Friday, June 18, 2010

အေကာင္းအတုိင္းျဖစ္ေစသည္ အပုိင္း(၃)

"ေနကုိလည္းျမင္ရတယ္၊ လကုိလည္းျမင္ရတယ္၊
အေဝးကုိလည္းျမင္ရတယ္၊ အနီးကုိလည္းျမင္ရတယ္၊
အေပၚကုိလည္းျမင္ရတယ္၊ ေအာက္ကုိလည္းျမင္ရတယ္၊
ေရကုိၾကည့္ေတာ့ ပင္လယ္ကုိေတြ႔တယ္၊ ေလကုိၾကည့္ေတာ့ ေကာင္းကင္ကုိေတြ႔တယ္၊
အေရာင္အားလုံးဟာ အျဖဴႏွင့္အမဲပဲ ဆုိရင္၊
ငါဟာ ျမင္နုိင္တဲ႔သူေပါ့။
ေမ်ာက္တစ္ေကာင္က လူကုိၾကည့္ၿပီး ေတာ္ေတာ္အခ်ိဳးမေျပတဲ့ သတၱဝါလုိ႔ဆုိတယ္၊
လူကေတာ့ ေမ်ာက္ကုိၾကည့္ၿပီး ေျပာခ်င္တာေတြေျပာတယ္၊
သုိးတစ္ေကာင္ ခုန္ေပါက္ေနေတာ့၊
ေပ်ာ္ရြင္စြာ ခုန္ေပါက္ေနတာတဲ့၊ နာက်င္လြန္းလုိ႔ ခုန္ေပါက္ေနတာတဲ့၊
ရူးသြပ္သြားလုိ႔ ခုန္ေပါက္ေနတာတဲ့၊ ခ်စ္သူနဲ႔ေတြ႔လုိ႔ ခုန္ေပါက္ေနတာတဲ့၊
ဒီထက္ဆုိးတာက ကမာၻပ်က္လုိ႔တဲ့၊
ငါဟာ မျမင္နုိင္တဲ႔သူေပါ့။"

ေဆြးေႏြးပြဲတစ္ခုအၿပီးတြင္ က်ေနာ္ ႏွင့္ မစၥစ္အမ္းတုိ႔ အန္ဂ်ီလာအေၾကာင္း ေျပာျဖစ္ၾကသည္၊ အေဖ အေမ မရွိ၊ အဖြားႏွင့္ ႀကီးျပင္းလာရေသာ အန္ဂ်ီလာသည္ လားရာေပ်ာက္ကာ ဆုိးခ်င္သလုိဆုိးခဲ့သည္၊ ဒီၾကားထဲ တြယ္တာရေသာ ရည္းစားနဲ႔လည္းျပတ္သည္၊ ေဆာက္တည္ရာမရ ထိန္းမရ ျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ ပရုိေဘးရွင္းထိျခင္းပင္၊ အန္ဂ်ီလာအတြက္ အေကာင္းဆုံးလုိ႔ပင္ ဆုိရမည္၊ Girl home (မိန္းခေလး ကေလးေထာင္) ပုိ႔မည္ဆဲဆဲ မစၥစ္အမ္းႏွင့္ေတြ႔ခဲ့သည္ဟုဆုိသည္၊ က်မသူ႔ကုိ အေမတစ္ေယာက္လုိ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လုိ ေမတၱာ အၾကံဉာဏ္ေတြေပးခဲ့ပါတယ္၊ အန္ဂ်ီလာ ကေလးေမြးေတာ့ က်မအနားမွာရွိေနခဲ့တယ္၊ ကုိယ္လမ္းကုိယ္ေလွ်ာက္တတ္ေအာင္ ကုိယ္ကုိယ့္ကုိယ္ယုံၾကည္တတ္ေအာင္ အခ်ိန္ေတြေပးခဲ့ရတယ္၊ လြယ္လြယ္နဲ႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူး၊ အဆုိးေတြကုိပယ္ေဖ်ာက္ၿပီး အေကာင္းအတုိင္းျဖစ္ေစခဲ့တယ္၊ လူတစ္ေယာက္ကုိ အေကာင္းျမင္တတ္ေအာင္ ရုိက္သြင္းလုိ႔မရဘူး နားလည္ေအာင္ေျပာျပၿပီး သူရသေလာက္ယူေစတာ အေကာင္းဆုံးပါပဲဟု မစၥစ္အမ္းကဆုိသည္၊ မစၥစ္အမ္း၏ နည္းလမ္းမ်ားနဲ႔ ဆုံးမစကားမ်ားသည္ အသစ္အဆန္းေတြ႔ခ်င္ေသာ ဆယ္ေက်ာ္သက္ရြယ္တုိ႔ကုိ ဆြဲေဆာင္နုိင္ခဲ့သည္။

