွာေနသည္၊
ထုိအခ်ိန္တြင္ ႏွင္းေအးေရာက္လာသည္၊ ‘ဘာလုပ္တာလဲ ပြင့္ျဖဴ နင္ဘာလာလုပ္တာလဲ’၊ ေမးလုိက္သည္၊
ပြင့္ျဖဴငယ္က ‘နင္ ငါဘာလာလုပ္သလဲ သိပါတယ္၊ ငါပစၥည္းေတြ ဘယ္မွာလဲေျပာ၊ ငါ ဒီေန႔ နင္နဲ႔ စာရင္းရွင္းမယ္၊ ငါ နင္နဲ႔မပတ္သက္ခ်င္ေတာ့ဘူး’၊
ႏွင္းေအးက ‘ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ပြင့္ျဖဴ၊ ငါတုိ႔ေနာက္မွ ရွင္းၾကတာေပါ့ ငါဒီမွာ မရွင္းခ်င္ဘူး၊ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္၊ တကယ္ကုိ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္’၊
‘ဒီမွာပဲ ရွင္းခ်င္တယ္ ကုိကုိလည္းသိေစခ်င္တယ္၊ ငါသည္းမခံႏုိင္ေတာ့ဘူး’၊
‘ငါကုိ အဲဒီလုိေတာ့ မလုပ္လုိက္ပါနဲ႔ ပြင့္ျဖဴရယ္၊ ငါေသရပါလိမ့္မယ္၊ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္’၊
သူတုိ႔ေျပာေနတာေတြ နားေထာင္ၿပီး၊ က်ေနာ္ ဘာေတြျဖစ္ေနလဲ မသိေတာ့ပါ၊ တစ္ေယာက္က ေဒါသတႀကီး ယုိးစြတ္ေနၿပီး၊ တစ္ေယာက္က ေသေလာက္မတတ္ ေတာင္းပန္ေနသည္။
ဒီလုိနဲ႔ ပြင့္ျဖဴငယ္ က်ေနာ္ကုတင္နားေရာက္လာသည္၊
‘ဒါ ငါဟာပဲ၊ ဒါ က်မဟာပါ၊ လြန္ခဲ့ေသာ သုံးလေလာက္က ေပ်ာက္သြားတာ’၊
ေနာက္ ကုတင္ေနာက္က အဝတ္ျခင္းထဲၾကည့္ၿပီး ‘ဒီမွာ ငါ ဟုိတစ္ေန႔က ေပ်ာက္သြားတာဟာ က်မေတာင္ မဝတ္ရေသးဘူး’၊ ဆုိၿပီး က်ေနာ္အဝတ္ျခင္းကုိ ေမြေႏွာက္ေနသည္၊
ႏွင္းေအးသည္ အေျပးေရာက္လာၿပီး ပြင့္ျဖဴငယ္လက္ထဲက အရာမ်ားကုိ လုလုိ႔ေနသည္၊ မိန္းမႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ က်ေနာ္ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ၊ ဘာမွ နားမလည္ႏုိင္ေအာင္ျဖစ္ရသည္၊ ဘာျဖစ္လုိ႔ ကုတင္တြင္ မဝတ္ပဲထားထားေသာ ႏွင္းေအး၏ အတြင္းခံေဘာ္လီကုိ ပြင့္ျဖဴငယ္က သူဟာလုိ႔ေျပာေနသနည္း၊ တဆက္ထဲမွာပဲ က်ေနာ္က ႏွစ္ေယာက္စလုံးကုိ ရပ္ဖုိ႔ေျပာေနေပမဲ့ ဘယ္သူမွ မရပ္ၾက တစ္ခုခုကုိလုေနၾကသည္၊
ဝုန္းကနဲ အသံႏွင့္အတူ ပြင့္ျဖဴငယ္အရွိန္နဲ႔ လြင့္သြားၿပီး ကုတင္ႏွင့္ေဆာင့္မိသည္၊ ေခါင္းမွ ေသြးေတြဖ်ာကနဲ ထြက္လုိ႔လာသည္၊ လက္ထဲမွာေတာ့ မေန႔ညက ႏွင္းေအးဝတ္အိပ္သည့္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ အနီေရာင္ကုိ ကုိင္ထားသည္၊ ပါးစပ္ကလည္း ‘ဒါ ငါဟာ နာလုိက္တာ ကၽြတ္ကၽြတ္’ ဆုိၿပီး ေျပာေနသည္၊ က်ေနာ္က “ဟာ ေသြးေတြ ဘယ္လုိျဖစ္ၾကတာလဲ နွင္းေအးဘယ္လုိျဖစ္တာလဲ” က်ေနာ္လွမ္းေမးလုိက္သည္၊ နွင္းေအးသည္ တုန္တုန္ယင္ယင္နဲ႔ မ်က္ရည္ဝဲေနရမွာ အံကုိႀကိတ္လုိက္ၿပီး ‘မုန္းတယ္’ ‘မုန္းတယ္’ ဆုိၿပီး ပါးစပ္မွ အဆက္မျပတ္ရြတ္ခါ ထြက္ေျပးသြားသည္၊
ထြက္ေျပးသြားေသာအသံႏွင့္ ‘ဟဲ့သမီး ဘာျဖစ္တာလဲ’ ဆုိေသာ က်ေနာ့္ေယာကၡမေလာင္း ႀကီး၏ အသံကုိ ၾကားရသည္၊ ထုိအခ်ိန္မွာ ပြင့္ျဖဴငယ္က ‘အား’ ‘နာလုိက္တာ နာလုိက္တာ’ ဆုိၿပီး ကုိကုိေရ ထူပါဦးဆုိၿပီး က်ေနာ္ကုိ လွမ္းဆြဲလုိက္သည္၊ က်ေနာ္လည္းယုိင္ကာ ပြင့္ျဖဴငယ္ေပၚ ျပဳတ္က်သြားသည္၊ ထုိအခ်ိန္တြင္ ‘ေၾသာ္ မင္းတုိ႔က ဒီလုိျဖစ္ေနၾကတာကုိး’ ‘ဒါေၾကာင့္ ငါသမီးက မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ မုန္းတယ္ မုန္းတယ္ ဆုိၿပီး ထြက္သြားတာ’၊ က်ေနာ္က ထရပ္လုိက္ၿပီး “ဦး မဟုတ္ဘူးဦး” ဆုိၿပီး ရွင္းျပဖုိ႔အလုပ္မွာ၊ ခြတ္ဆုိၿပီး အထုိးခံလုိက္ရသည္၊ ‘မင္းေစာက္သုံးမက်တဲ့ေကာင္’၊ ‘ေတာ္ေတာ္ယုတ္မာတဲ့အေကာင္’ ဆုိၿပီး ေနာက္တစ္ခ်က္ ထပ္ထုိးျပန္သည္၊ ‘သစၥာမရွိတဲ့ ေခြးလုိေကာင္’ ဆုိၿပီး က်ေနာ့္ေယာကၡမေလာင္း နွင္းေအးတုိ႔ အေဖထြက္သြားသည္၊ ရွင္းျပခြင့္ မရလုိက္၊ ပြင့္ျဖဴငယ္လည္း ‘ရွက္လုိက္တာ’ ‘ရွက္လုိက္တာ’ ဆုိၿပီးထြက္သြားသည္၊ က်ေနာ္တစ္ေယာက္ထဲ အထုိးခံရ၍ မႈးေနာက္ကာ က်န္ခဲ့သည္၊ ၿပီးေနာက္ ႏွင္းေအးေနာက္ကုိ လုိက္ရန္ က်ေနာ္ အျပင္သုိ႔ထြက္လာခဲ့သည္။
