ႏွစ္ေထာင့္တစ္ဆယ္
အကြက္က်ယ္တယ္
ခြင္မၾကမ္းေပမဲ့ အျမင္ဆန္းသလုိလုိနဲ႔
အသြင္ကန္းေနတဲ့ ကမ္းလွမ္းခ်က္ေတြက
ကလိမ္ကက်စ္ေတြ၊
တမင္ညစ္တာသိေပမဲ့လဲအသြင္သစ္ အျမင္သစ္ေတြကုိ မွန္းလုိ႔
ဖုိးေမာင္တုိ႔ လုံးရင္းပါးရင္း သုံးရင္းစားရင္း
ခပ္လန္းလန္းပါပဲ ေနာက္ဆုံးေတာ့
အျပတ္တြယ္ရေအာင္ဆုိလဲ
အဖတ္ဆယ္ မရေအာင္ မျဖစ္ခဲ့တာကုိပဲ
ေက်းဇူးတင္ရမယ္၊
ေၾသာ္ ကလိမ္ကက်စ္ေတြရဲ႕ ႏွစ္ေထာင့္တစ္ဆယ္။
ႏွစ္ေထာင့္တစ္ဆယ္
အေပါက္က်ယ္တယ္
ေပၚေနတာကုိ လုံေအာင္မဖုံး
ေၾကာ္ျငာေတြေတာင္ ေဝကသုံးလုိက္ေသးတယ္
လိမ္ၿပီးႏုိင္ခဲ့သူေတြ ႀကိမ္ၿပီးလာေျပာေနလဲ
တိမ္ထဲက ကေဝလုိ ဘဝင္ထတက္ေပလဲ
သီလပ်က္ေလေတာ့ လူသူကမေလးစား၊
အျပံဳးေတြကုိေဘးဖယ္ အမုန္းတံေထြးေတြေဆးျခယ္
ေအာင္ပြဲဆင္ေနလုိက္တာ ေသာင္ထဲလြတ္ေနသလားပဲ
အေဖ့အစား သမီးရွက္တယ္ အဖုိးအစား ေျမးရွက္သင့္တယ္
ရွက္တတ္ရင္ တေဆြလုံးတမ်ဳိးလုံး ရွက္ဘုိ႔ေကာင္းတယ္၊
အျမတ္ထြက္တာပဲ ဖုိးေမာင္တုိ႔လုပ္ရင္း
အျပတ္အသတ္ ႏုိင္တယ္ပဲထားဦး
အရပ္က ဝုိင္းမပယ္တာကုိပဲ
ေက်းဇူးတင္ရမယ္၊
ေၾသာ္ မရွက္တတ္သူေတြရဲ႕ ႏွစ္ေထာင့္တစ္ဆယ္။
ႏွစ္ေထာင့္တစ္ဆယ္
လုံးလည္ခ်ာလည္
အထာေတြအသစ္အဆန္းမရွိ ဘာေတြျဖစ္ေနမွန္းလဲမသိ
ေၾကညာခ်က္ေတြ ထပ္တလဲလဲထုတ္
ခပ္မရဲတရဲလုပ္လုိ႔ ဘယ္သူမွမခြဲပဲ ကုိယ့္ကုိကိုယ္ ရွစ္ျခမ္းကြဲ
ကြဲျပဲေနလုိက္တာ ဝဲစြဲေနတဲ့သူ
သုံးေယာက္နဲ႔ တစ္ပုိင္းပဲက်န္တယ္
ကိုယ့္အကြဲအျပဲေတာင္ ကုိယ္မႏုိင္တာကုိ
တုိ႔ေျပာတာ မင္းတုိ႔ယုံသလားေမးရင္
အဖုိးတုိ႔ရယ္ အဖြားတုိ႔ရယ္
ဆယ္ေက်ာ္သက္က စခဲ့တဲ့ဇာတ္လမ္း
ဖုိးေမာင္ေတာင္ အသက္သုံးဆယ္ေက်ာ္သြားခဲ့ၿပီ၊
အမ်ားအတြက္လုပ္ရင္ အမ်ားတြက္ပဲျဖစ္ရမွာေပါ့
အဖြဲ႔အတြက္ပဲလုပ္ရင္ အဖြဲ႔အတြက္ပဲျဖစ္သြားမွာေပါ့
ဘာမွမျဖစ္ရင္ ဘာမွမျဖစ္တာမုိ႔