က်မက ေကာင္ဆယ္လင္း ဝါသနာပါေတာ့ Generation Gap မျဖစ္ေအာင္ အျမဲေလ့လာေနရတယ္၊ အရမ္းေတာ္ပါတယ္ဆုိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ အမ်ားေထာက္ခံပါတယ္ဆုိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ေတာင္မွာ Gap ျဖစ္လုိ႔ရွိရင္တေျဖးေျဖးႏွင့္ ေအာင္ျမင္မႈ႔ေတြနဲ႔ေဝးသြားရတာပါပဲ၊ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ က်မတုိ႔အလုပ္ထဲမွာလည္း Gap analysis, Risk analysis ေတြအျမဲလုပ္ေနရတာ၊ ဒါဟာေနရာတုိိင္းမွာ လုိအပ္တယ္လုိ႔ က်မထင္ျမင္မိပါတယ္၊ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္ႏွစ္က အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္က မွန္ပါတယ္ဆုိတာေတြ ဒီေန႔မွာ ကုိက္ညီမႈ႔ရွိခ်င္မွရွိေတာ့မယ္ ေျပာင္းလဲေနတာေတြနဲ႔ က်မတုိ႔လုိက္ရမွာပါ၊ New Generation လူငယ္ေတြဆုိတာ အရမ္းအေရးႀကီးပါတယ္၊ မ်ိဳးဆက္သစ္မပါဘူး အသစ္ေတြမေပါက္ဖြားလာဘူးဆုိရင္ ဘယ္လုပ္ငန္း ဘယ္အဖြဲ႔အစည္းမဆုိ က်တာပါပဲ၊ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ R&D တုိ႔ သုေတသနတုိ႔ကုိ က်မတုိ႔ ပုိက္ဆံေတြအကုန္က်ခံၿပီး လုပ္ေနရတာေပါ့ ၊ စသျဖင့္ မစၥစ္အမ္းက က်ေနာ္ကုိပင္ ေကာင္ဆယ္လင္းလုပ္သြားသည္။

ဒီညေန နယူးဇီလန္က ဧည့္သည္ေတြကုိျပဳစုရန္ GM က က်ေနာ္ကုိထည့္လုိက္သည္၊ ဧည့္သည္ထဲက တစ္ေယာက္က System manager ျဖစ္၍လည္းျဖစ္သည္၊ ဧည့္သည္က သုံးေယာက္ က်ေနာ္တုိ႔က သုံးေယာက္၊ က်ေနာ္ရယ္၊ Marketing managerရယ္ ႏွင့္ Marketing က ဟယ္လင္တုိ႔ျဖစ္သည္၊ ေအဂ်င့္ကုမၸဏီက ႏွစ္ေယာက္လည္းပါသည္၊ ပထမဦးဆုံး Boat Quay ရွိ Iris pub တြင္ စားေသာက္ၾကသည္၊ သူတုိ႔ရဲ႕ နာမည္ႀကီး Baguette Braise, oxtail and garlic bread ကုိ မႀကိဳက္ေသာ္လည္းစား ဘီယာေလးေသာက္ သီခ်င္းေလးနဲ႔ၿငိမ့္ပါသည္၊ စကားအလုိက္အထုိက္လုိက္ေျပာရင္း တစ္ခါတစ္ေလ slow rock အျပင္းစားမ်ားတြင္ ေမ်ာပါသြားသည္၊ တစ္နာရီခြဲခန္႔တြင္ ကုိေရႊဧည့္သည္မ်ားက ျမဴးျမဴးၾကြၾကြေလးျဖစ္ခ်င္သည္ေျပာသည္၊ ဟယ္လင္၏လမ္းညႊန္မႈ႔ႏွင့္ အဲဒီနားက ZIRCA Night club သုိ႔ေရာက္သြားၾကသည္၊ (Ministry of Sound ကုိနာမည္ေျပာင္းထားသည္) ဝင္သြားေတာ့ အထဲမွာ club သုံးခုေပါင္းထားသည္ထင္သည္၊ mega clubပင္၊ ဒီဘက္မွာhip-hop ဟုိဘက္မွာ dance club ႏွင့္ က်ေနာ္တုိ႔လူကြဲသြားၾကသည္၊ က်ေနာ္ႏွင့္ဧည့္သည္တစ္ေယာက္သာ Yello Jello Retrobar ဘက္မွာက်န္ခဲ့သည္၊ ဒီဧည့္သည္က ေတာ္ေတာ္ေသာက္သည္ အလကားရလုိ႔လားမသိ၊ လုံးဝထမက၊ တစ္နာရီခန္႔ၾကာေသာ္ ဘားက အရက္စပ္သူႏွင့္ စကားစျမည္ေျပာျဖစ္သည္၊ သူ၏ညြန္ျပမႈ႔ျဖင့္ ျမန္မာေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ကုိ ေတြ႔ရသည္၊ ကေနလုိက္တာ ႏွစ္ေယာက္လုံးမ်က္ႏွာရင္းႏွီးသည္ တန္းပနီးစ္ဘက္က Poly ေက်ာင္းဆင္း၊ အျဖဴနဲ႔တြဲကလုိက္ တရုတ္နဲ႔တြဲကလုိက္၊ ေနာက္တစ္ေယာက္က ျမန္မာျပည္က ႀကီးႀကီးမာစတာ၏ သမီးျဖစ္သည္၊ သူတုိ႔ေတြကအျပင္မွာ မခုတ္တတ္သလုိ၊ ျမန္မာဆုိအထင္မႀကီးသည့္ပုံစံ၊ ပင္နီဆူလားမသြား ျမန္မာမ်ားတယ္ ဆုိတဲ့သူေတြ ခုဒီထဲမွာ ဟုိလူကုိင္ ဒီလူကုိင္၊ အရက္မူးေနတဲ့သူေရာ ေဆးမူးေနတဲ့သူေရာ၊ က်ေနာ္လည္း နည္းနည္းေတာ့ မူးေနၿပီ၊ ဟယ္လင္ျပန္ေရာက္လာၿပီး က်ေနာ္နဲ႔ တြဲကခ်င္သည္ဆုိ၏၊ ဧည့္သည္ေတြေရွ႔မွာဆုိေတာ့ ရက္စ္လုပ္လုိက္ရသည္၊ slow ကျဖစ္သည္ တြဲကေနရင္း က်ေနာ္နဲ႔လုိက္ခဲ့မည္ေျပာသည္၊ အုိးမုိင္ေဂါ့ဟု စိတ္ထဲကေျပာၿပီး၊ ငါကဧည့္သည္ေတြအတြက္ တာဝန္ရွိေနတယ္၊ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူးဟုေျပာလုိက္သည္၊ ကၿပီးေတာ့ အနမ္းေပးရင္း ‘anyway thank you’ လုပ္သြားသည္၊ ည ၁၂နာရီထုိးခါနီး ကုိယ္ေတာ္ေတြ လက္ပန္းက်ၿပီး တစ္ခုခုလုိေနေသးတယ္လုပ္သည္၊ ဟယ္လင္က ေတာ္ေတာ္မူးေနၿပီ၊ ေအဂ်င့္ အျဖဴေကာင္က သူလုိက္ပုိ႔ေပးမယ္ဆုိၿပီး ပါသြားေလသည္။