ထုိေန႔က တစ္ၿမိဳ႕လုံး နွင္းေအးကုိ က်ေနာ္ရွာေဖြခဲ့သည္ မေတြ႔ရွိခဲ့ပါ၊ ႏွင္းေအးတုိ႔အိမ္ကလည္း သူ႔သမီး တစ္ခုခုျဖစ္သြားလွ်င္ က်ေနာ္ကုိ သတ္မည္ဟုႀကိမ္းသည္၊ ညမုိးခ်ဳပ္ေတာ့ က်ေနာ္ဆုိင္သုိ႔ျပန္လာခဲ့ပါသည္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ ရွာလုိ႔ေကာင္းတုန္း၊ ျမတ္စုိးက သတင္းပုိ႔လာသည္ ပြင့္ျဖဴငယ္လည္း ဒီၿမိဳ႕မွာ မရွိေတာ့ဘူးဆုိသည္၊ ဘာေတြျဖစ္သြားလဲ ဘာျဖစ္လုိ႔ ႏွင္းေအး၏ အတြင္းခံပစၥည္းတစ္ခ်ဳိ႕သည္ ပြင့္ျဖဴငယ္ပုိင္ဆုိင္တာေတြ ျဖစ္ေနရပါသနည္း၊ က်ေနာ္နားမလည္ႏုိင္ေတာ့၊ ခုေတာ့ လူေတြအားလုံးက က်ေနာ္သည္ ငါးရံ႕ႏွစ္ေကာင္ဖမ္းသူ၊ ခ်စ္သူမိန္းကေလးအေပၚ ယုတ္မာရက္စက္သူ၊ ေဖါက္လြဲေဖါက္ျပန္ သစၥာမရွိသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ပါၿပီ၊ လူေတြကုိ က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ မသိေသးသျဖင့္ ဘယ္လုိရွင္းျပရမလဲ မသိပါ၊ ေျဖရွင္းေပးႏုိင္သည့္ သူႏွစ္ေယာက္သည္ က်ေနာ္နားတြင္ မရွိေတာ့ပါ၊ ထုိေန႔ညသည္ က်ေနာ္ဘဝတြင္ ကမာၻပ်က္သည့္ ညတစ္ည ျဖစ္ခဲ့ပါသည္၊ အေျဖရွာရင္း မုိးဘယ္လုိလင္းခဲ့သလဲ မသိပါ၊ ၾကံဳဖူးသူတစ္ခ်ဳိ႕သိၾကမည္ဟု က်ေနာ္ထင္ျမင္မိပါသည္၊ က်ေနာ္သည္ ညကုိမနားခဲ့ေတာ့ ေနာက္ေန႔တြင္ တစ္ကုိယ္လုံး နာက်င္ကုိက္ခဲ ေနခဲ့ပါသည္၊ ႏွင္းေအးနဲ႔ ပတ္သက္ေန၍ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိေတာင္ ဘာျဖစ္သြားတာလဲ က်ေနာ္အတိအက် မေျပာခဲ့ပါ၊ အထင္လြဲသြားတာပါလုိ႔ အေပၚယံေလာက္သာ ေျပာျပျဖစ္ခဲ့သည္၊ အဓိက ကေတာ့ က်ေနာ္ႏွင္းေအးကုိ ရွာေဖြေတြ႔ရွိနုိင္ေရးပင္ ျဖစ္ပါသည္၊ ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ့ ‘မုန္းတယ္’ ‘မုန္းတယ္’လုိ႔ နွင္းေအးေျပာသြားျခင္းသည္၊ က်ေနာ္ကုိ ေျပာသြားျခင္း မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာပါသည္။
ညေနေစာင္း နည္းနည္းသက္သာလာေတာ့ က်ေနာ္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြ၊ မယ္သီလရွင္ေက်ာင္းေတြပါ လုိက္ရွာသည္၊ ခရစ္ယာန္ဘုရားေက်ာင္းေတြထဲလည္း ေရာက္သည္၊ ရွာလုိ႔ မေတြ႔ခဲ့ပါ၊ ကုိယ္ရွာေနတဲ့သူ ဘယ္လုိမွ ရွာမေတြ႔ျခင္း ခံစားခ်က္ကုိေတာ့ ရွာဖူးသူမ်ားသာ သိႏုိင္ပါလိမ့္သည္၊ က်ေနာ္မိသားစုေတြေရာ သူငယ္ခ်င္းေတြပါ ႏွင္းေအးကုိ ရွာေနၾကဆဲ ျဖစ္ပါသည္၊ ႏွင္းေအးတုိ႔အိမ္ကလည္း လုိက္ရွာေနသည္ဟု ဆုိသည္၊ နွင္းေအး တစ္ေယာက္ေတာ့ ဘယ္မွာရွိေနမလဲ မသိပါ၊ ကုိယ္ကုိကုိယ္ မယုံၾကည္သူမ်ား၊ စိတ္ေပ်ာ့ညံ့သူမ်ား၊ အရႈံးေပးလြယ္သူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္မ်ားထံ၌ ဆုေတာင္းၾကသည္ဆုိ၏၊ ထုိေန႔က က်ေနာ္သည္ ဆုေတာင္းမႈေတြ လုပ္ခဲ့ပါသည္၊ ႏွင္းေအးျပန္လာပါေစ၊ ႏွင္းေအးတစ္ေယာက္ စိတ္ခ်မ္းသာ ကုိယ္ခ်မ္းသာ ရွိပါေစလုိ႔၊ ဒီလုိနဲ႔ ညမုိးခ်ဳပ္ က်ေနာ္ဆုိင္ျပန္ေရာက္ေတာ့ စာတစ္ေစာင္ေရာက္လုိ႔ ေနပါသည္၊ ႏွင္းေအးဆီကေတာ့ မဟုတ္ပါ ပြင့္ျဖဴငယ္ဆီကျဖစ္ပါသည္။
အက်ဳိးအေၾကာင္းသိရေအာင္ စာကုိ က်ေနာ္အျမန္ ေဖါက္ဖတ္လုိက္မိသည္၊ စာဖတ္ၿပီးေသာ္ နားမလည္ျခင္း မယုံၾကည္ႏုိင္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး မျဖစ္ႏုိင္ဘူးဟု က်ေနာ္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေရရြတ္ေနမိသည္၊ စာထဲတြင္ ပြင့္ျဖဴငယ္က သူ၏မထိမ္းႏုိင္ေသာ မုိက္မဲေသာ ေဒါသေတြေၾကာင့္ ျဖစ္သြားရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ က်ေနာ္ကုိေတာင္းပန္ပါေၾကာင္း ခြင့္မလြတ္ခဲ့လွ်င္လည္း သူအျပစ္ရွိသည္လုိ႔ ခံယူထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိသည္၊ အရင္က ႏွင္းေအးသည္ သူကုိ ရုိးရုိးခင္သည္ဟု ထင္ခဲ့မိေၾကာင္း၊ ဒါေပမဲ့ တစ္ေန႔မွာေတာ့ ႏွင္းေအးသည္ သူကုိနမ္းခဲ့ေၾကာင္း သူငယ္ခ်င္းအခ်င္းခ်င္း နမ္းသည္ထင္၍ ဘယ္လုိမွ မေနခဲ့ေၾကာင္း၊ ေနာက္ပုိင္း ႏွင္းေအး၏အနမ္းမ်ားကုိ မခံႏုိင္ေတာ့သျဖင့္ သူ ႏွင္းေအးကုိ သူ႔ကုိမနမ္းရန္ တားျမစ္ခဲ့ေၾကာင္း၊ အဲဒီေနာက္ပုိင္း သူ၏ အတြင္းခံပစၥည္းမ်ား