အမ်ားအထင္ အမ်ားအျမင္ အမ်ားလုိခ်င္တာေတြျဖစ္ေအာင္
အစြဲအျမင္ေတြခၽြတ္လုိ႔္ အကြဲအျပင္ေတြၾကားကထြက္
အန္တီရယ္ အမ်ားအားလုံးအတြက္ လုပ္ေပးစမ္းပါ၊
အဟုတ္ေမးကမ္းတာပါ တရုတ္ေစ်းကြက္စမ္းသလုိ
တျဖဳတ္ျဖဳတ္နဲ႔မေသတာကုိပဲ
ေက်းဇူးတင္ရမယ္၊
ေၾသာ္ မသိတတ္သူေတြရဲ႕ ႏွစ္ေထာင့္တစ္ဆယ္။
ႏွစ္ေထာင့္တစ္ဆယ္
အျပတ္မရွယ္
ဟုိတုန္းက ဘာျဖစ္ခဲ့တယ္ ဒီတုန္းကညာျဖစ္ခဲ့တယ္
ရာဇဝင္ပါးစပ္ႏွင့္္ သမုိင္းလပ္လို႔ အေၾကာင္းမလွခဲ့တဲ့ကပ္ေတြ
အခ်စ္ရယ္ နင့္ကုိငါသိပ္ခ်စ္တယ္၊
ထပါေတာ့လား လုပ္ပါေတာ့လား လားလားေတြနဲ႔
ေျမွာက္ေပးေနၾကတာ မဟားတယားနဲ႔ ေမ်ာက္ေသးပန္းသလုိပဲ
ေဟာင္လြန္းတဲ႔အျပင္ကေခြး
အခ်စ္ရယ္ နင္ႏွင့္ငါအတူေနခ်င္တယ္၊
ကေလကေခ် မီးမလင္းတဲ့အရပ္ကလူ
အေျခအေန အေထြေထြေျပာင္းလဲ ဘေလာင္းဘလဲနဲ႔သူ မင္းကေရာ ဘယ္မွာေမြးသလဲ
အရိပ္ေရာင္းစားတဲ့သူ ျဖစ္မွာစုိးလုိ႔ အတိတ္ေၾကာင္းတရားေတြလဲ
မေျပာေတာ့ပါဘူး ျဖစ္ေၾကာင္းရယ္မွကုန္စင္၊
မတူမတန္ရေအာင္ ငါကငဇင္ကာလုိလူမဟုတ္ပါဘူး
အျဖဴကုိပဲတမ္းတတယ္ဆုိရင္ ငါ့အတြက္ေတာ့ မင္းဟာႏူေနတာနဲ႔ မထူးဘူး
ေျပာလုိက္စမ္းပါ နင့္ကုိငါအမုန္းဆုံးပဲ၊
အရုိင္းအစုိင္းေတြလုိ႔ ေျပာလုိ႔ရေအာင္ အသုိင္းအဝုိင္းခ်င္း ႏႈိင္းၾကမယ္ဆိုရင္
ေျပာစမ္းပါဦး မင္းေဘးကလူေတြက ဘယ္ေလာက္ယဥ္ေက်းသလဲ
မဝင္ရ ဆုိတဲ့မွတ္ခ်က္ ဖုိ႔ဒ္ဝိန္းမွာျဖစ္သြားတာ သတိရမိ
သိရွိရမွာက သူတုိ႔အျမင္မွာ မင္းလဲ မီးမလင္းတဲ့အရပ္ကလူပဲ၊
လက္ညဳိးထုိးမွားေနတာကုိ ပါးစပ္ပုိးဆုိးစားေနသလုိ
ေပါက္ကရေျပာေန ေနာက္ကေဗ်ာေတြ
အနားမွာမရွိလုိ႔ ထရုိက္မမိတာကုိပဲ
ေက်းဇူးတင္ရမယ္၊
ေၾသာ္ အခ်စ္မရွိတဲ့သူေတြရဲ႕ ႏွစ္ေထာင့္တစ္ဆယ္။
…………………………………………………..
ဖုိးေမာင္ရဲ႕ ႏွစ္ေထာင့္တစ္ဆယ္ ကေတာ့ ေလာေလာဆယ္ ၿပီးဆုံးသြားပါၿပီ။