က်ေနာ္တုိ႔လည္း ဧည့္သည္ေတြကုိ Orchard Tower ရွိ Naughty girl night club သုိ႔ထပ္ေခၚသြားသည္၊ အဲဒီမွာ သူတုိ႔လုိခ်င္တာလည္းရေရာ Marketing managerက သူတုိ႔ကို ေဟာ္တယ္သုိ႔ျပန္ပုိ႔သည္၊ က်ေနာ္ကေတာ့ တက္ဆီႏွင့္ အိမ္ျပန္လာခဲ့သည္၊ ေၾသာ္ Custormerisation ဆုိတာမလြယ္ပါလား။

အိမ္ကုိျပန္ေရာက္ၿပီး ေရခ်ဳိးေနတုန္း ဖုန္းလာသည္၊ အန္ဂ်ီလာဆီကျဖစ္သည္၊ က်ေနာ္က ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ၊ ဘာကိစၥရွိလုိ႔လဲ ေမးရာ၊ ဆရာအိမ္ျပန္ေရာက္ေလာက္ၿပီထင္လုိ႔ပါ အဆင္ေျပတယ္ေနာ္ဆရာ၊ က်ေနာ္က အဆင္ေျပပါတယ္၊ ဒါဆုိ good night ဆရာ ဆုိၿပီးဖုန္းခ်သြားသည္၊ က်ေနာ္စိတ္ထဲမွာ အန္ဂ်ီလာဘာလုိ႔ ဆက္တာလဲ၊ တစ္ခါမွ မဆက္ဖူးဘူး၊ ေနာက္ေတာ့ညႀကီး အေတြးမ်ားစြာျဖင့္ ရီီေဝေ၀ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။

ေနာက္ေန႔ ၁၀နာရီေလာက္ အန္ဂ်ီလာဆီက ဖုန္းလာျပန္သည္၊ ဆရာနူိးၿပီလား၊ သမီးေလးက ဆရာတုိ႔ ကြန္ဒုိမွာ ေရကူးခ်င္လုိ႔ဟုဆုိလာသည္၊ မျငင္းမိပဲ လာခဲ့ပါဟုဆုိလုိက္သည္၊ ခဏေနၾကာ အိမ္သုိ႔ေရာက္လာၾကသည္၊
အန္ဂ်ီလာက ‘သမီးေလးပါဆရာ ဆြန္းဆြန္းတဲ့၊ သမီး အန္ကယ္ကုိနုတ္ဆက္လုိက္၊’
ကေလးမေလးက ‘ဟယ္လုိအန္ကယ္ ေဟာင္းအာယူ’ ဆုိၿပီးနူတ္ဆက္သည္၊
သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ကုိ ေရကူးကန္သုိ႔ေခၚသြားၿပီး စာရင္းသြင္းေပးလုိက္သည္၊ ဒီကြန္ဒုိမွာ ဧည့္သည္ေတြ ေရကူးခ်င္ရင္ အိမ္ရွင္လုိက္လာၿပီး စာရင္းေပးရသည္၊ အန္ဂ်ီလာတစ္ေယာက္ သူ႔သမီးကုိ ကေလးကန္ထဲသုိ႔ခ်ေပးၿပီး၊ က်ေနာ္နဲ႔ စကားလာေျပာသည္၊ လက္ထဲတြင္လည္း သူ႔ေက်ာင္းစာအုပ္ေတြပါလာသည္၊ က်ေနာ္က ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ကေလးေဆာ့မွာလည္းဟု ေမးလုိက္ရာ တစ္နာရီေလာက္ေတာ့ၾကာမယ္ဆုိ၍၊ အဲဒါဆုိ ဆရာျပန္လုိက္ဦးမယ္၊ ၿပီးရင္အိမ္ကုိ ေကာ္ဖီေသာက္ လာခဲ့ၾကေလ ဆုိေတာ့၊ အန္ဂ်ီလာက ဟုတ္ကဲ့ဟုျပန္ေျဖသည္၊ က်ေနာ္လည္း အိမ္သုိ႔ျပန္လာလုိက္သည္။

………………………………………………………………….