ေပ်ာက္ေလ့ရွိလာေၾကာင္း၊ ပထမေတာ့ အထားမွားသည္ဟု ထင္ခဲ့ေၾကာင္း ေနာက္မွ ခုိးခံရသည္ကုိ ရိပ္မိလာသည္ဆုိသည္၊ တစ္ေန႔သူတုိ႔ မိန္းကေလးေဆာင္တြင္ သူငယ္ခ်င္းေမြးေန႔ပြဲ က်င္းပရာ ႏွင္းေအးလည္းလာေၾကာင္း၊ အားလုံး ဘီယာေသာက္က်ရာ ႏွင္းေအးလည္းမူးေနသည္လုိ႔ သူထင္မိေၾကာင္း၊ သူကေတာ့ သိပ္မမူးဟုဆုိသည္၊ အဲဒီမွာ ႏွင္းေအးက သူမွာ မုိးကုိကုိခ်စ္ခဲ့ေသာ္လည္း တကယ္တမ္း ပြင့္ျဖဴငယ္ကုိ ရင္းနီးခြင့္ရလာေသာအခါ သူသည္ ပြင့္ျဖဴငယ္ကုိ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏုိးမိေနေၾကာင္း ဆုိလာသျဖင့္၊ သူအံ့ၾသတုန္လွဳပ္မိခဲ့သည္ဆုိသည္၊ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကုိ ခ်စ္တယ္ဆုိတာ ဒီအရြယ္မွာ က်မလက္မခံပါ၊ ေနာက္ေန႔ေတြမွာ သူမူးလုိ႔ေျပာတာပါပဲဆုိၿပီး ဒီအတိုင္းေနခဲ့ပါေၾကာင္း၊ ခင္မင္မိေသာစိတ္ျဖင့္ သူႏွင္းေအးကုိ ခြင့္လြတ္ခဲ့သည္ဆုိသည္၊ တစ္ေန႔မွာေတာ့ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကုိ ေစ်းႀကီးေပးကာဝယ္လာၿပီး အလြန္ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သျဖင့္ ခုိးခံမထိေအာင္ သံေသတၱာထဲ သိမ္းထားခဲ့ေၾကာင္း၊ ေနာက္ေန႔တြင္ ေပ်ာက္သြားသျဖင့္ ေဒါသျဖစ္ရသည္ဆုိသည္၊ ထုိေသတၱာကုိ ႏွင္းေအးေနာက္ဆုံးဖြင့္တာ သူအမွတ္မထင္ျမင္ခဲ့မိသျဖင္ အႏွစ္ႏွစ္အလလ ျဖစ္လာခဲ့သည္ကုိ စိတ္မထိမ္းႏုိင္ပဲ ႏွင္းေအးရွိရာ က်ေနာ္ဆုိင္ကုိ လုိက္လာရင္း ဒီလုိျဖစ္ခဲ့ရပါေၾကာင္း မထင္မွတ္တာေတြျဖစ္ရသည့္အတြက္ သူလည္းအရွက္ရပါေၾကာင္း၊ ရႈပ္ေထြးစရာ ကိစၥေတြကုိ မေျဖရွင္းခ်င္ေတာ့သျဖင့္ သူဒီၿမိဳ႕ကထြက္သြားၿပီ ျဖစ္သည္နဲ႔ ဒီအသုိင္းအဝုိင္းနဲ႔ေဝးရာ စကၤာပူတြင္ သြားေရာက္အေျခခ်ေတာ့မည္ ျဖစ္ေၾကာင္းေရးထားခဲ့သည္၊ ဒီစာကုိဖတ္ၿပီး က်ေနာ္အတြက္ အိပ္၍ရမည္မထင္ေသာ ညတစ္ညကုိ အေတြးမ်ားျဖင့္ အေျဖရွာ ျဖတ္သန္းရပါဦးမည္၊ ထုိေန႔ညက ျမတ္စုိး က်ေနာ္နဲ႔လာအိပ္ေသာ္လည္း မေျပာျပျဖစ္ခဲ့ပါ၊ က်ေနာ္ ခ်စ္သူကုိ က်ေနာ္ကာကြယ္ရမည္ မဟုတ္ပါလား။
နွင္းေအးေပ်ာက္သြားတာ သုံးရက္ရွိသြားၿပီျဖစ္သည္၊ ဒီေန႔မနက္မွာေတာ့ လူတစ္ေယာက္ စာလာေပးျပန္သည္၊ ဒီတစ္ခါေတာ့ စာေပးလုိက္သူမွာ ေနဝင္းထက္ယံ ျဖစ္လုိ႔ေနသည္၊ နွင္းေအးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာစရာေတြရွိသျဖင့္ ၿမိဳ႕စြန္ကသူတုိ႔ ဂုိေဒါင္တစ္ခုကုိ တစ္ေယာက္ထဲလာခဲ့ရန္ ခ်ိန္းသည္၊ က်ေနာ္ေရာ ျမတ္စုိးပါ အံၾသရသည္၊ ႏွင္းေအးအတြက္ဆုိ၍ က်ေနာ္တစ္ေယာက္ထဲ သြားရန္ ဆုံးျဖတ္လုိက္သည္၊ ဒီေကာင္ကဉာဏ္မ်ားသျဖင့္ ျပင္ဆင္ရမည္မ်ားကုိ ျပင္ဆင္သြားခဲ့သည္။
………………………………………………..
ေနဝင္းထက္ယံတုိ႔၏ သီးႏွံမ်ား သုိေလွာင္ရာ ဂုိေဒါင္မ်ားသည္ က်ေနာ္တုိ႔ၿမိဳ႕၏ အစြန္ဆုံးေနရာတြင္ရွိသည္၊ က်ေနာ္ ေရာက္သြားေသာအခါ လူနွစ္ေယာက္ က်ေနာ္ကုိလာေခၚၿပီး ဂုိေဒါင္ငယ္ေလးတစ္ခုဆီ ေခၚသြားခဲ့သည္၊ ဘာမွ မသုိေလွာင္ထားေသာ ေနရာျဖစ္သည္၊ အထဲတြင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းပင္၊ တာလဘတ္မ်ားျဖင့္ ကာထားေသာေနရာ၏ အေရွ႕တြင္ စားပြဲရွည္တစ္လုံးရွိသည္၊ စားပြဲထိပ္တစ္ဘက္တြင္ ေနဝင္းထက္ယံထုိင္ေနၿပီး က်ေနာ္ကုိ ဒီဘက္ထိပ္တြင္ ထုိင္ေစသည္၊ သူ႔လူႏွစ္ေယာက္ကုိ အျပင္ျပန္ထြက္သြားရန္ အခ်က္ျပလုိက္သျဖင့္ ဒီဂုိေဒါင္ငယ္ေလးထဲတြင္ က်ေနာ္နဲ႔ ေနဝင္းထက္ယံတုိ႔သာ က်န္ရစ္ခဲ့သည္၊ က်ေနာ္သည္ ဘာမွမေျပာပဲ သူ၏အေျပာကုိ ေစာင့္ေနသည္။
ေနဝင္းထက္ယံသည္ က်ေနာ္ကုိ စကားမေျပာမွီ က်ေနာ္ကုိ သနားစရာ သတၱဝါတစ္ေကာင္လုိ ၾကည့္လုိ႔ေနသည္၊ သူ၏အျပဳံးကလည္း ေတာ္ေတာ္ၾကည့္ရခက္သည့္ အျပဳံးမ်ဳိး၊ ေနာက္ေတာ့ စကားကုိ တစ္လုံးခ်င္းေျပာေတာ့သည္၊ ဇာတ္မင္းသားလုိလုိ အမူအရာေတြနဲ႔ျဖစ္သည္၊
‘မုိးကုိကုိတစ္ေယာက္ ေတာ္ေတာ္ ခံစားေနရတာကုိး၊ မုိးကုိကုိဟာ ေတာ္ေတာ္စိတ္ခုိင္မာတဲ့ လူတစ္ေယာက္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္ထားခဲ့တာ’၊ ‘ကၽြတ္ ကၽြတ္ ကၽြတ္’