ျမဝင္းတစ္ေယာက္ ေမာင္ေဇာ္ ေပ်ာက္ခ်က္သားေကာင္းေန၍၎ Lakeside ဘက္သုိ႔ေရာက္ေနၿပီး အခ်ိန္ရ၍၎ ေမာင္ေဇာ္ အိမ္သုိ႔ဝင္ရန္ ဆုံးျဖတ္လုိက္သည္၊ ဒီနားေရာက္ေနမွေတာ့ ဖုန္းမေခၚေတာ့ဘူး၊ တံခါးသြားေခါက္မယ္၊ ရွိရင္လည္းေတြ႔မယ္၊ မရွိေတာ့လည္းျပန္တာေပါ့ဟု စိတ္ထဲကေတြးထားသည္၊
ေမာင္ေဇာ္က ကြန္ဒုိတြင္ တခန္းလုံးတစ္ေယာက္ထဲေနသည္၊ အိမ္ရွင္က အိပ္ခန္းတစ္ခန္းကုိ ေသာ့ခတ္ထားသည္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြစုၿပီး တစ္ခါတစ္ေလ ဝုိင္းၾကသည္၊ ေသာက္ျဖစ္ၾကသည္၊
အိမ္ေရွ႔ကလူေခၚဘဲလ္ကုိ နိပ္လုိက္သည္၊ တံခါးပြင့္လာၿပီး တရုတ္မေလးတစ္ေယာက္ထြက္လာသည္၊ ရက္စ္ လုိ႔ေျပာသည္၊ ျမဝင္းေတြေဝသြားသည္၊ အိမ္မွားၿပီထင္သည္ ဒီေကာင္အိမ္က Tower 4 အခန္း XX ၊ အခန္းနံပတ္ၾကည့္လုိက္သည္၊ မွန္သည္ ဒီေကာင္အိမ္ေျပာင္းသြားၿပီလား၊
ထုိအခါ ‘ေကာင္မေလးက အာယူ ေမာင္ ဖရန္႔၊’
ျမဝင္းလည္း ‘ရက္စ္’ ‘ရက္စ္’ လုပ္လုိက္သည္၊
‘ဘယ္သူလုိ႔ေျပာလုိက္ရမလ’ဲဟုဆုိသည္၊
‘က်ေနာ္နာမည္ ျမဝင္းလုိ႔ေခၚပါတယ္၊ ျမဝင္း ပါ၊’
ဘာေတြလုိက္ေျပာမိမွန္းမသိ၊ ေကာင္မေလးက ခဏေစာင့္ပါဆုိၿပီးျပန္ဝင္သြားသည္၊ ျမဝင္း ေတြးေနမိသည္၊ မေရာက္တဲ့ သုံးလေလာက္အတြင္း၊ ဘာေတြဘယ္လုိျဖစ္တာလဲ၊ ဒီအိမ္ကုိ အႀကိမ္တစ္ရာမကေရာက္ဘူးသည္ ဝင္ခ်င္သလုိဝင္ထြက္ခ်င္သလုိထြက္ လုပ္ေနၾက၊ ခုမွစစ္လားေမးလားနဲ႔၊ အေရးႀကီးတာက ဒီေကာင္မေလး ဘယ္သူလဲ၊ ေခ်ာေခ်ာလွလွေလး ငယ္ေသးသည္၊ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေကာင္မေလးျပန္ေရာက္လာၿပီး၊ ‘ဝင္ပါရွင္ ေမာင္ ေရခ်ဳိးေနလုိ႔ပါ၊’ အထဲသုိ႔ဝင္လုိက္သည္၊ ေကာင္မေလးကလည္း ခုမွေရခ်ဳိးၿပီးသည့္ပုံစံ၊ ေရခ်ဳိးပုဝါအိက်ႌဝတ္ထားသည္၊ အထဲေရာက္ၿပီးဆုိဖာတြင္ထုိင္လုိက္သည္ အရင္တုန္းက ဒီေကာင္အိပ္ခန္းထဲ တခါထဲတန္းဝင္ေနၾက၊ ဟုိက္ရွာလပတ္ရည္ ဂုရုေကြး တသလုိ တလုိက္မိသည္၊ ကေလးေလးတစ္ေယာက္ သုံးႏွစ္ေလာက္ရွိမည္ မိန္းခေလး၊ ေမာင္ေဇာ္ ပစၥည္းေတြနဲ႔ ေဆာ့ေနသည္၊ အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္ေနေသာ သူကုိ ေကာင္မေလးကျပံဳးျပသည္၊ ျမဝင္းလည္း ျပန္ျပံဳးျပလုိက္သည္၊ ေနာက္ ေကာင္မေလးက ‘ဒါက်မရဲ႔သမီးေလးပါ၊’
‘ဟုတ္က’ဲ့ ဆုိၿပီးျငိမ္ေနလုိက္သည္၊
ေကာင္မေလးက မီးဖုိမွာလုပ္စရာရွိလုိ႔ သြားလုပ္လုိက္ဦးမည္ဟု ဆုိၿပီးထြက္သြားသည္၊ ကေလးေလးက ‘Are you a stranger?’ မင္းလူစိမ္းတစ္ေယာက္လားဟုေမးသည္၊ မဟုတ္ဘူး ငါ ေမာင့္သူငယ္ခ်င္းဟု ျပန္ေျဖလုိက္သည္၊ ဦးဦးရဲ႔ သူငယ္ခ်င္းဆုိရင္ သူနဲ႔လာကစားဘုိ႔ေျပာသည္၊ ဦးဦးကသူနဲ႔ ကစားေနၾကဟု ေျပာသည္၊ အန္ကယ္မကစားတတ္ဘူး၊ အန္ကယ္ ဦးဦးကုိေစာင့္လုိက္ဦးမယ္၊ ေျပာမွ ကေလးလည္း သူဟာသူ ကစားေနသည္။