က်ေနာ္ဘာမွ ျပန္မေျပာပါ၊ ဆက္၍နားေထာင္ေနလုိက္သည္၊
‘အခ်စ္ေပ်ာက္ရွာပုံေတာ္ ဖြင့္ေနရေတာ့လည္း လူလည္းေတာ္ေတာ္က်သြားတာပဲ၊ မအိပ္ႏုိင္ မစားႏုိင္ဘူးေပါ့၊ ကၽြန္ေတာ္လဲ ဒီလုိျဖစ္ဖူးေတာ့ ကုိယ္ခ်င္းစာပါတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အခ်စ္ေပ်ာက္တာမဟုတ္ဘူး အခ်စ္ကုိေမွာက္တာ အခ်စ္ကုိတဖက္သတ္ခံစားတာ၊ ခုကၽြန္ေတာ္ေျပာမဲ့ အေၾကာင္းေတြၾကားရင္ ႏွလုံးေသြး မရပ္သြားပါနဲ႔ဦး ခင္ဗ်ားေသသြားတာကုိမၾကည့္ရက္ဘူး ခင္ဗ်ားခံစားေနရတာကုိပဲ ၾကည့္ခ်င္တယ္’
‘ဟုတ္တယ္ ႏွင္းႏွင္းေအးေအာင္ ဘယ္မွာရွိသလဲဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကုိ ေျပာျပႏုိင္ပါတယ္’၊
ေနဝင္းထက္ယံ ေျပာေနတာကုိ က်ေနာ္ ဘာမွ နားမလည္ႏုိင္ေတာ့၊ ႏွင္းေအးဘယ္မွာရွိသလဲ ဆုိတာကုိပဲ က်ေနာ့္အတြက္ ပုိအေရးႀကီးေနသည္၊ “ေျပာမယ္ဆိုတာသာ ေျပာပါ၊ က်ေနာ္နားေထာင္ေနပါတယ္” ျပန္ေျပာလုိက္မိသည္၊
ေနဝင္းထက္ယံ မေျပာေသးပဲ ခဏၿငိမ္ၿပီး က်ေနာ္မ်က္ႏွာကုိ ေသခ်ာစုိက္ၾကည့္ေနသည္၊ ၿပီးေတာ့ ျဖည္းျဖည္းျခင္း မ်က္ႏွာေပး တစ္မ်ဳိးျဖင့္
‘ႏွင္းႏွင္းေအးေအာင္ ခု ကၽြန္ေတာ္ဆီမွာ ေနတယ္၊ ေနာက္ၿပီး မေန႔က ႏွင္းႏွင္းေအးေအာင္ႏွင့္ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လက္မွတ္ထုိးခဲ့ၾကၿပီ၊’
“ဘာ မင္း ဘာေျပာလုိက္သလဲ၊” က်ေနာ္ ေဒါသတႀကီး ေအာ္လုိက္မိသည္၊
‘ဟုတ္တယ္ ႏွင္းႏွင္းေအးေအာင္ဟာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ တရားဝင္မယားျဖစ္ေနၿပီ၊ ႏွင္းႏွင္းေအးေအာင္ကုိ ကၽြန္ေတာ္ကယ္ခဲ့တာေလ၊ သိပ္အံ့ၾသသြားတယ္ မဟုတ္လား၊’
“မဟုတ္ႏုိင္ဘူး၊ မဟုတ္ႏုိင္ဘူး၊ ဒါမျဖစ္ႏုိင္ဘူး ႏွင္းေအးက မင္းကုိ ဘယ္ေတာ့မွ လက္ထပ္မွာ မဟုတ္ဘူး၊”
က်ေနာ္ ထပ္ေအာ္လုိက္မိသည္၊
‘ဟားဟား ဟားဟား’ ေနဝင္းထက္ယံသည္ မိန္းမတစ္ေယာက္လုိ က်ယ္ေလာင္စြာ ရယ္လုိက္သည္၊ ေနာက္ၿပီး
‘ဒီမွာ မုိးကုိကုိ တစ္ခါတစ္ေလမွာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလုိ႔ ထင္ထားတာေတြ ျဖစ္သြားတတ္တယ္ ျဖစ္ေအာင္လုပ္လုိ႔ရတယ္ ဟားဟား ဟားဟား’
‘ဒီမွာ လက္ထပ္စာခ်ဳပ္ေကာ္ပီ ေသခ်ာၾကည့္လုိက္ပါ၊’
‘ခင္ဗ်ားကုိ ဒီထက္ အံ့ၾသသြားစရာေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္ ရင္နဲ႔ရင္းၿပီး ေျပာျပရဦးမယ္’၊
က်ေနာ္ ဘာမွ မေျပာႏုိင္ေတာ့ ခႏၶာကုိယ္ တစ္ခုလုံးသည္ ရပ္တန္႔ေနသည့္အလား၊
ေနဝင္းထက္ယံ ဆက္ေျပာျပန္သည္၊
‘ခင္ဗ်ားတုိ႔ တစ္ခ်ိန္က ေျပာဘူးတယ္မဟုတ္လား သူမ်ားရဲ႕ရည္စား၊ သူမ်ားရဲ႕မယားဆုိ စည္းေစာင့္ရမယ္ဆုိတာ၊ ခင္ဗ်ားကုိ သတိရေစခ်င္တယ္ ကုိမုိးကုိကုိ’၊
‘ခု ႏွင္းႏွင္းေအးေအာင္ဟာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ မယား၊ ခင္ဗ်ား စည္းေစာင့္ရေတာ့မွာေပါ့၊ ယဥ္ေက်းတဲ့ သူတစ္ေယာက္ဆုိရင္ ဟားဟား ဟားဟား’၊
အျဖစ္အပ်က္ေတြက ဘာမွန္းမသိ၍ က်ေနာ္ သူကုိ ဘာမွျပန္မေျပာနုိင္ ျပန္မေျပာခ်င္ပါ၊ ဘာျဖစ္ေနသလဲ ဆုိတာကုိပဲ စိတ္ကုိျပန္ထိမ္းေနမိသည္၊
‘စကားေတာင္ မေျပာႏုိင္ေတာ့ဘူးလား ကုိမုိးကုိကုိရဲ႕၊ ေနာက္ထပ္ကၽြန္ေတာ္ေျပာဦးမယ္ ေသခ်ာနားေထာင္ပါ၊ ကၽြန္ေတာ္က ႏွင္းႏွင္းေအးေအာင္ကုိ မႀကိဳက္ဖူး၊ အရမ္းမုန္းတာ ရင္ႏွင့္အမွ်ကုိမုန္းတာ၊ ဟင္းဟင္းဟင္း’၊
‘သိပ္အ့ံၾသသြားျပန္သလား မုိးကုိကုိ၊ ကၽြန္ေတာ္ ရင္ထဲက စကားေတြက ခင္ဗ်ားအတြက္ သိပ္အ့ံၾသသြားမွာပါ၊ ႏွင္းႏွင္းေအးေအာင္ကုိ မုန္းလြန္းလုိ႔ လွည့္စား အက်ပ္ကုိင္ လက္ထပ္ခဲ့တာ၊ ႏွင္းႏွင္းေအးေအာင္ ေရွာ့ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မ်ာ သူေရဆိပ္ကုိသြားခဲ့တယ္၊ တကယ္ေတာ့ ေျခဦးတည့္ရာသြားၿပီး ေရာက္သြားတာ၊ သူ စိတ္နဲ႔လူနဲ႔ မကပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ေရထဲတြန္းခ်လုိက္တယ္၊ ေရထဲမွာ ဝူးဝါး ဝူးဝါးနဲ႔ ျပန္သတိရလာခ်ိန္မ်ာ ကၽြန္ေတာ္ကယ္ခဲ့တယ္၊ သူ႔အသက္သခင္ဟာ ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္လာရတာေပါ့၊’