ခဏေနၾကာ ေမာင္ေဇာ္ထြက္လာသည္၊ ‘ေဟ့ေကာင္ျမဝင္း မလာတာၾကာပီ၊’
‘မင္းလဲေပ်ာက္ေနတာ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ငါႀကံဳတုန္းလွည့္ဝင္လာတာ’ ေျပာျဖစ္ၾကသည္၊ ျမဝင္းအမူအရာကုိၾကည့္ၿပီး ေမာင္ေဇာ္က ‘ျမဝင္းဒါက ငါတုိ႔ရုံးက အန္ဂ်ီလာ၊ သူ႔သမီးေလး ဆြန္းဆြန္းတဲ့၊ ဒီနားမွာေနတာ ေရလာကူးေနၾက၊ ဒီေန႔ အင္ဂ်ီလာက ငါကုိ ဝါတန္ေခါက္ဆြဲ (Woton noodle) လုပ္ေကၽြးမလုိ႔ အိမ္ကုိေရာက္ေနတာ၊ မင္းပါဝင္စားသြား၊ ၿပီးရင္ ငါမင္းနဲ႔လုိက္ခဲ့မယ္၊’ ေအးေအးေဆးေဆးပင္ ေျပာေနေသာ ေမာင္ေဇာ္ကုိ ျမဝင္းေလ့လာေနသည္။

…………………………………………………………………….

၅၂ လမ္း HDB ရုံးေရွ႔ ထုိင္ေနၾက ကုလားဆုိင္တြင္ ထုိင္ျဖစ္ၾကသည္၊ ေမာင္ေဇာ္ကပင္ လက္ဖက္ရည္သြားယူလာရင္း၊ ‘ေဟ့ေကာင္ျမဝင္း ဘာျဖစ္ေနတာလဲကြ’ ဟုေမးလုိက္သည္။
ျမဝင္းက ‘မင္းကဘဲငါ့ကုိ ဘာျဖစ္ေနတာလဲေမးရတယ္၊ ငါကေမးရမွာ’ ဟုျပန္ေျပာသည္၊
ေမာင္ေဇာ္က ‘ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ငါ့အိမ္ ဧည့္သည္မလာရဘူးလား’ ဟုျပန္ေမးရာ၊
‘ေဟ့ေကာင္ေမာင္ေဇာ္ မင္းငါ့ကုိ ရိေနတာလား’ ျမဝင္းက ျပန္ေမးသည္၊
ေမာင္ေဇာ္ကရယ္ရင္း ‘ေအးပါ ငါကလည္း မင္းျဖစ္ေနပုံကုိၾကည့္ၿပီး ေျပာမလုိ႔ဒီဆုိင္ကုိ ေခၚလာတာ၊ ေတာ္ၾကာေန မင္းမိန္းမဆီ သတင္းမွားေတြေရာက္သြားလုိ႔ အမွားေတြလွ်င္ျမန္စြာပ်ံ႕ သြားမွာ စုိးရိမ္ရတယ္၊’
ျမဝင္းကလည္း ‘ေအာင္မာ မိန္းမပါ အဆစ္ပါလုိက္ေသး ေျပာ ေျပာ ဘာေတြလဲ၊’
ေမာင္ေဇာ္က ေျပာၿပီးပါေကာ ‘ငါတုိ႔ရုံးက ေကာင္မေလး ေရလာကူးေနၾက၊ ဒီေန႔ ေခါက္ဆြဲလုပ္စားတယ္၊’
‘ေနာက္ေန႔ ဘာလုပ္စားၾကဦးမလဲ၊ မင္းတုိ႔ဟာ တအားရင္းႏွီးေနသလုိပဲ၊’ ျမဝင္း ေကာက္ခ်က္ခ်လုိက္သည္၊
ေမာင္ေဇာ္က ‘ေအးကြာ ငါလက္ေအာက္မွာလုပ္တဲ့ ေကာင္မေလးပါ၊ သူ႔အေၾကာင္းကုိ စိတ္ဝင္းစားၿပီး ေမးျမန္းၾကည့္ရာက ရင္းႏွီးသြားၾကတာပါ၊ ငါတုိ႔ဘာမွ မျဖစ္ၾကပါဘူး၊’
ျမဝင္းက ‘ေကာင္မေလးက ကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ေလ၊’
ေမာင္ေဇာ္ကလည္း ျမဝင္းကုိ အန္ဂ်ီလာ အေၾကာင္းေျပာျပလုိက္သည္။

အၿပီးမွာေတာ့ ျမဝင္းက ေမာင္ေဇာ္ကုိ ‘မင္းကေကာင္မေလးကုိ ရီဗယ္တလုိက္လုပ္ေပးေနတာကုိး၊ ဒါေပမဲ့ ငါၾကည့္ရတာ အန္ဂ်ီလာက မင္းကုိအားကုိးခ်င္ေနသလုိ၊ မင္းကလည္း စိတ္ဝင္စားေနသလုိ၊ ေအးၾကည့္လုပ္ဦးေနာ္၊ ေကာင္မေလးက ကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔၊ ေနာက္ၿပီးမင္းေအာက္မွာလုပ္တာ၊ မင္းမိဘေတြ ဒါေတြလည္းထည့္တြက္ကြာ၊ မင္းလည္းဒီအရြယ္ႀကီးေရာက္ေနၿပီ၊’
ေမာင္ေဇာ္ကလည္း ‘ဟုတ္ကဲ့ပါကြာ၊ မင္းကအိမ္ကုိ တစ္နာရီေလာက္ေလးလာၿပီး ေကာက္ခ်က္ေတြ မင္းဘာသာမင္း ခ်ေနလုိက္တာ၊’
ျမဝင္းက မ်က္နာကုိတည္လုိက္ၿပီး ‘ေဟ့ေကာင္ သဘာကြသဘာ၊ ငါေတြးၾကည့္လုိက္ရင္ ေျပးၾကည့္တာထက္ေတာင္မွန္ေသးတယ္၊’
ေမာင္ေဇာ္ကလည္း ရယ္လွ်က္ ပညာရွိႀကီးေပါ့ဟု ျပန္ေျပာသည္။