‘ေနာက္ၿပီး ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဆုိင္မွာ ျပႆနာျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ က်ေနာ္ရွိေနခဲ့တယ္၊ ခုိးေၾကာင္ခုိးဝွက္လုိ႔ေျပာလုိက္ပါဦး၊ ႏွင္းႏွင္းေအးေအာင္ႏွင့္ ပြင္ျဖဴငယ္တုိ႔အေၾကာင္းကုိ သိေနခဲ့ေတာ့၊ ဒီအေၾကာင္းေတြနဲ႔ ႏွင္းႏွင္းေအးေအာင္ကုိ ကၽြန္ေတာ္ အၾကပ္ကုိင္ လက္ထပ္ေစႏုိင္ခဲ့တယ္၊’
က်ေနာ္ တအားအံ့ၾသရပါၿပီ၊ ယုတ္မာရက္စက္ေသာ လူတစ္ေယာက္သည္ က်ေနာ္ေရွ႕တြင္ရွိေနၿပီ၊ သူသည္ က်ေနာ္ခ်စ္သူ၏ လင္ေယာက္်ားျဖစ္၍ေနၿပီ၊ “မင္းေတာ္ေတာ္ ယုတ္မာရက္စက္တဲ့ေကာင္ ေတာ္ေတာ္ေအာက္တန္းက်တဲ့ လူမဟုတ္တဲ့ေကာင္ တိရိစာၦန္”၊ က်ေနာ္လက္ညွိးထုိးၿပီးေျပာလုိက္သည္၊
ေနဝင္းထက္ယံက ေဒါသျဖစ္သည့္အသံနဲ႔
‘ဟုတ္တယ္ အဲဒါေတြအားလုံးဟာ ခင္ဗ်ားေၾကာင့္ျဖစ္ရတာ၊ ေျပာဦးေလ သိပ္ေအာက္တန္းက်တယ္လုိ႔ ယုတ္မာတယ္လုိ႔ ေအာက္တန္းက်လုိက္တာလုိ႔ မယဥ္ေက်းတဲ့သူေတြလုိ႔ ေျပာေလဗ်ာ၊ ဒီအခ်ိန္မွာ တစ္ၿမိဳ႕လုံးက ခင္ဗ်ားဟာ ယုတ္မာတဲ့သူ၊ သစၥာမရွိတဲ့သူ၊ ေအာက္တန္းက်တဲ့သူပဲ၊ ေနာက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားေျပာသလုိ ယုတ္မာ ကလိမ္ကက်စ္တတ္လာတာ ခင္ဗ်ားေၾကာင့္ပဲ၊’
‘ခင္ဗ်ားေၾကာင့္ပဲ’၊ ေနဝင္းထက္ယံ က်ေနာ္ကုိ က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္လုိက္သည္၊
“ဘာ ငါေၾကာင့္ျဖစ္ရမွာလဲ မင္းကုိယ္တုိင္က ေစာက္က်င့္မေကာင္းတဲ့ေကာင္” က်ေနာ္ျပန္ေျပာလုိက္သည္၊
‘ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္၊ ယုတ္မာရတာ၊ ေစာက္က်င့္မေကာင္းရတာ ခင္ဗ်ားေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားေၾကာင့္ပဲ၊’
‘ခင္ဗ်ားကုိ သိပ္ခ်စ္လြန္းလုိ႔၊ ခင္ဗ်ားကုိ သိပ္ျမတ္ႏုိးလြန္းလုိ႔၊ သိရဲ႕လား၊’
‘ဒီမွာ’
ေျပာေျပာဆုိဆုိနဲ႔ ေနဝင္းထက္ယံ ေနာက္က တာလဘတ္ႀကီးကုိ ဆြဲဖယ္လုိက္သည္၊ တာလဘတ္ႀကီးရဲ႕ေနာက္မွာေတာ့ က်ေနာ္မ်က္နွာပုံတူ ခဲပန္းခ်ီးကားမ်ား၊
‘ေတြ႔လား ဒီမွာ ခင္ဗ်ားကုိ သိပ္ခ်စ္လြန္းလုိ႔၊ ပုံဆြဲၿပီးတုိင္း ခဲတံေလးေတြ ခင္ဗ်ားဆီ အေရာက္ပုိ႔ခဲ့တယ္၊ ဒါကုိ ခင္ဗ်ားက ေအာက္တန္းက်တယ္ေျပာတယ္၊’
က်ေနာ္ဘာမွ ျပန္မေျပာႏုိင္ ဒီေကာင္တစ္ခုခုမွားေနတဲ့ေကာင္လုိ႔ စိတ္ထဲက ေျပာေနမိသည္၊ ရင္ထဲမွာ ေအာ္ဂလီဆန္လာသည္၊ ဒီေကာင္က က်ေနာ္ကုိႀကိဳက္ေနသည္တဲ့၊
‘သိပ္တုန္လွဳပ္သြားသလား မုိးကုိကုိ’၊
‘ေယာက္်ားတစ္ေယာက္က ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကုိ ခ်စ္တာဆန္းသလား၊ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္က ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကုိ ျမတ္ႏုိးခြင့္ မရွိရဘူးလား၊ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္က ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကုိ ရယူပုိင္ဆုိင္ခြင့္ မရွိရဘူးလား၊ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္က ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကုိ ခ်စ္ပုိင္ခြင့္ရွိတယ္ မဟုတ္လား၊ ပြင့္လင္းတဲ့လူအဖြဲ႔အစည္းလုိ႔ ေျပာဦးေလ’၊
‘လူတစ္ေယာက္ဟာ လူတစ္ေယာက္ကုိ လြတ္လပ္စြာခ်စ္ပုိင္ခြင့္ အခြင့္အေရးရွိရမွာေပါ၊ ဒါခင္ဗ်ားတုိ႔ ေျပာေျပာေနတဲ့ အခြင့္အေရးဆုိတာပဲ၊’
‘ခင္ဗ်ားကုိ ခ်စ္လြန္းလုိ႔ ခင္ဗ်ားေနာက္လုိက္၊ ခင္ဗ်ားနားမွာ ကၽြန္ေတာ္တစ္ဝဲလည္လည္ ျဖစ္ခဲ့ရတာ၊ ဒါေပမဲ့ ခင္ဗ်ား ကၽြန္ေတာ္အခ်စ္ကုိ ေအာက္တန္းက်တယ္ လုိ႔ေျပာခဲ့တယ္၊ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ကုိ နာက်င္ေစခဲ့တယ္၊ အရမ္းထိခုိက္ခဲ့တယ္၊ ဟုိမိန္းမကလဲ ကက္ကက္လန္ေအာင္ ရန္ျဖစ္ခဲ့တယ္၊ ကၽြန္ေတာ္္ႏွင့္အစ္မကုိ ေစာ္ကားခဲ့ၾကတယ္၊ အဲဒီေန႔က ခင္ဗ်ားတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ဟာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ အမုန္းဆုံးလူေတြ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္’၊
‘ဘုရားသခင္က လူသားေတြ ေပ်ာ္ရႊင္ဖုိ႔အတြက္ အခ်စ္ကုိဖန္ဆင္းခဲ့တယ္၊ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီ ဘုရားသခင္ကုိ ယုံတဲ့သူမဟုတ္ဘူး၊ အခ်စ္က ကၽြန္ေတာ္အတြက္ ဘာမွမျဖစ္လာဘူး၊ အမုန္းကုိ ကၽြန္ေတာ္က ရယူခဲ့တယ္၊’ ‘အဲဒီအတြက္ အမုန္းကုိပါ ဖန္ဆင္းခဲ့တဲ့ ဘုရားသခင္ကုိ သြားအျပစ္တင္လုိက္ပါ၊’
က်ေနာ္ ဘာမွ ျပန္မေျပာႏုိင္ပါ၊ “ဒီကိစၥကုိ ငါတုိ႔ ေအးေအးေဆးေဆး ရွင္းၾကရင္ေကာင္းမယ္” ေျပာလုိက္မိသည္၊
ေနဝင္းထက္ယံက ‘ဘာမွ ေျပာစရာမလုိဘူး ရွင္းေနၿပီ၊ ႏွင္းႏွင္းေအးေအာင္ဟာ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမ ခင္ဗ်ား ကင္းကင္းရွင္းရွင္းေနပါ၊ ခင္ဗ်ား ဒီထက္ပုိၿပီး နာမည္ပ်က္သြားဦးမယ္၊ အေကာင္းဆုံးက ခင္ဗ်ားလည္း ႏွင္းပြင့္ျဖဴလုိ ဟုိေဝးေဝးကုိ ထြက္သြားေပါ့၊ သိပ္ေမွ်ာ္လင့္မေနနဲ႔ ႏွင္းႏွင္းေအးေအာင္ဟာ ဘာလဲဆုိတာ ခင္ဗ်ား သိၿပီးသားပါ၊ ေနာက္ၿပီး သူမ်ားနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးသား မိန္းမတစ္ေယာက္ကုိ ခင္ဗ်ားယူရဲသလား၊ ဟားဟား ဟားဟား’၊ ေျပာရင္း ေနဝင္းထက္ယံ ေနာက္ဆုတ္သြားသည္၊
က်ေနာ္ေရွ႕ကုိ တုိးလုိက္ရင္း ‘‘ဒီမွာ ငါက တစ္ေယာက္ထဲပဲခ်စ္တယ္၊ ငါခ်စ္တဲ့သူက ႏွင္းေအးပဲ၊ သူရဲ႕ေကာင္းက်ိဳးဆုိးကိ်ဳးေတြ အားလုံးငါခံမယ္၊ ဘာေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါခ်စ္တာကုိ ႏွင္းေအးသိတယ္၊ နွင္းေအးခ်စ္တာကုိ ငါသိတယ္၊ ခုဟာက မင္းလွည့္စားလုိ႔ျဖစ္ရတာ’’၊
က်ေနာ္သူေနာက္လုိက္ေနသျဖင့္ ေနဝင္းထက္ယံ က်ေနာ္ကုိေရွာင္ရင္း ေဘးနားကေခါင္းေလာင္းကုိ တီးလုိက္သည္၊
ေခါင္းေလာင္းသံႏွင့္အတူ၊ လူႏွစ္ေယာက္အေျပးဝင္ေရာက္လာၿပီး က်ေနာ္ကုိခ်ဳပ္လုိက္သည္၊ ေနဝင္းထက္ယံက ေနာက္ေပါက္သုိ႔ သြားေနသည္၊ က်ေနာ္က ဆက္၍ “ေဟ့ေကာင္ မိန္းမတစ္ေယာက္ကုိ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္လုိက္တာနဲ႔ မင္းပုိင္သြားၿပီလုိ႔မထင္နဲ႔၊ ႏွင္းေအးကုိ ငါဆီေရာက္ေအာင္ ငါျပန္လုပ္ျပမယ္”၊
ေနဝင္းထက္ယံက ‘ဟားဟား ဟားဟား’ ရယ္ရင္း၊ ‘တစ္ၿမိဳ႕လုံးက ခင္ဗ်ားဟာ ယုတ္မာတဲ့သူ၊ ေနာက္ၿပီး ခင္ဗ်ားေျပာတာလဲ ခင္ဗ်ားမွတ္ထားဦးေလ စည္းေစာင့္ရမယ္ေလ’၊ ေျပာၿပီးထြက္သြားသည္၊ က်ေနာ္က “မင္းေျပာသလုိပဲ တစ္ခါတစ္ေလမွာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးဆုိတာေတြ ျဖစ္သြားတတ္တယ္၊ ျဖစ္ေအာင္လုပ္လုိ႔ရတယ္ မင္းမွတ္ထားပါ”၊ ေျပာၿပီး က်ေနာ္လူႏွစ္ေယာက္နဲ႔ နပမ္းလုံးၿပီးက်န္ရစ္ခဲ့သည္။
………………………………………………………………………..
မ်ဳိသိပ္ႏုိင္စြမ္း မရွိေတာ့သျဖင့္ ျမတ္စုိးကုိ ဖြင့္ေျပာျဖစ္ခဲ့သည္၊ အေျခအေနေတြကုိ ေလ့လာ အၾကံဉာဏ္ေတြ ထုတ္ေနမိသည္၊ ေနဝင္းထက္ယံတုိ႔က ပုိက္ဆံရွိသည္ အသုိင္းအဝုိင္းေတာင့္သည္၊ သူတုိ႔ျဖန္႔ထားသည့္သတင္းက က်ေနာ္သည္ လူယုတ္မာ၊ ေနဝင္းထက္ယံသည္ အခ်စ္သူရဲေကာင္း ကယ္တင္ရွင္ျဖစ္လုိ႔ေနသည္၊ ဒီအခ်ိန္မွာ အားလုံးကုိ ေျပာျပရွင္းျပေနလုိ႔ေတာ့ ဘယ္သူမွ ယုံလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ၊ ႏွင္းေအးတုိ႔အိမ္ကလည္း က်ေနာ့္ဆုိရင္ အသံေတာင္မၾကားခ်င္၊ ေနဝင္းထက္ယံႏွင့္ မဂၤလာပြဲကုိ အႀကီးအက်ယ္ လုပ္ဖုိ႔လုပ္ေနၾကသည္၊ ဒီအခ်ိန္ထိ က်ေနာ္ႏွင္းေအးကုိ မေတြ႔ရေသးေပ၊ ေနဝင္းထက္ယံတုိ႔ ဘက္ကလည္း လုံၿခံဳေအာင္ထားသည္၊ ျမတ္စုိးက ႏွင္းေအးကုိ ေတြ႔ရွိေရးကုိတာဝန္ ယူလုိက္သည္၊ က်ေနာ္သြားလုပ္လုိ႔ မရမွန္းသိသည္၊ က်ေနာ္ကုိ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကမည္ ျဖစ္သည္။