ၿပီးေနာက္ ေမာင္ေဇာ္တစ္ေယာက္ မ်က္နာကုိ တည္လုိက္ၿပီး 'ျမဝင္း ငါေျပာမယ္ေသခ်ာနားေထာင္၊
ေလာေလာဆယ္ ဒီေကာင္မေလးကုိ ငါႀကိဳက္ေနတယ္ မႀကိဳက္ဘူးလား ငါကုိယ့္ငါ မသိေသးဘူး၊ ဒီေကာင္မေလးကလည္း ငါကုိ ႀကိဳက္ေနတယ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔မရဘူး၊ ဒါေပမဲ့ ငါအျမင္ကုိ မင္းကုိေျပာျပမယ္၊
တကယ္လုိ႔ ငါ အန္ဂ်ီလာကုိ ႀကိဳက္ခဲ့ရင္ သူကေလးတစ္ေယာက္ရွိတာလည္း ငါအတြက္ဘာမွ မဟုတ္ဘူး၊ သူအတိတ္ကဆုိးခဲ့ တာေတြကုိလည္း ငါ ဂရုစုိက္မွာမဟုတ္ဘူး၊ ေလာေလာဆယ္နဲ႔ ေရွ႔မွာ ဘယ္လုိဆုိတာကုိပဲ အေရးႀကီးတယ္၊ အန္ဂ်ီလာဟာ ငါျဖစ္ခ်င္တဲ့သူ၊ ငါ့စိတ္ကူးထဲကသူ ငါနဲ႔သေဘာထားျခင္းတူတဲ့သူ င့ါကုိျမတ္နုိးတဲ့သူ ဆုိရင္၊ သ႔ူထက္ေကာင္းေတာင္ သူေလာက္မေကာင္းဘူး၊ ဒါေပမဲ့ မင္းကုိ တစ္ခု ကတိေပးလုိက္မယ္၊ ငါနဲ႔ အန္ဂ်ီလာတုိ႔ ခ်စ္သူေတြျဖစ္ခဲ့ၾကရင္ အန္ဂ်ီလာ ငါ့လက္ေအာက္မွာ မရွိေစရဘူး၊'
ျမဝင္းက 'အင္းအင္း' နဲ႔ ေမာင္ေဇာ္ဆက္ေျပာမွာကုိ ေစာင့္ေနသည္၊
'ျမန္မာ အသုိင္းဝုိင္းမွာ ဘာေတြနဲ႔ ဘယ္လုိတုိင္းတာၿပီး ဟန္ေဆာင္ဖုံးကြယ္ေနၾကတာေတြ အမ်ားႀကီး၊ ယဥ္ေက်းမႈ႔ ဆုိတာ ေျပာင္းလဲေနတယ္ဆုိတာ ငါလက္ခံတယ္၊
ေျပာၾကရေအာင္ဆုိရင္ မင္းေရာ မင္းမိန္းမရဲ႕ သမုိင္းကုိ မင္းျပန္လွန္ရဲသလား၊ သူ႔မွာ ၁၄ ႏွစ္တုန္းက ရည္စားရွိခဲ့မယ္၊ မင္းမဟုတ္ဘဲ တိတ္တခုိး လြမ္းေနရတဲ့သူ ရွိနုိင္တာပဲ၊ သူ႔ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ေတြရွိမွာပဲ၊ မင္းမွာလဲ မင္း လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ေတြရွိမွာပဲ၊ သိသြားၿပီးမွ ကြဲၾကျပဲၾကတာေတြ အမ်ားႀကီးပဲ၊ အစထဲကသိထားၾကရင္ တစ္မ်ိဳးေပါ့၊ ကုိယ့္ေယာက္်ား အငယ္ေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ျမဴးေနတာကုိ မေျပာရဲတဲ့ မိန္းမေတြ၊ ကုိယ့္မိန္းမ လင္ငယ္ေနတာကုိ ႀကိတ္ခံစားေနတဲ့ ေယာက္်ားေတြ အမ်ားႀကီးပဲ၊
ျမန္မာမႈ႔ ဆုိတဲ့ စံထားနဲ႔ စကၤာပူေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာမိန္းကေလးေတြ၊ ဥေရာပ၊ ေအာ္ဆီ၊ အေမရိကားက ျမန္မာမိန္းကေလးေတြ မင္းဘယ္လုိသြားတုိင္းမလဲ၊ one night stand ဆုိတာ သူတုိ႔အတြက္ easyပဲ၊ မင္းလည္း သမီးေမြးထားတာပဲ၊ ၁၃ ၁၄ ႏွစ္ဆုိ မင္းသိလာလိမ့္မယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္မွ ႏွလုံးေရာဂါေတြရမေနနဲ႔၊ အုပ္ထားလုိ႔ရတဲ့ အရာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး၊ သူတုိ႔ရဲ႔ high school student life ဟာ ဒီလုိပဲဆုိတာ မင္းလက္ခံရလိမ္႔မယ္၊ အဲဒီအရြယ္ေတြကုိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းပုိ႔ဘုိ႔ေတာ့ မလြယ္ဘူး၊ အေကာင္းဆုံးနည္းလမ္းကုိ မင္းရွာၾကံေပေတာ့။'

ေမာင္ေဇာ္က ျမဝင္းကုိ 'ငါဒီထက္ပုိေျပာဦးမယ္၊'
'ဒီတစ္ခါ အန္ဂ်ီလာဘက္ကေျပာမယ္၊ ကေလးတစ္ေယာက္ အေမျဖစ္တုိင္းလည္း ေယာက္်ားထပ္ယူလုိ႔ မရေတာ့ဘူးလား၊ ဒါဆုိ မုဆုိးမေတြ၊ တစ္ခုလပ္ေတြ၊ living together ရည္စားနဲ႔အတူေနဘူးတဲ့သူေတြ ဘယ္လုိလုပ္ၾကမလဲ၊'
'ေယာက္်ားခဏခဏ ယူတဲ့ အႏုပညာသည္ေတြ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ၊ တရားဝင္ယူတာ ခုိးစားတာထက္ ပုိေကာင္းတယ္ မဟုတ္လား၊'
ျမဝင္းက 'မင္းအျမင္ေတြကုိ ငါေပါက္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ မင္းငါေျပာတာကုိလည္း စဥ္းစားဦး၊ ေရရွည္ကုိၾကည့္ေပါ့၊ အံဝင္ဂြင္က်ျဖစ္ဘုိ႔ အေရးႀကီးတယ္ မဟုတ္လား၊ မင္းကုိေတာ့ ငါၿပိဳင္ေျပာလုိ႔မရပါဘူး၊ သတိထားဦး ႀကိဳက္ေနရင္ ဘာမွမျမင္တတ္ဘူး၊'
'ေအးပါ၊ မင္းတုိ႔နဲ႔လည္းတုိင္ပင္မွာပါ၊ မင္းဆီက စကားေတြကားသြားမွာစုိးလုိ႔၊ ငါ မင္းကုိေျပာျပလုိက္တာ၊ ငါက စာအုပ္ႀကီးေတြဖတ္၊ ဟုိကုိ ကုိးကား ဒီကုိ လုိက္နာ၊ စကားႀကီး စကားက်ယ္ေတြေျပာတဲ့၊ လူစားမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ဘူး၊ ျဖစ္နုိင္တာကုိ လက္ေတြ႔ လုပ္တဲ့သူဆုိတာ မင္းသိမွာပါ၊' ေမာင္ေဇာ္က ျမဝင္းကုိ္ျပန္ေျပာလုိက္သည္။
ျမဝင္းက ေနာက္ထပ္ေတြ႔ၾကဦးမယ္ဟုဆုိကာ၊ ႏွစ္ေယာက္လမ္းခြဲလုိက္သည္။

အပုိင္း (၃) ၿပီးပါၿပီ။


ဓါတ္ပုံကုိ LocalHarvest.org မွယူသည္၊

20 comments:

Anonymous said...

အင္း....အရင္တစ္ပိုင္းတံုးက ဒီလိုျဖစ္လာမလား ေတြးမိေသးတယ္။ ေနာက္ Mr. Mg ကို ဒီလို အျဖစ္ခံမယ့္လူစားမဟုတ္ပါဘူးလို႕ ထင္မိေသးတယ္။ (ဒီလိုျဖစ္တယ္ဆိုတာ အင္ဂ်ီလာနဲ႔ အိမ္လာတဲ့အဆင့္ထိ ရင္းႏွီးသြားတာကိုေျပာတာပါ။)

ကိုေဇာ္ said...

ဒီအပိုင္းေလးကို ဘေလာ႔ဂါေတြ ၊ လူေတြ မ်ားမ်ား ဆံုတဲ႔ လမ္းဆံု လမ္းခြမွာ ဆိုင္းဘုတ္နဲ႔ ေထာင္ျပထား လိုက္ခ်င္တယ္ဗ်ာ။ ေျပာင္းလဲေနတဲ႔ အေတြးအေခၚ ၊ ေခတ္ကို အမွီမလိုက္ဘဲနဲ႔ သူတို႕ရဲ႕ ေဟာင္းႏြမ္းေဆြးေျမ႔ေနတဲ႔ ေပတံၾကီး ၊ ရိရြဲေနတဲ႔ စာအုပ္ၾကီးကို တကိုင္ကိုင္နဲ႔ ျဖစ္ေနတဲ႔ သူတို႔ကို နည္းနည္းေလာက္ ဖတ္ၾကည္႔မိေစခ်င္တယ္ဗ်ာ။
ေက်းဇူးပဲ . . .ဆက္ပါဦး။

ေရႊရတုမွတ္တမ္း said...

အိမ္လာလည္ေတာ့လဲ ေကာင္းေကာင္းျပဳစုနိုင္တာေပ့ါ..
အ..ဟတ္..ဟတ္..

လသာည said...

အပိုင္း(၃)တင္ေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

လူတစ္ေယာက္ကုိ အေကာင္းျမင္တတ္ေအာင္ ရုိက္သြင္းလုိ႔မရဘူး နားလည္ေအာင္ေျပာျပၿပီး သူရသေလာက္ယူေစတာ အေကာင္းဆုံးပါပဲဟု..

နားလည္ေအာင္ ေျပာျပီး အေကာင္းအတိုင္း ဘယ္လိုျဖစ္ေစမလဲဆိုတာ ေမွ်ာ္ ေမွ်ာ္....

ဂုလု said...

ဒီတစ္ပိုင္းက အတိတ္ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ကိုေျပာရင္း လက္ရွိျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြရဲ႕ အရိပ္ထင္ေနသလုိပဲ... ေနာက္တစ္ပုိင္းေစာင္ဖတ္ေနတယ္ဗ်ာ :)

ကုိေအာင္ said...

စာေတြ လာဖတ္ပါတယ္ ကုိစုိးစီ၊ အားေပးလ်က္။

TYZ said...