အေျခအေနေတြကုိ သုံးသပ္မိေသာအခါ၊ က်ေနာ္ဘာလုပ္ရမည္ကုိ သိခဲ့ရသည္၊ အလွ်င္စလုိလုပ္လုိ႔ မရပါ၊ မိန္းမလုိမိန္းမရ ႏုိင္သူတစ္ဦးနဲ႔ၿပိဳင္ရမည္မွာ မလြယ္ေပ၊ ပထမဦးဆုံး ျမတ္စုိးတုိ႔ဦးေလး ေဒါက္တာျမင့္စုိးနဲ႔သြားေတြ႔ တုိင္ပင္ျဖစ္သည္၊ ေဒါက္တာျမင့္စုိးသည္ စိတ္ေရာဂါဆရာဝန္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ္လည္း ေဆးမကုပဲ ေဆးဆုိင္ဖြင့္ကာ ေဆးေရာင္းစားေနသည္၊ ေဒါက္တာျမင့္စုိးႏွင့္ စကားေျပာၾကည့္ေသာအခါ ႏွင္းေအးသည္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္လုိ ႀကီးျပင္းခဲ့သည္၊ ေယာက္်ားဆန္ဆန္ ျဖစ္ခ်င္ေသာ္လည္း အရြယ္ေရာက္ခ်ိန္ကတည္းက သံေယာဇဥ္ရွိကာ ခ်စ္သူျဖစ္ခဲ့ေသာ က်ေနာ္ေၾကာင့္ ေယာက္်ားဆန္ဆန္ မျဖစ္သြားခဲ့၊ ဒါေပမဲ့ လွပေသာ စြဲေဆာင္မႈရွိေသာ ပြင့္ျဖဴငယ္နဲ႔ေတြ႔ေသာအခါ ေယာက္်ားဆန္ဆန္ စိတ္မ်ားျဖစ္ေပၚခဲ့သည္၊ ေနာက္ဆုံး ထုိစိတ္ႏွစ္ခုၾကား လြန္ဆြဲၿပီး disorder စျဖစ္လာသည္၊ က်ေနာ္ကုိ ခ်စ္တဲ့စိတ္ သာယာေစခ်င္တဲ့စိတ္ေတြေၾကာင့္ ဒီလုိအျပဳအမႈေတြ ျပဴလုပ္တာ ျဖစ္သည္ဟုဆုိသည္၊ ခုလုိျဖစ္သြားတာ ေကာင္းသည္ ၾကာလာလွ်င္ bipolar ျဖစ္လာႏုိင္သည္ဟုဆုိသည္၊ အေရးႀကီးသည္မွာ ေနဝင္းထက္ယံ ခုလုိျပဳလုပ္ေနျခင္းသည္ ႏွင္းေအးအတြက္ အေျခအေန မေကာင္းဟုဆုိသည္၊ က်ေနာ္သည္ နွင္းေအးအတြက္ အေကာင္းဆုံးကုထုံး တစ္ခုလုိ႔ ဆုိသည္၊ ဒီအတြက္ က်ေနာ္သည္ လုပ္စရာရွိတာေတြကုိ ျမန္ျမန္လုပ္ရန္ဆုံးျဖတ္လုိက္မိသည္။
ႏွင္းေအးတုိ႔ အသုိင္းအဝုိင္းတြင္ နွင္းေအး၏အေဒၚလတ္အန္တီခင္သည္ နည္းနည္းေပ်ာ့ေျပာင္းသည္၊ က်ေနာ့္ ငယ္ဆရာမလည္း ျဖစ္ခဲ့ဘူးသည္၊ ဒီအတြက္အန္တီခင္ကုိ က်ေနာ္ခ်ည္းကပ္ခဲ့သည္၊ က်ေနာ္က စကားျဖင့္ေျပာျပေနေသာ အခါ အန္တီခင္သည္ နားေထာင္ရုံသာ နားေထာင္ေနသည္၊ ေနာက္ဆုံး က်ေနာ္တိတ္တိတ္ ဖမ္းယူခဲ့ေသာ က်ေနာ္နွင့္ ေနဝင္းထက္ယံတုိ႔ စကားေျပာေနသည့္ MP4ကုိ ဖြင့္ျပလုိက္သည္၊ ေနာက္ေဒါက္တာျမင့္စုိး ရွင္းျပသည္မ်ားကုိလည္း ေျပာျပလုိက္သည္၊ အန္တီခင္တစ္ေယာက္ အံ့ၾသတုန္လွဳပ္ကာ သူ႔တူမအတြက္ စုိးရိမ္သြားသည္၊ က်ေနာ္က ေနဝင္းထက္ယံတုိ႔ကုိ ေလွ်ာ့တြက္လုိ႔ မရသျဖင့္ အကြက္က်က် ေသခ်ာလုပ္ၾကဖုိ႔ ေျပာရင္း တုိင္ပင္ျဖစ္ၾကသည္။
တစ္ေန႔တြင္ ျမတ္စုိးသတင္းရလာသည္၊ နွင္းေအးတုိ႔ မဂၤလာေဆာင္ ေရွ႕တုိးလုိ႔မရ ျဖစ္ေနသည္ဆုိသည္၊ က်ေနာ္တုိ႔ အန္တီခင္ႏွင့္ သြားေတြ႔ေသာအခါ သတင္းနည္းနည္းစုံစုံကုိ သိရသည္၊ ႏွင္းေအးသည္ ေနဝင္းထက္ယံကုိ မယုံၾကည္သျဖင့္ လုိက္ၾကည့္ရင္း က်ေနာ္နဲ႔ ေနဝင္းထက္ယံတုိ႔ ဂုိေဒါင္ထဲ၌ စကားေျပာေနၾကသည့္ ေနာက္ဆုံးပုိင္းကုိ ၾကားခဲ့ရသည္ဆုိသည္၊ ထုိေနာက္ ေနဝင္းထက္ယံသိသြားၿပီး အက်ယ္ခ်ဳပ္ပုံစံထားခဲ့သည္၊ အသက္ကုိရန္ရွာမည္ဟု ၿငိမ္းေျခာက္သည္ဟုဆုိသည္၊ ေနာက္ပုိင္းႏွစ္ဖက္မိဘေတြ ဝင္စြက္သျဖင့္၊ ႏွင္းေအးသည္ ယခုေနဝင္းထက္ယံတုိ႔ အိမ္တြင္ေရာက္လုိ႔ေနၿပီ ျဖစ္သည္ဆုိသည္၊ အခ်ိဳသတ္၍ လုိက္ေနသည္ ျဖစ္ႏိုင္သည္ဆုိသည္၊ အန္တီခင္္သည္ က်ေနာ္နဲ႔ေတြ႔ခဲ့ေၾကာင္းကုိ ႏွင္းေအးကုိ ေျပာျပထားၿပီးဆုိသည္၊ ေနဝင္းထက္ယံတုိ႔ မိဘမ်ားသည္ မိန္းမဆန္ေသာသားကုိ မိန္းမရေစခ်င္သည္၊ တစ္ခ်ိန္ထဲမွာပဲ ႏွင္းေအးက ေနဝင္းထက္ယံကုိ ကြာရွင္းခြင့္ေတာင္းေနသည္ဟု သိရသည္၊ ေနဝင္းထက္ယံႏွင့္ မိဘမ်ားက လုံးဝကြာရွင္းခြင့္မေပးေခ်။
ေနာက္ဆုံး က်ေနာ္သည္ ေနဝင္းထက္ယံ၏ အစ္မကုိ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ ေတြ႔ရေတာ့သည္၊ ဒီလုိေတြ႔ျဖစ္ေအာင္လည္း ေဒါက္တာျမင့္စုိးက ကူညီခဲ့သည္၊ ေနဝင္းထက္ယံ၏ အစ္မသည္လည္း ပိုက္ဆံဂုဏ္ျဖင့္ နည္းနည္းေမာက္မာသည္၊ က်ေနာ္က MP4 ကုိ ဖြင့္ျပေသာ အခါ ဘာမွမျဖစ္သည့္ပုံစံျဖင့္ ႀကိဳက္တာလုပ္ေလဆုိသည္၊ ေရွ႕ေနအေတာ္ဆုံးေတြရွိေၾကာင္း၊ တရားသူႀကီးကုိ ဘယ္ေလာက္ပုိင္ေၾကာင္း၊ တုိင္းမွဴးနဲ႔ ဘယ္လုိရင္းႏွီးေၾကာင္း ေလွ်ာက္ေျပာေနသည္၊ က်ေနာ္က ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒါလူသတ္ရန္ၾကံစီမႈျဖစ္ၿပီး လုိအပ္လွ်င္ တစ္ၿမိဳ႕လုံး စီဒီကူးၿပီးျဖန္႔မည္ဆုိၿပီး ေျပာဆုိကာျပန္လာခဲ့သည္။
…………………………………………………………….