အပုိင္း ၃ ေလးလည္း လာဖတ္သြားပါတယ္။ ဆက္ရန္ကုိ ဆက္ေမွ်ာ္ေနတယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ........

SHWE ZIN U said...

ကိုဆိုဆီ ေရ

ဘာလိုဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေက်းဇူတင္ပါတယ္ ေနာက္တပိုင္းလည္း ေမွ်ာ္ေနမယ္ ကိုဆိုဆီ


ခင္မင္စြာျဖင္႔
ေရႊစင္ဦး

ahphyulay said...

ေရးတာ ညိမ္ တယ္၊
ထပ္ေမးမယ္ တကယ္ ့ အၿဖစ္ေတြလား...
ဖတ္ရင္းနဲ ့ ရုပ္ေတြ ၾကြ လာသလို ၿမင္လာတယ္၊
ဆက္ ေစာင္ ့ဖတ္အံုး မယ္ေလ..။

ခင္မင္ စြာ ၿဖင္ ့
( အၿဖဴေလး )

Anonymous said...

ေမ်ာက္တစ္ေကာင္က လူကုိၾကည့္ၿပီး ေတာ္ေတာ္အခ်ိဳးမေျပတဲ့ သတၱဝါလုိ႔ဆုိတယ္၊
လူကေတာ့ ေမ်ာက္ကုိၾကည့္ၿပီး ေျပာခ်င္တာေတြေျပာတယ္၊

လူႏွင့္ေမ်ာက္တုိ႔ရဲ႕ အညမည လား၊.
Min Min

အေတြးကမၻာ..မွတ္တမ္း said...

"ရီဗယ္တလုိက္" လို႕ေပၚလြင္ေစသလို...တဖက္ကလည္း မစၥတာေမာင္ နဲ႕ အန္ဂ်ီလာ တို႕ရဲ႕ ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ ေလးေတြကို ခ်ျပသြားတယ္...မေမွ်ာ္လင့္ေသာ အခ်ိဳးအေကြ႕ ေလးမ်ားထပ္ေပၚ လာဦး မလား....ခံစားဖန္တီးမွဳ တခုကို လက္ေတြ႕ခန္းထဲ ထည့္သလိုျဖစ္သြားရင္ေတာ့ခြင့္ လႊတ္ပါဗ်ာ...အပိုင္း(၄) အား စိတ္ဝင္စားစြာ ေစာင့္ေမွ်ာ္လွ်က္...

အင္ၾကင္းသန္႕ said...

စိတ္၀င္စားစရာ ပုိပုိေကာင္းလာတာနဲ႕အမွ် ေမွ်ာ္ရၿပန္ဦးမွာေပါ့ေနာ္....

nyan gyi said...

ဖတ္လုိ႔ေကာင္းပါသည္၊ အျပင္မွာလဲ ဒီလုိဇာတ္လမ္းေတြေတြ႔ဘူးပါသည္၊

T2A said...

ဖတ္သြား၏ ။ ေကာင္း၏ ။ ေရွ.ဆက္ေမွ်ာ္ေနပါဦးမည္ ။

ေမာင္မိုး said...

ေစာင္႔ဖတ္ေနတယ္ ကိုဆိုဆီ။ တစ္ခ်ိဳ႕ျမန္မာမေတြ ျမန္မာထီးေတြက ေရျခားေျမျခားေရာက္ရင္ ျမန္မာလို႔ အေခၚခံရမွာ ေသမတတ္ေၾကာက္တယ္။

ေမာင္မိုး said...

ေတြ႔ဖူးတယ္၊ ၾကဳံဖူးတယ္၊ ျမင္ဖူးတယ္။ အဲဒါေၾကာင္႔ တစိမ္းအရပ္ေဒသကိုသြားရင္ သရဏဂုံရြတ္ျပီးမွ သြားတယ္။

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ဆက္ျပီး ေစာင္႕ဖတ္ေနပါဦးမယ္
ကိုယ္သာအမွန္လို႕ ထင္ေနတတ္တဲ႕သူေတြကေတာ႕ ေနရာတကာမွာ ေတြ႔ေနရဦးမွာပါဘဲေနာ္..
ေဟာင္ဖြာေဟာင္ဖြာ လုပ္ရင္းေပါ႕...
ျမန္မာေတြ ျမန္မာဆန္ႏိုင္ပါေစ း)

Anonymous said...

yamin ဖတ္ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။အားေပးလ်က္။

ZT said...

ဒိုင္ေတြ ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ။ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းဆိုတာကို လက္မခံႏိုင္တဲ့ သူေတြက မ်ားေနတယ္။ ျမန္မာဆန္ရမယ္ ဆိုတဲ့ စကားၾကားရင္ ေသွ်ာင္ထံုးပဲ ထံုးရမလား၊ ဆံပင္အတိုပဲ ညွပ္ရမလား၊ ကတံုးပဲ တံုးရမလားဆိုျပီး ကတ္သီးကတ္သပ္ ေတြးမိသလိုပဲ။

ဂ်စ္တူး ( မံုရြာ ) said...

ဖတ္တယ္-ေသေသျခာျခာကိုဖတ္သြားတယ္-ဒါပါနဲ ့ဆို
သဲုးေခါက္တိတိဘဲ-နားလည္သလိုလိုနဲ ့နားမလည္ဘူး-
က်ေနာ္ျဖစ္လိုက္က်မျဖစ္လိုက္ ျဖစ္ေနတယ္။ က်ေနာ္ဘဲ
မ်က္လံုးမေကာင္းေတာ့တာလားမသိဘူးေနာ္-