ဒီေန႔မနက္ က်ေနာ္ ကုိးနာရီေလာက္မွ နုိးသည္၊ ဒီလုိပဲ ေနႏွင့္ ညႏွင့္မကြဲခဲ့တာ အေတာ္ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္၊ ထုိအခ်ိန္တြင္ ျမတ္စုိးတစ္ေယာက္ ဆုိင္ကယ္နဲ႔ေရာက္ခ်လာသည္၊ ‘ေဟ့ေကာင္ ကုိကုိ ခုတရားရုံးမွာ ေနဝင္းထက္ယံက ေအးေအာင္(ႏွင္းေအး)ကုိ ကြားရွင္းေပးေနၿပီတဲ့၊ လာ ငါတုိ႔ျမန္ျမန္သြားရေအာင္’၊ ‘အန္တီခင္္ကလည္း မင္း လာျဖစ္ေအာင္ လာဖုိ႔မွာလုိက္တယ္’၊ က်ေနာ္ ဝမ္းသာ သြားခဲ့သည္၊ ခ်စ္သူကုိ ျပန္ေတြ႔ရေတာ့မည္၊ ေပ်ာ္ရႊင္မိေသာ စိတ္ကုိ မထိမ္းႏုိင္ခဲ့ပါ၊ ျမတ္စုိးဆုိင္ကယ္ေပၚ ေနာက္ကတက္ခြလုိက္သည္၊ ေမာင္းျမန္ျမန္ ဆုိၿပီး တရားရုံးဘက္ ထြက္ခဲ့ၾကသည္၊ ဆုိင္ကယ္ေလးသည္ မိန္းလမ္းမႀကီးေပၚ အရွိန္နဲ႔ေျပးလွ်က္ရွိသည္၊ ျမတ္စုိးက ေနဝင္းထက္ယံ တစ္ေယာက္ ႏုိင္ငံျခားထြက္ေတာ့မွာတဲ့ အဂၤလန္ဆုိလားဘာလားပဲ၊ မင္းနဲ႔ ေအးေအာင္တို႔ရဲ႕ အခ်စ္စစ္ဆုိတာကို သူနားလည္ေလာက္ၿပီထင္တယ္၊ က်ေနာ္ကေတာ့ ေနဝင္းထက္ယံ အစ္မကုိ MP4ဖြင့္ျပခဲ့တာ ျမတ္စုိးကုိ မေျပာခဲ့ပါ၊ သူငယ္ခ်င္းနွစ္ေယာက္လုံး စိတ္လွဳပ္ရွားေနၾကသည္၊ ဒီလုိနဲ႔ တရားရုံးဘက္လမ္းကုိ ေရာက္လာ၍ ေကြ႔ဝင္လုိက္သည္၊ ဒီအခ်ိန္မွာ ဟုိဘက္က အရွိန္ျဖင့္ ေမာင္းလာေသာ တုိက္ဂါးတစ္စီးကုိ ေတြ႔လုိက္ရသည္၊ ေဟ့ေကာင္ ျမတ္စုိး ေရွ႕မွာကား၊ က်ေနာ္ေျပာတာ ေနာက္က်သြားခဲ့ပါၿပီ။
ဝုန္း ဆုိေသာ ဆုိင္ကယ္ႏွင့္ ကားတုိက္သံ တရားရုံးေရွ႕မွာ ထြက္ေပၚလာသည္၊
လမ္းမထက္မွာေတာ့ လူငယ္ႏွစ္ဦး ေသြးသံရဲရဲျဖင့္လဲေနသည္၊ အရွိန္ေတာ္ေတာ္ျပင္းတယ္လုိ႔ လူေတြက ေျပာေနၾကသည္။
ထို တိုက္ဂါးကားသည္ လူငယ္ႏွစ္ဦးစီးသည့္ဆိုင္ကယ္ကို မေတာ္တဆ တိုက္မိတာလား၊ တကယ္ဝင္တိုက္တာလား ဘယ္သူမွ မသိႏုိင္ခဲ့ပါ။
…………………………………………………………………….
သည္ေနရာေလးသည္ ၿမိဳ႕ႏွင့္ ေတာ္ေတာ္ေဝးသည့္ေနရာတြင္ ရွိသည္၊
တစ္ခါတစ္ေလ တတ္ဆိတ္ေနတတ္သည္၊
တစ္ခါတစ္ေလလည္း လူအမ်ားျဖင့္ စည္းကားလွ်က္ရွိသည္၊
မစည္ကားအပ္ေသာ ေနရာလုိ႔ ဆုိၾကေလသည္၊
ေလာကႀကီးတြင္ ဘာအရာမွ အျမဲမရွိပါဆုိတာကုိ သက္ေသျပေနေသာ ေနရာေလးျဖစ္သည္၊ သည္ေနရာေလးသည္လဲ ၿမိဳ႕ႀကီးမားလာတုိင္း အျမဲေျပာင္းေရြ႕ခံရေလ့ရွိသည္၊
သည္ေနရာေလးသည္လဲ အျမဲမရွိပါ၊
ထူးထူးျခားျခား ထုိေနရာေလးတြင္ လွပေသာ စိန္ပန္းပင္ နွစ္ပင္ရွိသည္၊ တစ္ပင္နွင့္တစ္ပင္ သိပ္မေဝးၾကပါ၊ ထုိၾကားထဲတြင္ ေၾကြျပားမ်ားျဖင့္ လွပစြာကပ္ထား ေဆာက္ထားေသာ အုတ္ဂူေလးရွိပါသည္၊ ဒီဇုိင္းကလွပဆန္းက်ယ္ပါသည္၊ ေဘးနားတြင္လည္း ပန္းပင္ေလးႏွစ္ပင္ ရွိေလသည္၊ ထုိအုတ္ဂူေလးထဲတြင္ လူငယ္တစ္ေယာက္ လဲေလ်ာင္းလ်က္ ရွိသည္၊ တစ္ျခား အုတ္ဂူေလးေတြနဲ႔မတူ ထုိအုတ္ဂူေလးသည္ အျမဲသန္႔ရွင္းၿပီး အျမဲတမ္းပန္းအုိးထဲတြင္ ပန္းမ်ားရွိေနတတ္သည္၊ ဒီလုိ အုတ္ဂူေလး လွပသန္႔ရွင္းေနေအာင္ ဘယ္သူေတြကမ်ား လာလုပ္ေပးေနပါလိမ့္။
ဒီေန႔ေတာ့ ဒီအုတ္ဂူေလးမွာ ပန္းေတြျပည့္ေနသည္၊ အုတ္ဂူေလးေပၚတြင္ တင္ထားသည္မွာ ေဘာလုံးအသင္းတစ္သင္း၏ ပုိစတာေတြလည္းပါသည္၊ အားကစားဂ်ာနယ္မ်ား၊ Red Bull ပုလင္းေတြလည္းပါသည္၊ လဲေလ်ာင္းေနသူ လူငယ္ေလးအႀကိဳက္ေတြျဖစ္သည္၊ ေနာက္ၿပီး ဖေယာင္းတုိင္ေလးနွစ္တုိင္ ထြန္းလုိ႔ထားသည္၊ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔လုိ႔ဆုိၾကပါသည္၊ ထုိနွစ္ပတ္လည္ေန႔ကုိ က်င္းပခဲ့ေသာ မေမ့ေပ်ာက္ႏုိင္သူ လူသားႏွစ္ဦးသည္ ထုိေနရာေလးမွ ျဖည္းညင္းစြာ ထြက္သြားၾကပါေတာ့သည္၊ တိတ္ဆိတ္စြာ က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ ထုိေနရာေလးသည္ တကယ့္ကုိ တိတ္ဆိတ္ေနပါသည္၊ ေလတုိးသံမ်ားက လြဲလုိ႔ေပါ့။
ေမာင္ျမတ္စုိး
အသက္၂၅ ႏွစ္
၂၀၁၂ ခုနွစ္ ဧၿပီလ တစ္ရက္ေန႔တြင္
ကြယ္လြန္သည္။
ထုိေန႔သည္ ထုိလူႏွစ္ေယာက္ အတြက္ ဧၿပီဖူးလ္ေန႔ မဟုတ္ခဲ့ပါ။
ၿပီးပါၿပီ။
